• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Boşanma hakkında-Çocukların babada kalması?

Adamin babalığını ove ove bitiremiyorsunuz. Son ayriliktan sonra da aklini basina aldi, cok degisti diyorsunuz.
Belki siz bir psikologdan yardim almayi deneyebilirsiniz. Geçmişte unutamadiginiz, hazmedemediginiz şeyler için.
Adam pisman olmuş, eski kotu alışkanlıklarını bırakmış. Bence bu cok buyuk bir iyi niyet göstergesi.
Geçmişin izlerinden kurtulmak icin profesyonel bir yardim alin bence önceliğiniz bu olsun.
 
Bazıları yorum yazıyor baba da bakacak eşşek gibi diye . Tabiki de bakacak ama bir annenin çocuğuyla ilgilenmesine babanın ilgilenmesi bir mi ? Kendi çocukluğumdan biliyorum ateşim çıkmıştı hastaneye gidip düşürdüler. Doktor sabaha kadar dikkat edin havale geçirme olasılığı var demişti. Babam gece lavaboya kalkmış gelip halimi sordu anneme o kadar . Annem ise sabaha kadar başucumda bekledi , gözünü kırpmadı bana bir şey olacak diye. Şimdi benim de bir bebegim var ona karşı o kadar sabirliyim ki kendime bile şaşırıyorum . Benim gibi uykuya aşırı düşkün biri 8 aydır geceleri üç dört kere uyanıyo sonra da kalkıp ise gidiyor ama ona hiç kızamıyorum bile. Yüzünü okşuyorum, hadi uyu annecim diyorum sabırla bazen bir saat iki saat sallıyorum uyusun diye ki bu belki de geçeni 3 unde dördünde gerçekleşiyor. Eşim geceleri hic bakmiyor , gunduzleri bile uyumadigi zaman 10 15 dk sonra sinirlenmeye basliyor ki cocugun bakiminin yuzde doksani da bana aittir. Burada baba her ne kadar cocuklarina duskun de olsa anne kadar sabirli olamadiklari aşikar .
Siz gittiginiz zaman acaba saatinde yemek yediler mi , acaba bugun kosup oynadilar mi , acaba uyurken babalari onlara sarildi mi vs. bunlar hic akliniza gelmeyecek mi ? Bu arada benim yasadigimi kimse bilemez demişsiniz ya sizde benim yaşadıklarımı tahmin bile edemezsiniz ama oğlumun olmadığı bir dünya benim için yoktur. Rabbim kimsenin başına vermesin bana evlat acısını yaşatmadigi müddetçe canımı veririm ama oğlumu evladımi asla kimseye vermem
 
Anne misiniz siz ? Çünkü benim nezdimde böyle bir ifadeyi anne olmamış ya da iyi bir anne olamamış bir kadın kullanabilir ancak. Babanın sorumluluğu yok denmiyor ama 4 ve 8 yaşındaki bebeklerden bahsediliyor burda. Benim gözümde 4 yaşta, 8 yaşta bebek sayılır henüz. Daha büyük çocuklarda evet olabilir, çocuk diğer tarafı sık görmek koşuluyla anne veya babada kalabilir. Ama en azından artık bu çocukların ergen yaşta ve kendi başına hareket etme kabiliyetinde olması gerekir.

Ben tırt anneyim en anne sizsiniz garib anam cilekes anamsiniz cennet de bizim degil sizin ayaklarinizin altinda, sizi cocuklarinizi hicbir kosulda, babasi dahil kimseye vermeyeceginiz icin yılın annesi seçiyorum, oldu mu?
Ama ben yine de Çocuklarının huzuru ve mutlulugu icin, onlardan uzak kalmayi bile goze alan annelere, ne olursa olsun yanimda olsun diyip cocuklarinin hayatini mahveden annelere duydugumdan daha fazla saygi duyuyorum. Siz onlara anne demeseniz de, benim gozumde asıl eli opulesi olanlar, kendi cikarlarindan once cocugununkini dusunenlerdir.
 
