- 16 Ekim 2012
- 32.409
- 95.793
- 598
Son düzenleme:
Az önce konuştuk çok bunalmış annem yanındayken o da biraz annesiyle vakit geçirip kafa dağıtmak istemiş ne varmış bunda beni yanlız bırakmamış ki vs vs 10 yıl tartışsak aynı fikirde olmamız mümkün değil.
Ay yok onla başedemedim başka cephede savaşmaya benimde gücüm yok sakınDogru demis. Belli ki farkli dusunuyoruz. 10 yil tartismaya hic niyetim yok.
gebelik ve lohusalık gerçekten insanı herkese düşman ediyor. ben üç gebelik yaşadım. hepsinde eşimle tartıştım, her yaptığı dağ gibi dert göründü bana. evde olmasına bile tahammülüm yoktu. ilk fırsatta boşanma kararı almıştım. lohusalık bitip de hormonlar biraz normale dönünce "çok abartmışım" durumuna döndüm.Ay yok onla başedemedim başka cephede savaşmaya benimde gücüm yok sakınSizin gibi düşünmeyi çok isterdim o zaman hiç sorunumuz kalmazdı belki ama olmayınca olmuyor işte aklım kabul etse hormonlarım etmez zaten
Yok yanlış anlaşıldım asla savunmuyorum onu ki savunulacak tarafı da yok zaten. Bizim evliliğimiz o kadar saçma bir hal aldı ki sürekli birbirimizle çatışıyoruz. Anneme güvenip sürekli kaçma derdinde olduğu için annemle yaşamaya bile gönüllü beyefendi. O yüzden annemi hedef almadığını biliyorum onun derdi benimle demek istedim zaten hayatı boyunca düşünceli olamadı artık olmasını da beklemiyorum. Ailemde birşeyleri anlamış olacaklar böylelikle. Sonumuz belli Doğuma kadar sabredeyim diyordum ama durum bu malesef.
Sende haklisin.Çok yoruldum uğraşacak gücüm kalmadı artık beni sevse böyle yapmazdı. Yıllarca hayata karşı tüm problemlerimizi sırt sırta verip çözdük 2 gün tanışıp evlenip 3. gün çocuk yapmadık ki. Yıllar sonra sorunların çözümünü başka evlerde kalmak olarak buluyorsa ne misilleme ne başka birşey yapmak gelmiyor içimden.
Evet annemle farklı şehirlerde yaşıyoruz. Doktor benim gitmeme izin vermeyince bayramda kendimi kötü hissetmeyeyim diye yanıma geldi. Annemin bizimle yaşaması gibi bir durum yok.eşime riskli gebelik geçiren karısıyla ilgilenmek o kadar zor geliyor ki annem bizle yaşasa tüm sorumluluğu ona atsa keyfine baksa çok sevinir onu demek istedim.Sizin annenin başka şehir de mi? Neden annenizin sizinle yaşaması gibi bir durum var ortada o pek anlaşılmadı. Çocuk doğduktan sonrası için mi plan.
