Ailenizden birini kaybettiğinizde bununla nasıl baş ediyorsunuz?

21 eylül de 10 yil oldu babam göçeli cok klasik ama allah gercekten sabrini veriyor benim babacığım yogun bakimda bir basina öldü bana en cok bu dert oldu. O zaman kizim 1 yaşındaydı annem zaten rahatsizdi güçlü durmalıyım diye diye acımı, yasımı yasayamadim bu da vucudumda buyuk sorunlara neden olmus ki sonradan öğrendim 1 yıl sonra psikiyatriye gittigimde atlatilamayan yas hali teshisi koydular. Boyle durumlarda insanin yasını rahatca yasamasi ve olumu kabullenmesi gerekirmis bir psikoloğa gidin inanin size iyi gelecek.
Cocuklariniz varsa onlarla ilgilenin, işinize daha sıkı sarilin, bol bol hayır dağıtın. Babalarimiz icin artik yapabilecegimiz en guzel sey onlar icin hayirli isler yapmak
 
Canımmmmmm Rabbim babacığının da, evladının da, yeğeninin de mekanını Cennet-i Alâ eylesin. Rabbim daha acı sınavlar yaşatmasın. Çok kötü oldum yazını okuyunca, insan birileriyle dertleşmeyince sanki bu dert sadece kendisinde varmış gibi düşünüyor. Bu konuyu açınca gördüm ki, aynı acıyı yaşayan onlarca kişi var burada. Rabbim hepimize sabırlar versin
 
Gercekten öyle insan sadece kendisi yasiyor saniyor bazi duygulari ama bu herkesin basina geliyor oysa. Ama insan yasamadan farkinda olamiyor bazi seylerin. Babamin yarin senesi doluyor yapacak tek sey dua etmek.
 
Basiniz sagolsun, ben basedemiyorum umarim siz bir yolunu bulursunuz
 
başınız sağolsun. başıma gelmesinden en çok korktuğum şey diyeyim. evet insan alışıyormuş fakat ben nasıl alışırım böyle bir durumda bilemiyorum.. hepimiz bir gün yaşayacağız ve ya ailemiz yaşayacak. hiç bilemeyiz. o yüzden size teselli veremiyorum fakat siz babacığınızın iyiliği için bazı şeylere karışmış, engel olmuşsunuz bu yüzden suçluluk hissetmeyin sakın. ecel vakti geldiyse, ne yaparsanız yapın engel olamıyorsunuz.. Allah mekanını cennet eylesin.
 
Teşekkür ederim.

Aynen öyle. İnsan düşündükçe daha çok kahroluyor. Düşüncelerin içinde kayboluyor, boğuluyor.
Rabbim mekanlarını cennet eylesin inşallah. Tek tesellim, inşallah orada daha rahattır diye umut etmek.
Babacım ömrü boyunca bir oğlu olsun istemiş ama üç kızı olmuş. Allah ın işi ya işte, üçümüzün de oğlu oldu. Babam Ne kadar sevinmişti her biri için haberi aldığında.

Her iki günde bir soruyordu, benim paşam yürüyor mu, oğlum konuşuyor mu diye.

Babacım oğlunun ne yürüdüğünü ne konuştuğunu göremeden gitti aramızdan. Üstelik o hastanede uyurken oğlum dede demeye başladı
 
Başınız sağolsun.
Belki tuhaf gelecek ama babanın ölümüne ağlamak bile nimet ve lütuf bence. Demek ki babalık yapmış, demek ki sevmis , sevilmiş, size olumlu şeyler yaşatmış.
Şimdi kalanlara düşen bu anıları tazelemek ve güzel duaları iletmek. Göz yaşından çok duaya ihtiyacı var çünkü. Ardından yapılacak hayırlara..
 
Allah sabır versin. Mekanı cennet olsun. Güzel anıları düşünmek ve onun hakkında konuşmak içini hafifletir.
 
Başınız sağ olsun. Benimde eşimin babası vefat etti covidden dolayı cuma gecesi kalbi durdu. Eşim o hastanede olduğu zamandan beri çökmüştü zaten ölüm haberini alınca daha kötü oldu en kötüsü de ben pek yardımcı olamıyorum bana da bir şey olacak diyr kendine yaklaştırmıyor. Allahım sevdiklerimizi bize bağışlasın inşallah. Ne yapılır nasıl düzeltilir bilmiyorum.
 
