Annem için hiç bir zaman öncelikli olmamam ve artık bunu kavgaya dökecek olmam


Fedakarlik yapmak=sevgi vermek degildir. Benim annemde fedakarliklar yapti ama asla sevgi veremedi. Derdi anne olmakti, etrafada ne kadar iyi anne oldugunu göstermekti. Ancak hiçbir zaman sevgi, saygiyi bana veremedi. Bu bir histir. Insana güç, küvvet, özgüven,.. hepsini veren.

Ki bu çok "woow harikaa" bir olay degil, annenin fedakarlik yapmasi. Ben kizimi bu dünyaya getirdiysem, elbette maddi manevi elimden gelenlerin hepsini yapacagim. Parada harcarim, zamanda. Bu "ilerdede kizim bana bakar" mantigi ile degildir. Benim kizim bir yatirim araci degildir. Ille bana iyilikler yapmak zorundada degil. Sadece kendine, etrafa hayirli, mutlu bir insan olmasini isterim. Onun için yetistiriyorum kizimi.

Yani hersey tarti degildir. Bazen insan o kadar kötülük yapiyor ki, yaptigi iyiliklerinide alip götürür. Sirf bir iki iyiligi oldu diye, bir insana kötü davranma hakkini vermez.

Babani özlemen, arabesk bir sekilde büyümenden dolayi kaynaklaniyor. Kendine yeterici kadar deger vermemenden kaynaklaniyor. Elbette hepimiz insaniz beser sasariz. Ama kötü insan denilen seyde var. Yada en azindan empatiden yoksun, aslinda ebeveyn olmamali olan insanlarda var.
 
Nasil ya gercekten koşulsuz sevgi yoktur mu yazmış allahim yarabbim şaka gibi ya bir anne 1 aylık bebeginden ne karşılık gorup seviyor arabami almis binami dikmis icerden hisse senediylemi çıkmış şaka gibi birde bunu normallestiriyorlar.

Cocuklarini dogurur ken bana baksın mantigiyla doguran cahil kesim geldi aklima
 
Ve bu insan evlenip cocuk yapip kendi ailensinden normal gördüğü sekilde yetistiricek
 
Benim de bir kızım bir oğlum var.
Elbetteki her ikisi için de canımı veririm.
Ama ben de kızıma bazı öncelikler veriyorum. Mesela okuyup kendi ayakları üstünde durması benim için çok önemli.
O nedenle oğlumun eğitimiyle bir ilgileniyorsam kızımınkiyle 2 ilgileniyorum.
Tabi ki bu demek değil ki oğlumla ilgilenmiyorum. Sadece kızımın ilerde bir erkeğe muhtaç olmasını istemiyorum.
Bunu oğlum ayırım olarak görürse çok üzülürüm.

Durum bana normal gelmiyor elbette ki ama ben 34 yaşında evlendim, okudum meslek sahibi oldum. 13 yaşında evlenmiş çocuk annemle benim anneliğim nasıl aynı olabilir ki. Onun yaşadığı yıpranmışlıkları anlayabiliyor ve her haliyle seviyorum diyelim.
 
Elbetteki koşulsuz sevmeli anne baba. Ama eski insanlar bizim kadar şanslı değildi, o nedenle anlamaya çalışın dedim.
Herkes kendi yaşadığını bilir. Elbette küçükken yapılan ayırımlar çok incitici, onun açıklaması olamaz. Umarım anneniz ve sizin için herşey güzel olur bu saatten sonra.
 
Madamgazel .!.:
Bu cevap yeter benim için annenizin yolundan devam edin. Iyi günler.
Genişletmek için tıkla...
Öyle mi diyorsunuz ya. Bende mi ayırım yapıyorum acaba. Ama oğlum daha çabuk algılayan bir çocuk desteğim yetiyor ona.
Bir de kız çocuklar kendi ayaklarının üstünde durmayınca çok eziliyorlar.

Resmen iğrenç bir anne gibi hissetim kendimi.
 
Madamgazel .!.:
Ve bu insan evlenip cocuk yapip kendi ailensinden normal gördüğü sekilde yetistiricek
Genişletmek için tıkla...
Benim yüreğim sevgi dolu. Değil çocuklarıma bütün dünyaya yeter. Asıl siz bu nefret dolu yorumunuzdan sonra nasıl bir anne olacağınızı sorgulamalısınız.
 
