Alkol problemi

Aurora90 .!.:

Bende öyle, aslında yalnız olduğum için başlarda kendi kendime sarhoş olunca eğleniyordum. Vaktim doluyordu. Müzik açık alkolümü sigaramı alıp, oooh işi de bitirdim modunda kendi kendime vakit geçiriyordum. Ama sonraları beni depresif hale daha çok sokmaya başladı Hayır bide, 40 yılda bir birilerini bulup dışarı çıkıp orda içsem bile depresifliğim devam etti. Hatta artık ayık kafaylada depresifim. Ruhsal dengem iyice gitti yani. Kesinlikle içmemem lazım biliyorum. Aslında ne biliyor musunuz. Bir şişeden sonra gözüm hiç birşey görmüyor, aslında sadece beni uyutmalık az içeceğim diye başlıyorum. Ama kafam biraz güzel olunca, hiçbişey gözüm görmüyor o halde markete gidip bi daha alıyorum. Geliyorum o bitince, gecenin köründe geri çıkıyorum bi daha almak için açık market arıyorum falan. Evde bulundurmamayı da denedim ama nafile.

Genişletmek için tıkla...

İsten sonra spora yazılın gidin içtiğiniz saatleri bir şeyle doldurun spor yapmak iyi gelecektir arkadaş vs de bulabilirsiniz

Aurora90 .!.:

Bende öyle, aslında yalnız olduğum için başlarda kendi kendime sarhoş olunca eğleniyordum. Vaktim doluyordu. Müzik açık alkolümü sigaramı alıp, oooh işi de bitirdim modunda kendi kendime vakit geçiriyordum. Ama sonraları beni depresif hale daha çok sokmaya başladı Hayır bide, 40 yılda bir birilerini bulup dışarı çıkıp orda içsem bile depresifliğim devam etti. Hatta artık ayık kafaylada depresifim. Ruhsal dengem iyice gitti yani. Kesinlikle içmemem lazım biliyorum. Aslında ne biliyor musunuz. Bir şişeden sonra gözüm hiç birşey görmüyor, aslında sadece beni uyutmalık az içeceğim diye başlıyorum. Ama kafam biraz güzel olunca, hiçbişey gözüm görmüyor o halde markete gidip bi daha alıyorum. Geliyorum o bitince, gecenin köründe geri çıkıyorum bi daha almak için açık market arıyorum falan. Evde bulundurmamayı da denedim ama nafile.

Genişletmek için tıkla...

Aurora90 ; Alkol, beynin doğal kimyasalı olan GABA aktivitesini arttırır. Bu arttırıma bağlı olarak dopamin seviyenizde artar(kendinizi iyi hissetme,çakırkeyf durumu) dopamin salgısı geriye daha çok isteyen bir beyin bırakır yani sizin 1 içerken;2, 2 içerken;3… istemeniz bundan kaynaklı. Bildiğim kadarıyla bir zaman sonra GABA (çok içenlerde yani) ters indikatör etkisi yapıyor ve o güzel duygular yerini depresif duygulara bırakıyor yani çöküşleriniz bundan kaynaklı olabilir…Yanlızlık, stres, yaşadığınız kötü anlar… durumlara bağlı olarak alkol yöneliminiz olmuş olabilir. “Alkoliksiniz” demek bize düşmez ama bireysel olarak engel olamıyorsanız bu bırakma dönemi için bir psikiyatriden(alkolle ilgili ilaç) yardım alın.“Aşerme” dönemlerinizi atlatmak adına güzel bir adım olur Ayrıca bildiğim kadarıyla ilaç tedavi, bırakmaya istekli (başkasının baskısıyla başvurmamış olan) kişilerde güzel sonuçlar veriyor

Bağımlılık tedavisi başka yolu yok bırakıp gene başlarsınız Zaten kendinizde durumdan rahatsız olduğunuz için kolay olur

Aurora90 .!.:

Pek değil. Çalışırken içmiyorum tabi. Ama ertesi gün ilk bir kaç saat akşamdan kalma gibi oluyorum. Elbette içmesem sanırım daha verimli olurum çalışırkende. Ama major bir sorun çıkmıyor

Genişletmek için tıkla...

Acil psikiyatriye koşun. Yaşınız çok genç, ilaçlar, gerekirse terapi, gerekirse iş ortamını değiştirmek ile üstesinden gelebilirsiniz bu sorunun.

