Annem bizi hiç sevmiyor ama şimdi hergün ağlıyor

Evladın da anne baba üzerinde hakkı var çok üzüldüm yasadiklariniza ben olsam ne yapardım bilemiyorum

Affetmek sizi rahatlatır aslında bu yükü atarsiniz mesafeli olursunuz ama içinizden gelmiyorsa da çok haklısınız evlat ya evlat nasıl sevilmez çok ilginc
 
Boyle dusunme witch
Belki de sizin bu yazdiklariniz sayesinde pek cok insan bilgilendi
Belki de yarin sokakta cocuguni doven birini gorduklerinde karsisina dikilecekler
Belki de senin dedigim gibi komsudan sesleri duyunca kapisina dayanacaklar
Olumlu dusun , kac tane insanda bir bilinc yarattiniz anlattiklarinizla
Belki de kac tane cocugu kurtaracak anlattiklariniz
 
O değilde kendimi sorgulayıp kendime kızdım sayenizde kadın görünümlü çocuklar, masumlar..! bazen bende anneme kırlılip gönül koyardım üstelik aşırı fedakar bir anne bu bahsettiğim... ama şuna eminim ya bir cok annenin bir evladı daha ağır basar , kimi güçsüz olanı dışlar, kimi güçlü olanı....! Ben iki kız kardeşten güçlü olaniyım hep daha az onemsenen , yalnız birakilan. başının çaresine bakabileceğine inandığı ikinci plandaki evlat.. bu bile bana zaman zaman acı veriyorken sizleri görünce utandım kendimden...ama size tek tavsiyem şu olabilir ancak gerçek "Anne" olup evladiniza sarılmak... Umudumun bittiği yerde oğluma sarıldım ben, küçücük elleri ayakları var ama çok ilginç onun sayesinde daha güçlü oluyorum bu hayatta.. geçmişi unutun önünüze ve değer verdiklerinize bakın.. geçmişle yaşamak bir yük... unutun, umutla başlayın yeni güne... hepinizin çocuk yüreğinden öperim....
 
Ama şimdi pişman olmuş aglıyormuş yaptıkları doğru değil ama pişman olup aglıycak kadar azda olsa vicdanı varmış demekki

Tek sebebi yalnız kalma korkusu ortada kalma korkusu ne vicdanı ya delirdiniz mi siz..
Ona bakarsak çocuğuna tecavüz eden baba da pişmansa sorun olmamalı
Bu anlatılanların tecavüzden ne farkı var
Vajinama demir sokuyordu diyor ya huuu
 
Psikologa gittin mi Hiç?
Ben gittim 1 defa. Burada yazdığım gibi fazla detay vermeden anlattım.
Kadın bana dedi ki "Yaşadığın şeyler seni zannettiğin kadar etkilememiş. Etkileseydi,kırmızı giyinip,makyaj yapmazdın"
İlk ve son gidişim oldu. Psikiyatriste gidip paşa paşa ilaçlarımı içtim.
 
Sen benim cevap yazdığım gonderiyi okudun mu? Önce onu sonra benim yazdığımı okuman gerekiyor
 
Boşuna seslenme,görmek istemeyenden daha kör,duymak istemeyenden daha sağır kimse yoktur
 

2 sene kadar psikiyatriste gittim ..
Yaşım küçüktü çok bir şey hatırlamıyorum açıkçası ..
Tek bildiğim paşa paşa ücret ödediğimiz
 
2 sene kadar psikiyatriste gittim ..
Yaşım küçüktü çok bir şey hatırlamıyorum açıkçası ..
Tek bildiğim paşa paşa ücret ödediğimiz
25 yaşımdan sonra gitmek kısmet oldu psikologa o da manyak çıktı. Öncesinde zaten psikiyatri kliniklerini aşındırıyordum.
Şimdi de 3 aydır ilaç kullanıyorum.
Allah yardımcınız olsun sizin de.
 



Sevgili silimo
Annenizle görüşmek zorunda değilsiniz.
Size annedir o diyenlere kulak asmayın.
Ne yaşadığınızı ancak siz bilirsiniz.
Gerçek empatiyi yapabilecek insan maalesef az.

Bir çok kişi affet demiş. Söylenecek doğru kelime affetmek değil bence. Doğru kelime kabullenip önüne, geleceğine bakmak.
Böyle bir şeyi affetmek, hiç bir şey olmamış gibi davranmak demek. Bu mümkün değil.

Psikolojik tedavi almadıysanız alın.

Ayrıca yaşadıklarınızı birilerine anlatın içinizde tutmayın.
Anlatmak için tanıdık birilerine ihtiyacınız yok.
Hatta tanımadığınız rastgele birine anlatın. (Tanıdıkların anlattıklarınızla sizi yaralama ihtimali oluyor)
Sözlü yapamam derseniz, yazıya dökün.
İnanın insan rahatlıyor.
Bir şekilde anlatınca o anları tekrar yaşıyorsun ayrı bir bilinçle gerçeklerle yüzleşiyorsun.
Sonra bunları geride bırakmak daha kolay.

