Benimde var bir derdim.

Durumunuza çok üzüldüm, insan bu hayatta en çok ailesine güvenir, sizin anne babanız nasıl sizi hiçe sayarak geri gönderirler aklım almıyor. Büyük ihtimalle depresyondasiniz tabi uzmanlar daha iyi bilir ama. İçinizde hiçbisey yoksa idare etmeye çalışın bi süre. Eşinize onu sevmediğinizi, istemediğinizi bidaha eskisi gibi olmycaginizi belirtin mesela. Zamanla o da anlayıp kendisi boşanmak ister belki, anne babanız o zaman da eşinize yalvartacak değil ya. Öyle bi pozisyondasiniz ki şu aşamada herşeyden herkesi suclayabilirsiniz, eşiniz mutsuzlugunuzdan şikayet ediyorsa beni bu hale sen getirdin diyebilirsiniz, yerinizde olsam anne babamla her konustugumda vicdan azabı çektirirdim, ben sizin yüzünüzden bu eve döndüm hergun ağlıyorum, kahrimdan ölürsem sebebi sizsiniz falan derdim. Sizi bu depresyona mahkum eden kimse rahat rahat hayatına devam etmemeli. Anne babanıza diyalogunuz nasıl?
 
evet asıl mesele para da duzende. sız calısıyor musunuz peki. mesele kızınız babasını arıyor mu. benm oglum o surede yemek bıle yememeye baslamıstı babamla yıcem babamla oynucam dıyordu.4 bucuk yasında.
ev kıra vs nasıl karsılıyorsunuz yetıyor mu ?
 
terapıstım var gorusuyorum karar verene kadar o surecte cok yardımı olmustu. cok cok ıyı gelmıstı. gerı geldıkten sonra aradıgımda fazla konusmadık. neden oyle oldu bılmıyorum.. dıyecek bıseyı kalmamısstı sanırım bılmıyorum.. psıkyatrıye gıt dedı sadece.
 
evet sımdı anladım.. bunu bende dusundum. eger sımdı gerı donmeseydım belkı de herkes dıyecektı donseydı acaba degısır mıydı. bunca yıl gectı de bır kez sans verse ne olur diyeceklerdı..
ama eskısı gıbı olamıyorum tabı. butun duygularım sıfırlanmıs gıbı gelıyor ama mutsuz olduguma gore sadece bastırıyorum demekkı
 
suan terapıstım var, saglık bakanlıgının ucretsız sundugu.. ever terapıstım de sızın gıbı soyledı. umudun aılendı ama onlar da boyle davranınca bı yıkım yasadın. suan bu yıkımla tukenmıs hıssedıyorsun dedı. ama senın kımseye mı ıhtıyacın var. sen bır bıreysın ve kendı ayaklarının ustunde durabılırsın dedı. umarım bassarabılırım
 
nasıl affedebılırım kı. gercekten bı yolu var mı, oluyor mu veya ben nıye yapamıyorum.
 
Bissunicole .!.:
Önceki yaşattıklarından sonra normal ama ya. İnsan unutamaz bazı hissettiklerini.
Genişletmek için tıkla...
evet sılsen de ızı kalıyormus. bır yerden sonra aklıma gelıyor eskıler..
yolcu90 .!.:
Sizin bence psikoljik destek almanız şart
Ve eğer devam edecekseniz evliliğinize aile terapisti de şart
Devam edecekseniz böyle devam edip zindan etmeyin evliliğinizi kendinize
Genişletmek için tıkla...
psıkologum var suanda ama o da psıkyatrıye gıtmemı onerdı.
 
evet bunları soyledım esıme. sana karsı hıcbısey hıssetmıyorum ıcımde hıc bır duygu yok dedım. duvar gıbıyım resmen dedım. zaten aılemın gonderdıgını benım aslında gelmek ıstemedıgımı bılıyor zaten. sımdı sureklı soruyor mutlu oldun mu, yanımda mutlu musun, benı sevıyor musun..
senı kendıme asık edıcem, ıyıkı donmusum dıyeceksın dıyor. bugun aksam da sordu yanımda huzurlu musun dedı. suan ıyıyım dedım. ama benı bırakıp gıdıcektın dedı. Bana kalsa suan cıkıp gıderım dedım, ama suan yanındaysam bana sureklı boyle sorular sorma zamana ıhtıyacım var ama ılerde ne olur bende bılmıyorum dedım. ona bakarsan sende benı bırakıyordun dedım sonucta aldatmakda oyle oluyor. bısey demedı sonra.
 
