aynısı bende de oldu. ama bence bu bizi kendi değerimizi anlamaktan yoksun yetiştirdikleri için. bu sadece aileme değil dısarıdaki insanlara karşi bile hissettiğim bir şeydi. ama artık nötrleniyorum yavaş yavaşBir şey sormak istiyorum kızlar müsadenizle. Yaşanılanların çoğunu unuttum ve acaba ben kötü bir insan mıyım, yaşadıklarımı herkes yaşamış olabilir, neden ailemi olması gerektiği gibi sevmiyorum diye vicdan azabı çekiyor ve kendimi suçluyorum annemle konuştuktan sonra. Bunu yaşayan var mı peki? Ben 36 yaşındayım yıllar geçti üzerinden, eski kin ve öfkem kalmadı. Kötü hissediyorum bu konuyu okuyunca bile, korkuyorum. Sanki eski küçük ve çaresiz iyivegüçlüol oluyorum tekrar.
Normal bir anne olmak bu kadar zor mu yahu? Gerçekten bu kadar zor mu? Zaten sevgi sana göstermez mi ne yapacağını? Kullanım kılavuzu yok ki çocuğun... Sevgi yok demek ki, eksik. E o da onun eksikliği, sizin değil. Dünyaya getirdiği çocuklarına maddi ve manevi olarak destek vermek anne-babanın görevidir. Ama manevi destek en çok da annenin görevidir. Çünkü çocukla daha fazla haşır neşir oluyor konumu gereği. Demek bu işte sınıfta kalmış. 8 yaşındaki bir çocuğun ne gibi bir günahı olabilir yani aklım almıyor. Sevecen ve şefkatli bir anneye sahip olmak dünyadaki en güzel şeylerden biri olmalı. Annemizi babamızı kendimiz seçemiyoruz maalesef. Onun hatası için kendinizi üzmeyin. Eksik olan siz değildiniz hatalı, gaddar ve insanlıktan nasibini almamış olan oydu.Ama unutamıyorum koskoca çocuklu kadın oldum.O evden nasıl ve neden çıktığımı hiç unutmuyorum unutamıyorum(yazarken hatırlayıp hıçkıra hıçkıra ağlıyorum)
Oluyor tabi ben mesela çoğunu astım ama hala eskiler arada yokluyor. Mesela bazen kızgın demiri vajinama sokmaya çalışırdı engellerdim bi şekilde ama gecende ve bunun istismar olduğunu buyudukce öğrendim. Gecenlerde bi rüya gördüm demirle tecavüze ugruyordum on gün kendime gelemedim yoksa gercekte de oldu mu bunda diye.
Bunu yapan öz annen mi? Diyecek birşey bulamıyorum ben..Oluyor tabi ben mesela çoğunu astım ama hala eskiler arada yokluyor. Mesela bazen kızgın demiri vajinama sokmaya çalışırdı engellerdim bi şekilde ama gecende ve bunun istismar olduğunu buyudukce öğrendim. Gecenlerde bi rüya gördüm demirle tecavüze ugruyordum on gün kendime gelemedim yoksa gercekte de oldu mu bunda diye.
Size çok üzüldüm.Hissederek yaşayarak keşke dünyada bu zulmü işkenceyi tek ben görseydim başka kimsenin kılına zarar gelmeseydi.Ben bir süreden sonra alıştım artık dayağa yaraya.Ama kimse yaşamasın diyorum hele ki anne zulmü hayattan çok şey götürür hiçbirşey eskisi gibi olmuyorBilinçaltı temizliği diye bir şey var. Ondan yaptırmam gerekli sanırım. Konu sahibi kusura bakma konunu sabote etmiş gibi oldum. İçim acıdı yazılanları okuyunca. Bazı anılar gözümün önüne geldi, geriye ittiğim unutmak istediğim anılar.
