- 3 Temmuz 2010
- 11.071
- 11.546
- 498
- Konu Sahibi Humeyra000
-
- #41
cok mantıklı
cok mantıklıO zaman 3 kat yapalım benim ailem de gelsin onlara da ben bakıcam de
O bahçede eltinin evimi var. Eşinin bahsettigi alt üst kapısı ayrı biseymi yoksa dublex gibimi diyor. Ayrıca daha gençlermis yarın önce kimin gideceği belli değil ki bu konuşmalar bana çok saçma geliyor kv bı kere ona bakıp bakmayacagimin konusunu açmıştı Allah korusun belki sen bana bakacaksın ne biliyoruz dedim yani peşin peşin böyle şeylerin planı kurulması çok saçma heleki kayınvalide kayınpeder biri biri hayattan gocmeden yanına alma istediği nedir yani ne bu acelecilik. Bı onun anası babasimi var seninkiler hayatta degilmi sende söyle bende kendi anne babama bakacağım 3 katlı yapalım de zorlarsaMerhaba arkadaşlar. Uzun süredir konu açmıyordum ancak forumu hep takipteyim. Bir dertleşme ihtiyacım var. Paylaşacak kimsem yok. Daha 27 yaşında 4 senelik evliyim. Şuan bir apartmanda yaşıyorum ancak bekarken müstakil bir evimiz vardı ve apartmana adapte olamadım. Eşimin ailesinin bir arsası var. Kendi evlerine 200 metre uzaklıkta. Oraya ev yapalım eltimle aynı bahçede otururuz dedik. Çok seviyorum eltimi de kaynımı da. Ama eşim tutturmuş evi 2 katlı yapalım babamlarada bir katı ayırırız diye. Hazırlıksız olduğum için çok şaşırdım ve yüzüm asıldı. Zaten az ötede yaşıyorlar. Hergün görüşürüz neden aynı evde yaşayalım ki dedim. Bunun yaşlılığı da var yakınımızda olsunlar diyor. Eşim anlayışsız bir insan değildir beni anlıyor ama annem babam napayım diyor. Ben ikisinide çok severim kaynanamla hiç problemim yoktur. Sadece kendine hizmet ettirmeyi sever. Ama ben nasıl aynı evi paylaşabilirim. Ev ev üstüne olmaz ki. Eşim annemle babamı kardeşime bırakmam ben bakocam diyor daha 50 yaşındalar. Aileleri de e çok geniştir. Düşünsenize her toplantıda bayramda seyranda tüm sülale benim evimde toplanıcak. Ömrüm eltimi kıskanmakla geçicek ne kadar özgür yaşıyor diye. Evimi kitleyip bi tatile bile gidemeyeceğim. Allah uzun ömür versin ama 30-40 yıl aileyle yaşanırmı? Cevap vermeseniz bile ben iç dökmek istedim arkadaşlar. Çok keyfim kaçtı napıcağımı bilmiyorum
eşiniz ailesine çok bağımlı demekki. burcu ne eşinizin?Merhaba arkadaşlar. Uzun süredir konu açmıyordum ancak forumu hep takipteyim. Bir dertleşme ihtiyacım var. Paylaşacak kimsem yok. Daha 27 yaşında 4 senelik evliyim. Şuan bir apartmanda yaşıyorum ancak bekarken müstakil bir evimiz vardı ve apartmana adapte olamadım. Eşimin ailesinin bir arsası var. Kendi evlerine 200 metre uzaklıkta. Oraya ev yapalım eltimle aynı bahçede otururuz dedik. Çok seviyorum eltimi de kaynımı da. Ama eşim tutturmuş evi 2 katlı yapalım babamlarada bir katı ayırırız diye. Hazırlıksız olduğum için çok şaşırdım ve yüzüm asıldı. Zaten az ötede yaşıyorlar. Hergün görüşürüz neden aynı evde yaşayalım ki dedim. Bunun yaşlılığı da var yakınımızda olsunlar diyor. Eşim anlayışsız bir insan değildir beni anlıyor ama annem babam napayım diyor. Ben ikisinide çok severim kaynanamla hiç problemim yoktur. Sadece kendine hizmet ettirmeyi sever. Ama ben nasıl aynı evi paylaşabilirim. Ev ev üstüne olmaz ki. Eşim annemle babamı kardeşime bırakmam ben bakocam diyor daha 50 yaşındalar. Aileleri de e çok geniştir. Düşünsenize her toplantıda bayramda seyranda tüm sülale benim evimde toplanıcak. Ömrüm eltimi kıskanmakla geçicek ne kadar özgür yaşıyor diye. Evimi kitleyip bi tatile bile gidemeyeceğim. Allah uzun ömür versin ama 30-40 yıl aileyle yaşanırmı? Cevap vermeseniz bile ben iç dökmek istedim arkadaşlar. Çok keyfim kaçtı napıcağımı bilmiyorum
