Annemden annelik ogrenememisim :(

Haklısın . Bazen ben de isyan değil Ya Rabbi nedir hikmetin diyorum. Çocuk gibi değerli bir varlığa sesini bile yukseltmeyen bakmaya kiyamayan, uykusunda bile ozleyenlere uyansa da sevsem biraz oynasam koklasam diyenlere nasip etmiyor, onlara kendi maliymis gibi davrananlara ise veriyor. Sanırım Allah insanları en hassas yerlerinden imtihan ediyor.
Hissettigin duyguyu ben de gelişim psikolojisi okurken hissetmiştim ve içten içe bu kadar yanlış davrandıkları için kızmıştım. Ama sen üzülme düşünme. Seninki kadar değildi b enimkiler. Ama üzülme. Sen aynı hataları yapmayacaksin en azından yaşadığın iç bildiğin için
 
Nasıl anne olunmayacagini talihsiz bir şekilde ogrenmissin.
Kimisi için bahaneye gerek yok, kendi ruh sağlığıyla alakali bir şeydir. İnşallah yaralarını kendi çocuğunla sararsın.
 
Ben bu yüzden annelerin hep melek olarak gösterilmesine, ne yapsa haklıdır, o seni sevdiği için yapmıştır diye haksız kayırılmasına karşıyım. Çocuk doğuran kadın birden bire başkalaşım geçirip melek olmuyor, keşke olsalardı. Benim gözüm kulağım çocukların etrafındaki her yetişkine karşı açıktır bu yüzden, annesi bile olsa. Hatalı bir hareket görürsem de aman beni ilgilendirmez deyip susmam, en azından tanık olduğumu bilmelerini sağlarım, çünkü ne yazık ki bazı çocukların ailesi var ama kimsesi yok.
 
Merhamet duygusu yok sanırım annenizin. İnsan hiç mi pişman olmaz.
 
Ben de annemden çılgınlar gibi dayak yedim. Yaramaz bir çocuktum ama bu geçerli bir sebep değil bence. Ve annem eğitimli bir insan. Bir kere vileda sopasıyla dövmüştü onu hiç unutamıyorum. Kırılmıştı sopa. Sırtımda kırdığı oklavaları hiç saymıyorum bile... Velhasılıkelam hiç sevmezdim annemi. Siz annem beni dövmesin diye dua ediyormuşsunuz ya, ben annem ölsün diye dua ederdim. Aynen sizin gibi bayramdan bayrama öperdi beni. O da adettendir diye... Kayserili kadının videosunu izlerken ilk başta hiçbir şey hissedemedim... Çok büyük travma geçirdim, annemle aram hiç iyi olmadı. Peki bu travmayı atlatabildim mi? Hayır maalesef. Hatta gün geçtikçe ona evrildiğimi fark ettim. Annemin gençliğindeki gibi agresifleştiğimi fark ettim. Şimdi de hem evlenmeye hem de çocuk sahibi olmaya çok korkuyorum... Ben de onun gibi olmaktan çok korkuyorum... Ama şunu çok iyi anladım. Geçmişe hesap sorarak elinize hiçbir şey geçmez, geçmiyor yani. Önünüze bakın, önünüzde çok daha güzel seneler olacak inşallah. Size o günleri unutturacak kadar güzel seneler... Size güzel günler getirmesi için geleceğe bir şans verin... Ben öyle yapmaya çalışıyorum en azından :)
 

Yazdıklarınızı okuyunca bir an kendimi görür gibi oldum, benim annem de bizi çok döverdi, çok ağlardım çocukken herkesin annesi çocuklarına sarılırdı benim annem beni önce döver sonra da pişman olur sarılırdı... Ama bu tabi ki ben de çok çok derin yaralar açtı. Onun son pişmanlığı fayda etmezdi çünkü...


Benim annem de aynı şekilde terbiye ettiğini sanırdı bizi... İşin garip tarafı annem şuan çok çok iyi bir anne ama o zaman neden böyleydi bilemiyorum. Ben evlendikten sonra çok değişti.. Ama benim çocukluğum, genç kızlığım, hatta çok zor bir nişanlılık hayatım oldu. Eşimin ailesiyle zaten anlaşamıyordum, beni hep ezdiler durdular hiç karşılık veremedim..Belki sizin anneniz de değişir, zaman tanısanız faydası olur mu sizce?..



