Allah'ım dayanacak gücüm kalmadı artık. Yapamıyorum, sabredemiyorum. Aklımı başıma alamıyorum. Hiçbir şeyin düzeleceği yok yok yok. Ne kadar sevsem de artık olacak iş değil! Kendimi kaybediyorum. Kendimi tanıyamıyorum. Yaşadıklarım üzerime yakışmıyor ve davranışlarım bana hiç benzemiyor. Ben iyi değilim gerçekten iyi değilim. Kendim için bir şeyler yapacağım sadece. Sadece kendimi düşüneceğim. Allah'ım aklım başımdan nasıl da gitti. Çok kötüyüm çok kötü hissediyorum. Bir çukura düştüm ve sesimi kimse duymuyor oradan sanki. Ben bile duymuyorum kendi sesimi. Allah kahretsin. Ne ise ne artık. Psikologa gideceğim. Sadece kendim için tek başıma gideceğim. Sadece kendi mutluluğum ve huzurum için. Kimseyi istemiyorum hayatımda hiçbir şekilde. Delireceğim ben bu adamla bir saniye daha evli kalırsam. 25 yaşındayım ve bu adamla hayatımın devamını mahvetmeyeceğim.
durumunuz hiç içaçıcı gelmedi bana, bir süre evleri ayırıp kafanızı dinleyin bence. eşinizde bu sürede başlayacaksa tedaviye başlasın. siz de destek alın. birbirinize her an zarar verebilirsiniz gibi geldi bana
Canım arkadaşım.....ilk kez girdim ve yazılanları okudum.minikken sanırım konunun sahibi.hemen ayrıl o adamdan.Böyle damdan düşer gibi yazdığım için de kusura bakma ama inan bir kez şiddete başvurduysa,bir kez bile.....gerisi gelecek.İnan bana,yaşadıklarına benzer şeyler yaşamış olan biri olarak söylüyorum bunu sana.Hiçbirşey düzelmeyecek,ne olursa olsun.Dengesizlikleri sürecek,artacak hatta ve seni de ruh hastası edecek.ben de çok acı şeyler yaşadım.Ve sonunda kendimi kurtarmayı seçtim.Boşan ve kurtul.Daha çok gençsin,hayatına bak.....
Teşekkür ederim. Şiddete başvurmadı. Beni dövmedi ya da vurmadı bana. Sadece daha önceki mesajlarda bahsettiğim bir olay yaşadık.
Bugün evden giderken yüzüğümü çıkarıp verdim almadı. Evden gittikten sonra geri döndü, istemediğimi söyledim yine gitti. Ben iyi değilim. Ruh hastası olmak istemiyorum. Kocamla mutlu bir hayatım olsun istedim ne hale geldik... Hiçbir şey düzelmiyor evet. Hiçbir şey hem de.
arkadaş niye doğum kontral hapi kullanmadin hayrola
Bugün eşimle konuştum bu meseleyi.
Bana bu hastalığının olduğunu kendi ağzıyla söyledi bugün ilk kez. Lise yıllarında başladığını, psikolojik destek aldığını ve doktorun ilaç kullanmasını söylediğini fakat o ilacı sadece bir kere içip bir daha asla kullanmadığını anlattı. Düşüncelerini, hislerini, yaptıklarını da anlattı. Gerçekten korkunç fikirleri varmış. Mesela odasının duvarlarının her yerini simsiyah boyamak istemiş ama evdeki durum müsait değilmiş. Belki uçuk bir fikir değil ama bana ürkütücü geldi açıkçası.
Doktora gitmeyi teklif ettim. Gitmeyeceğim dedi. Bu doktorluk bir şey değil dedi. Çok sinirlendim. Bir türlü kabul ettiremiyorum. Doktora gittiğimde de dalga geçerim doktorla anlayamaz falan dedi. Çok ısrar ettim, doktora gitmeyi kabul etmiyorsan ben de ayrılacağımı söyledim. Bu kez, sadece senin için giderim doktora dedi. Bu sorun için değil dedi. Hala kabul etmiyor bunun bir sorun olduğunu.
Anlaştık barıştık. Güzelce sohbet ediyorduk. Bir anda yine üzüntüye kapıldı ve senin bana inancın yok dedi. Biraz önce ümitvar sözler eden insan gitti hızla yerine başkası geldi. Yine bir tartışma yine barışla sonlandı.
Uyuduk aynı yatakta. Rüya görmüş olacak ki korkuyla uyandı. Ben de irkildim çünkü ben de uyuyordum ve onu öyle görünce doğal olarak korktum. Bana "ne kadar ürkeksin" diyor. Sinir oldum ya rabbim. Sanki kendisi çok normal.
Bir şey daha eklemek istiyorum.
Sanırım eşim bana bu tarz davranışlarını gerçekten yapmıyor. Ya şaka amaçlı yapıyor ya da rol yapıyor. Bunu henüz tam olarak anlayamadım.