Çoğu kişi yüzleş demiş. İstiyorsan yüzleş, içinde kalmasın dök içini.
Hesap sorsan dahi alacağın yanıtlar asla seni tatmin etmeyecek.
Çünkü bu yaşadığının herhangi bir açıklaması yok.

Bugün senin ve diğer arkadaşlarımın hikayelerini okumak unuttum dediğim bir sürü anımın tekrar canlanmasına neden oldu.

Ağız dolusu diyeceğim var ama toparlayamıyorum...





 
Evet hanımlar sizlerden aldığım fikirlerle destek almaya karar verdim.Çünkü dengesizliğimin korkak oluşımum ve seslerden korkmamın sebebi çocukluğumda yaşanılan travmaya bağlı olarak gelişen kişilik bozukluğu olduğunu öğrendim. özelden bana çok destek veren bir arkadaş sayesinde biraz daha derine indik ve ikna edildim.En korktuğum ve çekindiğim şeyi yapacağım.İnşallah iyi olacağım.Annem konusuna gelirsek hiçbir zaman görüşmeyeceğim. görüştükten sonra daha kötü oluyorum sesi bakışı yemek yiyişi hep beni çocukluğuma bebekliğime götürüyor.Bana iyi gelmiyor.Çok şükür ki cesaret gelmişte yazmışım.Benim gibi olan arkadaşlara çok üzüldüm.Hepsini bir anne sıcaklığıyla sarıp öpüyorum.Bizim çocuklar sevgiyle büyüyecek en sevdikleri yemekleri pişireceğiz mutfakta onlar yedikçe biz mutlu olacağız.Koruyacağız sarılacağız onlar bizim hep canımız olacak
 
Bu kararı almanıza çok cok sevindim
Inşallah daha güzel hayatınız olur
Daha güçlü daha mutlu olursunuz
Her zaman sizi dinlemeye hazırım yanınızdayım
Iyiki konuyu açťinız ben de hafifledim destek gördüm
Hepinize teşekkür ediyorum❤
 
Kararınız için sizi tebrik ediyorum. Inşallah çok mutlu olursunuz, bundan sonra hayat hep size gülsün kardeşlerim
 
Bundan sonra herşey güzel olur bizim için baksanıza etrafımızda bizi tanımasalar da samimiyetle açıldığınızda nasıl güzel yönlendiriliyoruz.İnanın burası çok iyi geldi.Kadının dostu kadındır diyorum.Kimseye böyle dökülemezdim.Acımı yaşadınız üzüldünüz anlatırken bebeklerinizi kardeşlerinizi yeğenlerinizi düşünüp empati yaptınız belki.Ama hepsinde ortak paydada buluştuk.Şiddet ve besinsizlik hele ki bebek bedenine yapılacak en büyük haksızlık.Annemin erkek versiyonu olsaydı emin olun çocuklarına her türlü kötülüğü yapacak biri olurdu.Çünkü şiddetten zevk alıyordu.Ağlamamdan acı çekmemden.O sebeple ki şanslı bile sayılırım
 
Ben burda yazdıklarımın çok çok azını paylaştıklarım tarafından bile ezildim alay edildim..oysa ben hicbirsey yapmamıştımki..
Burda farklı bir dayanısma var o edilen dualar o kurulan cumleler..
Keşke diyorum gercek hayatımda da burdaki gibi insanlar çıksaydılar karşima..

Ve inanıyorumki hayat bundan sonra senin icin daha güzel olacak
Ben psikolojik destek almaktan korkuyorum burda çok çok azını anlatmısken dinleyenler okuyanlar gözyaşları döktü..
Içimdeki kini nefreti atabilmeyi başaramıyorum
 
İçindeki kini nefreti hiç kaybetme ben kaybetmem bana en güzel yıllarımı heba edenleri affetmem.Affedersem kendimi çok kötü hissediyorum.Bizi bu hale getirenler affedilmeyi haketmiyor.Sevilemyi sarılmayı biz bundan sonra kuracağımız aileye yada kendimize endekslenelim hayatımızın geri kalanı bizim artık güçsüz zayıf korumasız değiliz.Yetişkin güçlü insanlarız bize yaşattıklarıyla kalan ömrümüzü tüketmeyelim uzak duralım.Belki geriye ket vururuz da unuturuz çıkarırız hayatımızdan.Ama benden tavsiye (normal psikolojide değilim ama tavsiye veriyorum)kimse ikinci şansı haketmiyor ve eminim ki bizim gibiler binlerce şans vermiş zalimlere
 
Dün gece hiç uyumadım biliyor musun kuzum benim seni Masmavi bir yol 'yi witch hunt Ve diğer okuduklarım beni okadar derinden etkiledi ki icimi dagladiniz be keşke ama keşke tanısam sizleri gelip sarılsam en sevdigin yemeği yapsam karşılıklı yesek bi kahve sigara keyfi yapsak şöyle uzun uzun muhabbet etsek içinizde ki bi acıyı az da olsa keşke dindirsem yardım alma kararına çok sevindim yaz bize ve mutlu ol çok mutlu ol ayağınıza taş değmesin hep duacinizim artik
 
Ben bu konuyu özellikle çocuğum için şiddete, aldatmaya katlanıyorum diyen kişilerin okumasını istiyorum.

