- 23 Şubat 2019
- 27
- 27
- 3
- 28
- Konu Sahibi morhayaller
-
- #41
Çok doğru yani bende dedikleriniz gibi biri oldum. Tarifinizi denicem teşekkür ederimm
Klasik 90lar sonrasi yeni nesil türk annesi
Asalak gibi çocuk yetiştiriyorlar, ortalık makinayı çalıştırmayı bilmeyen erkekten, kendi başına fatura yatırmaya gidemeyen kadından geçilmiyor.
Her yer premsesler paşalar kayniyor.
Kendi ailem dahil çoğu aileyi kastediyorum. Çocuğunun deneyim kazanmasina asla izin vermeyen,onu herşeyden koruması gerektiği gibi ütopik bir inançla dolu , her cagirdiginda (hatta çağırmasa bile) yardıma koşan anneler....
Konuna gelince. Bazı şeyleri değiştirmek istiyorsan çamaşırların başla.
Odana bir kirli sepeti al,onda biriktir. Haftada 1-2 kendin yıka,as, utule ve yerine koy. Kaç yaşında kadını kirli donlarinla başbaşa bırakma.
Haftada 1 kere sabahtan evi süpür ve arkasından sil.
Atla deve değil yani, süpürgeyi fişe takacaksin ve yerleri supureceksin.
Arasıra kitaplığın falan tozunu al.
YouTube'dan 'bir yemek iste' ,'refikanin mutfagi' , 'onedio yemek' gibi sayfaları takip et .çok basit ama güzel yemekler yapiyorlar. Arasıra gir mutfağa onları yap.
Mesela coook basit birşey, yarın eve giderken kasaptan 'tavuk kelebek ' al. sırt kısmı.
Büyükçe bir kaba iki kaşık yoğurt iki kaşık salça iki kaşık sıvıyağ, kırmızıbiber kekik falan dök. Sonra tavukları içine koy, bir güzel mincikla. Üç dakikanı almaz.
Sonra koy onu dolaba. Git odana kadinlar kulübü oku, tv izle...annene de 'aksam yemekler benden' de.
Akşam olunca (tavuğun geçen birkaç saatte marine olmus olacak. Yoğurt onu mis gibi yapacak)
Herneyse o arada 2 patatesi soy, dilim dilim dogra. Büyük bir borcamin ya da fırın tepsisinin en altına diz. Üstüne dilim dilim dogradigin 2 soğanı at. Birkaç da sarımsak at soyup . Üstüne iki üç yeşil biber koy. Hatta mevsimiyse bir iki domates
En tepeye de dolaptan cikarttigin kelebekleri
Fırını 200 dereceye getirin, yarım saat pişsin.yarim saat sonra çıkar,çatalla tavukları ters yüz et.bir 15 dakika da öyle pişsin.
Çıkarttığında miss gibi , ızgara lezzetinde bir anayemegin olacak.
Hem de hiç zahmete girmeden,yorulmadan...
Yanına da pilav iyi gider ama ilk günden kendini yorma. Ketilda su kaynat. Isınınca tencereye al.icine 1 yemek kasigi
Sıvıyağ bir yemek kaşıği tuz koy Üstüne de yarım paketten daha az makarna koy. Şöyle on dakika falan haşlansin. Arada çıkar tat bakalım makarnaya benzemiş mi.
Benzeyince makarna suzgecini al, lavaboya süz suyunu .
Oldu bitti...içine peynir koy sicakken peynirli makarna yapmış ol:))
Aslında mutfak keyifli bir yer. Zorunluluk icin değil zevk icin girince yani, her gün yemek yapmak zorunda olanlar için degil
Klasik 90lar sonrasi yeni nesil türk annesi
Asalak gibi çocuk yetiştiriyorlar, ortalık makinayı çalıştırmayı bilmeyen erkekten, kendi başına fatura yatırmaya gidemeyen kadından geçilmiyor.
Her yer premsesler paşalar kayniyor.
