hemde nasil kardes . simdi esime katlanamiyorum. onunda bana hatalari oldu bazen acaba benim etkimde varmi diyorum guleryuz gostermem gelince hosgeldin demem vsvs . gerci kavgalarmizin etkisde varBen de hep derim en çok da annem ve abim icin ölseydiler de tanimasaydim diye..
Tecrube oldu bunlar bize ama delip gecti kanatti
aminnn bende evdeym su an ikinci bebegm olck ama onu biraz buyuteym ins tekrar okul kurs ne olursa gitmeye calsiicm .Ben calisirken biraz daha rahattim
Evlendim isi biraktim tabi bir de cocuklarim oldu hep evdeyim zaman gecmiyor
Aglama krizlerimi kabuslari düsüncelerimi bitirwmiyorum.
Allahm kimseyi boyle zorda caresiz birakmasin
Allah bizlere ve bizimle beraber bunlari yasayan tüm kardeslerimize yardimci olsunhemde nasil kardes . simdi esime katlanamiyorum. onunda bana hatalari oldu bazen acaba benim etkimde varmi diyorum guleryuz gostermem gelince hosgeldin demem vsvs . gerci kavgalarmizin etkisde var
hayat zor zor zor dua namaz kuranla biraz rahatliyo insan
Ben gayet mantıklı düşünüyorum kendimi o arkadaşın yerine koyuyorum sadece gitsin konuşsun annesi babası hasta olabilir tedavi olabilirler sonradan pişman olmazsın arkadaş ben bunu anlatmaya çalışıyorum
Allah razı olsun sizden ❤ne yazacağımı bilemedim ilk defa.
witch hunt
bettybluess
M Mutlak Butlan
silimo
Masmavi bir yol
öpüyorum hepinizi
Bunları düşünmüş olmak üzüyor beni ama o zamanlar çaresizdik. Şimdi sağlıklı ve mutlu olsunlar diyorum. Herkes mutlu olsun, kötülüklerini istemiyorum. Acı çeksinler istemiyorum. Daha beter aileler var diyorum kendi kendime. Nefret ve kinim söndü yıllar geçtikçe. Zaman çoğu şeyi unutturuyor. O acıları çekerken ki halimden uzaklaşıyorum her geçen yıl ile beraber. Normal bir aile çocuğu gibi onları sevmesem de, kendimce seviyorum.M Mutlak Butlan dönüp dolaşıp şu mesajını okuyorum. nasıl bir psikoloji... çok acı çok
ölmelerini istemek bi tarafa bir de her gün ölmediklerini görüp hayal kırıklığı yaşamak... hem de iki küçücük çocuk...
Allah kardeşini de seni de çok mutlu etsin inşallah
merhaba hanımlar...Derdim annem,4 kız kardeş ve 2 erkek kardeşle 6 kişiz.Annem küçüklüğümden beri hatırlıyorum hergün döverdi bizi (sadece kızları).Ben açık olduğum için en çok dayağı ben yerdim(8 yaşında şiddetlendi)Hele lise yıllarımda yediğim dayağın haddi hesabı yok.Hatırladıkça annemden nefret ediyorum.Hatta Lise birdeyken bir kere onunla konuşmuştum “kapanırsam beni sever misin?”bunu sorduğumda 15 yaşında çocuktum.Çalışkan bir çocuk olmama rağmen dayaktan ve hakaret küfürlerinden korktuğum için okula doğru düzgün gidemiyordum.Babamsa aksine bize çok düşkündü.Maddi durumumuzda iyiydi babamın verdiği harçlıklara el koyardı.Aldığı oyuncak ve elbiseleri yırtar atardı.Yemeği çok yesem(biraz iştahlı çocuktum)beddua ederdi.(yine diyorum maddi sıkıntımız hiç yoktu)Ben de aç kalkardım masadan hep.Eğer saklamamışsa gidip ekmek zeytin gizlice alır yatakta yerdim.Lise bitiği gibi daha 17 yaşındayken evlenme kararı aldım yeni tanıştığım biriyle.Hemen gelip istemelerini söyledim sebebini söylemeden.Zaten annem dünden razıydı vermeye.Babam biraz zorluk çıkardı ama annem ikna etti.Kaynanamla aynı evde yaşadım üniversite okuyordum o zamanlar işime de yaradı.Sıcak değildi ama anneme bin basıyordu her konuda düşünün kimsesizliğimi hep yüzüme vuran bir kaynana ama ona rağmen seviyordum kendisini.Enazından yememe içmeme giyimime karışmıyordu diye içten kendimi teselli ediyordum.Ben üniversiteyi bitirdiğim gibi işe yerleştim çoçuğum oldu tabi ayda bir annemle de görüşüyordum.Ama yaptıklarını hiç unutmadım ömrüm boyunca.şimdi bir kızım var ona baktığımda annem neden beni sevmedi diye hep geçiriyorum içimden.kızım bir lokma fazla yendiğinde çok mutlu olurken gelişme çağında bir lokmayı çok gören anne sen neden neden neden! Bir yıldır görüşmüyorum komuşmıyorum bazen eşimi arayıp soruyormuş “neden gelmiyor aramıyorsunuz beni?”diyeağlıyormuş.Annemin komşusunu pazarda görüyorum bazen annen çok ağlıyor gelmiyorsun gitmiyorsun diye.Çok çöktü.gerçekten çok çöktü.Ama içimden gelmiyor.Hep dayakları küfürleri hakaretleri ve yemek vermeyişi geliyor aklıma unutmuyorum unutamıyorum
sinir oldum . acaba bizim yasadiklarimizi yasasa oyle dermi .kolaymi ya psikolojmiz gitmis agir yaralar almisiz sonra affet .yokya. evlat hakki diye bisey var hatta bence daha fazla zira biz istemedik dunyaya gelmeyi . bende 30 oldum izleri gecmedi gecmez .50 de olsam unutmam hep ekskklik hep bosluk olucak icimizde hep kirginlik .arkadaşım, senin zihnin ne şekilde çalışıyor tam anlamadım ama yorumların beni ve burdaki insanları öfkelendiriyor. Annelerinde adı konulmuş, saptanmış bir hastalık olsa bu insanlar senden önce zaten farkederlerdi ki bu hastalıklar da çektikleri fiziksel, psikolojik işkenceleri alttan almalarını gerektirmeyecek.
