ya sinem91 şurda arkadaşın dertlerini okuyoruz yardım edebilmek için aradan parazit gibi sen çıkıyorsun bunu başka bir konunun içinden sorsan lütfen rica ediyorum
kızlaaaaaaaaar yeni konu nasıl açılıyor bi türlü beceremedim lütfen anlatın
Ister 45 gunde ruh uflensin, ister birinci gununde uflensin, olayin neticesine bakmak lazim...
Hamilelige ilk adim attigi anda dahi bir canliyi dunyaya getirmek için ilk ve en onemli asamayi gectigini unutmamali...
Ister hamileligin ilk haftasinda ister dorduncu ayinda aldirilmis olsun, sonuc ayni dunyaya gelmeye hazir bir varlik yok ediliyor, öldürülüyor resmen...
Hadi bunu savunanlarin dedigin gibi 45 gunde oluyor diyelim, siz 45 gun sonrasi için sans vermiyorsunuz ki...
Eger gerçekten hamileyseniz, netlestirdiginiz zaman durup, bes defa hatta on defa dusunmelisiniz.
Neden bu hamileligi bu donemde yasiyorum? diye.
Cunku hiç bir seyi sebepsiz yapmaz yaradan.
Eger hamileyseniz onunuzde üç secenek olacak;
Ya aldiracaksiniz, ya esinizle yeniden denemeye karar vereceksiniz, ya da tek basiniza buyuteceksiniz.
Eger kurtaj yaptiramayi tercih ederseniz, bebeginizi kaybedeceksiniz.
Karisik ve zor bir durum.
Bu son sansi kendinize ve esinize vermenizi tavsiye ederim.
Esinizden musbet degisim için gereken seyleri yapma sozu alip, bir kez daha denersiniz insallah...
Bence de aldırmayı düşünmeyin....Dinen de zaten kürtaj hangi safhada olursa olsun caiz değil galiba...Sonuçta anne karnına düşen her hücre canlıdır..Dini falan bi kenara koyalım, insanlık adına da bence utanılacak birşey kürtaj...Bana sorarsanız yavrunuza kıymayın...Ne kadar zor zamanınızda geliyor olursa olsun...Onun gelmesini isteyen Yaradanın elbet bi bildiği vardır ki size göndermiştir...Biz insanlar bazı şeylerin hikmetini anlayamayız...Hayatın akışına güvenin...
ne kadar suredır evlısınız merak ettım cunkı evlıliğimın ılk zamanları bızde sureklı tartısıyorduk kavga edıyorduk sızın gıbı 1 yılı gectı ve bıseylerın oturdugunu gormeye basladım dıger arkadasların soyledıgıne katılıyorum once esınızle konusmalı ve onunda kararını ogrenmelısınız cocuk evlılıği kurtarır dıyorlar ben buna ınanmayanlardanım ama belki eşiniz evliliğinizin ve bir aile olmanın ciddiyetine varır
güzelim düşüncelerim için ne derin bilmiyorum ama öncelikle kesinlikle hamilesin iki arkadaşımın o testi yaptığında ikinci çizginin soluk çıkmasına rağmen hamile olduklarına şahit oldum kaldı ki seninkiler tam koyu çizgi. sana birşey diyeyim mi belki hiçbirşey için hazır olmayabilirsin ama sana bebeğinin olması için çok uğraşan allah a sürekli dualar eden biri olarak yazıyorum lütfen allah ın sana verdiği o güzel hediyenin kıymetini bil herkese nasip olmuyor geçirdiğin süreç çok zor ama isyankar olma ben kaldıramam aksilik çıktı hamile olabilirim gibi cümleler kullanma bir gün allah korusun bu gibi cümleler kurup bebeğini aldırdığın için çok pişman olabilirsin ya bir daha çocuk sahibi olamayacağını öğrenirsen bunlar vb. gibi şeyler yaşadığında neler hissedeceğini düşün ve bebeğine sıkı sıkı sarıl ve kendini de anneliğe hazırla kimse anneliği kendini hazır hissettiğinde öğrenmiyor bi arkadaşın dediği gibi herşey zamanla öğreniliyor eşinin hastalığına gelince allah acil şifalar versin kimse hasta olduğunu kabul etmez suçluluk duygusu hissediyordur belki hasta olup seni üzdüğü için öyle anlarda insan daha sinirli olur eşinin ailesi ile bu durumu konuşsan onlarla birlikte bişeyler yapmaya çalışsanız bir doktordan rica edip yardım dileseniz eve getirtseniz evliliğim yoksa yıkılacak deseniz böyle birşey yaptığınızda eşiniz kızsa bile belki son kızışı sinirlenişi olur eğer hiçbir doktor gelmezse de alo 150 hattını ara yardım iste oranın doktorları gelir rica et yuvam yıkılacak yoksa de . önce evliliğin için gerçekten çabala öyle eşine laflar söyleyerek bence hiçbir çaba göstermiyorsun biraz sağlıklı düşünmeye çalış inşallah herşey yoluna girecektir.