Kendi ailem dahil çoğu aileyi kastediyorum. Çocuğunun deneyim kazanmasina asla izin vermeyen,onu herşeyden koruması gerektiği gibi ütopik bir inançla dolu , her cagirdiginda (hatta çağırmasa bile) yardıma koşan anneler....
Konuna gelince. Bazı şeyleri değiştirmek istiyorsan çamaşırların başla.
Odana bir kirli sepeti al,onda biriktir. Haftada 1-2 kendin yıka,as, utule ve yerine koy. Kaç yaşında kadını kirli donlarinla başbaşa bırakma.
Haftada 1 kere sabahtan evi süpür ve arkasından sil.
Atla deve değil yani, süpürgeyi fişe takacaksin ve yerleri supureceksin.
Arasıra kitaplığın falan tozunu al.
YouTube'dan 'bir yemek iste' ,'refikanin mutfagi' , 'onedio yemek' gibi sayfaları takip et .çok basit ama güzel yemekler yapiyorlar. Arasıra gir mutfağa onları yap.
Mesela coook basit birşey, yarın eve giderken kasaptan 'tavuk kelebek ' al. sırt kısmı.
Büyükçe bir kaba iki kaşık yoğurt iki kaşık salça iki kaşık sıvıyağ, kırmızıbiber kekik falan dök. Sonra tavukları içine koy, bir güzel mincikla. Üç dakikanı almaz.
Sonra koy onu dolaba. Git odana kadinlar kulübü oku, tv izle...annene de 'aksam yemekler benden' de.
Akşam olunca (tavuğun geçen birkaç saatte marine olmus olacak. Yoğurt onu mis gibi yapacak)
Herneyse o arada 2 patatesi soy, dilim dilim dogra. Büyük bir borcamin ya da fırın tepsisinin en altına diz. Üstüne dilim dilim dogradigin 2 soğanı at. Birkaç da sarımsak at soyup . Üstüne iki üç yeşil biber koy. Hatta mevsimiyse bir iki domates
En tepeye de dolaptan cikarttigin kelebekleri
Fırını 200 dereceye getirin, yarım saat pişsin.yarim saat sonra çıkar,çatalla tavukları ters yüz et.bir 15 dakika da öyle pişsin.
Çıkarttığında miss gibi , ızgara lezzetinde bir anayemegin olacak.
Hem de hiç zahmete girmeden,yorulmadan...
Yanına da pilav iyi gider ama ilk günden kendini yorma. Ketilda su kaynat. Isınınca tencereye al.icine 1 yemek kasigi
Sıvıyağ bir yemek kaşıği tuz koy Üstüne de yarım paketten daha az makarna koy. Şöyle on dakika falan haşlansin. Arada çıkar tat bakalım makarnaya benzemiş mi.
Benzeyince makarna suzgecini al, lavaboya süz suyunu .
Oldu bitti...içine peynir koy sicakken peynirli makarna yapmış ol:))
Aslında mutfak keyifli bir yer. Zorunluluk icin değil zevk icin girince yani, her gün yemek yapmak zorunda olanlar için degil
Ben nasıl böyle biri oldum anlamıyorum.
22 yaşındayım.(marifet değil tabi bunlar yanlış anlamayın beni çok utanarak yazıyorum kendimi değiştirmek istiyorum )
Annemle babam bana küçüklüğümden beri iş yaptırmadı kıyamadı bana okuldan geliyorum yorgun oluyorum falan diyerekten.
Küçükken ortaokul zamanlarımda tatilde köye akrabaların yanına gidince benle yaşıt kuzenlerime anneleri iş yaptırırlardı banada derlerdi bende zorla yapardım hiç sevmezdim.
Benim yaptığım işi kuzenlerim beğenmezdi küçümseyip sen bırak ben yaparım yapamıyosun falan derlerdi. Ayy sen anlamazsın bu işlerden beceremiyorsun işte daha yapamıyomusun gibi küçümserlerdi. Zaten merakım da yoktu sevmezdim bu sefer daha da sevmez oldum gram iş yapmak gelmez oldu içimden zamanla.