İş hayatımı etkilemiyor neyse ki diye düşünmeyin. İşlevsel bağımlılık aslında en tehlikelisidir çünkü birey daha uzun bir süre kendini toplumdan gizleyip, bağımlılığını finanse edecek geliri elde etmeye devam edip daha geç yardım alır.

Belli ki zeki, potansiyeli yüksek bir genç kadınsınız. Beyninizi süngere çevirip, çevrenizdeki saygınlığınızı sıfıra indirmeden destek alıp kurtulun bu sorununuzdan.

İnanıyorum ki bu vesile ile alkolizme yatkınlığınızın altında yatan kök sorunları da çözüp çok daha güzel bir hayata kavuşacaksınız.

psikolojik destek alabilirsiniz. bildiğim kadarıyla amerika'da grup sohbetleri oldukça yaygın. grup sohbetleri dediğim, atıyorum alkol sorunu olanların toplanıp birkaç saat sohbet etmeleri ve bağımlılıklarından kurtulmaya yardımcı olup birbirlerini motive ettiği gruplar. bunun bir ismi var mı bilmiyorum, tam anlatabildim mi onu da bilmiyorum fakat umarım anlatabilmişimdir. bu şekilde sosyalleşme ihtiyacınızı da giderip arkadaş edinebilirsiniz ayrıca.

Aurora90 .!.:

Bende öyle, aslında yalnız olduğum için başlarda kendi kendime sarhoş olunca eğleniyordum. Vaktim doluyordu. Müzik açık alkolümü sigaramı alıp, oooh işi de bitirdim modunda kendi kendime vakit geçiriyordum. Ama sonraları beni depresif hale daha çok sokmaya başladı Hayır bide, 40 yılda bir birilerini bulup dışarı çıkıp orda içsem bile depresifliğim devam etti. Hatta artık ayık kafaylada depresifim. Ruhsal dengem iyice gitti yani. Kesinlikle içmemem lazım biliyorum. Aslında ne biliyor musunuz. Bir şişeden sonra gözüm hiç birşey görmüyor, aslında sadece beni uyutmalık az içeceğim diye başlıyorum. Ama kafam biraz güzel olunca, hiçbişey gözüm görmüyor o halde markete gidip bi daha alıyorum. Geliyorum o bitince, gecenin köründe geri çıkıyorum bi daha almak için açık market arıyorum falan. Evde bulundurmamayı da denedim ama nafile.

Genişletmek için tıkla...

Valla ben sıkıldım sosyal hayat olmamasından İstanbula geri taşınıyorum. Olmasa da Portekize falan vınlardım herhalde, bu kadar Almanya bana yetti. Bence sen de can sıkıntısından içiyorsun konu sahibesi, gayet normal yapacak başka iş yoksa öyle oyalanıyorsun. Sıkılınca yemek yemekten bir farkı yok. Genel olarak seni oyalayacak arkadaş ve sevgili bulmaya çabala, yani sıkıntı işini çözemediğin sürece tedavi olsan bile yine gelir alkol. Bir tanıdık kafayı dinle bozdu yalnızlıktan cemaate katıldı basbayağı ben yalnızlık işine uzun süreli bir çare bulamadım , o yüzden sana bol şans diliyorum istediğin zaman yazabilirsin.

Psikolojik bir destek ile ilaç tedavisine başlayın bence bağımlılıktan kurtulmak çok zor bir süreç

MissCherryBlossom .!.:

Valla ben sıkıldım sosyal hayat olmamasından İstanbula geri taşınıyorum. Olmasa da Portekize falan vınlardım herhalde, bu kadar Almanya bana yetti. Bence sen de can sıkıntısından içiyorsun konu sahibesi, gayet normal yapacak başka iş yoksa öyle oyalanıyorsun. Sıkılınca yemek yemekten bir farkı yok. Genel olarak seni oyalayacak arkadaş ve sevgili bulmaya çabala, yani sıkıntı işini çözemediğin sürece tedavi olsan bile yine gelir alkol. Bir tanıdık kafayı dinle bozdu yalnızlıktan cemaate katıldı basbayağı ben yalnızlık işine uzun süreli bir çare bulamadım , o yüzden sana bol şans diliyorum istediğin zaman yazabilirsin.

Genişletmek için tıkla...