Kusura bakmayin ama eger hamile kalma riskini göze alarak bir cinsel iliski yasadiysaniz,
simdi "aldirmak zorundayim" deme lüksünüz! yok bence...
Mademki böyle istemediginiz bir evliliginiz var ve hamile kalma durumunda kesinlikle aldirmak
zorunda oldugunuzu düsünüyorduysaniz, akliniza gelebilecek her korunma
yöntemini kullanacaktiniz daha garantiye almak icin...
Gerci tüm korunma yöntemlerini kullansaniz bile Rabbim isterse gene de
hamile kalirsiniz; bu yüzden bile hemen kesip atmaktansa bir düsünmeye deger; bu bir isaret olabilir!
Bana göre eger istem disi bir cinsel iliski yasanmadiysa Rabbimin size verdigi hediyeyi
bu sekilde elinizin tersiyle itmemelisiniz...
Hakkinizda hayirlisi olur insaallah...
Mesajın için çok teşekkürler. Benim eşim de bunları yaşatıyor bana. Bir çocuk olarak sizin yaşadıklarınız için üzüldüm. Asla tedavisi olmuyor mu? Ben eşimden bir umut ışığı alabilsem keşke ah Her şeyi yaparım. Çok seviyorum onu ama o kadar dolmuş ki içim. Nefretten başka bir şey çıkaramıyorum. Eşimi bırakmak istemiyorum. Çok duygulandım şimdi. Tedavi olmayı kabul eder mi acaba? Ya da nasıl kabul ettirebilirim? Nasıl davranmalıyım ona?Konuda anlaşılmayan noktalar var derken bunu kastetmiştim aslında. Ortada bir sorun yoksa yeni evli çift evliliğe alışmaya çalışıyor diye düşünmüştüm ama eşinizin hastalığı aklıma gelmemişti.
Bu hastalığın tedavisi yok. Sadece bu hastalıkla nasıl yaşanır onu öğrenecek eşiniz. Gereken tedaviyi mutlaka alacaktır ilaç/terapi olarak ama yılın belli zamanlarında(bahar,yaz,kış), duygusal yoğunluklarda(düğün, cenaze) hep tekrarlayacak. Ama o bununla başetmeyi ve eşini ailesini telaşlandırmamayı, orta yolu bulmayı, uykularını düzenlemeyi öğrenecek.
Babam babaanemin ölümüyle beraber yakalandı bu hastalığa veya belki de vardı ve o zaman nüksetti. İlk başlarda kabullenmedi hasta olduğunu, tedaviyi reddetti ve çocukluğumun en berbat günlerini yaşadım. Annemin yaşadıklarını anlatmıyorum bile. Uykusunda terleyen, konuşan, ağlayan bir eş ve onun başında gözleri kocaman açılmış, elinde kolonya ne yapacağını bilemeyen bir anne. Hep aynı sahneler var çocukluğuma dair gözlerimin önünde.
Ani duygusal çıkışlar, mevsim değişikliklerinde uyku hali ya da dışa dönüklük. Kışın komşu komşu gezilir, yazın kapıdan kafasını dışarı çıkarmazdı. Birgün olur olmadık şeylere fırça atarken ertesi gün dünyanın en mükemmel babası olurdu.
Neyse yaz yaz bitmez. Aynı hastalık bende de mevcut ben nasıl yaşayacağımı öğrendim. Önlemimi hemen alıyorum. Ataklarım zor geçiyor bazen ama eşim bildiği için hemen randevumuzu alıyoruz doktordan. İlaç tedavisi bana göre değil ama babam düzenli olarak kullanıyor ilaçlarını.