çok güzel bir cevap yaaKayınpederim "ah ah bize kim bakacak.." tarzındaki bir konuşmasından sonra ben bunu söylemiştim."Üzülme babacığım alırız bir tripleks ev..benim anam babam ..siz ..biz ..hep beraber otururuz " demiştim gayet tüm iyi niyetimle.Ortamdaki sessizliği tarif edememsonra eşim bozmuştu sessizliği;"evin müştemilatı varsa ben orada kalırım " demişti
Benim kayınvalidem de kendi kayın ailesine aynısı söyleyip kapıya da düşkünler evi yazarız demiştiKayınpederim "ah ah bize kim bakacak.." tarzındaki bir konuşmasından sonra ben bunu söylemiştim."Üzülme babacığım alırız bir tripleks ev..benim anam babam ..siz ..biz ..hep beraber otururuz " demiştim gayet tüm iyi niyetimle.Ortamdaki sessizliği tarif edememsonra eşim bozmuştu sessizliği;"evin müştemilatı varsa ben orada kalırım " demişti
Allah sabır versin benimkide aynı abisi hayırsız yolda görse selam vermez ailesine ki aynı binada yaşıyoruz hepimiz...yıllardır anneme babama ben bakarım diyordu hatta yeni evliydik bir toplumda anneme babana bakmayan karıyı boşarım falan demişti çok gücüme gitmişti ama sessizdim o zamanlar...18 yıl oldu şimdi en ufak bir dokundırmasında seninle evliyim diye hayat boyu aileni çekecek değilim kusura bakma hiç işim olmaz diyorum lafı ağzına tıkıyorum hakketseler neysede haketmiyorlar ...ama eminimki yaşlanınca elime kalacaklar çünkü öbürleri asla bakmaz bazen vicdan yapıyorum ölümlü dünya bakarım ne olacak ki diyorum sonra aklıma geliyor bana yaşattıkları ve yaşayacakları acaba eşimden boşanıp şimdiden kurtulsammı diyorum Allah affetsin başka türlü kurtuluş yok bunlardanMerhaba arkadaşlar. Uzun süredir konu açmıyordum ancak forumu hep takipteyim. Bir dertleşme ihtiyacım var. Paylaşacak kimsem yok. Daha 27 yaşında 4 senelik evliyim. Şuan bir apartmanda yaşıyorum ancak bekarken müstakil bir evimiz vardı ve apartmana adapte olamadım. Eşimin ailesinin bir arsası var. Kendi evlerine 200 metre uzaklıkta. Oraya ev yapalım eltimle aynı bahçede otururuz dedik. Çok seviyorum eltimi de kaynımı da. Ama eşim tutturmuş evi 2 katlı yapalım babamlarada bir katı ayırırız diye. Hazırlıksız olduğum için çok şaşırdım ve yüzüm asıldı. Zaten az ötede yaşıyorlar. Hergün görüşürüz neden aynı evde yaşayalım ki dedim. Bunun yaşlılığı da var yakınımızda olsunlar diyor. Eşim anlayışsız bir insan değildir beni anlıyor ama annem babam napayım diyor. Ben ikisinide çok severim kaynanamla hiç problemim yoktur. Sadece kendine hizmet ettirmeyi sever. Ama ben nasıl aynı evi paylaşabilirim. Ev ev üstüne olmaz ki. Eşim annemle babamı kardeşime bırakmam ben bakocam diyor daha 50 yaşındalar. Aileleri de e çok geniştir. Düşünsenize her toplantıda bayramda seyranda tüm sülale benim evimde toplanıcak. Ömrüm eltimi kıskanmakla geçicek ne kadar özgür yaşıyor diye. Evimi kitleyip bi tatile bile gidemeyeceğim. Allah uzun ömür versin ama 30-40 yıl aileyle yaşanırmı? Cevap vermeseniz bile ben iç dökmek istedim arkadaşlar. Çok keyfim kaçtı napıcağımı bilmiyorum
