- 25 Eylül 2015
- 1.025
- 1.311
- 133
Yorumunuz için teşekkür ederim.. sanki dünyada tek derdi olan benim veya böyle aramalar olan benim gibi hissediyorum. Hergun aynı gün diye bunalımla uyanıyorum inanın ki bu psikoloji çok kötü bisey
Yorumunuz için teşekkür ederim.. sanki dünyada tek derdi olan benim veya böyle aramalar olan benim gibi hissediyorum. Hergun aynı gün diye bunalımla uyanıyorum inanın ki bu psikoloji çok kötü biseyToplanırsınız üzülmeyin tedavi olan şeyler bunlar şükür ki
Resmen yaşadıklarımın özeti olmuş. Böyle yazınca daha net görüyorum teşekkür ederim yorumunuz için..Ailenin evine gelip huzuru bulunca adam konusmaya geldiginde aslinda adami hayatinda istemedigini fark etmissin. Ancak ailen bosanmana izin vermedigi icin mecburiyetten yuruttugun bu evlilik sana tuk gelmeye baslamis. Adam su an ne kadar iyi olursa olsun zamanla her hareketi batar sana. Eger kendi ayaklarinin uzerinde duracak gucun olsa idi aileni dinlemez ayrilirdin. Su an depresyondasin, surekli uyuma istegi, bir sey yapmana istegi bundan. Istemedigin bu evliligi yuruttugun icin kendini bogulmus kiskaca kapilmis gibi hissediyorsun. Psikolojik tedaviye baslaman iyi olur. Tedavi sirasinda herseyi daha net gorup ne yapman gerektiginin daha cok farkina varacaksin. Su an sen kendi istedigin hayati degil, ailenin istedigi hayati yasiyorsun.
Bir ise girin once. Sonra kendi ayaklarinizin uzerinde durmaya baslayinca zaten ne yapmak istediginizin de farkina varmis olacaksiniz. Bu arada yavas yavas kotu gunler icin de para biriktirin. Ha bir de psikiyatriste gitmeyi ihmal etmeyin. Nasil bir hayat istediginiz kafanizda belli olunca zaten dugumleri yavas yavas cozup ne yapmaniz gerektigini de bileceksiniz. Aslinda ne istediginiz belli ama bunu yapacak gucunuz henuz yok. Hayatinizin iplerini tamamen kendi elinize almak icin once o gucu kendinjzde bulmaniz gerekiyor.Resmen yaşadıklarımın özeti olmuş. Böyle yazınca daha net görüyorum teşekkür ederim yorumunuz için..
Sabahları mutsuz uyanıp hergun aynı işte diye yakindigim şey belkide sizin dediginiz gibi kıskaca kapılmış hissetmem. Demekki bende tamamen bitmiş. Son şans bende bir işte yaramayacak demekki, bu kadar bunalıyorum hiç bisey tat vermiyor. Akşam çayı bile keyifle içmiyorum
Hiç bisey ya hiç bisey mutlu etmiyor beni..
Ne yapsam mutlu olucam onu da bilmiyorum Şuan. Bıraksalar hiç uyanmasam keşke uyanınca herşey bitmiş olsa..
Ah canım dertsiz insan mı var? Sen iyileşmek istiyorsun farkındasın bu bile bir adımYorumunuz için teşekkür ederim.. sanki dünyada tek derdi olan benim veya böyle aramalar olan benim gibi hissediyorum. Hergun aynı gün diye bunalımla uyanıyorum inanın ki bu psikoloji çok kötü bisey
Çok ufak da olsa para biriktirmeye başladım. Çok küçücük şuanda ama sonuçta sıfır olmasından iyidir dedim.Bir ise girin once. Sonra kendi ayaklarinizin uzerinde durmaya baslayinca zaten ne yapmak istediginizin de farkina varmis olacaksiniz. Bu arada yavas yavas kotu gunler icin de para biriktirin. Ha bir de psikiyatriste gitmeyi ihmal etmeyin. Nasil bir hayat istediginiz kafanizda belli olunca zaten dugumleri yavas yavas cozup ne yapmaniz gerektigini de bileceksiniz. Aslinda ne istediginiz belli ama bunu yapacak gucunuz henuz yok. Hayatinizin iplerini tamamen kendi elinize almak icin once o gucu kendinjzde bulmaniz gerekiyor.