Ben olsam rahmime düşen bebekten vazgeçebilir miydim bilemem ama eşimi asla bırakmazdım. Tüm kurşunlarımı bitirmeden ona sırtımı dönmezdim. Eğer beni çok sevdiğini iddia ediyorsa tedavi omayı da kabul ederdi. Etmezse zaten o ilişki bitmiş olurdu gözümde.
Offf çok duygulandım bunları yazarken
senin adina cook üzüldüm...demek bu sebebtne oluyordu kavgalariniz...allah sifasini versin
tatlım durumanu çok üzüldümm fakat ayrılık herşeyin sonu deildir bunuda bilmeni isterimm...ki sen gebelik testinde pozitif sonucu görmüşsün bunu mutlaka söylemen gerekiyor söylemezsen vebalin boynunda kalır ne yapabilirsinki hem aldırıcak deilsinn çözülmeyecek sorun aşılmayacak engel yokturr ailelerinizi bir kere bırakın bir köşeyee siz evinizde mutluluğu huzuru aramamışsınız ailelere takmışsınızz tabiki buda evlilğin yıkım sebebidirr öncelikle eşinize hamiş oldugunuzu söyleyin amaa kesin sonucu alın öglee..daha sonra ne yapacagınıza karar veririsiniz hakkında en hayırlısı neyse o olsunn ha bide cnm şunu unutmaa senin yerinde başka insanlar hamile olmayı okadar çok istiyorkiMerhaba,
Sitede yeniyim. Aslında sırf şu sorunları anlatacak birileri olsun diye bu foruma üye oldum dün. Şimdi üyeliğim aktive edilmiş.
Kimse ile konuşamıyorum. Kendimi çok çaresiz hissediyorum. Derdimi içimden atmak istiyorum artık.
Eşimle ayrılma kararı aldık, bir sürü sebepten dolayı. Tabii bunların hepsi aramızdaki ilişkinin bozulmasından kaynaklanıyor. Ne onun ailesi ne benim ailem ne bir başkası... Sadece ikimizin anlaşamadığı ve sürekli tartışma ortamı olmasından dolayı. Belki hala ikimiz de çok olgun değiliz birbirimize tahammül etme konusunda. Zaten hızlı gelişen bir hayatımız olmuştu. Bilmiyorum kafam öylesine karışık ki! Annemin yanındayım 3 gündür ama ona da söyleyemiyorum sürekli geçiştiriyorum.
Boşanıyoruz bile diyemiyorum. Hem onu çok seviyorum hem de istemiyorum. Sabrım kalmadı gerçekten. Birbirimize karşı saygısızlık etmeye başladık artık. Hakaret dahi ettik defalarca.
Defalarca kavga edip barıştık yine mecburiyetten. Ama şimdi sırf evliyiz diye bazı şeyleri yutmaktansa artık bitsin istiyorum tüm sinir bozucu şeyler. Belli ki biz birlikte bir yere varamıyoruz. Alıştığım için çok seviyor ya da özlediğimi hissediyor olabilirim.
Kabul edemediğim bir düşünce var. Bundan bahsetmek istiyorum. İçime yara oldu adeta. Benim adetim gecikmişti bir haftadır bekliyordum. Dün gebelik testlerinden yaptım. Bu testlerin ne kadar doğru olduğunu bilmiyorum ama o teste göre hamileyim. Bu eczanede satılan idrarla yapılan testler ne kadar garanti? Çok korkuyorum. Eşime bunu asla söyleyemem. Barışmak için yaptığımı düşünecek. Resmen evli olduğumuz için de yasal olarak karar verme hakkına sahip değilim, değil mi? Garanti bir sonuç almaya bile cesaret edemiyorum. Ama sanırım bunu yapmam gerekiyor.
Önerilerinize ihtiyacım var.
Çok teşekkürler.
Eğerki seni seviyorsa senden vazgeçmektense tedaviyi kabul edecektir..
Normal evliliklerde bili 1 yıl alışma suresi var
2 zıt kutup aynı noktada hızlıca birbirine çarpar durur
Sonra zamanla yavaşlar alışma süresii zordur
Bizde ve çevremdeki herkezde evliliklerinin 1 yıl kavgayla devam etttiğini biliyorum..
Düzelicektir canım mutlaka tedaviyi kabul edicegini düşünüyorum.