Aynen öyle Mesela iki gündür içmedim Ama akşamları vaktimi dolduramıyorum, işi geç bile bitiriyor olsam, yorgun bile olsam dakika dakika saate bakıyorum. Evden online çalışırken (ve tüm iş arkadaşlarımın US de olduğunu düşünürsek) sosyal ortam kuramıyorum kendime bir türlü çok uzun zamandır. Birilerini. bulsamda kalıcı olmuyor. Buralara gelenler 1-2 yıl çalışıp okuyup gidiyorlar. E yerlileri de zaten kendi içlerinde yaşıyorlar daha çok, onlarla iletişim kurmak iyice zor.. Bir zamanlar etrafım süper kalabalıkken, kime nasıl vakit ayıracağımı bile bilemezken, nasıl olduysa bir anda boşaldı. Bi date edinsem.. edindim aslına.. ama bağlanmaya çok yatkın bir psikolojideyim. Ve sanki daha fazla zarar görüyorum bu durumda ilişkiler kurdukça yada kurmaya çalıştıkça. Zaten psikolojik olarak çöküğüm bide o işlere hiç girmeyeyim diye düşünüyorum korkudan.

Gerçekten çok yalnız hissetmek iyi bir psikoloji değil. Yurtdışının eksisi bu Biliyorum herkes olabildiğince 'ne olursa olsun' diyerek türkiyeyi terketmek istiyor ama beni arayıp deneyimlerimi tavsiyelerimi soranlara bu sorunun ne derece büyük olduğunu söylemeye bile çekiniyorum, 'kendi gitti biz gidemeyelim istiyo, topta olmak istiyo' diye düşünmesinler diye.

İstanbula gidince de bana deneyimlerinizi yazın çünkü ben artık dönsem bile oradaki insanlarla bile eski ilişkim kalmadığı için araya bu kadar zaman girdiği için, yine yalnız kalacağım gibi geliyor. Çünkü bir kopukluk oldu. Sadece ailem var.

Bu kadar alkol almaya devam ederseniz, ileride muhtemelen karaciğer yağlanmasına, ardından siroz hatta karaciğer kanserine davetiye çıkaracaksınız. Ha tabi pankreas kanseri de ihtimaller dahilinde. Tercih sizin

Aurora90 .!.:

En kötüsü, dün akrabalara yazmam oldu bi yengem var hiç araşıp soruşmayız bile yıllardır. Küs de değiliz ama sıkı fıkı ilişkimiz yok ama onun annemle falan var tabi. Neyse 'annemi ara sıra arar mısınız o çok yalnız sizide çok sever' falan dedim O da 'ararız tabi ki kızım zaten 2-3 güne bir konuşuyoruz. ' falan demiş. Ben daha lütfen arayın ara sıra teşekkürler, annem yalnız kalmasın falan demişim daha. En son cevap vermemiş. Birkaç kuzenime ve bi başka akrabaya daha aynı şeyleri yazmışım. Ama annem pek yalnızda değil aslında.. OOOfff çok utanıyorum. Kim bilir ne düşündüler.
Kesinlike içmemem lazım kesinlikle

Eski sevgiliye yazmak bile daha kabul edilebilir olurdu. Akraba ne cümle alem duyabilir Aurora90 kafayı yemiş gurbette psikolojisi bozuk diye

Genişletmek için tıkla...

Ya güldüm baya kusura bakma çok tatlı geldi gözüme. Acaba akrabaları arayıp annem yalnız onu yalnız bırakmayın derken kendinden mi bahsediyorsun? Sanki imdat çağrısı gibi. Bence akraba arama nedenin bu. İçmeyi bırak acilen sosyalleş. :)

Aurora90 .!.:

Gerçekten çok yalnız hissetmek iyi bir psikoloji değil. Yurtdışının eksisi bu Biliyorum herkes olabildiğince 'ne olursa olsun' diyerek türkiyeyi terketmek istiyor ama beni arayıp deneyimlerimi tavsiyelerimi soranlara bu sorunun ne derece büyük olduğunu söylemeye bile çekiniyorum, 'kendi gitti biz gidemeyelim istiyo, topta olmak istiyo' diye düşünmesinler diye.

İstanbula gidince de bana deneyimlerinizi yazın çünkü ben artık dönsem bile oradaki insanlarla bile eski ilişkim kalmadığı için araya bu kadar zaman girdiği için, yine yalnız kalacağım gibi geliyor. Çünkü bir kopukluk oldu. Sadece ailem var.

