- 3 Şubat 2018
- 25.886
- 111.381
- 598
Tabi ki de bebeğimden nefret etmiyorum ,sadece korkularım var bazı hamileler bakınca ilk günden hamileliklerine alışıp hemen anne moduna giriyorlar bende bu olmayınca korktum acaba doğunca da öyle mi olur diye
Bebek ve çocukları çok seven ben kendimi hiç bir zaman anne olarak hayal dahi etmedim . Gebeliğim boyunca da o annelik duygusu bana hiç yüklenmedi.O kadar hevessiz idim ki bebek alışverişini 33 haftadan sonra yaptım . Doğumdan sonra da yetebilecek miyim diye düşünerek geçti bir kaç ay. Şimdi 6 aylık . İyi ki gelmiş . Çok şükür varlığına . Ama hala o yavruuuumm , annemmmm ölürüüümm biterimmm modu yüklenmedi . Sanırım ben biraz tuhafımMerhaba lütfen konum taşınmasın.8 haftalık hamileyim ilk gebeliğim , önceden istediğim için ve yaşımda ilerlediği için (33yaş)eşimle korunmadık.Hamile olduğumu öğrendiğim andan beri depresyondayım sanki bebeğimi istemiyor gibiyim.Anne olmaya hazır değilim , iyi bakamayacakmışım gibi hissediyorum.Doğum yaptıktan sonra bebeğimi sevebilecek miyim yoksa bu duygular devam mı edecek.
Çok doğru söylemişsinizPeki siz ne kadar rahat aldırın bebeği diyorsunuz? Ya geçerse? Sen bu vebali kaldırabilecek misin?
Lütfen zaman verin. Daha lohusa sayılırsınız. Elbette evladınızı çok seveceksiniz. Ha bazi insanlar annemmm olurummm mofuna girmez tabiatı gereği. Bu da kimseyi kötü anne yapmazBebek ve çocukları çok seven ben kendimi hiç bir zaman anne olarak hayal dahi etmedim . Gebeliğim boyunca da o annelik duygusu bana hiç yüklenmedi.O kadar hevessiz idim ki bebek alışverişini 33 haftadan sonra yaptım . Doğumdan sonra da yetebilecek miyim diye düşünerek geçti bir kaç ay. Şimdi 6 aylık . İyi ki gelmiş . Çok şükür varlığına . Ama hala o yavruuuumm , annemmmm ölürüüümm biterimmm modu yüklenmedi . Sanırım ben biraz tuhafım
Merhabalar sakın kendini üzme. Ben 24.hafta bebegin hareketlerini hissedene kadsr bir şey hissetmiyordum. Hatta sosyal medyada ilk hafta da ultrasona gidip ağlayanlara anlam bile veremiyordum. Eminim iyi bir anne olacaksın. Hamileliğin keyfini cikar. Burada seni yargılayanlara bakma sen.Merhaba lütfen konum taşınmasın.8 haftalık hamileyim ilk gebeliğim , önceden istediğim için ve yaşımda ilerlediği için (33yaş)eşimle korunmadık.Hamile olduğumu öğrendiğim andan beri depresyondayım sanki bebeğimi istemiyor gibiyim.Anne olmaya hazır değilim , iyi bakamayacakmışım gibi hissediyorum.Doğum yaptıktan sonra bebeğimi sevebilecek miyim yoksa bu duygular devam mı edecek.
Evet normal bence de. Ben 9 haftaya kadar falan zırıl zırıl ağladım. Çünkü yapmak istediğim çok şey vardı, bebek engel olacak diye düşündüm hep. Özgürlüğümden vazgçecek olmak çok ağır geldii. Ama şimdi iyi ki doğurmuşum diyorum hayattan ondan daha çok beni mutlu eden hiçbir sey yok. Her gün yeni bir şey öğrenmesi ve hepsine şahit olmak paha biçilemez bir duygu. Hissetiklerin için kendini suçlama ve kimsenin seni üzmesine izin verme.Çevremde ki herkes başta böyle düşüncelerin normal olduğunu yeni sorumlulukların bizleri korkuttuğunu ama bebeği kucağıma alınca herşeyin geçeceğini söylüyor umarım öyle olur.
Bunu 3 cü hamilegimde yaşadım 7 sene sonra spralle hamile kalmıştım onun etkisi ile o kadar çok sevdim ki yeniden anne olmayı bebeğimi bir tane daha isteyerek hamile kaldım bu duygular geçicidirMerhaba lütfen konum taşınmasın.8 haftalık hamileyim ilk gebeliğim , önceden istediğim için ve yaşımda ilerlediği için (33yaş)eşimle korunmadık.Hamile olduğumu öğrendiğim andan beri depresyondayım sanki bebeğimi istemiyor gibiyim.Anne olmaya hazır değilim , iyi bakamayacakmışım gibi hissediyorum.Doğum yaptıktan sonra bebeğimi sevebilecek miyim yoksa bu duygular devam mı edecek.