Size evlilik ağır gelmiş bence benim eşimde geceleri bagırır uykusunda ben gülerim konuştururum bakış açısı
Herşey masallardaki gibi değil tabiiki sorum luluklar olucak evlilikte bence yanlızda eşin değil
Birlikte tadaviyi düşünmelisiz..
Büyük ihtimalle hamilesiz eger çift çizgiyi ilk beş dakikada gördüyseniz..
Senin hayatın bu belkide dönüm noktan olucak, kimse bunu yapamazsın diyemez ama
Ben olsam ne olursa olsun bebeğime kıymazdım size bir yazıyı buraya kopyalamak isterdim ama etkilemek istemiyorumm
Sizin hata dediğiniz o muhteşem duygu için senelerdir ugraşıyorum ben milyonlarca para döktüm
Minicik bir elin sıcaklıgı tertemiz içten bir gülüşü bana göre bütün dünyaya bedel...
İnşallah güçlü olur ve bu yuvayı cennete çevirebilirsiniz...
Umarım hamile değilsinizdir.Çünkü yaşadıklarınız çok zor.İnsan bir ömürü paylaşmak için evlenir.Bir ömür böyle nasıl sürer;ki siz bir bebeğin sorumluluğunu bile lamaya hazır değilsiniz şuan.Ayrıca eşiniz yaptığı çok bencilce bir hareket.Yani eğer bir rahatsızlık varsa tedavi olsun.Bunları size yaşatmaya hakkı yok-yaşamak zorunda da değilsiniz.
Bence önce kendinizi düşünün.Evet bebek umut demek,yeni bir hayat.Ama istemiyorsanız aldırın doğduktan sonra pişmanlık yaşamayacağınız ne malum.Pişmanlık yaşarsanız zaten bu hem kendiniz için hemde bebek için yeni bir sorun oluşturur.
Eşinizle kesin bir dille konuşun.Eğer sizi kaybetmek istemiyorsa hastalığını kabul edip tedavi olacaktır.Herkes ikinci bir şansı hak eder.İnşallah hakkınız da hayırlısı olur.
tatlım durumanu çok üzüldümm fakat ayrılık herşeyin sonu deildir bunuda bilmeni isterimm...ki sen gebelik testinde pozitif sonucu görmüşsün bunu mutlaka söylemen gerekiyor söylemezsen vebalin boynunda kalır ne yapabilirsinki hem aldırıcak deilsinn çözülmeyecek sorun aşılmayacak engel yokturr ailelerinizi bir kere bırakın bir köşeyee siz evinizde mutluluğu huzuru aramamışsınız ailelere takmışsınızz tabiki buda evlilğin yıkım sebebidirr öncelikle eşinize hamiş oldugunuzu söyleyin amaa kesin sonucu alın öglee..daha sonra ne yapacagınıza karar veririsiniz hakkında en hayırlısı neyse o olsunn ha bide cnm şunu unutmaa senin yerinde başka insanlar hamile olmayı okadar çok istiyorkihamiş kalamayanlarda var ne mutlu ki allah size vermiş bunu sölemelisiniz.iyi geceler
Hamilelik şüphe bile olsa bence eşe söylenmeli. Asla söyleyemem diye birşey olamaz. Ki testlere göre de hamilesiniz,ikinizin bir bebeği olacak.. Bu size Allah'ın verdiği bir müjde belki evliliğinizin düzelmesi için bir vesile. Bunun kararını ben söyleyemem diyerek tek başınıza veremezsiniz,lütfen eşinizle paylaşın bir karar verilicekse onunda fikri alınmalı
o testlerde bazen gebelik belli olmuyor ancak pozitif çıkmışsa hamilesinizdir..
bazı problemler size çözülemeyecek gibi gelse de aile terapisiyle bunu aşan bir çok çift var. evliliğinizi bitirmeden önce bunu deneyin bence. üstelik hamileyseniz evliliğiniz biraz daha fazla çabayı hak ediyor bence...
teste göre hamile iseniz , yani çift çizgi çıktıysa bu bebek evliliğiniz için bir şans olabilir.
bu gebeliği sonlandırmak istiyor bile olsanız yine de eşinizin bilmeye hakkı var.
Canım senin adına çok üzüldüm.Çok zor bir durum.Kendi üzüntünüz zaten size yeterken; birde ailenizi sevdiklerinizi bu durumdan en yarayla kurtarmmaya çalışıyorsunuz.