Çok üzüldüm ya yaşadıklarınızı okurken ne zor bi insanın en fazla merhamet görmesi gereken insandan merhamet görememesi kendimden utandım bazen anacığıma beni sevmiyorsun diyorum çok sevdiğini bildiğim halde sadece canım sıkkın olduğunda tek nazımın geçtiği insan annem sonra pişman olur özür dilerim Allah yardımcınız olsun ama genede ne olursa olsun anneniz içinizden gelmemesini anlıyorum ama Allah rızası için arayın sorun kendisi utansın ne olursa olsun ana hakkı sadece 9 ay karnında taşımasının bile hakkı ödenmezmerhaba hanımlar...Derdim annem,4 kız kardeş ve 2 erkek kardeşle 6 kişiz.Annem küçüklüğümden beri hatırlıyorum hergün döverdi bizi (sadece kızları).Ben açık olduğum için en çok dayağı ben yerdim(8 yaşında şiddetlendi)Hele lise yıllarımda yediğim dayağın haddi hesabı yok.Hatırladıkça annemden nefret ediyorum.Hatta Lise birdeyken bir kere onunla konuşmuştum “kapanırsam beni sever misin?”bunu sorduğumda 15 yaşında çocuktum.Çalışkan bir çocuk olmama rağmen dayaktan ve hakaret küfürlerinden korktuğum için okula doğru düzgün gidemiyordum.Babamsa aksine bize çok düşkündü.Maddi durumumuzda iyiydi babamın verdiği harçlıklara el koyardı.Aldığı oyuncak ve elbiseleri yırtar atardı.Yemeği çok yesem(biraz iştahlı çocuktum)beddua ederdi.(yine diyorum maddi sıkıntımız hiç yoktu)Ben de aç kalkardım masadan hep.Eğer saklamamışsa gidip ekmek zeytin gizlice alır yatakta yerdim.Lise bitiği gibi daha 17 yaşındayken evlenme kararı aldım yeni tanıştığım biriyle.Hemen gelip istemelerini söyledim sebebini söylemeden.Zaten annem dünden razıydı vermeye.Babam biraz zorluk çıkardı ama annem ikna etti.Kaynanamla aynı evde yaşadım üniversite okuyordum o zamanlar işime de yaradı.Sıcak değildi ama anneme bin basıyordu her konuda düşünün kimsesizliğimi hep yüzüme vuran bir kaynana ama ona rağmen seviyordum kendisini.Enazından yememe içmeme giyimime karışmıyordu diye içten kendimi teselli ediyordum.Ben üniversiteyi bitirdiğim gibi işe yerleştim çoçuğum oldu tabi ayda bir annemle de görüşüyordum.Ama yaptıklarını hiç unutmadım ömrüm boyunca.şimdi bir kızım var ona baktığımda annem neden beni sevmedi diye hep geçiriyorum içimden.kızım bir lokma fazla yendiğinde çok mutlu olurken gelişme çağında bir lokmayı çok gören anne sen neden neden neden! Bir yıldır görüşmüyorum komuşmıyorum bazen eşimi arayıp soruyormuş “neden gelmiyor aramıyorsunuz beni?”diyeağlıyormuş.Annemin komşusunu pazarda görüyorum bazen annen çok ağlıyor gelmiyorsun gitmiyorsun diye.Çok çöktü.gerçekten çok çöktü.Ama içimden gelmiyor.Hep dayakları küfürleri hakaretleri ve yemek vermeyişi geliyor aklıma unutmuyorum unutamıyorum
Oluyor tabi ben mesela çoğunu astım ama hala eskiler arada yokluyor. Mesela bazen kızgın demiri vajinama sokmaya çalışırdı engellerdim bi şekilde ama gecende ve bunun istismar olduğunu buyudukce öğrendim. Gecenlerde bi rüya gördüm demirle tecavüze ugruyordum on gün kendime gelemedim yoksa gercekte de oldu mu bunda diye.
Ayy gözlerim ayrıldı bu ne böyleOluyor tabi ben mesela çoğunu astım ama hala eskiler arada yokluyor. Mesela bazen kızgın demiri vajinama sokmaya çalışırdı engellerdim bi şekilde ama gecende ve bunun istismar olduğunu buyudukce öğrendim. Gecenlerde bi rüya gördüm demirle tecavüze ugruyordum on gün kendime gelemedim yoksa gercekte de oldu mu bunda diye.
Oluyor tabi ben mesela çoğunu astım ama hala eskiler arada yokluyor. Mesela bazen kızgın demiri vajinama sokmaya çalışırdı engellerdim bi şekilde ama gecende ve bunun istismar olduğunu buyudukce öğrendim. Gecenlerde bi rüya gördüm demirle tecavüze ugruyordum on gün kendime gelemedim yoksa gercekte de oldu mu bunda diye.
Çok kişi var böyle ne yazık ki. Anne terliği vs diyorlar, bazen okuyorum yazılanları insanların ailesine olan sevgisini. Bir de benim babam annem ne derse onu yapardı, boşanmasın ondan diye. Yaşlandılar, duruldular. Şimdi beni ve kardeşimi çok seviyorlar, parçalarımızın eve gelmesi için dua ederlerdi oysaki. Şimdi kıymetli olduk, sağlığımıza dua ediyorlar şaka gibi. Üzülmeyelim artık, bu yükü atmamız gerekli.Size çok üzüldüm.Hissederek yaşayarak keşke dünyada bu zulmü işkenceyi tek ben görseydim başka kimsenin kılına zarar gelmeseydi.Ben bir süreden sonra alıştım artık dayağa yaraya.Ama kimse yaşamasın diyorum hele ki anne zulmü hayattan çok şey götürür hiçbirşey eskisi gibi olmuyor
Ve bu çocuklar akıl sağlıklarını nasıl korumuşAy bu ne ya((((((((((((((( ne diyecegimi inanin bilmiyorum, lutfen kendinize iyi davranin, sizin adiniza cok uzuldum gercekten (( siz yine gorusuyormussunuz, yani buyuk konusmak istemiyorum ama seni uzecek olmadigimi bilsem, o biyolojik organizmanin kapisini calar suratina tukururdum! Kizgin demiri kizinin vajinasina sokmaya calismak da nedir ya, bu nasil bir canli, ne bicim insanlar var:S
Bilinçaltı temizliği diye bir şey var. Ondan yaptırmam gerekli sanırım. Konu sahibi kusura bakma konunu sabote etmiş gibi oldum. İçim acıdı yazılanları okuyunca. Bazı anılar gözümün önüne geldi, geriye ittiğim unutmak istediğim anılar.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?