Ben de annelerin melek olmadığını düşünüyorum. Doğurmakla melek olunmaz...
 
benim annemde sebepli sebepsiz döverdi hem de dişlerini sıka sıka gözlerine ayıra ayıra.
ne ninni söyledi ne masal hatta ne de yemek yeyin diye ısrar etti.
gece süt verip uyuttu mu onu da hatırlamıyorum .
ayağımız çorap var mı yok mu onun da peşinde değildi.
yanımızda herşeyi de konuşurdu ne varlık ne yokluk gözümüzün önünde kavga etmesi .
uslu duralım ses çıkarmayalım diye babanıza dövdüğümü söylerseniz boşanırım diye tehdit etmelerinden.başı ağrısa ölecekmiş gibi tehdit edip anasız kalacaksınız demesinden.
hatta eline hap alıp bizim çığlık çığlığa ağlamamıza sebep olup yalvarmalarımız..
üzerimizde kırdığı eşylarla övünmesi
bazen düşünüyorum bize karşı kini nedendi.
haksızlık etmekte istemiyorum çok zor koşullarda bırakmadı bizi okutmak için elinden geleni yaptı.
ama tuhaftı sevmesi.
erkenden olgunlaştık onu çocuğumuz kabul ettik.
bi de büyüme çağında bizi sindirmemiş gibi hadi arkdaş olalım demesi yok mu :)
hep yüzüne vurdum hep yüzüne vuracağım .
şimdi torunlarını sakınıyor sakın ha diyor vurma tabi sağlam cevapla alıyor.
gece uyuyamıyorum diyor tamam da bana ne fayda
çok üzerine gidince hala aynı artsilikler küsmeler sağı solu aramalar dertlenmeler kapı çekip çıkıyorum
kendi arıyor geri adım attık yıllarca sustuk kaybetmek korkusuyla yaşadık şimdi o kaybetme korkusunu yaşıyor.
dövülen bir çocuk gördüğünde acayip tepkiler veriyor sanki hayatında hiç çocuk dövmemiş gibi tepki veriyor.
bana facebookta mevlana sözleri paylaşıp tam aksi gibi yaşayan insanları hatırlatıyor :)
bir keresinde çok hastaydı ve maalesef ben de çok çok çok hastaydım resmen beni öldürecek gibi baktı sanki onun rolünü çalmıştım tüm ilgilerin kendinden başkasıyla bölüşülmesi rahatsız etti sanırım .
amannnnnnnn uzar gider şimdi iyiyiz yani yukarda yazdığım gibi işte ikiyüzlülüğe müsade etmiyorum .şidmi sivilcem çıktı desem çok ilgili dediğim gibi kaybetme korkusunu o yaşıyor artık .
 
Anneniz sacmalamis.. Soguk diye cocuk dovuldugunu ilk defa duyuyorum
 
Oha.. Okudukça şok oldum. Ne annecikler varmış.

Benim annem değil dövmek, bir sözüyle bile bizi incitmedi( değil bize bakmak, mahalledeki yetimleri tatile götürür, hediyeler verir, annesi çalışanlara yemek kek börek gönderirdi.

canım annem, inş cennetliktir yeri:
 
O kadar üzüldüm ki çocuklukta yaşanan travmalar bütün hayatı etkiliyor, kimi tek başına atlatıyor daha güçlü oluyor, kimi de hala etkisinde kalıyor
 
Çok üzülüyorum bizler evlatlarımızın saçının teline kıyamazken, nasıl kucağımıza alsak da canı acımasa diye düşünürken böyle anneleri görünce.
Hem senin adına, hem de annen adına çok üzüldüm. Yaşlandıkça çocuklarına yaptıkları çok ağır gelmeye başlayacak çünkü. Ben senin çok iyi bir anne olacağını düşünüyorum annenden anneliği öğrenmedin ama bir annenin yapacağı en ufak şeyin çocuğuna nasıl yansıyabileceğini gördün.. Evladını bu bilinçle yetiştireceksin.
Anne olduktan sonra annenden uzaklaşman da çok normal. Zaten annen sevgi saygı hak ediyor mu ancak sen karar verebilirsin buna...
 
