- 2 Temmuz 2013
- 16.466
- 12.870
- 498
Şuanda ben aile terapistiyle görüşüyorum ama evime döndükten sonra pek bisey söylemiyor. Diyecek biseyi mi kalmadı anlamadım.Anladım hakkınızda hayırlısı olsun.
Evde kavga bagris varken çocuk da huzur bulamıyor genelde.
Ama eğer sakinlesme ihtimali varsa gözden geçirin aile terapisti vs deneyin
Belki son kez çocuk için deneyebilirsiniz
Hala düzelmezse yolunuza bakarsiniz
Bir karar verdin gurur yapip donmek zorunda kaldin onun icin icin kendine yediremiyor olabilirsin kuzum ,suan duzeldiyse sans ver cunku bosanmak sadece cesaretle olmuyor o kararli durus tam bitmediyse hersey kiriliyor ,pisman oluyorsun ,o daha kotu ..tmm uyu dinlen ama dene su asamada geri donus yapmak istersen 3 gun sonra ya tam duzelmisti haksizlik mi yaptim ?olacaktirYillar öncesi burda temizlik sayfasında çok aktiftim, evim için koştururken şimdi geldiğim nokta ama herşey geliyor insanın başına..
Benimde bi derdim vardı, konu açmıştım. Sonunda aile terapistimle beraber kararımı netlestirdim ve boşanmak için ailemin yanına döndüm. 15 gün durduktan sonra herşeyi aileme anlattım. eşin gelsin konuşalım dediler. Eşim de ağladı zırladı karımı çocuğumu istiyorum vs vs.
Inanın eşim karşıma gelene kadar ne hissederim acabasi vardı. Tam karşıma gelip oturunca onu istemediğimi artık bitirdiğimi görünc hayatım da olmadigim kadar ozguvenim geldi. Ilk defa anneme babama karşı böyle tavırda konuştum. Eşime icimde ki herşeyi söyledim. Bir-kac saat böyle geçti ama hala düşüncem net belli.
Yine de beni geri gönderdiler...
Bir Inat uğruna evini hemen yıkma oldu.
Inat ediyorum ben bozuyorum oldu.
Şimdi biz de konuştuk herşey değişir oldu.
Daha duramazdım.
Bekar bi kız kardeşim var, onu istemeye gelecekler diyecekler ki ablası boşanmış. Bu ne demek hiç çözemedim. Apar topar valizlerimi toplayıp döndüm.
Oğlum için toplanıp kendi kendime ayağa kalkmalıyım yine bdv de güçlü kadınları okumak iyi geliyor ama şuan
Bana karşı çok çok iyi olmasına rağmen, kavga da etmiyoruz yardim da ediyor herseyde beni mutlu etmeye çalışıyor ama ben o kadar mutsuzum ki.. burda yanlış anlaşılmasın onunla iyi oOlmak gibi bi derdim yok sevmediğimi söylüyorum ona. O da ne yapsam hiç.mutlu olmuyorsun hep mutsuzsun diyor. Benim merak ettiğim eski nil gibi kafamı dağıtınca keyfim yerine gelirdi. Komşumla bi kahve içinde moralim düzelirdi. Şimdi hic bisey düzeltmiyor.
Işte benim derdim de bu, şımarıklık mi bu ?
Sokakta değilim, ac değilim, ama her sabah büyük bi tukenmislikle uyanıyorum. Yapayalnız uyanıyorum. Ben kendim için değerliyim biliyorum ama bu kötü duygu oturdu içime ne yapsam gitmiyor. Sürekli ağlamak geliyor icimden. Saatlerce ağlamak. Güvenecek hiç bir dalım kalmamış gibi.
Nasıl söylesem herkes yapmacikmis gibi bana iyi gözüküyorlar ama kimse beni sevmiyor gibi.
Sevmesin diyeceksiniz biliyorum ama namaz da kilsam geZsem tozsam film izlesem eskisi gibi asla mutlu değilim.
Kardeşlerim neden ben böyle.mutsuzluk batağına saplandım ki. Eskiden kafamı dağıtınca mutlu olurdum şimdi asla mutlu olamıyorum. Depresyonda olabilir panik atak olabilir bilmiyorum bi sıkıntı var icimde. Ne yapsam gitmiyor.
Okuyan herkese çok teşekkür ederim.. umarım aynı şeyleri yaşamış geçmiş olanlar vardır belki benim bakmadığım pencereden bakmamı sağlarsınız eski halime.donebilirim.
Bu arada psikiyatriye gidicem, doktorum da söylemişti zaten sadece daha randevu alamadım.
