Oldu o zaman...Su duygusal yorumlara bitiyorum.
Oldu.kiz cocuklarini okutmak icin aileleler bin bir umutla kizini okutsun.
Lafa gelince kadinin ekonomik ozgurlugu olsin diyoruz.sirf esine bagimli oldugu icin sevmedigi halde evliligini meslek hayati olmadigi icin surduren binlerce kadin varken hala su yorumlar yapiliyor ya illet oluyorum.
Sizde kiziniz olunca okutmayin o zaman.madem evde oturup cocuk bakacak.cocugun o yillari bidaha gelmeyecek sizde uygulatin bunu.
Birde cocugun yillari gelmeyecek diyorsunuzda sanki hic gormeyecek gun icinde.her firsatta yine anneligini yapacak
peki yengenin bakabileceğini siz mi tahmin ettiniz, o mu teklif etti.
çünkü bebeğini kaybetmiş ve yeniden hamilelik düşünebilir, sizin planlar aksayabilir bu durumda.
anne daha uygun bir seçenek gibi bence.
Eşimde bana çalışma diyor. Ama işi bırakırsım ev alalım deme şansım olmayacak ona. Tek başına altından kalkamayacak çünkü biliyorum. O yüzden onunla birlikte karar versem bile son karar yine beni düşündürecekBende seninle aynı durumdayım.
Daha şimdiden aklımı kurcalıyor bu durum.
Ben biraz daha duygusal düşünüyorum bu konuda ama ilerisi için ne olur bilemem.
Hani diyorum en azından 1 yaşına gelene kadar bana alışsın, ağladığında güldüğünde ben olayım yanında, kokuma alışsın.
Bir daha onun ilk zamanlarını geri döndüremeyeceğim diyorum.
Neden ufacık bebeğim daha yaşını doldurmamışken benim yerime babaanne/anneanne ye alışsın ki diyorum. (kıskançlık devrede sanırım burada) :)
Baya duygusala bağladım..
Neyse ki eşimde benimle aynı fikirde. En azından ilk senesini çocuğumla geçirmem için destekçim.
İş konusunda bende Smmm ofisindeyim. Patronum Kp min aile dostu.
Çalışma şartlarım iyi, maaşım kötü.. (ayrıca huzurum yok)
8,30 - 17,30 çalışıyorum. Cumartesi 12ye kadar.
İstediğim an izin alabiliyorum, işim olduğunda işim var diyip çıkıyorum.
En önemlisi evime yürüyerek 4 - 5 dk lık uzaklıkta.
Artılar ve eksiler eşit denebilecek gibi.
Ama senin durumuna gelirsek ev alma işide önemli.
çocuğunda önemli.
Bilemedim açıkçası.
Kusura bakma amacım canını yakmak değildi, ama gerçek olan bazen can yakıcıdır. duygu sömürüsü demiş bazı arkadaşlar benim tarzımdaki yaklaşımlara, yok gayet mantıklı düşüncelerimiz. Bir çocuk en az iki yıl boyunca annesiyle olmalı arkadaşlar.Güvenli bağlanma ancak bu şekilde gelişir.Vicdanen zaten kotu hissederken sizin konuya yaklasma acinizi farkli bulmustum. Ama bu kadar sert ve manidar yorumlariniza uzuldum. Gercekler acidir diyeceksiniz haklisiniz da ama acitmaya gerek var miydi? Sartlarim elverisli olsa onu bu ewde uyutmak bile istemezken calismak icin ne denli zor bir asamadayim tahmin edemezsiniz. Tasinmak vs. konusulan konu esimin dedesinin ewinde oturuyoruz buradan cikarsak kendi ewimiz olmali diye diretiyor esim her yolu denedim anlayacaginiz
Kusura bakma amacım canını yakmak değildi, ama gerçek olan bazen can yakıcıdır. duygu sömürüsü demiş bazı arkadaşlar benim tarzımdaki yaklaşımlara, yok gayet mantıklı düşüncelerimiz. Bir çocuk en az iki yıl boyunca annesiyle olmalı arkadaşlar.Güvenli bağlanma ancak bu şekilde gelişir.
Kanaat her şeyi kolaylaştırır güzel kardeşim..Daha iyi bir ev, daha rahat koltuklar, daha şık eşyalar, modeli daha yüksek bir araba için çalışmak..sonu gelmez dünya isteklerinin..Bebeğinin huzurunu doya doya çıkarmak varken değmez inan bana..
Etrafımda çalışan anne çok..Çocukların gerçekten bi tarafları yarım, emaneten bakılıyorlar nihayetinde..Kendilerini nereye gitseler yük gibi hissediyorlar..Çünkü buna sebep anneleri bence..Anneler artık sosyal hayatlarından alıştıkları lükslerden ödün vermeyip evlatlarını hep birilerine emanet ediyorlar.Bu bana göre anne bencilliği..Annelik fedakarlık ister güzel kardeşim..
Üniversite mezunu olup evde çocuklarını yetiştirmek aldığı eğitimi çocuklarına harcamak, yılları çöpe atmak olmuyor bana göre..Evlatlarımızı güzel yetiştirmeyi toplumu şarj etmeye benzetiyorum ben..Çocuklarımızı birilerine baktırarak annelik yapmayı öğrettiler bize, sevgisiz toplum yetiştiriyoruz farkında mısınız?
Konuyu yazarken evimde bebeğimin uykusunu almadan uyanacağını belirtmiştim. Evim en azından oturup bebeğimi büyütebileceğim bir ev olsa arkama bakmazdım. Eşimde çalışmamı istemiyor. Peki ya ev alıcak mısın dediğimde hayır diyor! Altından kalkamam vs. vs. Gelinde siz uyutun bebeğinizi cam demirlerine güm diye patlatılan birbirine bağıran çocukların arasında ki birde her oda gürültüye maruz kalıyor malesef. Ben bile çalışmaya başlayınca huzur bulmuştum. Üst katta ki yengem kendi evinde uyutursa en azından sessiz bir yerde uyumuş olur diye düşündüğüm zamanlarım oldu. Birlikte vakit geçirebileceğimiz bir odamız yok küçücük bir yerde yürüteç bile kullanılamayacak durumda. Ben bebeğimnden mahrum kalmak istemezken onu benden mahrum bırakmak hiç kolay değil. Renkli ultrasonda görüntüsünü bile gördüğümde ben işi bırakcam demiştim eşime. Bu kadar çok düşünme kafayı yiceksin diyor. Benim kadar düşünmüyor hiç kimse..(Taşınmayada yanaşmıyor eşimden bile soğudum olabildiğince konuşmamaya çalışıyorum oda farkında durumun )
eşinizle aranızı soğutmayın.
o niye taşınmaya yanaşmıyor?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?