Genişletmek için tıkla...

Insanların taşınıp kaçmak zorunda kalması berbat, keşke şu ülke adam gibi yönetilseydi de herkes ailesiyle eşiyle dostuyla yaşasaydı Bunu sadece burda yaşayan insanlarla konuşabiliyoruz sanırım kendi aramızda sır gibi:) Yok, yalnızlık cidden pandemi Avrupa'da.

Bilemedim yaf, ben umutluyum çaba koymaya niyetliyim en azından biraz komşu teyzeyle konuşsam , biraz 2 lafın belini kırsam bile yetecek gibi geliyor bana. Bakıcam artık umarım rehabilite olabilirim, elbette yazarım

universite 2.siniftayken ben de surekli sarhos geziyordum, arkadaslarimla haftalik 40li kasa sarap aliyorduk. ama o zaman benim hicbir amacim yoktu bombos geziyordum, dersleri falan da salmistim. gunduzleri yatip sarap icip sohbet ediyorduk gece disari cikip alkol ve farkli seyler iciyorduk 6 ay falan bu sekilde devam ettik. sonra geri duzeldik bu duzenden de sikildik yani.

hayatinizi nasil devam ettiriyorsunuz peki gunde 3 sise sarap icip islerinizi nasil takip ediyorsunuz? ben mesela bu duzendeyken derslerimi hic takip edemiyordum.

Aurora90 .!.:

Son bi kaç yıldır, bir şey elde edemeden çalışıyorum. Bulunduğum yerde arkadaşım yok, erkek arkadaşım yok, ailemde burada değil. Bi Amerikan firmasında, tamamı US saat diliminde olan bir ekipte staj yapıyorum ve akşam o yüzden (birazda kendimi gösterip normal bir pozisyon kapabilmek için kendimi gösterme amacı ile) onların gününün başlamasından sonrada birkaç saat durup çalışıyorum. Dolayısı ile bir şekilde kendi kendime bile sosyalleşip yeni insanlar ile tanışmak için çaba harcayabilecek bir durumda değilim.

Yanlızlık, çok çalışmak ama kazanmamak, aile özlemi, bi arkadaşa muhtaç olmak gibi şeyler artık zor gelmeye başladı. Ve son 3 aydır sadece inişte olan bir ruhsal durumum var. Çok fazla alkol tüketmeye başladım. 3 aydır her akşam 2-3 şişe şarap içiyorum. Başta amaaan zaten evde yalnızım, işte bitti kendi kendime sarhoş olup eğleneyim modundaydım. Eğleniyordum. Ama aradan zaman geçtikçe sigarayı canımın istemesi gibi, şarabı da günün belli saatlerinde başlayarak şiddetli bir şekilde istemeye başladım. Arada sadece 2 yada 3 gün olmuştur boş geçtiğim.
Bi şekilde kontrol edememeye başladım. Ve daha da kötüsü, elbette ki bazı sarhoş günlerimde ne yaptığımı çok bilmiyorum Bi date ım vardı, bi kaç hafta önce bi sarhoş anımda mesajla öyle saydırarak ayrıldım ki. O kadar abarttıgım için sonra günlerce çok utandım... Bazen arkadaşlarımı da arayıp bazı şeyleri fazlaca egzajere edere kağlıyıp konuşuyorum. (bi süre sonra onlar alıştı artık ciddiye almaktansa gülmeye falan başlıyorlar telde), bazen alakasız çok nadir konuştuğum kişileri (örneğin eski bir iş arkadaşımı, yılda 1 konuştuğum biri falan) arıyorum ve duygusal duygusal konuşuyorum.. ama dün bir kaç akrabama birşeyler yazdım, (annem çok kötü durumda çok yalnız arayın onu) falan gibi. Utancımdan sabahtan beri yataktan kalkmıyorum ve telefonu elime alamıyorum. Ayyyy deliricem tüm bunları düşündükçe

Benim bundan ve bu ruh halinden kurtulmam gerek. ama nasıl?

Genişletmek için tıkla...