Nill41 .!.:
evet sılsen de ızı kalıyormus. bır yerden sonra aklıma gelıyor eskıler..

psıkologum var suanda ama o da psıkyatrıye gıtmemı onerdı.
Genişletmek için tıkla...
Bir bildiği var ki psikiyetriye yönlendirmiş muhakka git olur mu
Umarım tez zaman da feraha kavuşursun
 
yolcu90 .!.:
Bir bildiği var ki psikiyetriye yönlendirmiş muhakka git olur mu
Umarım tez zaman da feraha kavuşursun
Genişletmek için tıkla...
dımı bende oyle dusundum cunku uzun zamandır konusuyorduk sımdı nıye gıt dedı bılemedım. umarım ıyı gelır. cok tesekkur ederımm
 
Erkekleri yada insanları diyeyim kaybetme korkusu kendine getiriyor.Onlar bizim gibi hassas degil.Ama gerçekten kaybedeceğini anladığı için ve o korkuyu yaşadığı için değişmiştir..Bu böyle devam eder.Çünkü kaybetme korkusu da bir travma şekli.Siz aldatılma travmasını atlatamıyorsunuz.Bana şimdiye dek aşık değilmiş demekki diye düşündüğünüz için geçmişinizle hesaplaşıyorsunuz..Ben insanların karşısındakinden çok kendini affedememesinden böyle olduğunu düşünüyorum..Bence siz de içinizde bir yerde kalmış keşkeleriniz var..Acaba ben başka türlü davransaydım.böyle olurmuydu diye..Bence artık kendinizi ve eşinizi affedip yeni tanışmış gibi hissetmeye çalışın..Aldatılmak çok kötü bir his tabiki .Ama kendinize ve eşinize bir şans vererek buyukluk yapın ..Ve bolca dua edin bence
 
Ayrıldıgımda kızım dört yasındaydı. Merak etmeyın en cabuk cocuk alısıyor. Cocuk ıcın nafaka alıyorsunuz zaten bende calısıyorum. Benım kızımda o zamanlar baya duskundu pedagoga gıttık adam dedı kı cocuk ıcın evlı kalınmaz cocuk ıcın bosanılır. Baba haftasonları alıyor zaten.
 
Çok haklısınız eşimde sonrasında söylemişti bunu. Hiç gidersin diye düşünmemiştim dedi. Hep böyle kalırız diye düşünüyordum dedi. Bu tarz şeyler söyledi. Boşanma için konuşmaya geldiğim de de bana bu tokat gibi geldi, o gün konusmaya gelene kadar seni kaybedeceğimi hiç düşünmemiştim, hiç farkına varmamışım dedi. Seni kaybetmekten çok korktum dedi.
Keşkem sadece eski resimlere bakarken çıkıyor ortaya. O günler de ne kadar masummusuz ne kadar saf duygularla seviyormuşum eşimi diyorum. Onun burukluğu oluyor.
 
Kendinize zaman verin ve hayattan keyif almasanız da kendiniz için birşeyler yapmayı deneyin
 
Lütfen psikolojik yardım alın, bakın bende bir dönem öyleydim. Sürekli uyumak istiyordum kimseyle konuşmak istemiyordum,bir sorunum vardı yaşadıklarımdan dolayı ama yardım almak için durumum yoktu. Bende en güzeline sarıldım duaya. Kuran okumak başlı başına bir şifa zaten, okuduktan sonra içime ferahlık geliyordu. Birde kendim istemesem bile kızım için ayakta durmam gerekti. Ondan hergün halim olmasa da mutlaka kızımı parka, gezmeye, avm, müze gibi yerlere götürüyordum.sonra araya karantin girdi alışmışım evde duramıyorduk.o zamanda kitaplara sardım, bol bol kitap okudum film izledim. Şuan çok çok iyiyim hamd olsun.
 
Bana da psikoloğum annesi babası boşanmış çocukların, aynı evin içinde kavgayla büyüyen çocuklara göre daha iyi olduklarını söylemişti. Şuan döndük ama zamanla kararımı netlestiŕirim umarım toparlanıp bir yol çizebilirim inşallah.
Mumofcats .!.:
Kendinize zaman verin ve hayattan keyif almasanız da kendiniz için birşeyler yapmayı deneyin
Genişletmek için tıkla...
Işte hiç bisey yapmak gelmiyor icimden. Yoksa bende konuşkan biriyim mesela hemen kaynaşırım, sicakkanliyimdir. komşularım seVer beni. Pandemiden beri sadece ust katta ki arkadaşımla konuşuyorum onunda 3 çocuğu var hiçbiryere gitmez kimseyle görüşmez sadece ikimiz görüşürüz. Sabah kahvaltı yaptık geldik yine yerimden kalkamıyorum başım ağrıyor. Habire ağlayasın geliyor
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

B
Evlenmediğime pişmanım
3 4 5
Yorumlar
99
Görüntüleme
7K
bilgisayarcambazi
B
D
eşimin bana değer verdiğini düşünmüyorum
3 4 5
Yorumlar
97
Görüntüleme
4K
elif kurt45
E
Bomboş günler
2
Yorumlar
39
Görüntüleme
1K
SeviyomHee
S
Eşimin bencilliği
2 3 4
Yorumlar
62
Görüntüleme
3K
ssanguine
eşimin ciddiliği ve soğukluğu
4 5 6
Yorumlar
116
Görüntüleme
6K
mahmut abi
M
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…