Belki de en önemli adım oldugun durumu kabullenmektir.. ahh tam kabullenebilsem şikayet etmesem niye ben demesemAh canım dertsiz insan mı var? Sen iyileşmek istiyorsun farkındasın bu bile bir adım
Aslinsa bosanmak istiyorsun. Ama su an baskalarinin istegi uzerine bu evlilogi surduruyorsun. Bu da seni boguyor. Kendini zincire baglanmis gibi hissediyorsun. Elin kolun bagli olmasa gideceksin aslinda bu evden.Çok ufak da olsa para biriktirmeye başladım. Çok küçücük şuanda ama sonuçta sıfır olmasından iyidir dedim.
O dugumleri ileride belki cozucem ama şuan beni o kadar boğuyor ki..
Nasıl anlatsam bozulmuyorsun ama rahatta nefes alamıyorsun öyle bağlanmış boğazıma gibi hissediyorum..
Evlilik için savasilir ama savaşacağım es adayı önemli, değer mi? Değişir mi ? Yaşanılanlar unutulur mu ? Bilmiyorum ki..Evliliğin için savaşmak istiyorsan terapi al.
Şu an ki mutsuzluğunun sebebi istemediğin hayatı dayatmayla yaşıyor olman bence. Eğer böyleyse bu duruma yine terapilerle fark edeceksin. Yada tam tersi sorunun senin bakış açın olduğunu görüp eşine tavırların değişecek.
Her iki şekilde de istediğin hayatı yaşamaya başlayacaksın.
Her şeyi boşverip kendine yönel bence.
Canimm çok haklısın.. başkalarının dayattığı hayati yaşıyoruz, belki onlar da toplumsal baskılardan dolayı bana bu hayati dayatıyorlar bilmiyorum ama Gerçekten yoruldum artık. Biraz nefes almak istiyorum..Aslinsa bosanmak istiyorsun. Ama su an baskalarinin istegi uzerine bu evlilogi surduruyorsun. Bu da seni boguyor. Kendini zincire baglanmis gibi hissediyorsun. Elin kolun bagli olmasa gideceksin aslinda bu evden.
Isin gucun olsa zaten kalmazdin, ailenden de destek istemezdin, kendine yeni bir duzen coktan kurmustun.
Ilk başlarda gitmek istiyordum ama şimdi ilaçlara bağımlı olucakmisim gibi düşünüyorumDepresyondasınız yardım alın.
Yemek bile birden yenmiyor be canım kaşıklayarak adım adım. Zamanla sorgulamayacaksınBelki de en önemli adım oldugun durumu kabullenmektir.. ahh tam kabullenebilsem şikayet etmesem niye ben demesem
Yaa ne güzel söylediniz, hiç böyle düşünmemiştim...Yemek bile birden yenmiyor be canım kaşıklayarak adım adım. Zamanla sorgulamayacaksın
Aslında onu hiç anlamadım. Ben biriyle evlenecek olsam ablası abisi boşanmış diye vazgeçecek değilim sonuçta insanlık hali herkesin başına gelir. Ama düşünüyorum ve niye bu söylendi anlamadım..o tkenmişlik hissi daha beter. ne demek ya ablası boşanmış denilmesi. olabilir dünya da ki tek boşanacak insan da siz değilsiniz.
ohoo annem babamdan ayrı teyzem eniştemden öyle olsa bizim damatlar kaçmış olması gerektiAslında onu hiç anlamadım. Ben biriyle evlenecek olsam ablası abisi boşanmış diye vazgeçecek değilim sonuçta insanlık hali herkesin başına gelir. Ama düşünüyorum ve niye bu söylendi anlamadım..