Normalde bana elini bile kaldırmış bir insan değil. Bir kere dahi vurmadı bugüne kadar. Küfür etmedi, bağırmadı. Tabii bunlar yine de haklı çıkarmaz. Ben onun erkek arkadaşı değilim. Bana böyle el kol şakaları yapmasın.
Bugün ağladım yanında. Çok bunalmıştım. Senin için o kadar şey yapıyorum, iyi olman için o kadar çabalıyorum, neden hala görmüyorsun, neden bana yardımcı olmuyorsun diye ağladım. Sitem ettim.
Ondan sonra çok özür diledi, söz verdi iyi olmak için her şeyi yapacağına dair. Ben eşeğim, senin hakkını nasıl öderim filan dedi. İnanmak istiyorum ama bu kez kuru kuruya olmasın ne olur Allah'ım.
Yine kafam karıştı. Yine duygulandım.
arkadasim,
ne yapacagimi bilmiyorum demissiniz ben de size bir kac yol gostermek isitiyorum cunku gercekten saglikli dusunemiyorsunuz belli ki...
oncelikle psikolojik yardim alin, bu sizi sadece rahatlatmayacak ayrica doktorunuzdan evliliginiz hakkindaki gercekleri ve ne yapmaniz gerektigi konusunda fikir alacaksiniz...
sonra bu kafanizdaki belirsizlikler ortadan kalkacak bu yardimlarla...evliliginiz bu surec icinde bitme noktasina gelecek ya da devam edecek, orasi belli olmaz...
ama siz once ise psikolojik yardim almakla baslayin gerisi gelecek...
esinizin tehlikeli oldugunu dusunuyorum...dikkatli olun... en kisa zamanda destek alin ve doktorunuzdan evliliginiz hakkinda fikir isteyin!
Allah'ım dayanacak gücüm kalmadı artık. Yapamıyorum, sabredemiyorum. Aklımı başıma alamıyorum. Hiçbir şeyin düzeleceği yok yok yok. Ne kadar sevsem de artık olacak iş değil! Kendimi kaybediyorum. Kendimi tanıyamıyorum. Yaşadıklarım üzerime yakışmıyor ve davranışlarım bana hiç benzemiyor. Ben iyi değilim gerçekten iyi değilim. Kendim için bir şeyler yapacağım sadece. Sadece kendimi düşüneceğim. Allah'ım aklım başımdan nasıl da gitti. Çok kötüyüm çok kötü hissediyorum. Bir çukura düştüm ve sesimi kimse duymuyor oradan sanki. Ben bile duymuyorum kendi sesimi. Allah kahretsin. Ne ise ne artık. Psikologa gideceğim. Sadece kendim için tek başıma gideceğim. Sadece kendi mutluluğum ve huzurum için. Kimseyi istemiyorum hayatımda hiçbir şekilde. Delireceğim ben bu adamla bir saniye daha evli kalırsam. 25 yaşındayım ve bu adamla hayatımın devamını mahvetmeyeceğim.
canım benim yaa bak ne hale gelmişsin kıyamam... ilk yazdığın günden beri takip ediyorum da yazdıklarından senin de gittikçe ruh sağlığının gittikçe bozulmaya durduğunu farkettim.tabi bu benim görüşüm ne kadar doğrudur bilemem.
sen gerçekten çok çabaladın en son senin için gidecekti dr a noldu gitmiyo mu nasıl ve neden tartıştınız akşam
Ufak tefek şeyler öylesine büyüyor ki! Bir de olmayan şeyler var tabii. Sevgili kocamın kafasından uydurup benim yaptığımı düşündüğü anlamsız kurgular... Üşenmeden oturup hiç olmayan şeyler üzerinde kafa yoruyor ve hepsi de kötü düşünceler. Bu düşüncelerin ardından doğan tepkiler, ithamlar... Sadece onun hayal dünyasında olan şeyler yüzünden suçlu olduğum durumlar çok oldu.canım ne yaptı seni bukadar çıkmaza soktu kararını kesin ver bencee bu adam .ben ona ne yaparsam yapiyim geri gelir diye düşünüyorr ..akıl hastası resmenn kurtar kendini :44:
Evet ben çok kötü hissediyorum aklımda sürekli bu olaylar gidip geliyor. Şu durumdan en sağlam ve sağlıklı şekilde kurtulmak istiyorum. Eşim hasta diye yanında olmaya çalıştım sözde. Bir şey beceremedim. Hasta diye ondan ayrılmak istediğim için kendimi suçlu hissetmeye başladım. Bugün tartışırken çok kötü oldum sanki onunla evli kalmak zorundaymışım gibi. Çok çabuk etkileniyorum söylenenlerden herhalde. Kendimi çok suçlu hissettim tartışırken.
