- 17 Mayıs 2010
- 4.224
- 13.452
- 408
Ya sorma ya, inanin onlarin destek almasi lazim, ama almadiklarindan eminim
Ve bu çocuklar akıl sağlıklarını nasıl korumuşben okumaya dayanamıyorum onlar yaşadı.
Canım benim.. Ben de o küçük aklımla evden kaçıp komşulara nasıl sığınıyormuşum hala inanamıyorum. Çok küçüktüm hayal meyal hatırlıyorum peşimden kızgın ütüyle koşturmasını, elektrik süpürgesinin demir kısmını sırtımla kırmaya çalışmasını mesela. Öyle ya da böyle ölmedik burdayız hala. Elimizden geleni yapalım kendimiz için.Kızgın demir bazen eskiden dantel ipleri olurdu büyük bobin onun bobini özellikle kafama vuracaksa. O zamanlar nasil olmemisim önce darbe ve kana rağmen merak ediyorum
Ay bu ne ya((((((((((((((( ne diyecegimi inanin bilmiyorum, lutfen kendinize iyi davranin, sizin adiniza cok uzuldum gercekten (( siz yine gorusuyormussunuz, yani buyuk konusmak istemiyorum ama seni uzecek olmadigimi bilsem, o biyolojik organizmanin kapisini calar suratina tukururdum! Kizgin demiri kizinin vajinasina sokmaya calismak da nedir ya, bu nasil bir canli, ne bicim insanlar var:S
Ben ilk defa burda okuduğum bir konu yüzünden ağlıyorumBugün bir konu vardı arkadaşı kediye bakamadığı için üyemiz kediyi almış kedi medi yok demişti. Onu okurken keşke bazı çocuklara da yapabilsek aynısını demiştim.
Keşke imkan olsa da o yavrucakların hepsini çekip çıkarsak istismarcı ana babalardan.
witch hunt bettybluess size sarılıp ağlayasım geldi. Boğazımda bir yumru yutsan yutulmuyor
Bugün bir konu vardı arkadaşı kediye bakamadığı için üyemiz kediyi almış kedi medi yok demişti. Onu okurken keşke bazı çocuklara da yapabilsek aynısını demiştim.
Keşke imkan olsa da o yavrucakların hepsini çekip çıkarsak istismarcı ana babalardan.
witch hunt bettybluess size sarılıp ağlayasım geldi. Boğazımda bir yumru yutsan yutulmuyor
Bir yerden patlak verecek ama destek almazlarsa. Bir arkadaşım çocukluk yıllarında yaşadığı bir olay yüzünden 35 yaşında depresyon tedavisi görmeye başladı.Ya sorma ya, inanin onlarin destek almasi lazim, ama almadiklarindan eminimbunlar kolay kolay kapanmaz, baksaniza kizin ruyalarina giriyor ya (( bir de gereksiz akraba komsu ise mudahil olmus! Girtlaklayasim geldi ailelerini resmen icimdeki canavari aktive ettiler.
Tesekkur ederim ben şanslı azinliktanim çok agir donemler geçirdim ama bir çoğunu atlattım. Çünkü yapacak birşey yok. Su an çok kiymetliyim ama 30 yaşındayım yani ne yapayım su An verilen kıymeti ama yine de sukrediyorum. Daha kotu de olabilirdim. ben en büyük zarari kendime verdim hirsiz olmadım katil olmadım madde kullanmadim. Paramı kazanmaya basladigimda da direkt terapilere başladım. Ufak tefek arada birseyler yokluyor ama sağlık olsun deyip geciyorum.
Anneni affetmek sana iyi geldiyse devam et ama sakın yok ölümlü dünya falan diye düşünme. 20 seneni yemiş bir 20 seneni daha heba etme.Teşekkür ederim :)
Çocukluğu kim geri getirebilir ki .
O beni dövdükçe ben kaçtım .
O dövdükçe yalan söyledim .
Açlıktan lisedeyken babamın cebinden bir kaç kere para çaldım..
Gerçekten basim dönüyordu.
Babam bir kaç kere annemin yanında söyledi cebinden para çaldığımı,o anlarda belki dövemedi ama utandırdı,aşağıladı.
20 li yaşlarda yüzüne vurdum
Senin yüzünden hayatım mahvoldu
Yanlış evlilik yaptım
Doğru düzgün isim olmadi diye
Üstüne bile alınmadi
Ne desen boş.
O hakli .
Sonra bir ameliyat geçirdi ve eskisinden ıyi ama bizim hiç anne kız ilişkisi olmadi aramızda .
Hayatta sadece yavrum kızım diyen annelere özendim.
Bayramdan bayrama elini öptüğüm bir annem var nihayetinde .
ne kadar güçlü yazıyosunTeşekkür ederim :)
Çocukluğu kim geri getirebilir ki .