Sizin ve burada yakınını kaybeden herkesin ölmüşlerinin mekânı Cennet olsun Rabbim Rahmet ve Merhameti ile karşılasın, içinde benim babacığımıda Amînnn...
8 ay oldu ağlamadığım tek gecem yok, içim yanıyor ve gurbetteyim özledikçe mezarına bile gidemiyorum...Gülüşünü, gözünü kısarak bakışını, annemi kızdıran şakalarını, yemek yiyişini, çok dikkatli araba kullanışını, anneme olan aşırı sevgisini, nefesini, kokusunu özledim.... BABA demeyi özledim.... Biz BABA diyince SÖYLE BABAMM diyişini özledim....
Ben yetişip son defa göremedim, yazın gidip 3 ay kaldım son görüşüm olduğunu bilmeden. Eve döndüm 4 ay sonra kalp krizi geçirdi, Annem tükendi biz tükendik ama ben güçlü durmaya çalıştım annem için kardeşlerim için. İlk evlat olduğum için kardeşlerimi,annemi toparlamak bana düştü...Benim canımın içi babam hayvanlara çok merhamet ederdi, çok severdi. Bende onun niyetine her sabah akşam hayvanlara su ve yiyecek veriyorum. Bol bol Kur'anı Kerim okumaya çalışıyorum, onun sevdiği yemekleri yaptığımda hayrına veriyorum. Rahatlıyorum özellikle hayvancıklara verirken çünkü çok çok severdi hayvanları. Oğluma bile o aşıladı hayvan sevgisini. Rehberimden silemedim duruyor hâlâ hem nasıl silinir ki.. Ben güçlü ve sağlam görünen çürüklerdenim, gece yaşarım acımı yada sabah çok erken kimsecikler görmeden..
Ayyy çok uzattım kusura bakmayın babamı konuşmayı çok seviyorum. Rabbim Cennette ebedi ölümsüz kaygısız sıkıntısız bütün sevdiklerimizle birlikte olmayı nasip etsin AMÎN...
 
Başınız sağ olsun. Yasınız uzamış gibi duruyor. Anlattıklarınızdan günlük hayatınızı da sürdürmekte zorlandığınızı anlıyorum.
Terapi iyi gelebilir.
 
Ben de babamı aniden kalp krizinden kaybettim 2 yılı geçti ama acısı hala duruyor maalesef bu geçmiyor sadece zamanla alışıyorsunuz.
 
Allahım rahmet eylesin tüm kayıplarımızı. Hepsinin mekanı cennet olsun inşallah...
Mutlaka psikolojik destek alın,çok zor bir imtihan.
Acı geçmiyor,onunla yaşamayı öğreniyoruz sadece...
Allahım büyük sabırlar versin inşallah.
 
Konu içimi dağladı ARYA. Emzirmesem cidden bir cigara yakardım. Kaç yaşına gelirsek gelelim anne ve baba hala hayatımızın baş köşesinde oluyorlar.
 
Konu içimi dağladı ARYA. Emzirmesem cidden bir cigara yakardım. Kaç yaşına gelirsek gelelim anne ve baba hala hayatımızın baş köşesinde oluyorlar.
Babamı kaybettiğimde 26 yaşındaydım, şimdi 27 oldum. Hâlâ çocuk gibi ağlıyorum, dün gece eşime sarılıp ben babamı çok özledim diyerek hüngür hüngür ağladım. Gözlerim şişmiş, bazı yaralar çok derin. Hep kanıyor.
 
Bas edemiyorum.Depresyonda gibiyim.Günluk işlerimi zorla yapiyorum bazen.Eşimin baba ve annesi canimi sikacak seyler yapti babamin cenaze ve ertesinde onlarla görüsmeyi kestim.Sık sık kendimi onlara öfkelenirken buluyorum.Zaman bazi seyleri biraz degistirir mi bilmiyorum.Beklemedeyim.
 
Ben 3-4 yaşında annemi kaybettim. Çocukluğum psikiyatrilerde geçti şu an yaşım 25 yakın bir zamanda 26'ya gireceğim terapilerle anca iyileştim diyebilirim. Lisedeyken de rahmetli annemin babasını kaybettim ama üzülmedim çünkü bende bıraktığı yara vardı o da bende kalsın asla bir "dede" olamadı. Çocuk hatta nerdeyse bebek olduğum için oldukça yorucu geçti belki de yetşkin olsam bu kadar olmazdı. Başınız sağolsun, mekanı cennet olsun asla kendinizi suçlamayın ve gerektiğinde de terapi almayı lütfen unutmayın. Bende ilaçlardan korkuyordum ama o ilaçlar sayesinde iyiyim şu an.
 
Keşkeler omur boyu bitmeyecek. Ben lisedeyken annemi babamı erkek kardeşimi depremde bir gecede kaybettim ve onlarca Akraba mi arkadaşlarımı... 2 yıl önce de kızkardeşimi kanserden kaybettim. Hiçbirşey eskisi gibi olmuyor ama alışıyorsun. Yapabileceğimiz hiçbirşey yok. Bir gün hepimiz öleceğiz farzet ki tatildeyiz. Onlar gitti biz de gideceğiz. Ölene mi zor kalana mi diye çok soruyorum kendime. Keşke annem olsaydı beni ıyi bir konumda ıyi bir meslek sahibi olarak görseydi diyorum. Şimdi çok param var keşke anneme kardeşlerime birseyler alabilseydim diyorum. Keşkeler bitmiyor. Allah yar ve yardımcımiz olsun. Başınız sağolsun sevgiler.
 
Cenazelerde birkaç hadsiz hep olay yaratır. Benim kızkardeşimin tebarekesinde dayımın karısı pilav et soğuk gelsi diye olay çıkarmıştı. Allah ıslah etsin bunları. Zamanla daha iyi olacağız inşallah.
 
Amin amin hislerime tercuman oldunuz inanin..Allah hepimize sabır ihsan eylesin.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…