Birde üniversite okuyorum ama 2 dersim bütünlemeye kaldı öyle çalışasım gelmiyor ki senemi uzaticam nerdeyse çünkü gecemicem çalışamıyorum. Hep uyuyasim geliyor
Pandemi de o da mümkün degilki. Bi arkadaşım.vardi sürekli görüştüğüm şimdi o da pek uğramıyor. Burda başka birilerini tanımıyorum havalar ısınınca tasinicaz belki yeni tasindigim binada arkadaşım olur. Veya sonrasında çalışmaya başlarsam değişiklik olur.kendine zaman ayır kendin için mutlu olmak için yeni birşey bul örneğin kurslara giit yeni kişiler tanı ortam değişirse belki toparlarsın
Depresyondasiniz herhalde gerci sevmedigi adamla ayni evde yaşamak zorunda olan herkes depresyona girer.Yillar öncesi burda temizlik sayfasında çok aktiftim, evim için koştururken şimdi geldiğim nokta ama herşey geliyor insanın başına..
Benimde bi derdim vardı, konu açmıştım. Sonunda aile terapistimle beraber kararımı netlestirdim ve boşanmak için ailemin yanına döndüm. 15 gün durduktan sonra herşeyi aileme anlattım. eşin gelsin konuşalım dediler. Eşim de ağladı zırladı karımı çocuğumu istiyorum vs vs.
Inanın eşim karşıma gelene kadar ne hissederim acabasi vardı. Tam karşıma gelip oturunca onu istemediğimi artık bitirdiğimi görünc hayatım da olmadigim kadar ozguvenim geldi. Ilk defa anneme babama karşı böyle tavırda konuştum. Eşime icimde ki herşeyi söyledim. Bir-kac saat böyle geçti ama hala düşüncem net belli.
Yine de beni geri gönderdiler...
Bir Inat uğruna evini hemen yıkma oldu.
Inat ediyorum ben bozuyorum oldu.
Şimdi biz de konuştuk herşey değişir oldu.
Daha duramazdım.
Bekar bi kız kardeşim var, onu istemeye gelecekler diyecekler ki ablası boşanmış. Bu ne demek hiç çözemedim. Apar topar valizlerimi toplayıp döndüm.
Oğlum için toplanıp kendi kendime ayağa kalkmalıyım yine bdv de güçlü kadınları okumak iyi geliyor ama şuan
Bana karşı çok çok iyi olmasına rağmen, kavga da etmiyoruz yardim da ediyor herseyde beni mutlu etmeye çalışıyor ama ben o kadar mutsuzum ki.. burda yanlış anlaşılmasın onunla iyi oOlmak gibi bi derdim yok sevmediğimi söylüyorum ona. O da ne yapsam hiç.mutlu olmuyorsun hep mutsuzsun diyor. Benim merak ettiğim eski nil gibi kafamı dağıtınca keyfim yerine gelirdi. Komşumla bi kahve içinde moralim düzelirdi. Şimdi hic bisey düzeltmiyor.
Işte benim derdim de bu, şımarıklık mi bu ?
Sokakta değilim, ac değilim, ama her sabah büyük bi tukenmislikle uyanıyorum. Yapayalnız uyanıyorum. Ben kendim için değerliyim biliyorum ama bu kötü duygu oturdu içime ne yapsam gitmiyor. Sürekli ağlamak geliyor icimden. Saatlerce ağlamak. Güvenecek hiç bir dalım kalmamış gibi.
Nasıl söylesem herkes yapmacikmis gibi bana iyi gözüküyorlar ama kimse beni sevmiyor gibi.
Sevmesin diyeceksiniz biliyorum ama namaz da kilsam geZsem tozsam film izlesem eskisi gibi asla mutlu değilim.
Kardeşlerim neden ben böyle.mutsuzluk batağına saplandım ki. Eskiden kafamı dağıtınca mutlu olurdum şimdi asla mutlu olamıyorum. Depresyonda olabilir panik atak olabilir bilmiyorum bi sıkıntı var icimde. Ne yapsam gitmiyor.
Okuyan herkese çok teşekkür ederim.. umarım aynı şeyleri yaşamış geçmiş olanlar vardır belki benim bakmadığım pencereden bakmamı sağlarsınız eski halime.donebilirim.
Bu arada psikiyatriye gidicem, doktorum da söylemişti zaten sadece daha randevu alamadım.