O beni dövdükçe ben kaçtım .
O dövdükçe yalan söyledim .
Açlıktan lisedeyken babamın cebinden bir kaç kere para çaldım..
Gerçekten basim dönüyordu.
Babam bir kaç kere annemin yanında söyledi cebinden para çaldığımı,o anlarda belki dövemedi ama utandırdı,aşağıladı.
20 li yaşlarda yüzüne vurdum
Senin yüzünden hayatım mahvoldu
Yanlış evlilik yaptım
Doğru düzgün isim olmadi diye
Üstüne bile alınmadi
Ne desen boş.
O hakli .
Sonra bir ameliyat geçirdi ve eskisinden ıyi ama bizim hiç anne kız ilişkisi olmadi aramızda .
Hayatta sadece yavrum kızım diyen annelere özendim.
Bayramdan bayrama elini öptüğüm bir annem var nihayetinde .
Canım benim.. Ben de o küçük aklımla evden kaçıp komşulara nasıl sığınıyormuşum hala inanamıyorum. Çok küçüktüm hayal meyal hatırlıyorum peşimden kızgın ütüyle koşturmasını, elektrik süpürgesinin demir kısmını sırtımla kırmaya çalışmasını mesela. Öyle ya da böyle ölmedik burdayız hala. Elimizden geleni yapalım kendimiz için.
Ben sığınıyordum sonra pişman oluyordum sanki ailemi rezil etmisim gibi geliyordu. Sistematik işkencenin ve duygusal baskının sonucu. Ama inan çok sevindim senin adina da. Çok şükür ayaklarimizin ustunde duruyoruz herhangi bi çamura bulasmamisiz. Toplumdaki çoğu sıkıntılı olay bizim yasadigimiz ailelerin yetiştirdiği çocuklardan çıkıyor. Benden ozur dileyen yok ama ben yine de affettim. Kendim için yaptım bunu yoksa hayatım ilerlemiyordu tıkanıp kalmıştım. Bunları da bugün rahatlikla başkası yasamis gibi yazabiliyorum aklıma geldiği için üzgünüm ama bunları yasayan bir cok çocuk ve genç hala var. Okuyorlarsa hala bi umutlarinin olduğunu ve kendileri için birşeyler yapabileceklerini görmeleri için yazıyorum. o hayatın içindeyken bunun omur boyu süreceğini sanıyor insan çünkü
Yüzyüze anlatamam kimseye kendimi ezik değersiz hissederim.Burda kimliğim gizli(ablam ve kardeşlerim hariç)kimse tanımıyor terapiyi desteği burdan alıyorumsilimo seni etiketlemedim diğer mesajımda canım senin konun olduğu için. İçim yandı yaşadıklarına. Lütfen ama lütfen yardim al kendi ruh sağlığın için. Kızın için mükemmel bir anne olduğundan şüphem yok.
Evet asla kurtulamayacağını sanıyor insan. Ben üniversite okurken iş bulup, kardeşimi de yanıma alıp ayrıldım evden. Yıllarca görüşmedim ailemle. Ancak unutmaya başladım sistematik işkenceleri. Çok uç noktada olanları hatırlıyorum. Doktorum, beynimin ket vurduğunu yoksa çıldırabileceğimi söylemişti. Beynim beni benden koruyor :). Ben de kendimi korumaya, sevmeye ve iyi olmaya mecburum.Ben sığınıyordum sonra pişman oluyordum sanki ailemi rezil etmisim gibi geliyordu. Sistematik işkencenin ve duygusal baskının sonucu. Ama inan çok sevindim senin adina da. Çok şükür ayaklarimizin ustunde duruyoruz herhangi bi çamura bulasmamisiz. Toplumdaki çoğu sıkıntılı olay bizim yasadigimiz ailelerin yetiştirdiği çocuklardan çıkıyor. Benden ozur dileyen yok ama ben yine de affettim. Kendim için yaptım bunu yoksa hayatım ilerlemiyordu tıkanıp kalmıştım. Bunları da bugün rahatlikla başkası yasamis gibi yazabiliyorum aklıma geldiği için üzgünüm ama bunları yasayan bir cok çocuk ve genç hala var. Okuyorlarsa hala bi umutlarinin olduğunu ve kendileri için birşeyler yapabileceklerini görmeleri için yazıyorum. o hayatın içindeyken bunun omur boyu süreceğini sanıyor insan çünkü
Asla öyle düşünme. Ezik ve değersiz değilsin ama o kadar iyisin ki annenin yaptıklarını anlatsan sen utanacaksın onun adına eminim.Yüzyüze anlatamam kimseye kendimi ezik değersiz hissederim.Burda kimliğim gizli(ablam ve kardeşlerim hariç)kimse tanımıyor terapiyi desteği burdan alıyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?