Bugün için bir plan yapmış. İkimizle ilgili onun için hazırlanmadım diye sorun çıkardı. Büyüttü büyüttü. Ve yemin ediyorum bana planı ile ilgili bir şey söylemedi. Ben nereden bilip de hazırlanacağım ki? Bunu söylüyorum anlamıyor, biliyordun diyor. Bana hiç hiçbir şey söylemedi gerçekten. Üstelik planı da öğlen 12 bir sularındaymış. Akşam olunca bana surat yapmaya başladı. Bahane mi yaratıyor, hayal mi görüyor bilmiyorum. Ben mi hayal görüyorum diyorum kendi kendime. Buna benzer şeyleri daha önce de yapmıştı. Planlıyor ben her şeyden habersiz planına katılamıyorum doğal olarak. Katılmayınca sorun oluyor. Nereden bileyim ki ben? Lütfen söyler misiniz mantıklı bir şey mi bu? Bunlar yüzünden mantığımı kaybettim artık.
Doktora gitmedi. Ben hastaydım, benimle ilgilendi. Beni doktora götürdü vs. O yüzden onun doktor işi ertelendi.
Evet ben çok kötü hissediyorum aklımda sürekli bu olaylar gidip geliyor. Şu durumdan en sağlam ve sağlıklı şekilde kurtulmak istiyorum. Eşim hasta diye yanında olmaya çalıştım sözde. Bir şey beceremedim. Hasta diye ondan ayrılmak istediğim için kendimi suçlu hissetmeye başladım. Bugün tartışırken çok kötü oldum sanki onunla evli kalmak zorundaymışım gibi. Çok çabuk etkileniyorum söylenenlerden herhalde. Kendimi çok suçlu hissettim tartışırken.
Bugün için bir plan yapmış. İkimizle ilgili onun için hazırlanmadım diye sorun çıkardı. Büyüttü büyüttü. Ve yemin ediyorum bana planı ile ilgili bir şey söylemedi. Ben nereden bilip de hazırlanacağım ki? Bunu söylüyorum anlamıyor, biliyordun diyor. Bana hiç hiçbir şey söylemedi gerçekten. Üstelik planı da öğlen 12 bir sularındaymış. Akşam olunca bana surat yapmaya başladı. Bahane mi yaratıyor, hayal mi görüyor bilmiyorum. Ben mi hayal görüyorum diyorum kendi kendime. Buna benzer şeyleri daha önce de yapmıştı. Planlıyor ben her şeyden habersiz planına katılamıyorum doğal olarak. Katılmayınca sorun oluyor. Nereden bileyim ki ben? Lütfen söyler misiniz mantıklı bir şey mi bu? Bunlar yüzünden mantığımı kaybettim artık.
Doktora gitmedi. Ben hastaydım, benimle ilgilendi. Beni doktora götürdü vs. O yüzden onun doktor işi ertelendi.
canım acaba bipolar bozukluğun yanı sıra şizofreni de varmı ki
yani ne bileyim şizofreni hastaları böyle konuştuk zanneder
kendisi belki de seninle konuşmuştur hayal dünyasında ee tabi sen de hazırlanmayınca sinirlenmiştir
tamamen kendi dünyasında kurgulamış canım hiç sana birileriyle konuştuğunu falan söylüyo mu (aslında var olmayan)
yani halüsilasyon görüyo mu
ayrıca tabii ki ben bilemem ama eşinin acilen bi klinikte yatarak tedavi olması lazım
Offff arkadaşım....Aklım çok takıldı sana.Yaşadıklarının bir kısmını anlıyorum çünkü.Biz buradan ne desek boş ta gelebilir sana.İnsan ne çektiğini kendi biliyor.Mesela,şöyle o da sakin bir ruh hali içindeyken konuşmayı denedin mi hiç?yani bu bahsettiğin olay hakkında örneğin.Ben gerçekten plandan habersizdim ya da sergilediğin davranışlardan bir planın olduğunu anlayamadım.kasıtlı olarak böyle davranmıyorum filan desen cevabı ne olurdu sence?
Geceleri uyurken sürekli çok sesli olmayacak şekilde konuşuyor. Birileriyle konuşup konuşmadığını bilmiyorum. Bana bahsetmiyor bundan ama bazen sohbet ederken duruyor "bir an ...şunu... gördüm sandım ama değilmiş" diyor. Bu gibi bir şey olabilir mi?
Şizofreninin nasıl olduğunu bilmiyorum açıkçası. Bir de bazen konuşurken çok saçmalıyor. Gayet ciddi konuşuyor ama kelimeleri yanlış yerlerde kullanıyor. Uyduruyor gibi sanki.
esinizin cok acil doktora gitmesi gerek...lutfen ertelemeyin...
"bir an ...şunu... gördüm sandım ama değilmiş" derken insanlara mi bakiyor o sirada yoksa kimsenin olmadigi yerlere mi?
kalabalik bir alana ya da insanlara bakiyorsa normal ama durduk yerde yapiyorsa sorunlari tahmin ettigimizden de ciddi...
annenizin evine geri donseniz...
yani siz de yipraniyorsunuz onunla beraber...kendine yazik etmenin yaninda size de yazik ediyor...sizi de kendine benzetmis...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?