Tamam vazgeçtim istemiyorum ev felan diyeceksin ev yapılacaksa da benim istediğim gibi yapılacak diyeceksinMerhaba arkadaşlar. Uzun süredir konu açmıyordum ancak forumu hep takipteyim. Bir dertleşme ihtiyacım var. Paylaşacak kimsem yok. Daha 27 yaşında 4 senelik evliyim. Şuan bir apartmanda yaşıyorum ancak bekarken müstakil bir evimiz vardı ve apartmana adapte olamadım. Eşimin ailesinin bir arsası var. Kendi evlerine 200 metre uzaklıkta. Oraya ev yapalım eltimle aynı bahçede otururuz dedik. Çok seviyorum eltimi de kaynımı da. Ama eşim tutturmuş evi 2 katlı yapalım babamlarada bir katı ayırırız diye. Hazırlıksız olduğum için çok şaşırdım ve yüzüm asıldı. Zaten az ötede yaşıyorlar. Hergün görüşürüz neden aynı evde yaşayalım ki dedim. Bunun yaşlılığı da var yakınımızda olsunlar diyor. Eşim anlayışsız bir insan değildir beni anlıyor ama annem babam napayım diyor. Ben ikisinide çok severim kaynanamla hiç problemim yoktur. Sadece kendine hizmet ettirmeyi sever. Ama ben nasıl aynı evi paylaşabilirim. Ev ev üstüne olmaz ki. Eşim annemle babamı kardeşime bırakmam ben bakocam diyor daha 50 yaşındalar. Aileleri de e çok geniştir. Düşünsenize her toplantıda bayramda seyranda tüm sülale benim evimde toplanıcak. Ömrüm eltimi kıskanmakla geçicek ne kadar özgür yaşıyor diye. Evimi kitleyip bi tatile bile gidemeyeceğim. Allah uzun ömür versin ama 30-40 yıl aileyle yaşanırmı? Cevap vermeseniz bile ben iç dökmek istedim arkadaşlar. Çok keyfim kaçtı napıcağımı bilmiyorum
Sık muhabbet tez ayrılık derlerEltimle hergün görüşüyoruz gerçekten kızkardeşim gibidir. Ama aynı bahçeye girince ne olur bilemem tabikii. Kabul etmeyi düşünmüyorum
Eşiniz, "anne babama ben bakicam" derken çamaşır, yemek,bulaşık, temizlik vs. tam pansiyon kendisi hizmet vermeyi kastediyorsa buyursun baksın.Merhaba arkadaşlar. Uzun süredir konu açmıyordum ancak forumu hep takipteyim. Bir dertleşme ihtiyacım var. Paylaşacak kimsem yok. Daha 27 yaşında 4 senelik evliyim. Şuan bir apartmanda yaşıyorum ancak bekarken müstakil bir evimiz vardı ve apartmana adapte olamadım. Eşimin ailesinin bir arsası var. Kendi evlerine 200 metre uzaklıkta. Oraya ev yapalım eltimle aynı bahçede otururuz dedik. Çok seviyorum eltimi de kaynımı da. Ama eşim tutturmuş evi 2 katlı yapalım babamlarada bir katı ayırırız diye. Hazırlıksız olduğum için çok şaşırdım ve yüzüm asıldı. Zaten az ötede yaşıyorlar. Hergün görüşürüz neden aynı evde yaşayalım ki dedim. Bunun yaşlılığı da var yakınımızda olsunlar diyor. Eşim anlayışsız bir insan değildir beni anlıyor ama annem babam napayım diyor. Ben ikisinide çok severim kaynanamla hiç problemim yoktur. Sadece kendine hizmet ettirmeyi sever. Ama ben nasıl aynı evi paylaşabilirim. Ev ev üstüne olmaz ki. Eşim annemle babamı kardeşime bırakmam ben bakocam diyor daha 50 yaşındalar. Aileleri de e çok geniştir. Düşünsenize her toplantıda bayramda seyranda tüm sülale benim evimde toplanıcak. Ömrüm eltimi kıskanmakla geçicek ne kadar özgür yaşıyor diye. Evimi kitleyip bi tatile bile gidemeyeceğim. Allah uzun ömür versin ama 30-40 yıl aileyle yaşanırmı? Cevap vermeseniz bile ben iç dökmek istedim arkadaşlar. Çok keyfim kaçtı napıcağımı bilmiyorum
Süper cevap.Kayınpederim "ah ah bize kim bakacak.." tarzındaki bir konuşmasından sonra ben bunu söylemiştim."Üzülme babacığım alırız bir tripleks ev..benim anam babam ..siz ..biz ..hep beraber otururuz " demiştim gayet tüm iyi niyetimle.Ortamdaki sessizliği tarif edememsonra eşim bozmuştu sessizliği;"evin müştemilatı varsa ben orada kalırım " demişti
