Kendimi o kızın yerine koyuyorum; hakkımı helal etmezdim, içimi biraz olsun rahatlatacak tek şey o kişinin yaptığının yanına kalmaması olurdu. Karşıma geçip helallik isteseydi bir kez daha tiksinirdim ondan, "pişkin pişkin bir de karşıma geçip utanmadan helallik istiyor" diye. Bir kez daha üzülürdüm.
Çabanızı anlıyorum, kızın hakkını helal etmesi sizi tabii ki çok rahatlatır. Ama herşeyden önce kızın o olduğundan emin değilsiniz. O olduğunu farzetsek bile en fazla bir pişmanlık görmek istiyor olabilir. Yani "benden özür dilesin, helalleşelim." gibi bir düşüncesi yoktur. Kaldı ki evlendiyse ve kardeşiniz bir şekilde iletişim kurarsa bu kız için tehlikeli bile olabilir. Kardeşiniz ona mesaj gönderip helallik istedi diyelim ve kızın eşi de bunu gördü, o zaman ne olur dersiniz? Ya kıza bir kez daha zararı dokunursa? Helallik istemek için kızı bir kez daha tehlikeye atmayı göze almak o kızı ortada bırakmak kadar zalimce geliyor bana. Belki bu korktuklarımın hiçbiri olmaz ama ben olsam yine de geçmişi geçmişte bırakırdım, zira öyle ya da böyle telafisi yok.