Boşluk, belirsizlik, sancı

Durumunuz için ne teşhis koydu dr?
Diğer rahatsızlıklarınız ne?
Ne kadar süredir böylesiniz?
Hayatta sizi en çok ne incitti?
Çok fazla soru sordum biliyorum ama böyle birini tanıdığım için soruyorum.
O zaman sorularınızı es geçeyim ifşa olmayayım :)
 
Zaten koca istenmez, asik olunur evlenilir. Daha gencsiniz, hayatda bir yol cizmemisiniz kendinize bundan olabilir bunaliminiz. Isiniz yada mesleginiz varmi?
 
Evet tam da oyum ben ne yaparsam yapayım dağılmıyor şunlar aklımdan. İnanın bir şeyi dert ettiğim de yok ondan belirsizlik, boşluk yazdım. Somut olsa keşke koca, sevgili, kaynana, görümce, aile bla bla
Hayati cok sorguluyosun.Birak nasil istiyosan oyle yasa.Hayatindaki guzel taraflari gormeye calis.Yok olmak istiyorum yazmissin.Bigun hepimiz yok olucaz zaten.Basit seylerde buyuk mutluluklar gizli.Nefes almak gibi,gunesin dogmasi gibi.Yani demem o ki su dusuncelerden bi an evvel kurtulmaya bak.Hayatina sukret.
 
aynı ben
ağzımdan mı yazdım dedim
ekliyorum sizi...
tek fark küçücük umutlar bulup mutlu oluyorum zorla
 
Yok da bunun sebebi de benim ya da rahatsızlıklarım garip ya
O zaman gayet normal bunalimda olman, 23 yasinda meslegi olmayanin ya evlilik hayalleri olur mukemmel ev hanimi olmak niyetine yada bunalima girer. Biz kadinlar evde issiz oturunca kuruyoruz, ben oyle gunlerde kendimi calisinca gececek bunlar sadece kuruntu diye avutuyorum. Kendinr acil is bul, hoby edin, bir amacin olmasina gerek yok yeterki oyalan
 
Bakın benim yok olma sebebim başka. Varoluşla alakalı kabullenemiyorum benliğimi. Allah'a şükürler olsun ne kadar hastalığım olsa da her şekilde iyi durumdayım.
Evet fazla sorguluyorum ama bi anda giriyor aklıma yoksa kabullenmiş durumdaydım.
 
Kursa gidiyorum istediğim anda çalışacağım bir yer de var rahatlıkla eğlenceli ve de görüşeceğim insanlar. Lakin sorgulayıp duruyorum her şey hataymış, günahmış gibi. Ya da ne bileyim insanlık olarak boşmuşuz gibi.
Benimki boşluktan değil. Bunları kursta öğretmeni dinlerken bile düşünüyorum, arkadaşlarımla kafede otururken bile düşündüm o kadar yani. Hedefim de var. Anlatamıyorum inanın.
 
Hayattan nasıl da soyutlanıyoruz değil mi?
küçüklüğümden beri dışarıdan bakıyorum sanki
başkalarının ağladığı şeylere ağlamayı
güldüğü şeylere gülmem gerektiğini hep onlardan öğrendim
çoğu duygumun sahte olduğunu hissediyorum bazen
bazen de içeri girmeyi başarıyorum bilmiyorum...garip..
ilk defa ama gerçekten ilk defa bu kadar yakın geldi birinin yazısı
 
Bunalımda olduğunuz çok açık. Sizi mutlu edecek uğraşlar, hobiler, rutinler edinmeniz gerek. Mutlu edecek arkadaşlarla konuşmanız, mutlu edecek filmler izlemeniz, mutlu edecek yerlere gitmeniz, mutlu bir aşk yaşamanız vs gerekiyor. Mutluluk ve stresten uzak bir ortam bunalımın tek çaresidir. Arthur Shophenaur gibi aşırı karamsarsınız. Bu da sizi hayatı sorgulamaya yöneltmiş; hatta hayatın düşmanı olmuşsunuz. Şöyle bir söz var: "Yaşamı sorgulamak, kendinizi öldürmek istemenize yol açabilir."

Genç bir kadında veya erkekte bunalımın sebeplerinden biri de şüphesiz aşk(aşksızlık, aşk acısı) ve cinselliktir. Cinsel sorunlarınız varsa veya cinsellikten tatmin olamıyorsanız stres ve kaygı artar. Belki dini ve günahları bir kenara bırakıp cinselliği özgürce yaşamaya ihtiyacınız var. Doğasını inkar eden bir insanın mutlu olması imkansızdır. Doğanızı inkar etmeyin. Kadınlara istek duyuyorsanız kadın sevgili bulun. Erkeklere ilgi duyuyorsanız erkek sevgili bulun. Hiçbirine istek duymuyorsanız, hormonal sorunlarınız var demektir. Ürolojiye başvurun.
 
Bence psk. Batmıs durumda.. tedavi olmalısn.bide vicdan var sanki..
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…