Biz yeni nesil; kadın olsun erkek olsun bir takım şeyleri idare etmeyi bilmiyoruz; birisi de bensem.
Ailelerimizde birçok sorun atlatmış, fakat idare etmeyi bilmişler.Sanırım bizimki birazda rahatlıktan, düşüncelerin biraz daha esnekleşmiş olmasından.
Yanlış anlaşılmasın; sizi suçlamak adına söylemiyorum bunları, çevremdeki birçok evlilikte gördüğüm ve az çok kendimden bildiğim kadarıyla yorumlamaya çalıştım.Tabiki nasıl sorunlarınız var da bu kararı aldınız bilemem ama.
Nacizhane bi tavsiyede bulunmak istiyorum:
Ayrıldığınızdaki hayatınızın; şu anki hayatınızdan daha iyi olup olamayacağını düşünün, belki bu doğru karara varmanızda yardımcı olur.
Bir de hamile olma ihtimaliniz varmış; belki de bu birleşmeniz için allah tarafından yollanan bi işaret.
Umarım kırıcı bir yorumda bulunmamışımdır.
tatlım pardon ama ayrılmadan önce korunmadan ilişkiye girdiyseniz zaten pek boşanmayı düşünmüyorsunuz demektir. sonuçta beraber yatağa girilmiş bi soğukluk yok. korunulmamış, yani bebek olma ihtimali bilinerek yapılmış haksız mıyım ?
Hayırlısı olsun. Ben bebek istemiyorum bu senelerde. İdare edebilsem edeceğim ama ben idare edemiyorum. Bunu kaldıracak kadar güçlü değilim belki de.
Eşimin bazı sorunları var. Bipolar bozukluk denen sinir bozucu bir rahatsızlık. Evde 4 günümüz güzelse 3 gün berbat geçiyor. Hafta sonları yataktan çıkmıyor. Sürekli uyku halinde. Uyandığında ise öfkeli oluyor. Hiçbir sebep yokken bana sinirleniyor, kızıyor. Sevmek istiyorum, yanında olmak istiyorum. Bana bağırıp çağırıyor, sus, git diyor. Yanında yatmak istiyorum beni itiyor. Gece uyurken sürekli uykusunda konuşuyor. Onun da benim de uykum harap oluyor. Bazı geceler bir anda uyanıp bana saçma sapan sorular soruyor, korkuyorum uyku sersemi. Yapma böyle korkuyorum, diyorum. Dayanamayıp ağlıyorum. Eliyle ağzımı kapatıyor. Bu kez daha çok korkuyorum. O anki bakışları, nefes alıp verişi beni ürkütüyor.
Yemek yemiyor. Anlamsız yiyeceklerle karnını doyuruyor. Mesela bir keresinde hiç yemek yemedi, gün içinde. 6 paket fındıklı çikolata yedi. Her bir paket de 100 gr.
Haftanın 3 günü sürekli olarak bu şekilde geçiyor.
Kalan 4 gün ise çok güzel çok muhteşem. Bana çok iyi davranıyor. Kendisi yemek yapıyor, bana bir şey yaptırmıyor. Bazen dışarı çıkıyoruz. İş yoksa bir günlük tatile falan gidiyoruz.
İyi olduğu günlerde ise melek gibi oluyor. Tamam diyorum harika her şey. Ama yine aynı şeyler tekrarlanıyor. Yine kızıyor, küsüyor. Kendini öldürmekten bile bahsetti bana defalarca. Psikolojim alt üst oldu. Banyoda biraz uzun kalsın korkuyorum bir şey mi oldu acaba diye. Bir hali bir halini tutmuyor. Diken üstünde duruyorum sürekli.
Sigara içmesini istemiyorum. Çünkü kokuyor. İçmeyeceğim diyor, yine içiyor. Evde içme diyorum, benim yanımdayken içme diyorum. Çünkü üstü başı, elleri, ağzı sigara kokuyor. Yanıma geldiğinde kokusundan rahatsız oluyorum.