Sabah kıyamet koptu zaten beyefendi geldiğinde annem ağlıyordu. Ne oluyor böyle bu ne demek diye sordu hesabını. Biletini ayırttı arayıp ama sen gidersen ben bu evde durmam dediğim için şimdilik biraz sakinleşti duruyoruz. Eşim için herşey o kadar mantıklı ki biz abartıyoruz bu durumu buraya getirdiğim için ben suçluyum. Evde misafir varken eve gelmeyen adam benim sorunu anneme yansıttığını iddia ediyor çıldırıcamBöyle bi durumda annemi sana karşı yapılmış bişey yok kısmına asla ikna edemezdim ve ertesi gün çıkar giderdi, daha da gelmezdi o yüzden asla kabul edeceğim birsey değil
Sorunlar da olsa kadın misafirliğini bitirir gider o zaman ne cehenneme istiyosa gidebilir, bu şekilde senin annen geldi ben de anneme giderim misillemesi gibi duruyo, kafayı evde dinleyemeyecek kadar ciddi problemleriniz varsa da boşa gitsin terbiyesizi
Can'ım sen doğru söylüyorsun ama eşimin yeri bende o kadar ayrıydı ki kabullenemiyorum. Çok uzun yıllardır beraberiz ve ilişkimiz asla sadece kadın erkek rolleri üzerindenyürümedi. En yakın arkadaş dost kardeş anne baba birbirimizi en çok eleştiren ama hayatta doğru yolu hep beraber bulmuş insanlarız biz. Bunca yılllık yol arkadaşımın ben onun çocuğuna hamileyken böyle davranmasını gerçekten hazmedemiyorum. Evet endişeleniyor farklı duygular yaşıyor olabilir ama ben hayatımda ilk defa onu anlayacak ona hak verecek durumda değilim. Ben herzaman doğru da davrandığımı iddia etmiyorum ama benim tanıdığım eşim buna hakverir bana destek olur bunu da seve seve yapardı. İlişkiler bitedebilri insanlar zamanla değişir bunu da kabul ediyorum ama bunun hamileliğime denk gelmesini gerçekten affedemiyorum. Çocuğum anne karnında huzursuz olmasın hatta Doğumda kötü bir deneyim yaşamasın hayata negatif gelmesin diye çırpınıyorum ama o beni üzmekte zerre sakınca görmüyor malesef. sözün özü cordicim insan en çok en sevdiğine kırılıyor, en büyük hayal kırıklığını da en güvendiğinden yaşıyor ve ben bir organım haline gelmiş onsuz hayatımı bile hatırlamadığım can yoldaşımdan an be an soğuyorumGoji'cim seni anlıyorum. Evinizde annen yokken yapsa belki tölere edilebilir bir şeydi ama etrafta aile de olsa üçüncü kişilerin olması gerçekten yapılan davranışı değerlendirirken insanı etkiliyor.
Eşinin davranışı elbetteki normal değil bak asla onu savunmuyorum ama o kendine göre normalleştirmiş ve bunun için daha kötüsünü yapmıyorum gibisinden haklı sebepler çıkartmış. Beni yanlış anlama lütfen, durum gereği ne kadar hassas olduğunun farkındayım ama onun davranışını, bunalmış olmasını kendi üzerinden değerlendirme.
Hamilelikte ne kadar bizim hormonlarımız değişiyorsa onların da psikolojisi değişiyor.
Ne kadar isterlerse istesinler. Hem ister istemez isteklerinin gerçek olması sonucu bir boşluğa düşüyorlar hem de gelecek sorumluluktan etkileniyorlar. Erkekler isteklerinin sonucu kendi bedenlerinde ve ruhlarında gerçekleşmediği için bu süreci bizim kadar iyi anlayamıyor. Inan bana %90'ı böyle. Çaktırmasalar bile hepsi içinde babalık sürecine dair bir şey yaşıyor. Boş gebelik geçiriyorlar resmen.
Vallahi ne yalan söyleyeyim ben bazen kendime tahammül edemiyorum şu aralar. Eşim bi' yerlere gitse hiç problem etmem. Ooo ev bana kaldı, o zaman dans diye sevinirim yemin ediyorum. Bayramda annesine gitmesini teklif ettim, gitmedi de.
Etrafımda bunun geçici bir durum olduğunu söyledikleri için durmuyorum üzerinde.
Bak geçenlerde n'oldu hattâ. Eşimin meslektaşları bize oturmaya geldi. Onlarda da kadın ikinci çocuğu istiyor ama adam istemiyor. Sebep? İlk hamileliğin 5. ayında evden kovmuş kadın eşini. Yüzünü görmeye tahammül edemiyormuş. Doğum anında karşı karşıya gelince adama yeniden aşık oldum resmen, nasıl yaptım tüm bunları diye kendime kızdım dedi kadın. :)
Yanisi hamilelik kendi içinde zaten oldukça karmaşık bir süreç. Karar vermek için doğumdan sonrasını bekle bence de.
