Tam senden beklenen yorumKlasik 90lar sonrasi yeni nesil türk annesi
Asalak gibi çocuk yetiştiriyorlar, ortalık makinayı çalıştırmayı bilmeyen erkekten, kendi başına fatura yatırmaya gidemeyen kadından geçilmiyor.
Her yer premsesler paşalar kayniyor.
Kendi ailem dahil çoğu aileyi kastediyorum. Çocuğunun deneyim kazanmasina asla izin vermeyen,onu herşeyden koruması gerektiği gibi ütopik bir inançla dolu , her cagirdiginda (hatta çağırmasa bile) yardıma koşan anneler....
Konuna gelince. Bazı şeyleri değiştirmek istiyorsan çamaşırların başla.
Odana bir kirli sepeti al,onda biriktir. Haftada 1-2 kendin yıka,as, utule ve yerine koy. Kaç yaşında kadını kirli donlarinla başbaşa bırakma.
Haftada 1 kere sabahtan evi süpür ve arkasından sil.
Atla deve değil yani, süpürgeyi fişe takacaksin ve yerleri supureceksin.
Arasıra kitaplığın falan tozunu al.
YouTube'dan 'bir yemek iste' ,'refikanin mutfagi' , 'onedio yemek' gibi sayfaları takip et .çok basit ama güzel yemekler yapiyorlar. Arasıra gir mutfağa onları yap.
Mesela coook basit birşey, yarın eve giderken kasaptan 'tavuk kelebek ' al. sırt kısmı.
Büyükçe bir kaba iki kaşık yoğurt iki kaşık salça iki kaşık sıvıyağ, kırmızıbiber kekik falan dök. Sonra tavukları içine koy, bir güzel mincikla. Üç dakikanı almaz.
Sonra koy onu dolaba. Git odana kadinlar kulübü oku, tv izle...annene de 'aksam yemekler benden' de.
Akşam olunca (tavuğun geçen birkaç saatte marine olmus olacak. Yoğurt onu mis gibi yapacak)
Herneyse o arada 2 patatesi soy, dilim dilim dogra. Büyük bir borcamin ya da fırın tepsisinin en altına diz. Üstüne dilim dilim dogradigin 2 soğanı at. Birkaç da sarımsak at soyup . Üstüne iki üç yeşil biber koy. Hatta mevsimiyse bir iki domates
En tepeye de dolaptan cikarttigin kelebekleri
Fırını 200 dereceye getirin, yarım saat pişsin.yarim saat sonra çıkar,çatalla tavukları ters yüz et.bir 15 dakika da öyle pişsin.
Çıkarttığında miss gibi , ızgara lezzetinde bir anayemegin olacak.
Hem de hiç zahmete girmeden,yorulmadan...
Yanına da pilav iyi gider ama ilk günden kendini yorma. Ketilda su kaynat. Isınınca tencereye al.icine 1 yemek kasigi
Sıvıyağ bir yemek kaşıği tuz koy Üstüne de yarım paketten daha az makarna koy. Şöyle on dakika falan haşlansin. Arada çıkar tat bakalım makarnaya benzemiş mi.
Benzeyince makarna suzgecini al, lavaboya süz suyunu .
Oldu bitti...içine peynir koy sicakken peynirli makarna yapmış ol:))
Aslında mutfak keyifli bir yer. Zorunluluk icin değil zevk icin girince yani, her gün yemek yapmak zorunda olanlar için degil
Ahhahhaaa,ondan sonra da Limoncu gibi,"ben annemde bir bardak bile kaldırmam,ne münasebet,herşeyi ayağıma getirecek tabii ki,sahi kızlar ya,annem babam onlara gitmemden hazzetmiyor sanki,boşanacağım,SAKIN diyorlar,başlarına kalmamdan korkuyorlar sanki,niye acaba"Ben konuda yanlis bisey goremedim. Cay icmek isteyen cayini koysun bir zahmet. Ayrica misafirin odanizda isi ne. Hic haz etmezdim bekarkende odama girilmesinden.simdide yatak odama girilmesinden haz etmiyorum. Misafire cay koy muhabbeti yuzunden bizde tartismistik bir gun annem ile. Sonraki gelen misafirlerin hicbirinde evde olmadim sanirim. Bazen misafir gelecegini soylemedi sirf gitmeyeyim diye. Geldiklerinde merhaba der yine cikardim.
Takil kafana göre kimseye hizmet etmen gerekmiyor. Icinden gelirse ne ala gelmiyorsa yapmak zorunda degilsin.
hakli bir cay koyup odanı temizleseydin ölürmiydünBen nasıl böyle biri oldum anlamıyorum.
