Aileden ilk kez ayrılmak

Hayırlı olsun öncelikle :)
Üniversite sona geçiyorum. İlk sene, ilk birkaç ay benim için çok zor geçmişti. Çok ağladım üzüldüm, sudan çıkmış balığa döndüm. Ailemden 15 saat uzaklıkta, daha önce oturup "Buranın nesi meşhur yav?" diye bile düşünmediğim bir şehri kazanmıştım.
Yazacak çok şey var ama fazla uzatmayayım. İlk başta zor geçecek, tatilleri vize sonralarını iple çekeceksiniz ama inanın alışacaksınız. Kendinize ait bir yaşamınız olacak. Her sorununuza tek başınıza koştuğunuzda inanın üzülmekten çok sevineceksiniz ve daha özgür, büyümüş hissedeceksiniz. Hatta yavaştan "mezun olursam ailemle yaşayamam yahu" diye bile düşünebilirsiniz.
Her şey güzel olacak diye umuyorum. Kendinize çok iyi bakın :)
 
Yapmayım bunu, annesi babası olmayanlar, gölgesini dahi arayıpta bulamayanlar var..
Okul kazanmışsınız negüzel, ömrümüz ana babamızla geçmiyorki,biyerden başlamak lazım..
 
Aah canım ah.. 3. sınıfım ama bırak 6 saat uzakta olmayı aynı ülkede bile değilim. Dünyanın en aileci evci insanıydım lisem bile evimin dibindeydi hatta üni içinde çevre iller olur en fazla 4 saatlik yol olan yerler olur gözüyle bakıyordum ama nasipte varmış birden hayatım değişti, bir arkadaş vesilesiyle şu an olduğum yerdeyim.. İnan hiç pişman değilim (hala ayrılırken hüngür hüngür ağlıyorum havaalanında beni sulugöz olarak bilecekler hatta ) ama bir kere bile vazgeçmeyi düşünmedim hayat öyle bi şey ki, içine girdikten sonra alışamayacağın bir şey kalmıyor, tek başına ayaklarının üzerinde duruyosun, sorumluluk alıyosun, evinde belki bi kere bile yapmadığın şeyler orda pat diye karşına çıkıyo ve sen vay be! Başardım.. diyip mutlu oluyosun.. Hayatta ayrılık illaki var eğer bir şekilde yuvadan erken yaşta uçmazsak ne karakter oluşumunda ne de hayata tutunuşta ve birçok şeyde çok geç kalmış oluruz... Varsın ağla, gerekirse saatlerce ağla, ağlamak senden bir şey kaybettirmez aksine rahatlarsın da inan ardına baktığında gülüp geçeceğin zamanlar olacak bunlar.. şimdi bu yüzden canım kardeşim, insanoğlunun aşamayacağı güçlük yoktur diyorum.. İnşallah karşına iyi mi iyi, candan öte insanlar çıkar ve yüzün hep güler..
En güzel dileklerimle yolun açık olsun
 
Ben de şehir dışında okudum üniversiteyi. Yolda başlamıştım ağlamaya bir ay ne uyku ne keyif hiçbir şey yoktu bende. Zamanla öyle bir alıştım ki okul bitince ev arkadaşlarımdan ayrılmak çok zor geldi. Ailemle yaşamaya da zor adapte oldum. Emin ol sen de alışacaksın bitsin istemeyeceksin. Hayırlı olsun okulun.
 
Ilk başta çok zor olucak
Hala aklıma geldikce fena oluyorum
Benim içind e çok zor ve sıkıntılıydı evimden ailemden ayrılmak
Hemen alisanlari hiç anlayamamıştım
Ben ilk senemi hep ağlayarak geçirdim

Ama şimdi diyorum ıyiki çekmişim o sıkıntıyı
Yoksa şuan bulunduğum yerde olamazdım
Bugün mutluyum o zaman sıkıntı çektim ama karşılığını aldi m
Ailemde ben mutlu olduğum için mutlu

Mecburuz bazı fedakarlıklara oyle düşünün
 


Ailemden ilk defa üniversitede ayrıldım, çok zorlanmadım. Hatta kendimi buldum diyebilirim. Birçok şey öğrendim yalnızken.. Ardından iş için İstanbul'a geçtim. Kimse toy olduğumu anlamadı. Kimdi evini tuttum. her şeyimi kendim hallettim. Kimse kandıramadı diyebilirim.
 
3 yıl ortaokul, 4 yıl lise, 3 yıl üniversite bu yıl üni son ile 11 yıl olacak ailemden ayrı yurtta kalıyorum. ilk defa ayrılıyorsan ilk dönem zorlanırsın sonra zamanın nasıl geçtiğini farketmeyeceksin.
 