Birde üniversite okuyorum ama 2 dersim bütünlemeye kaldı öyle çalışasım gelmiyor ki senemi uzaticam nerdeyse çünkü gecemicem çalışamıyorum. Hep uyuyasim geliyor
Evet haklısınız önce kendimi iyilestirmeliyim tedaviyle. Umarım toparlanabilirim.depresyondasınız iyi bir tedavi alıp ondan sonra tekrar gözden geçirirsiniz evliliğinizi. Rutin hayat sorumluluklar hep evde olmak vs insanı bu raddeye getiriyor çocuk büyütmek zaten zor birde o var
O kararlı durus tam bitmediyse herşey kırılıyor derken bunu tam anlayamadım..Bir karar verdin gurur yapip donmek zorunda kaldin onun icin icin kendine yediremiyor olabilirsin kuzum ,suan duzeldiyse sans ver cunku bosanmak sadece cesaretle olmuyor o kararli durus tam bitmediyse hersey kiriliyor ,pisman oluyorsun ,o daha kotu ..tmm uyu dinlen ama dene su asamada geri donus yapmak istersen 3 gun sonra ya tam duzelmisti haksizlik mi yaptim ?olacaktir
Canimmm keşke binlerce beğeni yapabilsem yazdıklarına..Belki de eşinizin karşısında durup ona istemediğinizi söylediğinizde ruhunuzun en güçlü, en özgür olan halini keşfetmişsinizdir öyle bir zamandan sonda istemediğiniz bir birleşmeye giderek ruhunuzu tekrar birdaha bir kutuya hapsetmek zorunda kalmış hissetmiş olabilirsiniz. Bu keşfediş boşa gitmiş ve sizde yüksekten düşmüş gibi olmuşsunuz. Bence o hissi unutunca yakında rutine alışıp huzura kavuşacaksınız.
Oda yaniO kararlı durus tam bitmediyse herşey kırılıyor derken bunu tam anlayamadım..
Tam düzelmişti diyemiyorum tamam bana karşı iyi ama 8 sene sonra sana aşık oldum diyen adam beni hiç sevmemiş olması vs kirildigim şeyler onları atlatamıyorum..
Evet hiç bisey hissedemiyorum malesef. Burda olmak hiç mutlu etmiyor beni. O yüzden diyorum o düzeliyor veya bana iyiyken her istediğimi yapıyorken mutlu olmayarak nankörlük mu yapıyorum.Hissetikleriniz normal. Yaralar çabucak iyileşmez çünkü. Ayrıca eşinize sevginiz bitmiş bence. Aynı evde durmak hayatı paylaşmak istemediğiniz içinde bu hisleri yaşıyorsunuzdur büyük ihtimal.
Gözlerim doldu bunu okurken..Yaşadıklarınız kolay değil ki.. Boşanma kararı aldınız bunu eminim çok düşündünüz.. İçinize sindirdiniz. Sonra hiç beklemediğiniz şekilde kararınızı uygulayamadınız.. Sanırım artık yaşam için amacınız kalmadı gibi ve kapana kısılmış hissediyorsunuz kolay bir şey değil..
Evet hiç bisey hissedemiyorum malesef. Burda olmak hiç mutlu etmiyor beni. O yüzden diyorum o düzeliyor veya bana iyiyken her istediğimi yapıyorken mutlu olmayarak nankörlük mu yapıyorum.
Ona karşı değil elimdekilerin kıymetini bilmeyerek. En azından sağlığım yerinde gibi. Yapamıyorum bunları
Anlıyorum sizi.. Buna benzer bir durum bende yaşadım.. Mutluluk illa eşinizin dışında olmak zorunda değil yani şöyle düşünün herşey hayal ettiğiniz gibi olmayabilir.. Eşinizi affedebilmeyi başarabilmeniz lazımGözlerim doldu bunu okurken..
Evet düşündüm karar verdim sindirdim uygulamaya geçiyordum ki geri iade edildim resmen.. bütün umutlarım yıkıldı..
Geri ayağa kalkacağım buna eminim ama şuan bu halimi atlatamıyorum ve yine tek destek gördugm kk ye size yazdım..
Bunalımı icimden atamıyorum çünkü
Önceki yaşattıklarından sonra normal ama ya. İnsan unutamaz bazı hissettiklerini.Evet hiç bisey hissedemiyorum malesef. Burda olmak hiç mutlu etmiyor beni. O yüzden diyorum o düzeliyor veya bana iyiyken her istediğimi yapıyorken mutlu olmayarak nankörlük mu yapıyorum.
Ona karşı değil elimdekilerin kıymetini bilmeyerek. En azından sağlığım yerinde gibi. Yapamıyorum bunları
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?