Bence çok normal yaşadığımız şeyler. Bende 24.haftaya kadsr bir bağlılık hissetmiyordum. Bunlar bence hep sosyal medya yüzünden kaynaklı. Hep yalan hep bir şov var. Biz kendimizi eksik hissediyoruz. Ben hamileyken psikoloğa gittim bir kaç ay. Ve cok yararı dokundu.Alyaayla ilk bebegime hamileyken doguma kadar herhangi bir duygusal bag gelistirememistim. Doguma giderken, oyle sakindim ki mutlu muyum emin bile değildim.
Saatlerce cok agir sancili gecen aylarca kendime gelemediğim bir dogum hikayesi yasadim.
Simdi 2 bebegim var ve yasadigim sey tarifsiz buyuk bir sevgi. Hayatimda onlar kadar kiymet verdigim hicbir kimse yok.
Kısaca uzulmeyin, duzeleceksiniz :) ilk kez size baktiginda, güldüğünde hersey guzellesecek.
BenSelin diliniz cok agir, bence konu sahibi bu kadar agir kelimeleri hakedecek birsey yasamiyor.
Bebek ve çocukları çok seven ben kendimi hiç bir zaman anne olarak hayal dahi etmedim . Gebeliğim boyunca da o annelik duygusu bana hiç yüklenmedi.O kadar hevessiz idim ki bebek alışverişini 33 haftadan sonra yaptım . Doğumdan sonra da yetebilecek miyim diye düşünerek geçti bir kaç ay. Şimdi 6 aylık . İyi ki gelmiş . Çok şükür varlığına . Ama hala o yavruuuumm , annemmmm ölürüüümm biterimmm modu yüklenmedi . Sanırım ben biraz tuhafım
Ben size hak verdim çünkü bende bu durumu acı bir şekilde tecrübe ettim. İnsan milletin lafıyla değil kendi ne istiyorsa onu yapacak kimse kimsenin hayatını yaşamıyor sonuçtaUfkumu açıp sizin gibi kararsız idaresiz ne yaptığımı bilmeyip yaptığım şeye de pişman olacaksam ufkum açılmasın daha iyi bir insan ne istediğini bilecek ne istemediğini de
Hamilelikte veya lohusalık sürecinde böyle şeyler olabiliyor imkanınız varsa mutlaka bir terapiste gidin. Belki içten içe yetersizlik hissi, belki hayatı kaçırma endişesi vb. olabilir.Merhaba lütfen konum taşınmasın.8 haftalık hamileyim ilk gebeliğim , önceden istediğim için ve yaşımda ilerlediği için (33yaş)eşimle korunmadık.Hamile olduğumu öğrendiğim andan beri depresyondayım sanki bebeğimi istemiyor gibiyim.Anne olmaya hazır değilim , iyi bakamayacakmışım gibi hissediyorum.Doğum yaptıktan sonra bebeğimi sevebilecek miyim yoksa bu duygular devam mı edecek.
Teşekkür ederim şimdiden de çok seviyorum, hiçbir zaman yük engel olarak görmedim . 6 günlük olduğundan beri hep geziyoruz en iyi arkadaşım oldu şimdidenLütfen zaman verin. Daha lohusa sayılırsınız. Elbette evladınızı çok seveceksiniz. Ha bazi insanlar annemmm olurummm mofuna girmez tabiatı gereği. Bu da kimseyi kötü anne yapmaz
Ilk bebekte bu baskiyi oyle cok hissettim ki berbat bir anne olacagim diye moralim cok bozuktu.Bence çok normal yaşadığımız şeyler. Bende 24.haftaya kadsr bir bağlılık hissetmiyordum. Bunlar bence hep sosyal medya yüzünden kaynaklı. Hep yalan hep bir şov var. Biz kendimizi eksik hissediyoruz. Ben hamileyken psikoloğa gittim bir kaç ay. Ve cok yararı dokundu.
Amin hep.beraber sağlık buyutelimIlk bebekte bu baskiyi oyle cok hissettim ki berbat bir anne olacagim diye moralim cok bozuktu.
Yani herkese bebegi minik bir hucre tanesiyken annelik yüklenmiyor. Hayat o kadar tek duze degil.
Saglikla buyutun
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?