Annem beni terk ettiğinde ben 2 aylıktım sağ ayağım alçılıyken bıraktı gitti beni...
Evleri karşılıklıymış babaannemle ben ağlarmışım o görürmüş babaannem gel süt ver geri git günah buna dediğinde hayır der gelmezmiş...
Hiçbir zaman fedakarlık yazmadı defterinde beni babaannem büyüttü bende her zaman babamdan dayak yerdim öldü gitti şimdi anlatmak istemiyorum
Şimdi görseniz benim için canını verecek sanırsınız ama geçti artık 35 yaşına gelmişim 3 kız annesi olmuşum şimdi hayatımda olsa ne olmasa ne...
Bunları neden mi yazdım konu sahibi arkadaşım sizin benim ve bizim gibilerin yaşadıklarımızdan öğrendiğimiz çok şey var en önemlisi nasıl anne olmamalıyız bunu öğrendik öyle değil mi ...
Ben içimde kendimi bildim bileli bir yalnızlık bir hiçbiryere ait olmama bir sevilmeme hissi taşırım işte bu sebebten yavrularımın bir dediğini iki etmem onlara hayatımda bir defa vurmamışımdır etrafımdakilerin peygamber sabrı dediği bir sabırla her daim iyiyi güzeli doğruyu öğretirim dahası 13 yaşına girecek olan en büyük kızımı da bebek gibi sevip sararım her daim...tüm gücümü evvela rabbimden sonra evlatlarımın varlığından almışımdır
Uzun lafın kısası arkadaşım geçmiş yaşandı bitti gitti bize düşen o geçmişten ders almak mutlu özgüveni başarılı insanlar yetiştirmek inşallah
Geçmişe takılı kalmayın bu bir depresyon sebebidir... şükredin ve ileriye bakın... En güzel günler sizin olsun...
 

Ne kadar şanslısınız, İnşaAllah ben de anneniz gibi olurum da evlatlarım da benim için sizin gibi düşünür...
 
Kotu orneklerde yararli bi ornektir aslinda.
Neleri yapmamamiz hakkinda yardimci olurlar. Sizdede oyle olmus.
Ben olsam oyle bi anneden bende sogurum.
Olayin farkindasiniz galiba zaten ama, sakin yavrunuzu calisma mecburiyetindeyim felan diyip o kadina birakmayin, sakin.
 
Hiç dayak yemedim ama ,hep, en başında istenmemişlik(kazayla olmuşum,ne demekse) ve sonrasında da omuzlarındaki yük olduğumu her fırsatta hatırlattı bana.Çook küçücükken boşanmışlar,bize bakmak zorunda kaldı.Siz olmasaydınız diye başlardı cümleye ve ben o küçücük sandıkları aklımla her dediğini anlardım.
Gençliğini kadınlığını doya doya yaşayamamasının sebebi bizdik,bu konuda haklı buluyorum onu.
Yaşadığı her olaya mecbur bizi de sürüklerdi,evlendi hayatımı değiştirdi(hayatımın içine .ıçtı daha doğrusu)
Eğitimim yarıda kalmadı ama istediğim şekilde ilerlemedi...Neyse
Çok klişe ama her doğuran dişi anne olamaz derler,doğrudur.
Ve ben sanıyorum, hatta % 99 eminim ki anne olmayı sırf kendi annemden ötürü istemiyorum.
Günahsa affet Rabbim ama öyle.
 
