- 28 Mayıs 2009
- 4.127
- 10.722
- 408
- Konu Sahibi TheQueeninthenorth
-
- #61
şuan hamileyim 7 haftalık,mide bulantısı,açlık,halsizlik,uykusuzluk,çöktüm resmen.
umarım ilerde herşey daha iyi olur,zorlu bir süreçten geçiyorum şuan..
şuan hamileyim 7 haftalık,mide bulantısı,açlık,halsizlik,uykusuzluk,çöktüm resmen.elif şafak ın siyah süt adlı kitabını okumuştum, yazdıklarınız onu getirdi aklıma. biraz daha açar mısınız, lohusalık döneminiz nasıldı? şu an çocuğunuz ne kadarlık ve nasıl hissediyorsunuz?
Çok enteresan bir duygu, tarif etmem çok zor ama bir başkası için yapamam dediğiniz şeyleri yaparken buluyorsunuz kendinizi. Kendimden örnek vermeye çalışayım; rahatına düşkün bir insanım, kendimle ilgilenmeyi, kendime vakit ayırmayı severim. Şimdi attığım her adımda çocuğumu düşünüyor, kendi keyfimi ikinci plana atıyorum. Bu otomatik gelişiyor, hani derler ya "İş başa düşünce yapıyorsun" o halde ilerliyor, kendi rutinini oluşturuyor, alıştıkça kolaylaşıyor.
Ama şu da var, hani çocuk oldu tamamen değiştim, artık hiçbir şey eskisi gibi değil durumu da aslında kişinin kendisine bağlı. Eskiden yaptığım pek çok şeyi yapmaya devam ediyorum çünkü tamamen çocuk endeksli yaşamıyorum, sadece anne olarak var olmuyorum. Ekşide bir yazı okumuştum ve bir ara paylaşmıştım da buralarda. Sizin için de paylaşayım:
https://eksisozluk.com/entry/64571729
Yani kölelik gibi bir şey değil bu, fedakarlık ve sabırla yeni bir hayatı keşfetmek.
şuan hamileyim 7 haftalık,mide bulantısı,açlık,halsizlik,uykusuzluk,çöktüm resmen.
umarım ilerde herşey daha iyi olur,zorlu bir süreçten geçiyorum şuan..
bende ilk yıl kredi borcumuz var diye erteleyip durdum hamile kalcam diye ödüm kopuyordu üstelik eşim istemesine ragmen... sonra bende ister oldum ama simdi de bebek olmuyor nerdeyse 3 senedir ugrasiyoruzböyle olacagini bilsem hic korunmazdim bile.
tavsiyem adetinizin 2. ya da 3. günü iyi bi kadin doğum doktoruna gidin ilerde hamile kalmaniza engel bi durum var mi kontrol icin geldiğinizi söyleyin, hormonlariniza (fsh, lh, tsh, prolaktin, e2) baktirin bi de doktor ultrasonla muayne eder eger tüm tetkiklerinin sonucu güzel cikarsa bi süre daha erteleyebilirsin bebek işini
Sizin adiniza sadece üzüldüm..cocuk nasil sevilmez cidden aklim almiyor.neyse.kalbinize bolca sevgi diliyorumSevmek zorunda mıyım? Değilim.
Zarar veriyor muyum?Hayır vermiyorum.
Sevip sevmememe siz karışamazsınız ve evet kalp taşıyorum haddinizi bilirseniz sevinirim.
sanırım dediğiniz doğru, hiçbir zaman tam anlamıyla hazır olmak diye bir şey yok. ama bir şekilde kabulleniliyor. çocukla kıyaslanacak bir şey değil belki ama, köpekleri çok seviyorum ve ne zaman özellikle bir golden retriever görsem kendimden geçiyorum. zaman zaman beslemeyi de düşündüm ama sorumluluk kaygısıyla ondan da vazgeçtim. maddiyat + sorumluluk benim gözümü korkutuyor işte.
evet bunun farkındayım. bebek bereketiyle gelir lafına inananlardan değilim. belki de bu kadar gerçekçi olduğum için akışına bırakamıyorum.
Bende etrafınızdaki insanlara sabır diliyorum,onlarında hayatına böyle burnunuzu sokuyorsanız sağlam bir sabıra ihtiyaçları var demektir.Sizin adiniza sadece üzüldüm..cocuk nasil sevilmez cidden aklim almiyor.neyse.kalbinize bolca sevgi diliyorum
Yok gayet sevilen biriyim çok şükür.Bende etrafınızdaki insanlara sabır diliyorum,onlarında hayatına böyle burnunuzu sokuyorsanız sağlam bir sabıra ihtiyaçları var demektir.