Son düzenleme:
Anneligi hic kutsallastiran biri degilimdir. Mesela su anda bebegim emiyor ve ben hic sevmiyorum. Emzirme romantizmi yapan anneleri anlamiyorum. Iyi anne olmak icin illa uykusuz kalmak, cefakar olmak gerektigine falan inanmam. Annenin kendini de dusunmesi gerektigini dusunurum. Ama bu durum cok farkli. Babanin da cocukta sorumlulugu tabi ki var. Ama annenin rolu psikolojide bile farkli bir yerdeyken bir annenin cocugunu az hasar almak icin birakmasini aklim almiyor pek. Yani ne bileyim kolunu, bacagini birakmak gibi bir sey bu, bebegim benim bir uzvum gibi. Birakmak, babasina dahi, aklimin ucundan bile gecmez. Bunun icin mukemmel anne oldugumu da dusunmuyorum. Sadece anneyim. Gecenleri de anlamadigim icin ozur dilerim. Umarim hicbir kadin bunu dusunecek durumda kalmaz. Cunku annesizligin bir cocukta acacagi boslugu hicbir seyin doldurabilecegine inanmiyorum.
 
Ben tırt anneyim en anne sizsiniz garib anam cilekes anamsiniz cennet de bizim degil sizin ayaklarinizin altinda, sizi cocuklarinizi hicbir kosulda, babasi dahil kimseye vermeyeceginiz icin yılın annesi seçiyorum, oldu mu?
Ama ben yine de Çocuklarının huzuru ve mutlulugu icin, onlardan uzak kalmayi bile goze alan annelere, ne olursa olsun yanimda olsun diyip cocuklarinin hayatini mahveden annelere duydugumdan daha fazla saygi duyuyorum. Siz onlara anne demeseniz de, benim gozumde asıl eli opulesi olanlar, kendi cikarlarindan once cocugununkini dusunenlerdir.
Evet 4 yaşındaki bir çocuğun huzuru ve mutluluğu anneden uzak hı hı oldu! Ya ne kafalarda yaşıyorsunuz siz gerçekten. Garip ve çilekeş anne modunda olacak en son anneyim Ama anne olmanın sorumluluğunu, insan olmanın sorumluluğunu son derece iyi biliyorum. Minicik bir çocuk için annenin ne olduğunu bilmek için "ah vah anne "olmaya gerek yok. Cennetin ayaklarımın altında olmasına hele hiç hiç ihtiyacım yok. Kendi sorumluluğumda dünyaya getirdiğim bir çocuğun sorumluluğunu taşıyorum ben sadece. Ayrıca kendi içinizde celiskidesiniz. Demissiniz ya "Çocuklarının huzuru ve mutlulugu icin, onlardan uzak kalmayi bile goze alan annelerin, kendi cikarlarindan önce çocuğunun çıkarlarını düşünen annelerin eli öpülesi " diye evet burada haklısınız ama atladiginiz şey bu konuda, konu sahibinin çocuklarının huzuru, mutluluğu ve çıkarını değil ilk etapta kendi çıkarını gozettigidir.
 
şöyle bir yanlış anlaşılma var ve linç etmenize luzum yok. Ben çocuklarımdan vazgeçmek istemiyorum öyle bir derdim yok. çok şükür onlara bakabilecek durumdayım. Ama anlayamadığınız şey şu. Ben ilk etapta kendim zarar görmeden bu evliliği bitirmeye çalışıyorum. Çocukları babalarına bırakıp başka bir şehre gitme gibi bir düşüncem yok. Eteğimden gitsinler gibi bir durumda söz konusu değil. Ama bu güne kadar yaşadıklarımdan sonra zarar göreceğime eminim ve hasarsız bişeyler yapabilmeyi umuyorum. Tek ve en büyük korkum çocuklarımın bana karşı kötü düşünmesi. Elbette büyüyecekler ve eğriyi doğruyu anlayacakları yaşa geldiklerinde bana hak vereceklerdir. Bilmiyorum kendi doğru ifade edemiyorda olabilirim çok yoğun duygularım. ama şu algı olmasın lütfen çocuklarını bırakıp gitmek istiyor. öyle birşey değil anlatmaya çalıştığım.
diyeceksiniz bukadar korkuyorsan tedbir koydur uzaklaştırma al. ben bunların hepsini haklarımı biliyorum cahil bir insan değilim. lakin bu yapılanların hangisi bu güne kadar kaç kadını korudu. bunları yaparak ölüp çocuklarımı annesiz bırakmak daha mı mantıklı. umarım kendimi anlatabilmişimdir.
Konunun hepsini okumadım ama hayatınızdan mi endişe ediyorsunuz? Öyle değildir inşallah. Ama aldığınız karar çok zor. Babasız büyüyen çocuklar daha kolay atlatıyor ama annesiz büyüyen çocuk bunu atlatamıyor. Annesizlik bir ömür boyu yara olarak kalan bir şey. Benim annem iyi bir anne değil mesela. Ve hayatımda hiçbir desteğini görmedim. Ve hayatım boyunca bunun izlerini taşıdım, eksikliğini çok hissettim. Henüz 1 yaşındayken üniversite okumak İçin beni Ananeme bıraktı bir kaç sene. Zordu o zamanda. Ama yine de bir figür olarak durması bile kardeşlerime ve bana güven veriyor bir şekilde.