Bu yüzden Elimden bir ev işi gelmez. Odamı hiçbir zaman düzenli tutmayı başaramam,yemek yapamam, çamaşır yıkıyıp ütü yapamam sakarlıkta bir numarayım.
Annem şunu yap dese de yapmam.inatçıyımdır birisi bir şeyi istese benden yapmam içimden gelmez yani. Yapmak da istemiyorum bir tabağı kaldırmak o kadar zor geliyo ki. Hep kendi istediğim şekilde yaşadım kendimi düşündüm bu zamana kadar. Annem babam ne düşünür ne ister diye düşünmedim hiç. Sanırım sorumluluk bilinci ile alakalı.
5 günlüğüne yatılı kalmaya akrabamız geldi. Ben evde hiçbir iş yapmadım. Annem dışarıdan biz gelene kadar çay koy işte ev süpür falan dedi yapmadım. Odam da dağınıktı. ilgilenmedim misafirlerle.
Bu yüzden annem bana rezil ettin beni çok utandım senden dedi.
Bu zamana kadar hiçbir iş yaptırmadım sana benden görürsün de yaparsın diye dedi. Görgü görmedin mi sen bizden dedi. Aile değilmiyiz biz iş bölümü yapamıcaz mı dedi. Kendi çamaşırını yıka hiçbir işini yapmıcam artık dedi. Babana annene bir çay bir tabak koymak hizmetçilik mi geliyo sana ben neyim o zaman dedi..
Çok ağır konuştu ben çok üzmüşüm ailemi. Okulum da bir sene uzayacak daha bilmiyolar. Yaşımın olgunluğunu kazanmak istiyorum. İnsanlar bile yaşımın saygınlığını göstermiyolar beni kale almıyolar. Hani bu kişi olgun birisi davranış olarak desinler istiyorum.
Nasıl kendimi değiştirebilirim? Benimle gurur duysunlar istiyorum ama nasıl başarıcam bunu? Ailem benden utanmasın istiyorum...
Ben nasıl böyle biri oldum anlamıyorum.
22 yaşındayım.(marifet değil tabi bunlar yanlış anlamayın beni çok utanarak yazıyorum kendimi değiştirmek istiyorum )
Annemle babam bana küçüklüğümden beri iş yaptırmadı kıyamadı bana okuldan geliyorum yorgun oluyorum falan diyerekten.
Küçükken ortaokul zamanlarımda tatilde köye akrabaların yanına gidince benle yaşıt kuzenlerime anneleri iş yaptırırlardı banada derlerdi bende zorla yapardım hiç sevmezdim.
Benim yaptığım işi kuzenlerim beğenmezdi küçümseyip sen bırak ben yaparım yapamıyosun falan derlerdi. Ayy sen anlamazsın bu işlerden beceremiyorsun işte daha yapamıyomusun gibi küçümserlerdi. Zaten merakım da yoktu sevmezdim bu sefer daha da sevmez oldum gram iş yapmak gelmez oldu içimden zamanla.
Bu yüzden Elimden bir ev işi gelmez. Odamı hiçbir zaman düzenli tutmayı başaramam,yemek yapamam, çamaşır yıkıyıp ütü yapamam sakarlıkta bir numarayım.
Annem şunu yap dese de yapmam.inatçıyımdır birisi bir şeyi istese benden yapmam içimden gelmez yani. Yapmak da istemiyorum bir tabağı kaldırmak o kadar zor geliyo ki. Hep kendi istediğim şekilde yaşadım kendimi düşündüm bu zamana kadar. Annem babam ne düşünür ne ister diye düşünmedim hiç. Sanırım sorumluluk bilinci ile alakalı.
5 günlüğüne yatılı kalmaya akrabamız geldi. Ben evde hiçbir iş yapmadım. Annem dışarıdan biz gelene kadar çay koy işte ev süpür falan dedi yapmadım. Odam da dağınıktı. ilgilenmedim misafirlerle.
Bu yüzden annem bana rezil ettin beni çok utandım senden dedi.