Yaa dimi.. Hiç konuşuluyor mu peki boşanmış olmaları..ohoo annem babamdan ayrı teyzem eniştemden öyle olsa bizim damatlar kaçmış olması gerekti
Çünkü eskiden aslında eşinizi hiç istemediğinizin farkında değildiniz. Çünkü eskiden tamamen bittiğini de bilmiyordunuz. Artık biliyorsunuz i bu yüzden de bir şey düzelmiyor. Okulu bir an önce bitirmeye bakın kendinize odaklanın. Psikoloğa gidin psikiyatriste değil.Yillar öncesi burda temizlik sayfasında çok aktiftim, evim için koştururken şimdi geldiğim nokta ama herşey geliyor insanın başına..
Benimde bi derdim vardı, konu açmıştım. Sonunda aile terapistimle beraber kararımı netlestirdim ve boşanmak için ailemin yanına döndüm. 15 gün durduktan sonra herşeyi aileme anlattım. eşin gelsin konuşalım dediler. Eşim de ağladı zırladı karımı çocuğumu istiyorum vs vs.
Inanın eşim karşıma gelene kadar ne hissederim acabasi vardı. Tam karşıma gelip oturunca onu istemediğimi artık bitirdiğimi görünc hayatım da olmadigim kadar ozguvenim geldi. Ilk defa anneme babama karşı böyle tavırda konuştum. Eşime icimde ki herşeyi söyledim. Bir-kac saat böyle geçti ama hala düşüncem net belli.
Yine de beni geri gönderdiler...
Bir Inat uğruna evini hemen yıkma oldu.
Inat ediyorum ben bozuyorum oldu.
Şimdi biz de konuştuk herşey değişir oldu.
Daha duramazdım.
Bekar bi kız kardeşim var, onu istemeye gelecekler diyecekler ki ablası boşanmış. Bu ne demek hiç çözemedim. Apar topar valizlerimi toplayıp döndüm.
Oğlum için toplanıp kendi kendime ayağa kalkmalıyım yine bdv de güçlü kadınları okumak iyi geliyor ama şuan
Bana karşı çok çok iyi olmasına rağmen, kavga da etmiyoruz yardim da ediyor herseyde beni mutlu etmeye çalışıyor ama ben o kadar mutsuzum ki.. burda yanlış anlaşılmasın onunla iyi oOlmak gibi bi derdim yok sevmediğimi söylüyorum ona. O da ne yapsam hiç.mutlu olmuyorsun hep mutsuzsun diyor. Benim merak ettiğim eski nil gibi kafamı dağıtınca keyfim yerine gelirdi. Komşumla bi kahve içinde moralim düzelirdi. Şimdi hic bisey düzeltmiyor.
Işte benim derdim de bu, şımarıklık mi bu ?
Sokakta değilim, ac değilim, ama her sabah büyük bi tukenmislikle uyanıyorum. Yapayalnız uyanıyorum. Ben kendim için değerliyim biliyorum ama bu kötü duygu oturdu içime ne yapsam gitmiyor. Sürekli ağlamak geliyor icimden. Saatlerce ağlamak. Güvenecek hiç bir dalım kalmamış gibi.
Nasıl söylesem herkes yapmacikmis gibi bana iyi gözüküyorlar ama kimse beni sevmiyor gibi.
Sevmesin diyeceksiniz biliyorum ama namaz da kilsam geZsem tozsam film izlesem eskisi gibi asla mutlu değilim.
Kardeşlerim neden ben böyle.mutsuzluk batağına saplandım ki. Eskiden kafamı dağıtınca mutlu olurdum şimdi asla mutlu olamıyorum. Depresyonda olabilir panik atak olabilir bilmiyorum bi sıkıntı var icimde. Ne yapsam gitmiyor.
Okuyan herkese çok teşekkür ederim.. umarım aynı şeyleri yaşamış geçmiş olanlar vardır belki benim bakmadığım pencereden bakmamı sağlarsınız eski halime.donebilirim.
Bu arada psikiyatriye gidicem, doktorum da söylemişti zaten sadece daha randevu alamadım.
Birde üniversite okuyorum ama 2 dersim bütünlemeye kaldı öyle çalışasım gelmiyor ki senemi uzaticam nerdeyse çünkü gecemicem çalışamıyorum. Hep uyuyasim geliyor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?