İşte tam olarak bundan bahsediyorum. Belki dışarda çalışmıyorsunuz, şu an bir evlat bekliyorsunuz. Bunu çocuklu ve dışarıda çalışan, sizin gibi temiz gıdalara ulaşamayan bir kadının yapması belki de mümkün değil.ya da yapsa bile sizin kadar çok miktarda yine yapamaz. 2020 yılındayız, sizin yaptığınız temiz içeriklere insani şartlarda ulaşma imkanımız da olmalı. 2 liralık konserveye 20 lira vermemizi sorgulamak yerine onu evde yap demek haksızlık. Bunu demek istiyorum. Kuru yemişi ya da eti evde yapma imkanım yok, ama bütçeme uygun ulaşma imkanım olmalı. Peynir, balık ve tüm gıdalar için geçerli bu. Siz balık sevmiyorsunuz ama denizin kenarında yaşayan adam artık balık alamaz halde. Vücudunun da ihtiyacı var. Nasıl yapalım bunu. İnsanların isyanı buna. Zeytinyağı kullanıyorum, sağlıklısı bu çünkü. 20 liradan almak için egenin bir köyüne gitmem gerekiyor, yol parasını cabası. Şehirde 40 lira çünkü.
Tarım ülkesiydik ama buğdayı da ithal ediyoruz. Yani o ekmeği evde yapsanız da sağlıklı bir ekmek yiyemiyorsunuz artık, bahçeden patlıcan mısır almak için onca parayı gözden çıkarsanız bile vücudunuza zehir alıyorsunuz aslında. Uzar gider. Mutfağımız artık sağlıklı değil ve aşırı pahalı, sizin mutfağınız bile sandığınız gibi değil aslında. Ve bu yüzyılın gereksinimleri malesef mutfaktan ibaret değil