Bu doktor yardımıyla çözülebilir her gün içip sarhoş olma seviyesindeyseniz eğer. Bi ben sevmedim herhalde şu alkolü hepsini tek tek bi yudumluk tattım evde vardı bizimde önceden babam rakı severdi annemde şarap ama nadir içerler tabi ben kusacaktım neredeyse neyse nazcım ice tea meyve suyu sütüne devam dedim Ama kendinize iyi gelecek aktivitelerle uğraşmaya çalışın evet zamanınız olmuyor anladığım kadarıyla ama mutlu olmadığınız kişilerle pozisyon kapabilmek için uğraşmayın pozisyon uğruna sağlığınızdan olmaya değmez bence. Ama evet özlem başka bi şey ben şehir dışında okurken kendini yetimhaneye verilmiş çocuk gibi hissetmiştim bu yalnızlık duygusunu okulun etkinliklerine katılarak spora başlayarak atmıştım zaten sürekli bir şeylerle ilgilenirken fark etmeden yalnızlığa alışıp sevdiğinizi hissediyorsunuz

Birgaripinsan .!.:

Ya güldüm baya kusura bakma çok tatlı geldi gözüme. Acaba akrabaları arayıp annem yalnız onu yalnız bırakmayın derken kendinden mi bahsediyorsun? Sanki imdat çağrısı gibi. Bence akraba arama nedenin bu. İçmeyi bırak acilen sosyalleş. :)

Genişletmek için tıkla...

Ay keşke arkadaşlarıma yazsaydım ya öyle yardım çağrısını Akrabalar cidden aşırı abzürt oldu, çünkü onlarla iletişimde bile değilim. Akraba tutkunu biri değilim. O yengeyi ben 3 yıldır görmüyordum bir kere telefonda konuştum bu sürede de ne alaka ne alaka. Hatta hatırlıyorum o kafayla aklıma başka isimlerde geldi yazmak için ama numaralarını bulamadım. (allahtan) Rezil olduuğğm. Bari anneme babama demeseler ' bişi mi oldu ' diye, onlarda korkar bide anlamlandıramazlar yaptığımı, çünkü zaten bu yazdığım insanlarla gerçekten 2-3 güne konuşuyorlar, yalnız değiller, hep iletişimdeler akrabalarla.

bu anlattıklarını ben de pandemi ilk başladığında okullar kapanınca yaşamıştım. o güne kadar tabir caizse göt göte yaşadığım oğlumla arama pandemi girmişti. ayy korkunçtu ya. çok iyi anlıyorum o yalnızlık kimsesizlik hissini.
oğlum 3 ay annemlerle köyde kalmıştı ben çalışmak zorundaydım bir de şehirler arası yasaklar vardı tabi, gidemedim, babam da akciğer rahatsızlığına sahip olduğu için gidip gelmiyoduk ancak görüntülü konuşmalarla idare ediyoduk.. oğlum gitti, bizim de iş yerinde çalışma düzenimiz saatlerimiz değişti bir hafta çalışıp bir hafta evdeydik o dönem. hatta zam dönemi geldiği için maaşlara zam yapılmıştı ve oğlumun okuluna o sıralarda verdiğim para okul kapalı olduğu için boşa çıkmıştı. öncesinde ucu ucuna geçinirken yani asla alkole o kadar para veremezken bayağı elim rahatladı alışveriş falan yaptım ama sosyalleşme sıfır, sosyal mesafe had düzeyde, gezilecek yerler de kapalı olduğu için kimseyle görüşüp aktivite de yapamıyorduk tabi. bazı akşamlar 2-3 kadehle başladığım serüven akşamları 2 şişeyle devam etti sonra bir baktım ben her akşam 2 şişe şarap içip ağlaya ağlaya uyuyorum. hatta haftasonları ve off olduğum hafta içleri gündüz de içiyordum.
belki normal psikolojiye sahip insanlar bu alkol muhabbetinde böyle kolaycacık "bağımlı" hale gelmeyebilirler ama benim öncesinde altta yatan psikolojik problemlerim de vardı. senin annenle ilgili akrabalarına yazman gibi ben de bazı insanlara aile üyelerime yazıp arayıp ağlıyodum falan.
sonra pandemi önlemleri azaldı okullar açıldı oğlum geri geldi ama ben yine 2 akşamda bir içmeye devam ettim. öyle ki işten çıkıp oğlumu okuldan alınca ay gece olsun da oğlanı yatırayım mutfakta dizi izlerken 2 kadeh bişeyler içeyim diye dört gözle günün geçmesini bekler hale gelmiştim. ama sen de anladığım kadarıyla iyi bilirsin ki, o 2 kadeh asla 2 kadehle kalmazdı en iyi ihtimalle bir şişeye dönerdi mutlaka.
sonra sonra fark ettim yani bi uyandım ki ben bağımlılık yolunda gidiyorum kendime şart koydum bir gün içiyorsam bir gün mutlaka boş geçirmeye karar verdim. ve bunu yaptım normalde çok da iradeli bir insan değilim ama bu konuda en büyük motivasyonum oğlumun dönmesi oldu. evet zümrütcüm alıştığın bir düzen vardı ama o zaman çocuk yoktu şimdi çocuk var gece bişey olsa hastaneye nasıl götürceksin çocuğu gibi telkinlerle kendimi durdurdum. iki günde bir içiyorsam üç günde bire çıktı sonra haftada bire çıktı yavaş yavaş geçirdim o bağımlılık eşiğini, ve evet eşiği atladım ama tamamen de bırakmadım çünkü seviyorum ben alkolü. tabi ki şu an o kadar çok içmiyorum.