Ben de kücükken sinirli bir cocuktum. Sonrasinda yabani de dediler. Ama en cok sinirimi hatirlarim.
Kimse sormaz ama bu cocuk neden sinirli diye?
Cocuk ya sinirlidir, ne alaka ya. En güzel yillarim simariklik yapma zamanlarinda resmen büyük insan gibi davranmaktan yaslanmisim.
Annem dövmezdi ama bazen küserdi, o da yeterdi. Abim her gördü an asagilar, küfür ederdi. Erkek küfür etmeliydi ya hani o yillarda. Küfürün en alasini ederdi, toplum icinde asagilardi, saclarimdan ceker götürürdü. Utanirdim. Toplum icinde yapilanlari hala unutamam. Cok kücüktüm, aramizda 4 yas var. Ben daha 5 alti yaslarindan beri hani o meshuur küfür var ya o ile baslayan, bana hep böyle hitap ederdi.
Eee ailenin büyükleri ne mi yapiyor. Simdi düsünüyorum da nasil beni koruyamadilar. Annemin cook isi vardi ama bizden önemli is mi var. Kaynanana yemek yapacagina kizinla ilgilensene biraz.
Bana viz gelir yok büyüklere saygi yok köy ortami yok saygi su bu. Cocuklarina bakacaksin be kadin! Diger isleri birakcaksin. Millete hizmetcilik yapacaksin diye kizina neler yaptilar görmedin. Ha sen vurmusun ha onlar vurmus.
Hep sorunlu bir cocukluk gecirdim. Babamin umurunda degildik, sarhosken severdi ama hissedemezdim.
Ne bileyim korkuyla büyüdüm, abimin siddetiyle büyümeme ragmen abimi baba yerine koyar kiyamazdim. Ama cok icimde birikenler olmus onca sene bütün cocuklugum aslinda hic güvenli gecmemis. Simdi psikolojimi düzelttim. Dogumdan sonra depresyona girdim simdi anliyorum.
Cok zordu, sevmeyi bilmiyordum ki seveyim. Iki yasina girdi kizim. Onu her an öpüyorum. Aniden sinirlenme huyumu biraktim, anladimki o bana abimden yadigarmis, attim geriye. Kizima sinirlenemem. Fark ettigim anda biraktim bütün ögrendiklerimi. Küserdim bazen beni kizdirinca, biraktim. Istemsizce yaparken bulurdum kendimi, fark ettigim an basima kaynar sular döküldü. Ben ne yapiyorum. Sonra hatirladim bana yaptiklarini yapiyormusum.
Cok pismanim. Kizima kizdigim ve küstügüm icin cok pismanim. Sirf bu yüzden bile ailemin yüzünü göresim yok. Analigi yasayarak ögrendim ama asil ögrendigim kendi cocuklugum oldu. Cok aci.
Kizimi özgüveni yerinde ve mutlu bir cocuk olarak yetistiyorum. gözünün icine bakiyorum. Güclü bir kizim var.
Merhametli.
Evin icinde sürekli birbirimize sariliyoruz. O beni iyilestirdi. Rabbime cok sükür. Bana cok sey ögretti. Aci da olsa anladim cok zor. Cocugumu sevdikce bizi neden sevemediler diyorum. Ve kizimin ne kadar sansli bir cocuk oldugunu anliyorum.
 

Ne güzel yazmışsınız, atlatmışsınız yaşadıklarınızı.. Sizi tebrik ederim. Ben de malesef lohusa depresyonuna girdim doğumdan sonra ama olaylara hiç bu açıdan yaklaşmamıştım. Etkisi olabilir mi gerçekten çocukken yaşadıklarımla? Psikolojik yardım aldınız mı? Şükür ben şuan iyiyim, kızımla da ilişkim çok iyi... MaşaAllah.. Ama yine de psikologa gidilmeli mi?
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Z
Annem
Yorumlar
14
Görüntüleme
919
cinecin
L
Burun estetigi ve donum noktasi
4 5 6
Yorumlar
105
Görüntüleme
4K
Paloma_
E
Hangi davete gitmeliyim?
2 3
Yorumlar
41
Görüntüleme
1K
Elif3211
E
B
Gerçeklikten koptum ve geri dönemiyorum.
2 3 4
Yorumlar
77
Görüntüleme
7K
notredam
N
B
Ailem manipülatif mi davraniyor Yoksa ben mi abartiyorum?
Yorumlar
16
Görüntüleme
1K
basakburcubiri16
B
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…