- 18 Şubat 2011
- 408
- 390
- 303
- Konu Sahibi Lavinia125
-
- #41
Ben de şiddet gördüğüm için boşanma aşamasındayım. Bebeğim henüz 2aylıkken gördüm ve o ve ailesi beni öyle suçladılar ki ailem bile galiba haklılar kızımız da çok fevri davranmış diye düşünmüşlerdi. Ben de öyle hissettim. Birbirimizi seviyoruz ama ikimiz de evliliği beceremiyoruz diye düşündüm. Sonra durduk yere tartışma başlatıp, tartışma esnasında bile sakin kalmama rağmen şiddet görünce aklım başıma geldi. Siz de hiç pişman olmayın. Şiddetin gerekçesi asla olamaz, hata sizde değil kendinizi suçlamayın.Bugüne kadar ailemden bir tokat dahi görmedim. Sadece kendimi suçluyorum keşke ters bakmasaydım keşke gittiği yere karışmasaydım belki mutlu olurduk diyorum
Bunu en iyi kendimden biliyorum kaçmak için odaya koşuyodum elini kapının arasına koyardı biliyodum açsam daha çok dövecek ama dayanamıyodum canı acır diye o kapıyı açıyodum.
Ben de şiddet gördüğüm için boşanma aşamasındayım. Bebeğim henüz 2aylıkken gördüm ve o ve ailesi beni öyle suçladılar ki ailem bile galiba haklılar kızımız da çok fevri davranmış diye düşünmüşlerdi. Ben de öyle hissettim. Birbirimizi seviyoruz ama ikimiz de evliliği beceremiyoruz diye düşündüm. Sonra durduk yere tartışma başlatıp, tartışma esnasında bile sakin kalmama rağmen şiddet görünce aklım başıma geldi. Siz de hiç pişman olmayın. Şiddetin gerekçesi asla olamaz, hata sizde değil kendinizi suçlamayın.
Ben de ailemde hiç şiddet olayını görmedim. Ne babam anneme veya bize bir kere elini kaldırmaya teşebbüs etmiştir, ne annem bize. Şiddetin ne olduğunu bile bilmezdim ama babam sevgisini hiç hissettirmediği için ilk erkek arkadaşım olan adama bu kadar güvendim diye düşünüyorum. Tüm sevgimi ona verdim. Sizin böylesi bir adama bu kadar bağlanmanız da bu yüzden gibi geldi bana.
Aynı duyguları ve aynı durumu yaşıyoruz. Başta fevri davranıyodum gün geçtikçe ben sustukça ışığı yakmamış olmam bile bir suçtu ve şiddeti hak ettiğimi savunuyorduBen de şiddet gördüğüm için boşanma aşamasındayım. Bebeğim henüz 2aylıkken gördüm ve o ve ailesi beni öyle suçladılar ki ailem bile galiba haklılar kızımız da çok fevri davranmış diye düşünmüşlerdi. Ben de öyle hissettim. Birbirimizi seviyoruz ama ikimiz de evliliği beceremiyoruz diye düşündüm. Sonra durduk yere tartışma başlatıp, tartışma esnasında bile sakin kalmama rağmen şiddet görünce aklım başıma geldi. Siz de hiç pişman olmayın. Şiddetin gerekçesi asla olamaz, hata sizde değil kendinizi suçlamayın.
Ben de ailemde hiç şiddet olayını görmedim. Ne babam anneme veya bize bir kere elini kaldırmaya teşebbüs etmiştir, ne annem bize. Şiddetin ne olduğunu bile bilmezdim ama babam sevgisini hiç hissettirmediği için ilk erkek arkadaşım olan adama bu kadar güvendim diye düşünüyorum. Tüm sevgimi ona verdim. Sizin böylesi bir adama bu kadar bağlanmanız da bu yüzden gibi geldi bana.
sıddete ugrayan bu bayanlar ozluyorum diiynce sızce nerde bu devlet nerde bu yasalar dememızın bır anlamı kalıyormu...lutfen yazın.
Bende hep bi çocuğum olsa belki ona tutunurdum o bana destek olurdu diye düşünüyorumKeşke bende senin kadar evliyken o boşanma davasını açıp kurtulsaydım.
Şuan çocuğumda olmazdı.
Psikolojim moralim de bu kadar kötü durumda olmazdı.
Adam akıllı okuluma bakardım.
Hep söylenen kızım keşke geç geldi diye surat asmasaydın keşke gergin olmasaydın keşke bişey demeseydin böyle böyle söylenince insan bi süre sonra diyo ki demekki ben suçluyum yapmasam olmaz diyeBenide öyle suclamislardi .
Birde güzel yalan atıyorlardı ki ..
Iftira gerçi.
Bende barıştıgima pismanim
Bunların aileleri genelde böyle olur.Öfff canim yaa... vallah allah bildiği gibi yapsin bu insanlari. Lütfen bir terapi yap ve kendini iyileştir. Bu insana asla geri dönme. Asla. İnan bana... aşk, sevgi bu değil. Seven insan gercekden asla kiyamiyor. Sana el kaldiran seni sevmiyor. Bu kesin.
Avukatımda bu tip insanların asla değişmeyeceğini belki nafaka ödememek için barışma talebinde bulunacağını söylüyorStockholm syndrom oluyor galiba.
Ben uzun süre avukatlik yapdim ve hep ayni şeyleri duydum. Kadınlarin çoğu suçu kendinde buluyorlar
Öylesi daha zor olurdu bence.Bende hep bi çocuğum olsa belki ona tutunurdum o bana destek olurdu diye düşünüyorum
Hiç değil yaşamayan anlamıyor gerçekten. Ne hayallerle başladım neler yaşadım. Nelere katlandım allah büyükVallah üzüldüm. Bunları yaşamak kolay değil. Güçlü ol ve ailene saril. Zamanla o insandan nefret edeceksin. Şimdilik sadece gelecegin ile ilgilen ve asla geri adim atma.
Belkide doğru o çocuk mutlu bir ailede büyümeyecek. Beterin beteri var. Allah sizinde yardımcınız olsunÖylesi daha zor olurdu bence.
Şuan hamilelikte bile şiddeti devam eden bir adamın bebeğine baba olacağı ihtimali insanı kahrediyor.
Ben destek olacağını düşünmüyorum....
Gerçekten öyleBunların aileleri genelde böyle olur.
Ogullarında suç olmaz.
Her şeyi kadın yapmayacak
Etmeyecek
Daha iyi yapacak.
Kimse yaranamazsin
Şuan onun için bile kendimi kötü hissediyorum. Belki bir sonraki ilişkisinde güçlü bir kadın olacak ve bırak şiddeti el söz söyleyemiycek ve benim ne kadar ezik olduğumu düşünecek diye üzülüyorumvalla bu erkekler boyle oldugumuz surece gene ıyı davranıyorlar...baksanızya sıddette uygulasalar ozleyen var.
Bunların aileleri genelde böyle olur.
Ogullarında suç olmaz.
Her şeyi kadın yapmayacak
Etmeyecek
Daha iyi yapacak.
Kimse yaranamazsin
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?