Bence apartmanda oturmaya devam edın .Huc gerek yok .Dazla samımıyetten ıyılık hıc dıgmaz.Iyıyken kotu olursunuz .Merhaba arkadaşlar. Uzun süredir konu açmıyordum ancak forumu hep takipteyim. Bir dertleşme ihtiyacım var. Paylaşacak kimsem yok. Daha 27 yaşında 4 senelik evliyim. Şuan bir apartmanda yaşıyorum ancak bekarken müstakil bir evimiz vardı ve apartmana adapte olamadım. Eşimin ailesinin bir arsası var. Kendi evlerine 200 metre uzaklıkta. Oraya ev yapalım eltimle aynı bahçede otururuz dedik. Çok seviyorum eltimi de kaynımı da. Ama eşim tutturmuş evi 2 katlı yapalım babamlarada bir katı ayırırız diye. Hazırlıksız olduğum için çok şaşırdım ve yüzüm asıldı. Zaten az ötede yaşıyorlar. Hergün görüşürüz neden aynı evde yaşayalım ki dedim. Bunun yaşlılığı da var yakınımızda olsunlar diyor. Eşim anlayışsız bir insan değildir beni anlıyor ama annem babam napayım diyor. Ben ikisinide çok severim kaynanamla hiç problemim yoktur. Sadece kendine hizmet ettirmeyi sever. Ama ben nasıl aynı evi paylaşabilirim. Ev ev üstüne olmaz ki. Eşim annemle babamı kardeşime bırakmam ben bakocam diyor daha 50 yaşındalar. Aileleri de e çok geniştir. Düşünsenize her toplantıda bayramda seyranda tüm sülale benim evimde toplanıcak. Ömrüm eltimi kıskanmakla geçicek ne kadar özgür yaşıyor diye. Evimi kitleyip bi tatile bile gidemeyeceğim. Allah uzun ömür versin ama 30-40 yıl aileyle yaşanırmı? Cevap vermeseniz bile ben iç dökmek istedim arkadaşlar. Çok keyfim kaçtı napıcağımı bilmiyorum
İnsan bu ben bakıcam muhabbetinden fenalık geçiriyor vallahi. Ben bakıcam derken? Evlisin ya güzel kardeşim? Bir karın var ya? O evin işinizi gücünü çörünü çöpünü her şeyini o kadın yapıyor ya? Bakmak derken hangi bakmak? Sen şuna karıma baktırıcam desene. Ayyy ailem de ailem diyenler evlenmese keşke yaa. Aileleriyle yaşayıp ölseler. Haklısın canım kardeşim ev ev üstüne olmuyor ve iç içe olunca mutlaka bir sorun yaşanıyor. Hele kayınvaliden hizmet ettirmeyi seviyorsa sorun çıkmaması mümkün değil. Çünkü 20 yaşındaki sabrın 30 yaşında 30 yaşındaki sabrın 40 yaşında olmayacak. Öldürecek bu erkeklerin anam babam sevdasıMerhaba arkadaşlar. Uzun süredir konu açmıyordum ancak forumu hep takipteyim. Bir dertleşme ihtiyacım var. Paylaşacak kimsem yok. Daha 27 yaşında 4 senelik evliyim. Şuan bir apartmanda yaşıyorum ancak bekarken müstakil bir evimiz vardı ve apartmana adapte olamadım. Eşimin ailesinin bir arsası var. Kendi evlerine 200 metre uzaklıkta. Oraya ev yapalım eltimle aynı bahçede otururuz dedik. Çok seviyorum eltimi de kaynımı da. Ama eşim tutturmuş evi 2 katlı yapalım babamlarada bir katı ayırırız diye. Hazırlıksız olduğum için çok şaşırdım ve yüzüm asıldı. Zaten az ötede yaşıyorlar. Hergün görüşürüz neden aynı evde yaşayalım ki dedim. Bunun yaşlılığı da var yakınımızda olsunlar diyor. Eşim anlayışsız bir insan değildir beni anlıyor ama annem babam napayım diyor. Ben ikisinide çok severim kaynanamla hiç problemim yoktur. Sadece kendine hizmet ettirmeyi sever. Ama ben nasıl aynı evi paylaşabilirim. Ev ev üstüne olmaz ki. Eşim annemle babamı kardeşime bırakmam ben bakocam diyor daha 50 yaşındalar. Aileleri de e çok geniştir. Düşünsenize her toplantıda bayramda seyranda tüm sülale benim evimde toplanıcak. Ömrüm eltimi kıskanmakla geçicek ne kadar özgür yaşıyor diye. Evimi kitleyip bi tatile bile gidemeyeceğim. Allah uzun ömür versin ama 30-40 yıl aileyle yaşanırmı? Cevap vermeseniz bile ben iç dökmek istedim arkadaşlar. Çok keyfim kaçtı napıcağımı bilmiyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?