Bu zamana kadar hiçbir iş yaptırmadım sana benden görürsün de yaparsın diye dedi. Görgü görmedin mi sen bizden dedi. Aile değilmiyiz biz iş bölümü yapamıcaz mı dedi. Kendi çamaşırını yıka hiçbir işini yapmıcam artık dedi. Babana annene bir çay bir tabak koymak hizmetçilik mi geliyo sana ben neyim o zaman dedi..
Çok ağır konuştu ben çok üzmüşüm ailemi. Okulum da bir sene uzayacak daha bilmiyolar. Yaşımın olgunluğunu kazanmak istiyorum. İnsanlar bile yaşımın saygınlığını göstermiyolar beni kale almıyolar. Hani bu kişi olgun birisi davranış olarak desinler istiyorum.
Nasıl kendimi değiştirebilirim? Benimle gurur duysunlar istiyorum ama nasıl başarıcam bunu? Ailem benden utanmasın istiyorum...
Tabi şöyle ben ders çalışmak,sosyal faaliyetler gibi nedenlerle evde iş yaptırtılmayanlardandım.
Babam özellikle elimi işe sürmeme izin vermez git ders çalış sen derdi.
Biraz da onun rehaveti oldu tabi ama sonra üniversite de yalnız yaşayınca her şeyi de öğrendim mecburen.
Sorduğunuz sorunun cevabı ztn anlattıklarınızın içinde annenize yardımcı olarak onun beklentilerini karşılayarak ailenizi gurulandırabilirsiniz ztn yeterince sizi hoşgörmüş tıpkı sizi bebekken çocukken gençken ilgilenmiş hep sevmiş arkanızda durmuş biri için ki bu annenizden bahsediyoruz istekleri siizin çok değerli olmalı ev işlerine yardımcı olmanız eminim onu çok mutlu edicektir ve bu işleri yapmak emin olun sizede çok fayda getiricektir sonuçta sizde anne olunca çocuklarınızın sizden beklentileri olduğu gibi sizinde onlardan beklentileri olucakBen nasıl böyle biri oldum anlamıyorum.
22 yaşındayım.(marifet değil tabi bunlar yanlış anlamayın beni çok utanarak yazıyorum kendimi değiştirmek istiyorum )
Annemle babam bana küçüklüğümden beri iş yaptırmadı kıyamadı bana okuldan geliyorum yorgun oluyorum falan diyerekten.
Küçükken ortaokul zamanlarımda tatilde köye akrabaların yanına gidince benle yaşıt kuzenlerime anneleri iş yaptırırlardı banada derlerdi bende zorla yapardım hiç sevmezdim.
Benim yaptığım işi kuzenlerim beğenmezdi küçümseyip sen bırak ben yaparım yapamıyosun falan derlerdi. Ayy sen anlamazsın bu işlerden beceremiyorsun işte daha yapamıyomusun gibi küçümserlerdi. Zaten merakım da yoktu sevmezdim bu sefer daha da sevmez oldum gram iş yapmak gelmez oldu içimden zamanla.
Bu yüzden Elimden bir ev işi gelmez. Odamı hiçbir zaman düzenli tutmayı başaramam,yemek yapamam, çamaşır yıkıyıp ütü yapamam sakarlıkta bir numarayım.
Annem şunu yap dese de yapmam.inatçıyımdır birisi bir şeyi istese benden yapmam içimden gelmez yani. Yapmak da istemiyorum bir tabağı kaldırmak o kadar zor geliyo ki. Hep kendi istediğim şekilde yaşadım kendimi düşündüm bu zamana kadar. Annem babam ne düşünür ne ister diye düşünmedim hiç. Sanırım sorumluluk bilinci ile alakalı.
5 günlüğüne yatılı kalmaya akrabamız geldi. Ben evde hiçbir iş yapmadım. Annem dışarıdan biz gelene kadar çay koy işte ev süpür falan dedi yapmadım. Odam da dağınıktı. ilgilenmedim misafirlerle.
Bu yüzden annem bana rezil ettin beni çok utandım senden dedi.