Ben evliligimin ilk yilinda baska bir sehirdeydim. Hamileydim. Basta cok zorlanmadim cunku esiminde ailesi yoktu. Bigun annem bebegime ordugu yelegin fotografinu atti bana ve ben gunlerce durup durup agladim.

Bazen hayatimizda kucuk uyaranlar oluyor, ne kadar sevdigimizi anlamak icin. Buda onlardan bitanesi. Ne guzel ailenize sevginizi ve bagliliginizi bir kere daha gormus oldunuz. Ayriliklar hep vardi hep olacak. Gidin, basta zor olur. Ama yeni bir yer, orayi kesfetmeye calisin. Zamanla alisacaksiniz. Allah daha buyuk ayriliklar vermesin
 
18 yaşındaydım, o zamanlar böyle yurt imkanları falan da yoktu, özeller cemaatin, devletler askeri koğuş gibi,
liseden arkadaşımla aynı fakültenin farklı bölümlerini kazanmıştık, babalarımızla geldik okula yakın bir ev tuttuk, beyaz eşya koltuk yatak vs yerleştik çekti gittiler, öyle bakakaldık birbirimize, ne yemek yapmayı biliyoruz, ne evi çekip çevirmeyi, zaten eve mutfak eşyası vs hiçbişey almamışız, ama bikaç aya kalmadı sistem oturdu, sonrası bol eğlenceli, arada dramlı, ama hala özlenen 4 yıl...
 
Aah ah ben de tam tersi durumdan muzdaribim. Benim kuzum da 2-3 saatlik mesafedeki bir şehirde okuyacak. Gerçi aynı bölümü burada da kazandı ama kendi başına bir şeyler yapabilmek için bizden ayrı okumayı tercih etti. Ilk kez ayrılıyoruz. Durum kesinleşince bir gün boyunca ağladım gözlerim şişti. Sonraki günler aklıma geldikçe gözlerim doldu, ağladım. Ama artık biraz alıştırdım kendimi. Allah'a sığındım içimi ferahlattı çok şükür. "Yakınız o gelir biz gideriz, eninde sonunda yuvadan uçacak" diye teskin ettim kendimi sürekli. Insallah mutlu, sorunsuz fazla özlem olmadan geçiririz bu süreyi...
 
Ben çok zorlanmıştım ailemden 20 saat uzağa gittim üniversite ye
İlk yılım ağlayarak korkarak geçti çok özledim
Ama diğer üç yılım herseye değerdi
Şimdi öyle özlüyorum kı
Okuduğum şehrin sokaklarında yürümeyi bile deli gibi özlüyorum hatırladıkça gözlerim doluyor kesinlikle bunu yaşamalısın
 

İçinizi rahat tutun 6 saat nedir ki :) sık sık gider gelirsiniz. Bende 12 saatlik uzaklıktayım. İyiki de uzağım diyorum. Kendi ayaklarının üstünde durmak çok başka. Bu uzaklığı iyi yönde kullanırsanız kendinizi çok güzel geliştirebilirsiniz. Rahat olun :)
 
hangi bolum?
 
Aynı ben ben de altı saat uzaklıkta bir şehirde okumuştum ilk bir yıl hep ağladım yedi sene oldu okul biteli iki yıldır aileme yirmi saat uzaklıkta bir yerde yaşıyorum.bir çocuğum var hala dönerken ağlarım ama ilk zamanlarda ki gibi değilim tabi..demem o ki bugün olmasa yarın muhakkak ayrilacaksin aileden ..
 
Çook teşekkür ederim :)
 
PaNickYok .!.:
Yapmayım bunu, annesi babası olmayanlar, gölgesini dahi arayıpta bulamayanlar var..
Okul kazanmışsınız negüzel, ömrümüz ana babamızla geçmiyorki,biyerden başlamak lazım..
Genişletmek için tıkla...
Haklısınız özür dilerim sizin vesilenizle. Kimseyi kırmak istememiştim.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

B
  • Kilitli
LÜTFEN BAKIN Eş seçimi ve kendimle savaşım
7 8 9
Yorumlar
164
Görüntüleme
5K
Mune
  • Kilitli
Kendime yediremiyorum artık neden böyleler (eşimin ailesi)
2 3
Yorumlar
58
Görüntüleme
3K
mlzdmr
P
Boşanmayı başarabilecek miyim ?
2 3 4
Yorumlar
77
Görüntüleme
5K
mineokur
M
Niğde Feyza Özçelik doktora labioplasti ameliyatim
4 5 6
Yorumlar
109
Görüntüleme
9K
mer0vz
S
Sizce annemiz hasta mı?
2 3 4
Yorumlar
65
Görüntüleme
8K
Zerriniffet
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…