Çocuklarıma bir annenin davranması gerektiği gibi davranıyorum demişsin, sorulsaydı bahsi geçen 'anne' ler de eminim gerektiği şekilde davrandıklarını söyleyeceklerdi. Allah esirgesin,vermesin ama sen veya evlatların bir başkasının eliyle diliyle zarar görse burda gösterdiğin sözde olgunluğu ve empatiyi gösterebilecek misin dövülen işkenceye uğrayan yakınına ' ya tamam sana öyle yaptı ama eminim bi sebebi vardır araştır istersen ona da yazık' diyebilecek misin merak ediyorum. Allah korusun, yaşatmasın böyle şeyler kimseye.
Sürekli ben onları savunmuyorum diye açıklama yapmışsın, bir de savunsaydın... Tabiri caizse katil ile değil maktul ile empati kurmanı öneririm.
muzurtilki Masmavi bir yol sagolun arkadaşlarım merak ettiginiz için iyiyim. Zaten pek keyfim yoktu. Aksam enabiz hesabi acmistim meğer merdivenlerden yuvarlandigim dedigim halde darp raporu yazılmış. Hicbir bilgim yoktu. Ben yine de hastaneye gitnezdim ama evden kaçıp yürürken yolda bayilmisim. meger gogsume balta darbe almisim gogsum yarikti kafamda dikisler vardı vücudumu yuzumu geçirdiğim sinir krizlerini hiç saymiyorum. O gün miladim oldu evden ayrıldım yillarca yüzümü gostermedim ama ne fayda. Hafta içi kurum kurum gezip bunu sildirmeye çalışacağım. cocugum yok ama ileride görüp annelerinin yaşadıklarını bilmelerine istemiyorum. Zaten o defterleri ben çoktan kapattım. ileride karsima çıkmasının da bi anlamı yok. Ne diyim kirginim iste beş yaşındaki halim de 15te 25te 30da hepsi kırgın. Bari artık onume çıkmasın diyorum o da pek mümkün görünmüyor.
bende dua isterim:)Sonunda hepsini okudum kac sigara ictim bilmiyorum o kadar üzgünüm ki anlatamam
Masmavi bir yol sende çok güçlü bi kadınsın Rabbim yuvandan mutluluğu eksik etmesin sevgiyle kucaklıyorum senide
Rabbim sizinde sıkıntılarınızı hafifletsin inşallah geçmiş unutulmuyor ama yapacakta biseyimiz yok maalesefbende dua isterim:)
sinir oldum . acaba bizim yasadiklarimizi yasasa oyle dermi .kolaymi ya psikolojmiz gitmis agir yaralar almisiz sonra affet .yokya. evlat hakki diye bisey var hatta bence daha fazla zira biz istemedik dunyaya gelmeyi . bende 30 oldum izleri gecmedi gecmez .50 de olsam unutmam hep ekskklik hep bosluk olucak icimizde hep kirginlik .
Hangi birinizin adını yazayım kiartık okumayacağım dedim, içim dayanmaz dedim ama yine okudum çok üzüldüm hepinizin yaşadıklarına, kelime bulamıyorum, şu sitede gözyaşlarıma bir türlü engel olamadığım, akmasınlar diye uğraşırken boğazımın düğümlendiği konulardan biri oldu bu topik
Çok içim acıdı, sitede sürekli anneyim anneyim deyip kızımdan bahsettiğim için utandım, annelikten utandımkeşke yaşadıklarınızı silebilsem, çocukluğunuzu sizlere sil baştan yeniden geri verebilsem.
Çok mutlu olun hepiniz, belki yaralarınız kapanmaz ama en azından çok mutlu olun ki yeni yaralar açılmasın yüreklerinizde
O kadar güzel bir noktaya değindin ki ,yağmurdan kaçarken doluya tutulmak oluyor.Tıpkı benimde evliliği bir kuruluş olarak görmem gibi aman diyorum bende .Konu sahibi evliliğiniz hep mutlu huzurlu olsun inşallah.O evi aratmadı size çok şükürBen de size affedin diyemem
Ama kendi iç huzurunuz için ölüm olur kalım olur, yarım saat de olsa görüşün
Ben bu arada bir şey söylemek istiyorum burayı okuyan çok genç kızımız var.
Arkadaşlar, herkes konu sahibi gibi şanslı olmaz.
O okuluna devam etmiş, evliliğinin iyi olması ise tamamen şans.
Sakın ailelerinden kötü muamele görenler evliliği kurtuluş olarak görmeyin
Okuyun, çalışın kendi ayaklarınızın üstünde durun, başka eve çıkın gerekirse şehir değiştirin
Ama şakın kurtuluşu bir adamda aramayın
Herkes şanslı olmaz, evlenip daha büyük bir batağa girmek de var
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?