eğer bir hayat memat meselesi değilse, çekişmeli de olsa çocuklarınıza sahip çakın derim. Belki bir ihtimal yetişkin olunca sizi anlarlar ama o zamana kadar çok yara alırlar ve sizi affederler mi bilmiyorum. Ki sevse de onlara çok düşkün olduğu İçin değil, sizin canınızı yakmak İçin onları kullanan bir baba figürü geldi bana. Çocukların iyiliğini istese, sizden ayırmaz.

ayrıca velayeti aldıktan sonra da verilen zamanda görseniz bile, çocuklar sizden çok kopmuş olacak, yetmeyecek zaman. Eşiniz devamlı size karşı zehirleyecek onları.

bir tanıdığım da boşanırken oğlunu babaya bıraktı. Boşanmak İçin tek çaresi oydu. Baba yalnız boşanmakla Kalmadı. Çocuğu da göstermedi. Ev ev sakladılar çocuğu. Kadın kaç defa polisle gitti kapıya. Sonrasını bilmiyorum ama eşinizle de boşanma sonrası böyle Şeyler yaşama ihtimaliniz var.

evet, bu adaletli değil belki ama çocukların hep annede kalması gerektiğini düşünüyorum, çocuğun psikolojisi için, Eğer anne çok kötü ve suistimal eden bir anne değilse.
 
Ben tırt anneyim en anne sizsiniz garib anam cilekes anamsiniz cennet de bizim degil sizin ayaklarinizin altinda, sizi cocuklarinizi hicbir kosulda, babasi dahil kimseye vermeyeceginiz icin yılın annesi seçiyorum, oldu mu?
Ama ben yine de Çocuklarının huzuru ve mutlulugu icin, onlardan uzak kalmayi bile goze alan annelere, ne olursa olsun yanimda olsun diyip cocuklarinin hayatini mahveden annelere duydugumdan daha fazla saygi duyuyorum. Siz onlara anne demeseniz de, benim gozumde asıl eli opulesi olanlar, kendi cikarlarindan once cocugununkini dusunenlerdir.
Ay siz neyle besleniyorsunuz ya
Yazmayim yazmayım diyorum konunun başından beri konu sahibine destek olmak için sacmalamakta nirvana yaptınız

Hanımefendi bana 4 yaşında bir çocuk gösterin annesi yanında değilken mutlu olsun

Annesi onun iyiliği için onu terk etsin Allah'ım fantaziye bak daha yazarken dökülüyor cumle

Sadece 4 değil 8 yaşında bir çocukta gösterin ona diyelim ki annen seni terk edecek senin iyiliğin için

O yavru var ya ölüme de gitse yangına da gitse suda boğulmaya da gitse annesini ister annesiyle gider

Cümleye bak yavrusunun mutluluğu için ondan uzak kalan anneye saygisi varmış bak bak bak

Yazıklar olsun bende soz bitti
Ne yiyip ne içiyorsunuz kafalar pırıl pırıl valla
 
Bi de yorumlari okuyunca dedim ki yine dunya erkeklere güzel, evlilikte kadina istedigin gibi eziyet et, bosaninca da cocugun tum sorumlulugunu anneye yik, hic evlenmemis copsuz uzum gibi keyfine bak. Kadin evliyken sürüldüğü yetmez gibi bosaninca da sürünsün.
Kacirdiginiz bir sey var
Evlatlari onda kaldigi icin surunme fikri evlada da anneye de diger butun engellerden daha fazla yuk yukler, tahrik eder.
Bir anne evlatlarindan ayrilmak istemezse adamin copsuz olmasini istedigi icin veya cefakar ve fedakar kutsal kadin ana rolune burundugu icin degil, yalnizca evlatlarindan ayri kalmak istemedigi icindir.
Bu gayet normal, anlasilabilir bir icgudu bence, bunun toplumun ataerkilligi ne bileyim erkegin sorumsuzlugu, sorumluluk verilmemesi gibi sebeplerle alakasi yok, bunu bilmek basit bir seydir.