Bu zamana kadar hiçbir iş yaptırmadım sana benden görürsün de yaparsın diye dedi. Görgü görmedin mi sen bizden dedi. Aile değilmiyiz biz iş bölümü yapamıcaz mı dedi. Kendi çamaşırını yıka hiçbir işini yapmıcam artık dedi. Babana annene bir çay bir tabak koymak hizmetçilik mi geliyo sana ben neyim o zaman dedi..
Çok ağır konuştu ben çok üzmüşüm ailemi. Okulum da bir sene uzayacak daha bilmiyolar. Yaşımın olgunluğunu kazanmak istiyorum. İnsanlar bile yaşımın saygınlığını göstermiyolar beni kale almıyolar. Hani bu kişi olgun birisi davranış olarak desinler istiyorum.
Nasıl kendimi değiştirebilirim? Benimle gurur duysunlar istiyorum ama nasıl başarıcam bunu? Ailem benden utanmasın istiyorum...
İşte ben de mesela misafirliğe bile gitmissem sofra mı kuruluyor kalkıp yardım ederim ne yapılıyorsa artık ya da toplaniyorsa vs vs hele kalabalıksa kim ne derse desin her zaman yardıma ihtiyaç vardır birisi söylemeden gidip yapmanız lazım bunlar ince düşünce bile değil çok düz mantık sabah kalktığında yatağını topla bi gün de kahvaltıyı sen hazırla kendi utunu kendin yap işlerini yapman gerekenleri gitmen gereken yerleri biri sana hatırlatmak zorunda kalmamalı kimse . Benim kuzenimde kendi ailesi utanıyor . Suyu bile babasından abisinden isterdi evde bir dediği iki edilmedi hala öyle annesi artık yaslandı ama o yaştaki kadın hala onun hizmetcisi gibi . Atacaginiz ilk adım kimseden bir şey istemeyin kendiniz yapın sorunlarınızı kendiniz çözüm fikir alabilirsiniz tabiki ama kendiniz cozunAynı bu şekilde insanlar beni kale almıyor. Öz güvenimin de yerinde olduğunu söyleyemem doğru. Onu da etkiliyor. Sorumluluk da almam lazım doğru. Birisi şunu yaparmısın dese yaparım ama içimden gelerek değil..
Kuzum Peki hiç bir işin ucundan tutmadın eyvallah
O okul nasıl uzadı 1 sene daha ?
Ah valla ona da çok pişmanım dersleri çok boşladım. Telefonla falan ilgilendim sürekli
İşte ben de mesela misafirliğe bile gitmissem sofra mı kuruluyor kalkıp yardım ederim ne yapılıyorsa artık ya da toplaniyorsa vs vs hele kalabalıksa kim ne derse desin her zaman yardıma ihtiyaç vardır birisi söylemeden gidip yapmanız lazım bunlar ince düşünce bile değil çok düz mantık sabah kalktığında yatağını topla bi gün de kahvaltıyı sen hazırla kendi utunu kendin yap işlerini yapman gerekenleri gitmen gereken yerleri biri sana hatırlatmak zorunda kalmamalı kimse . Benim kuzenimde kendi ailesi utanıyor . Suyu bile babasından abisinden isterdi evde bir dediği iki edilmedi hala öyle annesi artık yaslandı ama o yaştaki kadın hala onun hizmetcisi gibi . Atacaginiz ilk adım kimseden bir şey istemeyin kendiniz yapın sorunlarınızı kendiniz çözüm fikir alabilirsiniz tabiki ama kendiniz cozun
İnanın kendi sorumlulugunuzu almazsanız hayatınız asla yolunda gitmicek çünkü hep birilerine yaslanmak zorunda kalacaksınız hep sorumluluklarinizi üstlenecek birini isticeksiniz hayatınızdaAslında kendi işimi kendim halletmediğim için sadece bu konuda nddeğil her konuda sıkıntı yaşadım. kendi işimi kendim halletmem gerektiğini anladım şuan çok zor geliyor ama başarıcam inşallah
ahhj ahh analar. cekiyor hep buyuse ayri buyumese ayri mesela benm annem bize is buyurmazdi .ama cok hevesleniyordum caktimadan. 5 yasimdan beri ev islerine temizlige merak saldim ablamda yemek islerine inanir misin ilk okul 2 den sonra kendi sacimi kendim bagldim herseyimi kendim yaptm elimden gelse camasir yikiyacam. boyle biraz ezik buyiduk cunku annem bize bakmak zorundaydi calismak zorundaydi biz kucuk bedenlerimzle evi temizler. patates kizartmasi makarna yapmaya calisirdik ne gunlerdi ezzilm3siginiz icin zorluk gormediginiz icin agir geldi soyle bir kendinize gelin tbaginizi kaldirin mutfaga girin kek yapin puaca suan kizim. 5 yasinda oglum 2. bucuk ikiside puaca yapark3n bana yardim ediyorlar heves ediyorlar yarin bir gun evlenip sorumluluk alacaksin bunlari dusunBen nasıl böyle biri oldum anlamıyorum.