22 yaşındayım.(marifet değil tabi bunlar yanlış anlamayın beni çok utanarak yazıyorum kendimi değiştirmek istiyorum )
Annemle babam bana küçüklüğümden beri iş yaptırmadı kıyamadı bana okuldan geliyorum yorgun oluyorum falan diyerekten.
Küçükken ortaokul zamanlarımda tatilde köye akrabaların yanına gidince benle yaşıt kuzenlerime anneleri iş yaptırırlardı banada derlerdi bende zorla yapardım hiç sevmezdim.
Benim yaptığım işi kuzenlerim beğenmezdi küçümseyip sen bırak ben yaparım yapamıyosun falan derlerdi. Ayy sen anlamazsın bu işlerden beceremiyorsun işte daha yapamıyomusun gibi küçümserlerdi. Zaten merakım da yoktu sevmezdim bu sefer daha da sevmez oldum gram iş yapmak gelmez oldu içimden zamanla.
Bu yüzden Elimden bir ev işi gelmez. Odamı hiçbir zaman düzenli tutmayı başaramam,yemek yapamam, çamaşır yıkıyıp ütü yapamam sakarlıkta bir numarayım.
Annem şunu yap dese de yapmam.inatçıyımdır birisi bir şeyi istese benden yapmam içimden gelmez yani. Yapmak da istemiyorum bir tabağı kaldırmak o kadar zor geliyo ki. Hep kendi istediğim şekilde yaşadım kendimi düşündüm bu zamana kadar. Annem babam ne düşünür ne ister diye düşünmedim hiç. Sanırım sorumluluk bilinci ile alakalı.
5 günlüğüne yatılı kalmaya akrabamız geldi. Ben evde hiçbir iş yapmadım. Annem dışarıdan biz gelene kadar çay koy işte ev süpür falan dedi yapmadım. Odam da dağınıktı. ilgilenmedim misafirlerle.
Bu yüzden annem bana rezil ettin beni çok utandım senden dedi.
Bu zamana kadar hiçbir iş yaptırmadım sana benden görürsün de yaparsın diye dedi. Görgü görmedin mi sen bizden dedi. Aile değilmiyiz biz iş bölümü yapamıcaz mı dedi. Kendi çamaşırını yıka hiçbir işini yapmıcam artık dedi. Babana annene bir çay bir tabak koymak hizmetçilik mi geliyo sana ben neyim o zaman dedi..
Çok ağır konuştu ben çok üzmüşüm ailemi. Okulum da bir sene uzayacak daha bilmiyolar. Yaşımın olgunluğunu kazanmak istiyorum. İnsanlar bile yaşımın saygınlığını göstermiyolar beni kale almıyolar. Hani bu kişi olgun birisi davranış olarak desinler istiyorum.
Nasıl kendimi değiştirebilirim? Benimle gurur duysunlar istiyorum ama nasıl başarıcam bunu? Ailem benden utanmasın istiyorum...
Hah iste oyle degil. Tam aksine olabildigince dik basli bir velet yetistirme arzusundayim. Ve o koca kisisi kafasini bozarsada 1 dakika dusunmeden hass.ir lan ordan benim kapi gibi anam babam var senin agzinin kokusunumu cekicem diyebilsin. Ben burada ailesinin destek olmadigi kadinlara cok uzuluyorum.Ahhahhaaa,ondan sonra da Limoncu gibi,"ben annemde bir bardak bile kaldırmam,ne münasebet,herşeyi ayağıma getirecek tabii ki,sahi kızlar ya,annem babam onlara gitmemden hazzetmiyor sanki,boşanacağım,SAKIN diyorlar,başlarına kalmamdan korkuyorlar sanki,niye acaba"
Ama o dikbaşlılık havada filizlenmiyor işte,bir altyapı lazımHah iste oyle degil. Tam aksine olabildigince dik basli bir velet yetistirme arzusundayim. Ve o koca kisisi kafasini bozarsada 1 dakika dusunmeden hass.ir lan ordan benim kapi gibi anam babam var senin agzinin kokusunumu cekicem diyebilsin. Ben burada ailesinin destek olmadigi kadinlara cok uzuluyorum.
22 yasında ve hala arkasını annesi topluyorsa bu tamda utanılacak şey. Annesi bunun hizmetçisi mi allah aşkına. 22 yaş 5 değil. premses sendromu bunun yanında hiç kalırYaptiklarin utanilacak bisey deil ama baya baya tembelsin.zamanla olabilcegini düsünüyorum bazi seylerin.bide boyle giderse evlenince asiri zorlanirsin.