Buradaki en onemli faktörse, gozden kacirdiginiz kisim burasi, babanin potansiyel bir katil olabilme ihtimali ve cocuklarin onda kalmasinin yaratacagi tehlikeler.
Yani yine konunun toplumsal sorunlarla, erkeklerin pipileriyle, erkekler yatsin, kadinlar cocuk baksin zihniyetiyle uzaktan yakindan ilgisi yok. Tamamen cocuk odakli bir bakis acisi.
 
Ay siz neyle besleniyorsunuz ya
Yazmayim yazmayım diyorum konunun başından beri konu sahibine destek olmak için sacmalamakta nirvana yaptınız

Hanımefendi bana 4 yaşında bir çocuk gösterin annesi yanında değilken mutlu olsun

Annesi onun iyiliği için onu terk etsin Allah'ım fantaziye bak daha yazarken dökülüyor cumle

Sadece 4 değil 8 yaşında bir çocukta gösterin ona diyelim ki annen seni terk edecek senin iyiliğin için

O yavru var ya ölüme de gitse yangına da gitse suda boğulmaya da gitse annesini ister annesiyle gider

Cümleye bak yavrusunun mutluluğu için ondan uzak kalan anneye saygisi varmış bak bak bak

Yazıklar olsun bende soz bitti
Ne yiyip ne içiyorsunuz kafalar pırıl pırıl valla

Konu sahibini tenzih ederim,
Daha bugun bir video izledim, bir anne iki cocugunu kopruden dicle nehirine, çöp atar gibi atarak öldürdü, simdi o çocuklar da annelerinden uzak buyuse daha iyi olmaz miydi? Her zaman anne yanı en iyisi degildir, bunu anlamak bu kadar zor olmamali yahu.
Tekrar söylüyorum konu sahibini tamamen tenzih ederim, eminim burda evladimi koklamadan uyuyamam, uyuyabilene iyi anne demem edebiyati yapanlarin cogundan cok daha guzel bir annedir.
Ama ille anne yanı en iyisidir derken elinizde saglam doneler olmali, dünyada annesinin yanindansa babasinin yaninda buyumesi cok daha iyi olacak milyonlarca cocuk vardir. Açın arada haber okuyun, gorursunuz.
 
Kacirdiginiz bir sey var
Evlatlari onda kaldigi icin surunme fikri evlada da anneye de diger butun engellerden daha fazla yuk yukler, tahrik eder.
Bir anne evlatlarindan ayrilmak istemezse adamin copsuz olmasini istedigi icin veya cefakar ve fedakar kutsal kadin ana rolune burundugu icin degil, yalnizca evlatlarindan ayri kalmak istemedigi icindir.
Bu gayet normal, anlasilabilir bir icgudu bence, bunun toplumun ataerkilligi ne bileyim erkegin sorumsuzlugu, sorumluluk verilmemesi gibi sebeplerle alakasi yok, bunu bilmek basit bir seydir.

Buradaki en onemli faktörse, gozden kacirdiginiz kisim burasi, babanin potansiyel bir katil olabilme ihtimali ve cocuklarin onda kalmasinin yaratacagi tehlikeler.
Yani yine konunun toplumsal sorunlarla, erkeklerin pipileriyle, erkekler yatsin, kadinlar cocuk baksin zihniyetiyle uzaktan yakindan ilgisi yok. Tamamen cocuk odakli bir bakis acisi.

O zaman şöyle bakalim olaya, bu adamda gercekten cocuklarini öldürecek potansiyel varsa ve anne buna ragmen cocuklari babaya birakiyorsa, babadan cok da farklı değildir degil mi? Normal bir insan, cocugunu potansiyel bir katille birakmayacagina gore anne de normal degil diyelim, o zaman ne farkeder ha baba ha anne, al birini vur ötekine, bari gönüllü olanda kalsın çocuk.
 