Herkes bu kadar ağır yaşamıyor olabilir. Fakat şiddetin azı yada çoğu yoktur. Şiddet şiddettir.
Çocuk için katlanıldığı iddia edilen evlililiklerde, çocuklar bunları yaşıyor, görüyor, hissediyor.
Onların normal bireyler olmasını istiyorsanız, çocuğunuzu çok düşünüyorsanız uzaklaştırın böyle ortamlardan.
Çünkü hiç bir şekilde sonuçlar çocuk için iyi olmuyor.

Ailesiyle sorun yaşayan kardeşlerim. Sizde bir şekilde okuyun. Ne yapın ne edin okuyun.
Ne olur evlenmeyin.
Evlilik sizi asla ama asla kurtarmaz.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Affedemiyorum ki düsünuyorum yok dövüldüğüm için bile bir sebeb arıyorum yok..
Allah bana size ve diger arkadaşlarima bunları yaşatanları bildiği gibi yapacaktır bi tek bundan eminim
Ama o kadar kinim büyük ki hesap sorulurken bile görmek istemiyorm
Ve bence bu konuyu herkes okusun
Okusun ki çocuklarına bağirdıklarında dahi ne denli büyük yaralar açtıklarını görsünler.
 
O kadar kalbimi kırdı ki bu konu; her gün duyduğumuz, gördüğümüz onca şeyden sonra şaşırtmadı belki ama öyle çook acıttı ki.

silimo witch hunt @benefitss Masmavi bir yol

Bi şeyler söylemek istedim size ama nereden başlasam bilemedim açıkçası. Anlattıklarınızı okurken nasıl desem... Acımak değil bu, merhamet de değil. İhtiyacınız da yok zaten. Birbirinden güçlü dört tane kadınsınız.

Acınızı, kırgınlığınızı, yorgunluğunuzu içimde hissettim sadece; teselli olacağından değil ama uğradığınız haksızlığı duyan, bilen, acısını paylaşmak isteyen biri daha var demek istedim. Baş etmek icin gösterdiginiz çabaya, kurdugunuz hayatlara saygı duydum, hayran oldum demek istedim.

Kimine şeytanıyla barışmak iyi gelir, kimine ondan kaçmak. Affetmişsiniz, nefret etmişsiniz, görmezden gelmişsiniz, kabul etmişsiniz, göremediğiniz her güzelliği hic hak etmedikleri halde misli misli göstermişsiniz... Hepsi normal, hicbi kabusun tek çıkışı yok neticede. Sizi iyilestirecegine inandıgınız hicbi seyi yapmaktan çekinmeyin. Hicbi şeyi bastırmaya mecbur değilsiniz.

Nihayete erdirilemeyen bi öfke kimseye iyi gelmiyor ama öfkelenmeye sizden daha çok hakkı olan kimse var mı onu da bilmiyorum.

Yüzleşmek, biriktirmemek en doğrusu ama zalimlik bu denli yakından gelince insan ister ki karşı taraf yaptıklarının yükü altında ezilsin, yürekten pişman olsun, yüzü kızarsın, perişan olsun. Çektiği acıyı karşısındakinde de görmek ister, anlaşılmak ister.

Hatta belki yarayı açan o yaraları sarsın ister, tüm varlığımıza işlemiş bi şey bu, canı yanınca annesinin etekleri altına kaçar her canlı. Zalimlik o annenin eteginden akınca insan o zaman çaresiz kalıyo işte.

Unutmak beynin en muhteşem zayıflığı olabilir, ona sığınmak lazım sanırım. Tekrar tekrar hatırlatacak kişilerden ve olaylardan uzak kalmak, aynı zor anları hatırlatacak cevapsız sorular sormayı bırakmak, beynimize üstünü örtecek fırsat tanımak gerek.

Binlerce kez geçmiş olsun her birinize.

Edit: silimo destek almaya karar vermene çok sevindim. Tek başına baş etmek icin cok agır bi yük bu, işin uzmanlarının bile böyle bi yara için kendi kendini iyilestirecek gücü yoktur. Bi profesyonelin yardımını almak en dogrusu.
 
Son düzenleme:
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…