Can'ım sen doğru söylüyorsun ama eşimin yeri bende o kadar ayrıydı ki kabullenemiyorum. Çok uzun yıllardır beraberiz ve ilişkimiz asla sadece kadın erkek rolleri üzerindenyürümedi. En yakın arkadaş dost kardeş anne baba birbirimizi en çok eleştiren ama hayatta doğru yolu hep beraber bulmuş insanlarız biz. Bunca yılllık yol arkadaşımın ben onun çocuğuna hamileyken böyle davranmasını gerçekten hazmedemiyorum. Evet endişeleniyor farklı duygular yaşıyor olabilir ama ben hayatımda ilk defa onu anlayacak ona hak verecek durumda değilim. Ben herzaman doğru da davrandığımı iddia etmiyorum ama benim tanıdığım eşim buna hakverir bana destek olur bunu da seve seve yapardı. İlişkiler bitedebilri insanlar zamanla değişir bunu da kabul ediyorum ama bunun hamileliğime denk gelmesini gerçekten affedemiyorum. Çocuğum anne karnında huzursuz olmasın hatta Doğumda kötü bir deneyim yaşamasın hayata negatif gelmesin diye çırpınıyorum ama o beni üzmekte zerre sakınca görmüyor malesef. sözün özü cordicim insan en çok en sevdiğine kırılıyor, en büyük hayal kırıklığını da en güvendiğinden yaşıyor ve ben bir organım haline gelmiş onsuz hayatımı bile hatırlamadığım can yoldaşımdan an be an soğuyorum
Merhaba sevgili kk üyeleri. Sinirden ben ne yapacağımı şaşırdım sizlerin fikrini merak ediyorum. Son zamanlarda iyice saçmasapan hale gelen bir evliliğim var. Hamilelik hiç yaramadı bizim evliliğimize anlatacak çok şey var ama neyse deyip geçiyorum. Bu gece annem bizde misafir sevgili kocamda kafasını dinlemeye annesine gitti orda kalacak. Ona çok normal gelen bu duruma ben inanılmaz içerledim aynı şehirde olupta keyfi ayrı evlerde kalmak benim çevremde görmediğim duymadığım bir durum. İnsanlar ayrı yatmayı bile aşılmaması gereken bir sınır görürken ayrı evlerde uyumak ??? Sağ duyulu yorumlarınızı merak ediyorum.
Belki sizi anne kız tek bırakmak istemiştir bide nçbu açıdan bakınMerhaba sevgili kk üyeleri. Sinirden ben ne yapacağımı şaşırdım sizlerin fikrini merak ediyorum. Son zamanlarda iyice saçmasapan hale gelen bir evliliğim var. Hamilelik hiç yaramadı bizim evliliğimize anlatacak çok şey var ama neyse deyip geçiyorum. Bu gece annem bizde misafir sevgili kocamda kafasını dinlemeye annesine gitti orda kalacak. Ona çok normal gelen bu duruma ben inanılmaz içerledim aynı şehirde olupta keyfi ayrı evlerde kalmak benim çevremde görmediğim duymadığım bir durum. İnsanlar ayrı yatmayı bile aşılmaması gereken bir sınır görürken ayrı evlerde uyumak ??? Sağ duyulu yorumlarınızı merak ediyorum.
Hamileliği çok abartmışsınız, bu ne ya? Eşinize karşıda böyle bir tutum içindeyseniz sizi annenizle başbaşa bırakıp kaçması çok normal.Ah keşke sizin gibi düşünebilsem hiçbir sorun kalmaz ama kabullenemiyorum ben erkeklere hak veremiyorum bu konuda malesef. Bilmiyorum hamilelik deneyiminiz oldu mu ama şuan bütün vücudu değişen, hergün farklı semptomlar yaşayan, istediği gibi yaşayamayan sosyal hayatı , iş hayatıyla ilgili Doğum şekliyle ilgili 24 saat ilgilenmesi gereken bebekle ilgili endişeler yaşayan benim onun korkması için bir sebep göremiyorum ben herhangi bir fiziksel sıkıntısı yok sosyal hayatını istediği gibi yaşıyor iş hayatı etkilenmeyecek evde geçirdiği bir iki saatte şahit olacağı birkaç ağlama ya da gaz krizi için mi bu kadar endişe anlam veremiyorum. Bugüne kadar bebeğin tüm ihtiyaçlarını karşıladım zaten bundan sonrada ben oğluma maddi manevi yetebilirim çok şükür endişelenmek için gerçekten bir sebebi yok. Bu yaptığı tamamen şımarıklık ve şükürsüzlükle gibi geliyor bana
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?