22 yaşındayım.(marifet değil tabi bunlar yanlış anlamayın beni çok utanarak yazıyorum kendimi değiştirmek istiyorum )
Annemle babam bana küçüklüğümden beri iş yaptırmadı kıyamadı bana okuldan geliyorum yorgun oluyorum falan diyerekten.
Küçükken ortaokul zamanlarımda tatilde köye akrabaların yanına gidince benle yaşıt kuzenlerime anneleri iş yaptırırlardı banada derlerdi bende zorla yapardım hiç sevmezdim.
Benim yaptığım işi kuzenlerim beğenmezdi küçümseyip sen bırak ben yaparım yapamıyosun falan derlerdi. Ayy sen anlamazsın bu işlerden beceremiyorsun işte daha yapamıyomusun gibi küçümserlerdi. Zaten merakım da yoktu sevmezdim bu sefer daha da sevmez oldum gram iş yapmak gelmez oldu içimden zamanla.
Bu yüzden Elimden bir ev işi gelmez. Odamı hiçbir zaman düzenli tutmayı başaramam,yemek yapamam, çamaşır yıkıyıp ütü yapamam sakarlıkta bir numarayım.
Annem şunu yap dese de yapmam.inatçıyımdır birisi bir şeyi istese benden yapmam içimden gelmez yani. Yapmak da istemiyorum bir tabağı kaldırmak o kadar zor geliyo ki. Hep kendi istediğim şekilde yaşadım kendimi düşündüm bu zamana kadar. Annem babam ne düşünür ne ister diye düşünmedim hiç. Sanırım sorumluluk bilinci ile alakalı.
5 günlüğüne yatılı kalmaya akrabamız geldi. Ben evde hiçbir iş yapmadım. Annem dışarıdan biz gelene kadar çay koy işte ev süpür falan dedi yapmadım. Odam da dağınıktı. ilgilenmedim misafirlerle.
Bu yüzden annem bana rezil ettin beni çok utandım senden dedi.
Bu zamana kadar hiçbir iş yaptırmadım sana benden görürsün de yaparsın diye dedi. Görgü görmedin mi sen bizden dedi. Aile değilmiyiz biz iş bölümü yapamıcaz mı dedi. Kendi çamaşırını yıka hiçbir işini yapmıcam artık dedi. Babana annene bir çay bir tabak koymak hizmetçilik mi geliyo sana ben neyim o zaman dedi..
Çok ağır konuştu ben çok üzmüşüm ailemi. Okulum da bir sene uzayacak daha bilmiyolar. Yaşımın olgunluğunu kazanmak istiyorum. İnsanlar bile yaşımın saygınlığını göstermiyolar beni kale almıyolar. Hani bu kişi olgun birisi davranış olarak desinler istiyorum.
Nasıl kendimi değiştirebilirim? Benimle gurur duysunlar istiyorum ama nasıl başarıcam bunu? Ailem benden utanmasın istiyorum...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?