Bence çocuk ayrımı yapmak günlük hayatın akışı için yapılması gereken şeyler değil. Yani sabah ikisini de öpersin uyandığında, gün içinde ikisine de sarılırsın. Birinin ihtiyacı vardır ayakkabı alırsın diğerinin yoktur almazsın ama çocuk bilir ki bu kardeşine o daha çok sevildiğini için yapılmıyor, gerek oldugunda onun için de yapılacak.
benim kardeşim okul konusunda çok başarısız bir çocuktu. Annem okul, ders konusunda hep onun peşinde koştu. Ben hiç bir zaman annemin bizi bu konuda ayırdığını düşünüp, üzülmedim. Benim öyle bir ilgiye ihtiyacım yoktu. Sorun benim ilgiye ihtiyacım olan alanların da karşılanmamış olması.
 
Ben sadece 1 yillik bir anne olarak kendimi su sekilde telkin ediyorum. Ben de hata yapabilirim. Mukemmel degilim, insanim, kusurluyum. Fakat ne olursa olsun, her kosulda evladimi sevicem, elimden geldigince koruyacagim, ihtiyaci oldugu her an yaninda olacagim, ve ihtiyaci oldugunda onun her daim yaninda olacagimi / yaninda olmak icin elimden gelen herseyi yapacagimi bilecek. Cocuguma sorumluluk bilincini asilayacagim fakat onun da her daim basarili olamayacagini kabul edip bunun gayet normal oldugunu ona da anlatacagim. Dogrusuyla, yanlisiyla, gunahiyla, sevabiyla, her haliyle onu sevecegim. Her yaptigini onaylamasam da, yanlis yaptiginda da annesinin yaninda oldugunu bilecek insallah. Hic kusmeyecegim, hic umursamamazlik yapmayacagim, hic terk etmeyecegim. Kosulsuz sevecegim.
 
Sourlife .!.:
Benim yüreğim sevgi dolu. Değil çocuklarıma bütün dünyaya yeter. Asıl siz bu nefret dolu yorumunuzdan sonra nasıl bir anne olacağınızı sorgulamalısınız.
Genişletmek için tıkla...
Ben biliyorum nasil bir anne olduğumu ogluma da kizimada aynı esitlikteyim.
Cinsiyetlerinden dolayi ne kizima ne ogluma ekstra bir şey yapmam ikisinede aynı yaparim gerek egitimi normal yasamda. Sizede tavsiye ederim
 
Sourlife .!.:
Benim yüreğim sevgi dolu. Değil çocuklarıma bütün dünyaya yeter. Asıl siz bu nefret dolu yorumunuzdan sonra nasıl bir anne olacağınızı sorgulamalısınız.
Genişletmek için tıkla...
Bu arada sizin okudugunu anlamama gibi bir sorununuzmu var yukardaki yorumda nerde nefret var gerceklerin acı olmasi sinirlendirmis olabilirmi acaba
 
Filozof89 .!.:
Görüşmeyin. Açmayın telefonlarını. Oğlu ile mutluluklar dileyin. Gelecekte de bakmayın. Çok sinirlendim, terbiyemi bozmadan yazabileceğim tek şey bu.
Genişletmek için tıkla...
Aaa yapmayin öyle ya oğlu ev araba almissa demi hayirli evlat dediğin annesine ev araba alir yatirim yapar
 
Ben de benzer bir konu acmıstım. Biz 8 kardeşiz. 3.yüm ben de. Ailede tek meslek sahibi benim. Annem bir tabağın lafını edebilecek, bazı şeyleri karşılık bekleyerek yapacak bir kadın. Aynı şekilde bir tabak istemistim bana vermek istemedi ama yengem isteyince hemen alıp vermeye çalıştı mesela. Abim yılda bir kez bile aramaz, 7 yıldır onlara maddi yönden yardım eden benim ama gel gör ki hiç değerim yok. Topu topu 20 bin birikimim var onu da dişimden tırnağımdan arttırdım. Cünkü bana sen kendi çeyizini kendin yap dedi annem. Altın al evlenirsen sana takalım dedi bir de . Diğer kardeşlerime çeyiz de yapıldı, altın da.. zor bir durum. Kendim atlatamadım. Allah yardımcımız olsun
 
Korktuğum için bu hamileliğim ve doğumum ile ilgili plan yapmıyorum ama kaybettiğim ilk bebeğimde düzeni nasıl yaparız, yemeği nasıl hallederiz, evdeki çocugumuzu nasıl ayarlarız hep planlamıştım. Yine düşünüp, ayarlarım.