Evet 4 yaşındaki bir çocuğun huzuru ve mutluluğu anneden uzak hı hı oldu! Ya ne kafalarda yaşıyorsunuz siz gerçekten. Garip ve çilekeş anne modunda olacak en son anneyim Ama anne olmanın sorumluluğunu, insan olmanın sorumluluğunu son derece iyi biliyorum. Minicik bir çocuk için annenin ne olduğunu bilmek için "ah vah anne "olmaya gerek yok. Cennetin ayaklarımın altında olmasına hele hiç hiç ihtiyacım yok. Kendi sorumluluğumda dünyaya getirdiğim bir çocuğun sorumluluğunu taşıyorum ben sadece. Ayrıca kendi içinizde celiskidesiniz. Demissiniz ya "Çocuklarının huzuru ve mutlulugu icin, onlardan uzak kalmayi bile goze alan annelerin, kendi cikarlarindan önce çocuğunun çıkarlarını düşünen annelerin eli öpülesi " diye evet burada haklısınız ama atladiginiz şey bu konuda, konu sahibinin çocuklarının huzuru, mutluluğu ve çıkarını değil ilk etapta kendi çıkarını gozettigidir.

Kadin cocuklarini dusunmuyor olsa neden bu konuyu açsın ki? Kimseye fikrini sormaz birakir gider, konu acmis, sormus, fikir almak istemis, ama hepiniz toplanmis kim daha çok anne yarışına girmişsiniz, cidden komik, kızamıyorum bile.
Sadece burda değil heryerdesiniz, birileri calisan annelerin anneliğini begenmez, biri ev kadinisin kaliteli zaman gecirmiyorsun der, biri egitimsiz anneyi elestirir, biri ozgur anneye nefret kusar, düşün artik insanlarin anneliğinin yakasindan yahu.
 
Merhaba değerli arkadaşlar. 10 yıllık evliyim. 8 ve 4 yaşında iki çocuk annesiyim. Eşimle uzun zamandır süre gelen sorunlarımız sıkıntılarımız var. Maddi sorumsuzluk, fiziksel ve psikolojik şiddet, aldatılma. uzun süre hepsine katlandım ama tahammül edemeyeceğim bir evreye geldim 2018 yılı nisan ayında. ve boşanmak için evden ayrıldım. Ama bu süreçte hamile olduğumu öğrenerek ve eşimden sözler alarak evime geri döndüm. Daha sonrasında bebeğimide kaybettim. Eşim verdiği sözlerin hepsini tuttu diyebilirim değişti düzeldi fakat ben düzelemiyorum. Yılların birikmişliği yorgunluğu beni bitirdi. O zamanda o kararı verebilmek benim için çok zordu ve düzelemeyeceğine emin olduğum için ayrılık kararı almıştım. Evet birşeyleri düzeltmeye uğraştık ama benim içimde bu evliliğe inancım kalmadı ve tek isteğim onsuz bir hayat. En büyük sıkıntım boşandığımız takdir başarabilirsem çocuklarımın benimle yaşamasına müsade etmeyecek. aynı şehirde olmamızada hiç birşekilde izin vermeyecek. Kötü bir koca olabilir ama iyi bir baba çocuklara çok iyi bakacağından hiç şüphem yok. Ben maddi olarakta aynı koşulları sağlayamam çocuklara. Sizlere bir sorum var. Çocuklarını babalarına bırakacak boşanmış annelerimiz varmı? Nasıl oluyor? En büyük korkum onların benden nefret etmeleri. Bundan çok korkuyorum ama çocukların için bile aynı evde onunla yaşamaya tahammülüm kalmadı. Nasıl bir yol izlemeliyim bilmiyorum.
Çocuğu yaparken her şey güzel. Beş dakikalık zevk yani. Sonra belki de üvey anne ile yaşamak zorunda kalacak çocukları düşünmeyen bir ana....
 
Kadin cocuklarini dusunmuyor olsa neden bu konuyu açsın ki? Kimseye fikrini sormaz birakir gider, konu acmis, sormus, fikir almak istemis, ama hepiniz toplanmis kim daha çok anne yarışına girmişsiniz, cidden komik, kızamıyorum bile.
Sadece burda değil heryerdesiniz, birileri calisan annelerin anneliğini begenmez, biri ev kadinisin kaliteli zaman gecirmiyorsun der, biri egitimsiz anneyi elestirir, biri ozgur anneye nefret kusar, düşün artik insanlarin anneliğinin yakasindan yahu.
Size kocaman bir iyi geceler diliyorum. Avuntuya devam. Demagojiyle iş bitseydi ohooo.
 