Tüm sorunları detaylarıyla anlatmam gerektiğini bilmiyordum. Benim bunlara tahammül edecek gücüm kalmadı. Asla kabul etmiyor bu olanları. İyi olduğu günlerde söylüyorum. Söz veriyor ama yine oluyor aynı şeyler.
ya sinem91 şurda arkadaşın dertlerini okuyoruz yardım edebilmek için aradan parazit gibi sen çıkıyorsun bunu başka bir konunun içinden sorsan lütfen rica ediyorum
Ailelerimizle bir sorunumuz yok çok şükür. Bizim tek derdimiz birbirimiziz. Birbirimizden başka yiyecek kimsemiz yok. Gebelik testine güvenmiyorum. Yarın beta hcg testinden yaptırıp ona göre eşime söyleyeceğim ya da söylemeyeceğim. Ben hamile gibi hissetmiyorum kendimi. Hamileler hissedermiş. Ben hiç hissetmiyorum. İnşallah da hamile değilimdir.
Çok teşekkür ediyorum her şey için.
Evet birçok insan bebek istiyor ama hamile olamıyor. Ben ise isyankar gibi görünüyorum. İnanın bebek isteyemiyorum şu anda. Allah isteyene vermiyor istemeyene veriyor mu yoksa? Allah affetsin söylediklerimi.
İnşallah isteyen herkese sağlıklı bebekler nasip eder Allah'ım
canım durumuna gerçekten çok üzüldüm herkes ne yaşadığını bilir ama şu da bi gerçek ki bebek anne rahmine düştüğü andan itibaren canlıdır canı da ruhu da vardırBilmiyorum ki utanıyorum. Egom sanırım... 45 günden önce ruhu olmuyor mu bebeğin? Bunu bilmiyordum. 45 günden önce mi aldırmalıyız? 45 gün olmamıştır henüz. en fazla bir ay olmuştur tahminimce.
Evet sadece ikimizin arasında bir sorun ancak biz bir araya geldiğimizde birbirimizi yiyoruz adeta.
Ailelerimizle bir sorunumuz yok çok şükür. Bizim tek derdimiz birbirimiziz. Birbirimizden başka yiyecek kimsemiz yok. Gebelik testine güvenmiyorum. Yarın beta hcg testinden yaptırıp ona göre eşime söyleyeceğim ya da söylemeyeceğim. Ben hamile gibi hissetmiyorum kendimi. Hamileler hissedermiş. Ben hiç hissetmiyorum. İnşallah da hamile değilimdir.
Çok teşekkür ediyorum her şey için.
Evet birçok insan bebek istiyor ama hamile olamıyor. Ben ise isyankar gibi görünüyorum. İnanın bebek isteyemiyorum şu anda. Allah isteyene vermiyor istemeyene veriyor mu yoksa? Allah affetsin söylediklerimi.
İnşallah isteyen herkese sağlıklı bebekler nasip eder Allah'ım
En azından böyle bir sorunu olduğunu kabul etse ve birlikte yürüsek ona bile razıydım ama yapmıyor ki. Ben de istiyorum, bu kadar aciz olmamayı, bu kadar çabuk pes etmemeyi. Neden beceremiyorum inanın hiçbir fikrim yok. Oysa onu çok seviyorum. Keşke bugüne kadar yaşanılabilir olsaydı. Evime geldiğimde huzur istiyorum huzur. Sakinlik, rahatlık. Uykumda huzur istiyorum. Güzel rüyalarımız olsun. Her gece olur olmaz saatlerde uyanmayalım.
Bir gün masada karşıma oturttum. Tek tek yazdım her yaptığını. ayrı ayrı. negatifler ve positivler olarak hepsini yazdım. Negatifler kendisi positifler benim sandı. Ona anlattım birkaç gün negatiftesin birkaç gün positivedesin diye. O gün o kadar anlayışla karşılar gibi yaptı ki! Umut doldum. Ama yine her şey aynısına döndü birkaç gün sonra. Şimdi ise ayrılmayı isteyen taraf ben oldum. Konuştuk, anlaştık. Sarıldık, öpüştük, beni anneme bıraktı ağlayarak ayrıldık. O günden beri görmüyoruz birbirimizi. Aradı açmadım. SMS attı cevap vermedim. Bugün konuştuk, yarın sabah beni almaya gelecek ve konuşacağız. Ben de kan testi için doktora gideceğim. İnşallah hamile değilimdir. Bebek olduğunu öğrenirse asla ayrılmaz.
Ben artık mutlu olmak istiyorum. Eşimle veya eşim olmadan. Ama huzur olsun istiyorum. Kalbimi bir kurt sürekli yemesin. Ölecek olsak bile huzurumuz olsun. Sürekli tartışarak, korkarak yaşamayı beceremiyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?