Şöyle bir salaklığım oldu, babamı kaybedince annemi yalnız bırakmamayı düşündüm, dedim şimdi kardeşimin bebeği için çok heyecanlı 2022ye kadar onun heyecanını yaşar, sonra yanımıza gelir, o bebek büyümüş olur, bizim yaşadığımız şehirde yine kafası dağılır, sonra bebekle türkiyeye geri döneriz derken babamın ölümünün ilk yılında annemi meşgul tutar, babamın olmadığı hayatına alışmasını sağlarız.

Şöyle de bir şey var annem kavgacı ve gergindir. O nedenle önceki hamileliklerimde onu buraya getirip evde 7/24 birlikte olup gerginlik olmadın diye düşünmüştüm.
Şimdi pekçoğunuz diyorsunuz ki arama. Aramazsam o da beni aramaz. Ne olacak sonra? Aramamak gerçekten benim için sorun değil, arayıp da neşe, huzur bulmuyorum. Ama uzun vadeli düşününce aramamsnın daha da faydasını göremiyorum.
 
Ya ne kadar tatlısınız Biran kendimi çok kötü hissetmiştim. Oğlum algısı çok açık bir çocuk, desteğe pek ihtiyacı olmuyor bir de dediğim giibi kadınlar kendi ayakları üstünde durmayınca çok eziliyorlar, erkeklerin yaptığı işleri yapamıyorlar. O nedenle kızıma fazla ağırlık veriyorum.

Bakın bu laf bile içimi acıttı ayırımcı mıyım diye. Bence annenize içinizdekileri dökerseniz hatasını anlayacaktır, kendini sorgulayacaktır ve belki daha dikkatli olacaktır. Olmazsa bile sizin içinizde kalmaz. İçten içe öfkelenmek yerine rahatlarsınız.
 
Madamgazel .!.:
Aaa yapmayin öyle ya oğlu ev araba almissa demi hayirli evlat dediğin annesine ev araba alir yatirim yapar
Genişletmek için tıkla...
Şakası bile güldürmüyor. Benim de böyle bir kanayan yaram var. Abimin durumu iyi. Kazandığının binde birini veriyor ama annem bayılıyor. Benim işim iyi değil, kazandığımın yarısına süpürge aldım hala bana bir şey almadın diyor. Elalemin kızları annelerini gezdiriyormuş. Anneme çok öfkeleniyorum bu menfaatçiliği yüzünden. Düşününce abim çok az yardım ediyor çünkü durumu gerçekten çok iyi. Ben zaten bir o işteyim bir bu işteyim dikiş tutturmakta zorlanıyorum. Burada abim okuduysa annem banam desteklediği içindir ben okuyamadıysam da yine aynı imkanlar sağlanmadığı içindir. Yine de annemle görüşmemeyi düşünmem çünkü bu ayrımcılığa rağmen sever beni. Bir bebeğim olsa gelin yerine benim yanıma gelir. Sadece şu maddiyat açısından yaptığı delirtiyor beni. Konu sahibininkinde bariz bir sevgisizlik de var. Nasıl oğlundan olan torunu onun fındığı olur da kızından olan torununu umursamaz?
 
Allah yardımcınız olsun. Anlıyorum sizi. İnsan onlar varken yok gibi davranmayı da içine sindiremiyor, böyle davranılmayı da.
Bu arada ben de kardeşimin hiç aramam. O da ben aramadıkça bıraktı aramayı. O kadar yabancılaştım ki.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

A
  • Kilitli
Hamileyim çok mutsuzum
3 4 5
Yorumlar
88
Görüntüleme
4K
myday8888
L
Kayınvalidem evliliğimi bitirmek üzere
2 3
Yorumlar
55
Görüntüleme
3K
Zengin Ama Mutlu
  • Kilitli
hamile ablamın bana nefreti
8 9 10
Yorumlar
195
Görüntüleme
9K
Mune
K
  • Kilitli
Konya çevresinde Allah rızası için yardım eden hoca var mı?
2 3
Yorumlar
45
Görüntüleme
2K
Mune
B
27+2 Erken İkiz doğum
2
Yorumlar
36
Görüntüleme
9K
Babysmother
B
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…