Ben şuan sağlıklı dusunebildigini sanmıyorum,bir süre terapiste görün ve kaygılarını düşüncelerini paylaş,farkındalığın artacaktır .
Aklın başına gelince çocuklara bakıcı bul,eşin normal biri değilse aile mahkemesinden evine işine uzaklaştırma al,yeni bir eve tasin hayatını kur
Sen annesin ve içinde bir ejderha gücü var unutma,
 
Size kocaman bir iyi geceler diliyorum. Avuntuya devam. Demagojiyle iş bitseydi ohooo.
Bu demogoji değil,insanların geçirdiği elinde olmayan bir takım dönemleri var,kendini çaresiz hissedip asamadiklari yanında kimseyi istemediği dönemler,bunlar çok ağır duygu birikimleri olduğu için çoğu zamn doğru karar veremezler,zamana ihtiyaçları vardır,desteğe anlayışa...sonra doğru kararları alirlar
 
O zaman şöyle bakalim olaya, bu adamda gercekten cocuklarini öldürecek potansiyel varsa ve anne buna ragmen cocuklari babaya birakiyorsa, babadan cok da farklı değildir degil mi? Normal bir insan, cocugunu potansiyel bir katille birakmayacagina gore anne de normal degil diyelim, o zaman ne farkeder ha baba ha anne, al birini vur ötekine, bari gönüllü olanda kalsın çocuk.

Guya iyi bir baba olusuna guveniyordur
Stockholm sendromunu bilirsiniz, onlar da kendilerine saldiranin bir sure sonra iyi biri oldugunu dusunurler.
Psikolojisi bozuktur deyip kestirip atamayiz bu kisileri, bu bir sendromdur evet ancak tamamen ehliyeti ortadan kaldirmaz.

Ayni sekilde guya eziyeti anneme olan ve yine anneme gore bize mukemmel (!) bir babalik yapmis olan babam annemin her yoklugunda (ki annem hic birakip gitmedi ama mesela disarda isleri olurdu) biz varken ya eve kadin atardi ve reddedersek kizar ve el kaldirirdi ya da bayilana kadar icerdi.
Tumden terk etseydi o ofke bize yonlenecekti ve anneniz iyi bir anne olsaydi birakip gitmezdi baskisiyla buyuyecektik ki annem basimizdayken bile bakin o size bagiriyor ben bagirmiyorum derdi cunku bagiracak kadar gormuyordu bile.
Geceleri 1-3 dk kadar.
Yani annem aptal ya da ruh hastasi degildi ama oyle gormek isterdi iste babami.
Oyle rahatlatirdi kendini.

Sirf bu yuzden anne henuz birakip gitmemisken yavrularini birakma diyoruz.
 
sonunda beni anlayan biri. tabiki çocukları alabileceğimi biliyorum. asla onlardan vazgeçmek değil derdim. bi anne çocuklarından nasıl vazgeçer. ama anlaşarak boşanabilmemin tek yolu babalarına bırakmak çocukları. çekişmeli boşanma davasında yaşayacağım hiç birşeyi kaldıracak gücüm yok. elbette benimde anlaşmalı boşanırsak ekleyeceğim şart şu. çocuklar sende kalsın. ama istediğim vakit göreceğim engelleme olmayacak. bunun garantisini almadan zaten bırakmam.
Size zarar vermek isteyen biri zaten çocukları kullanarak size en büyük eziyeti yapacaktır,bu kozu vermeyin,dediklerimi okuyun
 
Zaten babanın derdi çocuklar değil, sensin. Sen gidip hayatını kurarsın. Bir iki yıl çocukları evlerinde ziyaret edersin. Tabi babaları sana pislik olsun diye bu konuda sıkıntı çıkarmazsa, sonra zaten adam yeni birini bulur. Durumu iyi bekar erkek bırakırlar mı ,havada kapar millet. Yeni biri olunca çocuklar bir anda problem olur babaya ,bende kalsınlar dersin. %80 böyle olacağına eminim.

Senin durumun çok farklı. Başka bir ülkede olsaydık sonuna kadar savaş asla bırakma evlatlarını derdim ama bu ülkede , bu şartlarda eğer terazinin diğer ucunda canın varsa bırak babanne ve baba baksın bir kaç yıl.
 
Back
X