Selam herkese eşimle eften püften sebeplerden çok kavga ediyoruz ve bu kavgalar cok sıklaştığı için aramızı açıyor.benim sinirli ve tahammülsüz bi yapım var malesef buna eşimin rahatlığı da sebep oluyor olabilir ama bu huylanımı törpülemeye çalışıyorum.eşim çok sakar sürekli bardak çanak bi şey kırar evde geçen en sevdiğim kadehlerden birini kırdı anlık olarak bağırdım dikkat etsene bıktım senin şu sakarlığından diye kapıyı çekti bi bardak için beni mi kırıyosun dedi ama kaçıncı bardak.elinden cok bi iş gelmez tadilat tamirattan anlamaz.ve ihmalkar bi yer bozuk olsun yaptırayım diye uğraşmaz düzeltmeye çalışmaz bu huyları beni delirtiyor kendimi tutamıyorum ağır konuşuyorum bazen adam kırılıyor haliyle.çok ağır hareketleri hazırlanıp evden çıkamaz bi işi on saatte halleder pratik ve iş bitirici değil.bi kere evden annemlere gidecektik yarım saat beni bekletti sinirlenip attım çantayı bağırdım gitmiyorum diye o da bana bağırdı al kocaman kavga.ortalıgı toplamaz yediği tabağı kaldırması işin kaç kere mutfağa götür derim delirtir beni.cok güzel yemek yapar ama arkasında bi savaş alanı bırakır yine deliririm.
Bunun dışında bi de bu akşam şöyle bir olay yaşadık.annemde iftar yaptık sonra baktım bu mesajlaşıyor kimle mesajlaşıyorsun dedim gösterdi x arkadaşı.o arkadaşını da pek sevmem ama görüşme de demem yani.somurttum yemek boyunca arabaya binince aç çabuk o mesajları okuyacağım dedim açtı silmiş bütün x ile mesajları dedim niye sildin çocuğun özeli vardı bilmek zorunda değilsin falan dedi.bende onun özeli bizim huzurumuzdan daha mı önemli falan diye yine bağırdım çağırdım çünkü beni delirtiyo bu tavırları artık ve buluşma ayarlıyorlardı gördüm yani,ve çocuğu sevmediğimi biliyo bu kız kafasına takmasın diye göstermesi gerekmiyor mu.cok meraklı değişim x in özeline beni eşim ilgilendiriyor.neyse Bunun annesine hediyesini vermek için annesine çıkacaktık beş dakka arabadan bi hışımla indi anlatacam annemlere bu olanları dedi ( ailesine her kavgamızı anlattığından dolayı da kavga etmişliğimiz var )aldı hediyeyi kapıyı çarptı ben gelmiyorum ya dedim gelmezsen gelme bekle dedi bende indim arabadan çarptım kapıyı kendi evimize doğru yürümeye başladım arkamdan gelmedi eve de çıkmadı.neyse gittim eve sen benimle böyle konuşamazsın kendine gel artık cok sinirlisin bilmem ne bi sürü laf saydı kendi yaptığında bi yanlış görmemesi ve sürekli beni suçlaması da ayrı bir olay.
Hanımlar ben nasıl daha naif ve sakin biri olabilirim.yapım gereği bana batan hareketlerini söylüyorum çatır çatır yüzüne kendisi hiç ders alıp düzeltmiyor.ben durup dururken sinirlenmiyorum sonuçta değil mi.kendisi beni bu hale getirdi