Endişenizi gereksiz buldum. Çocuğu olan herkes ev sahibi değil. Gayetde güzel büyütüyorlar çocuklarını. Evi sonradanda alırsınız. Ama biyolojik saat beklemez.28 yaşındayım, eşim de 29. 6 yıllık beraberliğin ardından evleneli yaklaşık 1,5 sene oldu. ekimde 2 sene dolacak hatta. oturmuş bir ilişkimiz var, eşimle karşılıklı sevgimiz, saygımız, güvenimiz sonsuz. en iyi arkadaşım diyebilirim o aynı zamanda. ben öğretmenim devlette, eşim de iyi bir firmada çalışıyor. borçlarımız olsa da gelirimiz iyi denebilecek düzeyde. şu anda kredi ödüyoruz yeni araba aldık, 2 senesi var. gelirimiz iyi olsa da gider de fazla, yüksek sayılabilecek bir kira ödüyoruz. eşim evlendiğimizden beri bebek sahibi olmak istiyor, evlenmeden önce de çocukları ne kadar çok sevdiğini ve istediğini hep söylerdi. zaten yapı olarak da bana göre daha sakin, evine bağlı, sabırlı bir yapısı var. çok iyi bir baba olacağından hiç şüphem yok. ama benim gözümde bebek sahibi olmak çok çok büyük bir sorumluluk. kendimde o isteği bulamıyorum, onun bebek heyecanını paylaşamıyorum. sanırım bunun altında yatan en büyük sebep maddi olarak zorlanacağımızı düşünmem ve evimizin olmayışı. evlenmeden önce aklımda hep kendi evimin sahibi olmak vardı, bu isteğim gerçekleşemedi ama en azından çocuğuma bırakabileceğim iki göz oda olsun istiyorum, güvence istiyorum. eşimse kaygımın yersiz olduğunu, kirada bütün evlerin bizim olduğunu ama bu borçların üzerine bir de ev kredisi borcu ödersek yaşam standardımızın iyice düşeceğini, işte o zaman çocuğa yetemeyeceğimizi söylüyor.
aileler de torun torun diye bana çok çaktırmasalar da dört dönüyorlar. en azından kendi ailemin maddi manevi her türlü destek sağlayacağına eminim ama kimseye güvenerek çocuk yapacak da değilim. kısacası çocuk düşünmüyorum en azından borçlar bitene kadar ama bu borç bitse yenisi başlayacak, yüksek lisans kredimin geri ödemesi var daha vs vs...eşimin dediği gibi hakikaten çok mu düşünüyorum? maddi kaygılar olmasa çocuk ister miydim onu da bilmiyorum, evet bebekleri seviyorum ama uykusuz kalma fikri, istediğim gibi rahat gezemeyecek olma fikri de beni yoruyor. sanırım rahatıma fazlaca düşkünüm. bilemiyorum, benim durumumda olup çocuk sahibi olduktan sonra iyi ki yapmışım diyen var mı? sanki çocuk olduktan sonra artık ömür boyu kiradan kurtulamazmışım gibi geliyor, siz ne diyorsunuz?
Genel anlamda çifler bebek düşünmediği için istedikleri zaman da Allah nasip etmiyorkime, anlayamadım?
Konunuzu görünce yazmadan geçemedim. Bende 1 yıllık evliyim ilkten çocuk düşünmedik ve sonradan istedik dr kontrolünde eşimin azospermi çıktığını öğrendik yani korunmasaymışızda doğal yolla çocuk sahibi olamicakmisiz. Kısacası şu hayatta kimin karşısına nelerin çıkacağı belli değil eşiniz spermiyogram tahlili yaptırsın sizde kontrollerinizi yaptırın sonradan korunmaya devam edin. Bir probleminizin varsa zaten tedavisi 1-2 yılı buluyor. şimdi istemediğinizi sonra mumla aramayın.28 yaşındayım, eşim de 29. 6 yıllık beraberliğin ardından evleneli yaklaşık 1,5 sene oldu. ekimde 2 sene dolacak hatta. oturmuş bir ilişkimiz var, eşimle karşılıklı sevgimiz, saygımız, güvenimiz sonsuz. en iyi arkadaşım diyebilirim o aynı zamanda. ben öğretmenim devlette, eşim de iyi bir firmada çalışıyor. borçlarımız olsa da gelirimiz iyi denebilecek düzeyde. şu anda kredi ödüyoruz yeni araba aldık, 2 senesi var. gelirimiz iyi olsa da gider de fazla, yüksek sayılabilecek bir kira ödüyoruz. eşim evlendiğimizden beri bebek sahibi olmak istiyor, evlenmeden önce de çocukları ne kadar çok sevdiğini ve istediğini hep söylerdi. zaten yapı olarak da bana göre daha sakin, evine bağlı, sabırlı bir yapısı var. çok iyi bir baba olacağından hiç şüphem yok. ama benim gözümde bebek sahibi olmak çok çok büyük bir sorumluluk. kendimde o isteği bulamıyorum, onun bebek heyecanını paylaşamıyorum. sanırım bunun altında yatan en büyük sebep maddi olarak zorlanacağımızı düşünmem ve evimizin olmayışı. evlenmeden önce aklımda hep kendi evimin sahibi olmak vardı, bu isteğim gerçekleşemedi ama en azından çocuğuma bırakabileceğim iki göz oda olsun istiyorum, güvence istiyorum. eşimse kaygımın yersiz olduğunu, kirada bütün evlerin bizim olduğunu ama bu borçların üzerine bir de ev kredisi borcu ödersek yaşam standardımızın iyice düşeceğini, işte o zaman çocuğa yetemeyeceğimizi söylüyor.