mesela oğlum bundan 1 sene önce babasıyla yaşamaya başladı ben o dönem yine bi sapıttım boşluktan yine her akşam içmeye başlayacaktım nerdeyse ama şimdiki eşim sağolsun çok yanımda oldu destek oldu terapi aldım (alkol için değil, oğlumdan ayrılmak konusunda) sonrasında evlendik derken farkettim ki ben alıştığım kurulu düzenim bozuldukça yalnız kaldıkça ben alkole düşmüşüm. bu yüzden diyorum sağlam psikolojisi olanlar benim kadar bağımlılığa meyilli değildir mesela diye. şimdi hayatım düzene girdi ayda yılda bir keyif olsun diye eşimle 2-3 kadeh bişeyler ya da 2şer tane bira fazlasını da midem almıyor artık.

seni de durduracak olan yine kendinsin. azaltmayı dene ama öyle kendine 2 gün içmedim bak içmeyebiliyormuşum diye gaz vermeden. bu konu üzerinde plan yapıp ben bağımlıyım diye düşünmeden spontane bir şekilde azalt. beynini dün az içtim bugün çok içtim diye uyarmadan, yani kendine çaktırmadan rutinini bir boz bakalım. bir gecede 2 şişe içiyorsan önce bire düşürmeye çalışarak başla. sonra bir gün iç bir gün içme eminim azaltabilirsin

bu arada bana da yazabilirsin ne zaman istersen, o yalnızlık hissini bilirim

ayyyy ne uzun yazmışım beee çok sıktım okuyanları gözünüzden özür dilerim

samantha .!.:

3 şişe şarap mi :) o kadarini ben icmedim sana noluo ahahha ben 2 şişede bırakırım zaten kayarım. 2 litreden fazla su içiyor musun o kadar şarap mi icilir ilahi. Viskiye gec bari bosa hamallik yapma demeye geldim gecen bi dizi izliodum alkolik adam soylenio yarin cok pis hangover olcam diye yanindaki arkadasi da bosver yarin da icmeye devam edersen hangover olmazsin yarın diyo cok hakli ahahha. Yalniz hareketlerinin sacmaligi coklu kisilik bozuklugu tadinda farkinda mısın? Kafanda susturamadigin sesler tek sesli degil gibi sanki senin.

Genişletmek için tıkla...

Valla sarhoşken çoklu kişilik bozukluğu da olur, sizofreni de olur, anksiyete de olur, olurda olur

Yardım almalısınız gibi duruyor. O saatlerde başka seveceğiniz bir uğraş bulsanız onunla uğraşsanız,boş kalarak hatırlamaya izin veriyorsunuz.

Bı dertler hep zenginlikten Türkiye’de alkol bağımlısı olmak lüks

Aurora90 .!.:

Valla sarhoşken çoklu kişilik bozukluğu da olur, sizofreni de olur, anksiyete de olur, olurda olur.

Genişletmek için tıkla...

Hayır altta yatan bisey ortaya çıkar ancak. Espri yapiosun anliyorum da ben düzelteyim okuyanlar için, misal anksiyete zaten olamaz. Alkol benzodiazepin türevi etki yapar alkolik olmanin mantigi o zaten anksiyeteyi azaltmasi. Vucuttan geri cekilirken anksiyete oluşur ancak. Yazdiklarin dogruysa ciddi bi psikolojik rahatsizligin var altta yatan baskilamamani onerebilirim.