Anneniz az bile konuşmuş.Ben nasıl böyle biri oldum anlamıyorum.
22 yaşındayım.(marifet değil tabi bunlar yanlış anlamayın beni çok utanarak yazıyorum kendimi değiştirmek istiyorum )
Annemle babam bana küçüklüğümden beri iş yaptırmadı kıyamadı bana okuldan geliyorum yorgun oluyorum falan diyerekten.
Küçükken ortaokul zamanlarımda tatilde köye akrabaların yanına gidince benle yaşıt kuzenlerime anneleri iş yaptırırlardı banada derlerdi bende zorla yapardım hiç sevmezdim.
Benim yaptığım işi kuzenlerim beğenmezdi küçümseyip sen bırak ben yaparım yapamıyosun falan derlerdi. Ayy sen anlamazsın bu işlerden beceremiyorsun işte daha yapamıyomusun gibi küçümserlerdi. Zaten merakım da yoktu sevmezdim bu sefer daha da sevmez oldum gram iş yapmak gelmez oldu içimden zamanla.
Bu yüzden Elimden bir ev işi gelmez. Odamı hiçbir zaman düzenli tutmayı başaramam,yemek yapamam, çamaşır yıkıyıp ütü yapamam sakarlıkta bir numarayım.
Annem şunu yap dese de yapmam.inatçıyımdır birisi bir şeyi istese benden yapmam içimden gelmez yani. Yapmak da istemiyorum bir tabağı kaldırmak o kadar zor geliyo ki. Hep kendi istediğim şekilde yaşadım kendimi düşündüm bu zamana kadar. Annem babam ne düşünür ne ister diye düşünmedim hiç. Sanırım sorumluluk bilinci ile alakalı.
5 günlüğüne yatılı kalmaya akrabamız geldi. Ben evde hiçbir iş yapmadım. Annem dışarıdan biz gelene kadar çay koy işte ev süpür falan dedi yapmadım. Odam da dağınıktı. ilgilenmedim misafirlerle.
Bu yüzden annem bana rezil ettin beni çok utandım senden dedi.
Bu zamana kadar hiçbir iş yaptırmadım sana benden görürsün de yaparsın diye dedi. Görgü görmedin mi sen bizden dedi. Aile değilmiyiz biz iş bölümü yapamıcaz mı dedi. Kendi çamaşırını yıka hiçbir işini yapmıcam artık dedi. Babana annene bir çay bir tabak koymak hizmetçilik mi geliyo sana ben neyim o zaman dedi..
Çok ağır konuştu ben çok üzmüşüm ailemi. Okulum da bir sene uzayacak daha bilmiyolar. Yaşımın olgunluğunu kazanmak istiyorum. İnsanlar bile yaşımın saygınlığını göstermiyolar beni kale almıyolar. Hani bu kişi olgun birisi davranış olarak desinler istiyorum.
Nasıl kendimi değiştirebilirim? Benimle gurur duysunlar istiyorum ama nasıl başarıcam bunu? Ailem benden utanmasın istiyorum...
Nasıl mı değişirim. 22 yaşındasınız farkında mısınız. İşe yaşadığınız ortak alanda yapılan ve yapılacak olan herşeye dahil olarak başlayabilirsiniz. Şimdi sizin evde fır dönüp annenizin oturacağı zaman. Bi silkelenin premses sendromundan çıkın herşey kendiliğinden olur merak etmeyin. Ben hiç yaşasın temizlik yapıyorum , yuppi misafire hizmet ediyorum , oleyyy bugün wc temizleyeceğim diyeni duymadım ama mıçmasını biliyosak temizlemesini , yemek yemesini biliyorsak bi zahmet totomuzu kaldırıp toplamasını , batırıyorsak kalkıp temizlememiz gerekiyor. 22 yaşında hala paşa gibi yatıp annene iş güç yaptırıp arkanı toplatıyorsan çokta şeyapma zaten .Ben annemi haksız bulmuyorum ki hoş olmadığının farkındayım nasıl değişebilirim diyorum..
Ben nasıl böyle biri oldum anlamıyorum.
22 yaşındayım.(marifet değil tabi bunlar yanlış anlamayın beni çok utanarak yazıyorum kendimi değiştirmek istiyorum )
Annemle babam bana küçüklüğümden beri iş yaptırmadı kıyamadı bana okuldan geliyorum yorgun oluyorum falan diyerekten.
Küçükken ortaokul zamanlarımda tatilde köye akrabaların yanına gidince benle yaşıt kuzenlerime anneleri iş yaptırırlardı banada derlerdi bende zorla yapardım hiç sevmezdim.