aileler de torun torun diye bana çok çaktırmasalar da dört dönüyorlar. en azından kendi ailemin maddi manevi her türlü destek sağlayacağına eminim ama kimseye güvenerek çocuk yapacak da değilim. kısacası çocuk düşünmüyorum en azından borçlar bitene kadar ama bu borç bitse yenisi başlayacak, yüksek lisans kredimin geri ödemesi var daha vs vs...eşimin dediği gibi hakikaten çok mu düşünüyorum? maddi kaygılar olmasa çocuk ister miydim onu da bilmiyorum, evet bebekleri seviyorum ama uykusuz kalma fikri, istediğim gibi rahat gezemeyecek olma fikri de beni yoruyor. sanırım rahatıma fazlaca düşkünüm. bilemiyorum, benim durumumda olup çocuk sahibi olduktan sonra iyi ki yapmışım diyen var mı? sanki çocuk olduktan sonra artık ömür boyu kiradan kurtulamazmışım gibi geliyor, siz ne diyorsunuz?
Konunuzu görünce yazmadan geçemedim. Bende 1 yıllık evliyim ilkten çocuk düşünmedik ve sonradan istedik dr kontrolünde eşimin azospermi çıktığını öğrendik yani korunmasaymışızda doğal yolla çocuk sahibi olamicakmisiz. Kısacası şu hayatta kimin karşısına nelerin çıkacağı belli değil eşiniz spermiyogram tahlili yaptırsın sizde kontrollerinizi yaptırın sonradan korunmaya devam edin. Bir probleminizin varsa zaten tedavisi 1-2 yılı buluyor. şimdi istemediğinizi sonra mumla aramayın.
Benim 10. senem hala hazır değilim 2 yıl bana göre çok erken
ayrıca borçlarınız varmış onları bitirmeden çocuk yapmayın..
daha erken,
28 yaşındayken ben de aynı düşüncelerdeydim, 30 umda çocuk sahibi oldum, pişman değilim ama bikaç sene daha bekleyebilirmişim...
ha bu arada, artık kirada öleceğim fikrine alıştım çünkü çocukla ev almamız imkansız, gelirimiz arttıkça onun standartlarını yükseltme peşine düşüyoruz...
Genel anlamda çifler bebek düşünmediği için istedikleri zaman da Allah nasip etmiyor
Farkındaysanız çocuk sahibi olamayanların sayısı aşırı arttı
Benim eşim de istemedi uzun süre ben deli gibi istiyordum
Şimdi sıkıntı çıktı ve bebek sahibi olmamız zorlaştı
Lütfen evliliği gezip tozmak rahat yaşamak ve sadece seks olarak düşünmeyin
Sonuçta evliliğin asıl amacı bebek dünyaya getirmek ve üremek en azından ben böyle düşünüyorum
30 undan sonra yumurtalık lar zayıflıyor cnm ve inan bi problemin varsa aylarca tedaviyle ugrasirsin ve keşke daha önce farkina varsaydim dersin bizim De borcumuz var ama evladımıza da yeteriz Allah'ın izniyle yanlış korkular bunlar doğum izni var mutlaka aileler yardımcı olur bence dünyanın en güzel şeyi o minik kalbi duymak benim ablamda sen gibi erteledi şimdi çocuk olsun diye uğraşıyor keşke önce farketseydim diyor bence 30 a gelmeden bı tane dogur derim
aynen ben de öyle düşünüyorum, hatta çocuğu geçtim evlenmeden önce ev alamazsak evlendilkten sonra kira verirken çk zor diyordum nitekim öyle de oluyor...hele ki istanbulda.
Olur da sorun varsa zaten tedavi çok yorucu cnm yine De sen bilirsin malesef hepimiz dört dörtlük evlerde büyümedik endiseni anlıyorum ama bence bahane biraz bunlargebeliğe engel bir sorunumuzun olup olmadığını araştırma fikri mantıklı, eğer bir sorun yok denirse biraz daha ertelemeyi düşünebilirim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?