Bebek bereketiyle gelir derler. Ama kendinizi hazir hissetmiyorsaniz yapmayin.28 yaşındayım, eşim de 29. 6 yıllık beraberliğin ardından evleneli yaklaşık 1,5 sene oldu. ekimde 2 sene dolacak hatta. oturmuş bir ilişkimiz var, eşimle karşılıklı sevgimiz, saygımız, güvenimiz sonsuz. en iyi arkadaşım diyebilirim o aynı zamanda. ben öğretmenim devlette, eşim de iyi bir firmada çalışıyor. borçlarımız olsa da gelirimiz iyi denebilecek düzeyde. şu anda kredi ödüyoruz yeni araba aldık, 2 senesi var. gelirimiz iyi olsa da gider de fazla, yüksek sayılabilecek bir kira ödüyoruz. eşim evlendiğimizden beri bebek sahibi olmak istiyor, evlenmeden önce de çocukları ne kadar çok sevdiğini ve istediğini hep söylerdi. zaten yapı olarak da bana göre daha sakin, evine bağlı, sabırlı bir yapısı var. çok iyi bir baba olacağından hiç şüphem yok. ama benim gözümde bebek sahibi olmak çok çok büyük bir sorumluluk. kendimde o isteği bulamıyorum, onun bebek heyecanını paylaşamıyorum. sanırım bunun altında yatan en büyük sebep maddi olarak zorlanacağımızı düşünmem ve evimizin olmayışı. evlenmeden önce aklımda hep kendi evimin sahibi olmak vardı, bu isteğim gerçekleşemedi ama en azından çocuğuma bırakabileceğim iki göz oda olsun istiyorum, güvence istiyorum. eşimse kaygımın yersiz olduğunu, kirada bütün evlerin bizim olduğunu ama bu borçların üzerine bir de ev kredisi borcu ödersek yaşam standardımızın iyice düşeceğini, işte o zaman çocuğa yetemeyeceğimizi söylüyor.
aileler de torun torun diye bana çok çaktırmasalar da dört dönüyorlar. en azından kendi ailemin maddi manevi her türlü destek sağlayacağına eminim ama kimseye güvenerek çocuk yapacak da değilim. kısacası çocuk düşünmüyorum en azından borçlar bitene kadar ama bu borç bitse yenisi başlayacak, yüksek lisans kredimin geri ödemesi var daha vs vs...eşimin dediği gibi hakikaten çok mu düşünüyorum? maddi kaygılar olmasa çocuk ister miydim onu da bilmiyorum, evet bebekleri seviyorum ama uykusuz kalma fikri, istediğim gibi rahat gezemeyecek olma fikri de beni yoruyor. sanırım rahatıma fazlaca düşkünüm. bilemiyorum, benim durumumda olup çocuk sahibi olduktan sonra iyi ki yapmışım diyen var mı? sanki çocuk olduktan sonra artık ömür boyu kiradan kurtulamazmışım gibi geliyor, siz ne diyorsunuz?
Ev çok mesele değil bence. Büyük şehirde yaşayan insanlar olarak ev almak kabus. Bugün 300bin civarı bir eve baktık. Ki öyle bir paramız yok başkasına bakıveriyorduk. Benim kirada oturduğum evden büyük ama çok daha kötü. Eski tip falan. Yok yani yüz bin daha biriktirsek gidip o evi almam. Yine kirada otururum.yakın zamanda ev almak gibi bir planımız da yok borçlardan ötürü. ev alabildiğim zaman bebek sahibi olurum diye beklersem ömür boyu beklerim herhalde.
28 yaşındayım, eşim de 29. 6 yıllık beraberliğin ardından evleneli yaklaşık 1,5 sene oldu. ekimde 2 sene dolacak hatta. oturmuş bir ilişkimiz var, eşimle karşılıklı sevgimiz, saygımız, güvenimiz sonsuz. en iyi arkadaşım diyebilirim o aynı zamanda. ben öğretmenim devlette, eşim de iyi bir firmada çalışıyor. borçlarımız olsa da gelirimiz iyi denebilecek düzeyde. şu anda kredi ödüyoruz yeni araba aldık, 2 senesi var. gelirimiz iyi olsa da gider de fazla, yüksek sayılabilecek bir kira ödüyoruz. eşim evlendiğimizden beri bebek sahibi olmak istiyor, evlenmeden önce de çocukları ne kadar çok sevdiğini ve istediğini hep söylerdi. zaten yapı olarak da bana göre daha sakin, evine bağlı, sabırlı bir yapısı var. çok iyi bir baba olacağından hiç şüphem yok. ama benim gözümde bebek sahibi olmak çok çok büyük bir sorumluluk. kendimde o isteği bulamıyorum, onun bebek heyecanını paylaşamıyorum. sanırım bunun altında yatan en büyük sebep maddi olarak zorlanacağımızı düşünmem ve evimizin olmayışı. evlenmeden önce aklımda hep kendi evimin sahibi olmak vardı, bu isteğim gerçekleşemedi ama en azından çocuğuma bırakabileceğim iki göz oda olsun istiyorum, güvence istiyorum. eşimse kaygımın yersiz olduğunu, kirada bütün evlerin bizim olduğunu ama bu borçların üzerine bir de ev kredisi borcu ödersek yaşam standardımızın iyice düşeceğini, işte o zaman çocuğa yetemeyeceğimizi söylüyor.
aileler de torun torun diye bana çok çaktırmasalar da dört dönüyorlar. en azından kendi ailemin maddi manevi her türlü destek sağlayacağına eminim ama kimseye güvenerek çocuk yapacak da değilim. kısacası çocuk düşünmüyorum en azından borçlar bitene kadar ama bu borç bitse yenisi başlayacak, yüksek lisans kredimin geri ödemesi var daha vs vs...eşimin dediği gibi hakikaten çok mu düşünüyorum? maddi kaygılar olmasa çocuk ister miydim onu da bilmiyorum, evet bebekleri seviyorum ama uykusuz kalma fikri, istediğim gibi rahat gezemeyecek olma fikri de beni yoruyor. sanırım rahatıma fazlaca düşkünüm. bilemiyorum, benim durumumda olup çocuk sahibi olduktan sonra iyi ki yapmışım diyen var mı? sanki çocuk olduktan sonra artık ömür boyu kiradan kurtulamazmışım gibi geliyor, siz ne diyorsunuz?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?