Benim yaptığım işi kuzenlerim beğenmezdi küçümseyip sen bırak ben yaparım yapamıyosun falan derlerdi. Ayy sen anlamazsın bu işlerden beceremiyorsun işte daha yapamıyomusun gibi küçümserlerdi. Zaten merakım da yoktu sevmezdim bu sefer daha da sevmez oldum gram iş yapmak gelmez oldu içimden zamanla.
Bu yüzden Elimden bir ev işi gelmez. Odamı hiçbir zaman düzenli tutmayı başaramam,yemek yapamam, çamaşır yıkıyıp ütü yapamam sakarlıkta bir numarayım.
Annem şunu yap dese de yapmam.inatçıyımdır birisi bir şeyi istese benden yapmam içimden gelmez yani. Yapmak da istemiyorum bir tabağı kaldırmak o kadar zor geliyo ki. Hep kendi istediğim şekilde yaşadım kendimi düşündüm bu zamana kadar. Annem babam ne düşünür ne ister diye düşünmedim hiç. Sanırım sorumluluk bilinci ile alakalı.
5 günlüğüne yatılı kalmaya akrabamız geldi. Ben evde hiçbir iş yapmadım. Annem dışarıdan biz gelene kadar çay koy işte ev süpür falan dedi yapmadım. Odam da dağınıktı. ilgilenmedim misafirlerle.
Bu yüzden annem bana rezil ettin beni çok utandım senden dedi.
Bu zamana kadar hiçbir iş yaptırmadım sana benden görürsün de yaparsın diye dedi. Görgü görmedin mi sen bizden dedi. Aile değilmiyiz biz iş bölümü yapamıcaz mı dedi. Kendi çamaşırını yıka hiçbir işini yapmıcam artık dedi. Babana annene bir çay bir tabak koymak hizmetçilik mi geliyo sana ben neyim o zaman dedi..
Çok ağır konuştu ben çok üzmüşüm ailemi. Okulum da bir sene uzayacak daha bilmiyolar. Yaşımın olgunluğunu kazanmak istiyorum. İnsanlar bile yaşımın saygınlığını göstermiyolar beni kale almıyolar. Hani bu kişi olgun birisi davranış olarak desinler istiyorum.
Nasıl kendimi değiştirebilirim? Benimle gurur duysunlar istiyorum ama nasıl başarıcam bunu? Ailem benden utanmasın istiyorum...
Ben de 'kizim siz yeter ki okuyun. Bu evdeki tek göreviniz bu' diyen, asla bir deneyim sahibi olmamıza izin vermemiş, her adımda arkamızdan tutmaya çabalayan, 'ben çektim kizim cekmesim' diye salak salak yetiştiren bir anneyle büyüdüm , gözlem yapmak için çok sansim oldu:) çay demlemeyi 19 yasimda eve çıktığımda öğrendim. İlk yaptığımda demliğe de soğuk çay koyup demlemistim:)) hoş mu yani?Tam senden beklenen yorum,beceriksizlik meziyet sanılanı beri kendine yetecek kadar birşeyler bilen gençler o kadar az ki.
Bak o spotçu işini ben de yaparım doğrusunu istersen:)Ben de 'kizim siz yeter ki okuyun. Bu evdeki tek göreviniz bu' diyen, asla bir deneyim sahibi olmamıza izin vermemiş, her adımda arkamızdan tutmaya çabalayan, 'ben çektim kizim cekmesim' diye salak salak yetiştiren bir anneyle büyüdüm , gözlem yapmak için çok sansim oldu:) çay demlemeyi 19 yasimda eve çıktığımda öğrendim. İlk yaptığımda demliğe de soğuk çay koyup demlemistim:)) hoş mu yani?
İlk eve çıkacağımda mesela, annem gelip spotcudan yatak dolap seçti, halıları serdi, mutfağı dizdi ve gitti
Eeee? Bu benim ne işime yaradı ki? Bir deneyim kazanmamin önüne geçti. Asıl böyle böyle çocuğu bırakacaksın ki hatalar yapa Yapa işin inceliklerini öğrensin:)) neyse ki sonra hiçbir tasinmami haber vermedim gelmesin diye. Gayet de kendim koliledim, nakliyeci abi ayarladım,zamanında taşınmasına yardım ettiğim arkadaşlarımı çağırdım taşındım. Al sana deneyim:))
Güzel anneler, yavrusunu dünyadaki herşeyden korumak isteyen analar. Yapmayın. Valla bir nesil sizin yüzünüzden ziyan zebil oldu
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?