Çalışmak mı? Bebeğim mi?

İlk çocukta 2 ay yarım mesai tam maaş deniyordu sizin için de geçerli mi bilmiyorum.. ayrıca sonrasında süt izinleri de var. Bebeğe bakacak güvenilir bir kişi olduktan sonra sorun olmaz inşallah..
Ben de senin gibi ikilemde kalanlardanım. Aslında niyetim bebeğim 2 yaşına gelene kadar ücretsiz izne ayrılmakti ama hayat şartları buna musade edecek mi bilmiyorum...
 
Oldu o zaman...
 
gene sen ev almak için çalışsammi diyorsun ben mecbur oldugum için işten çıkma gibi bir lüksüm yoktu. ve iyikide devam etmişim ,
emin ol ertık herkes bir şekilde çocugunu büyütüyor , ona daha iyi imksanlar saglamak için buna mecburuz.
 
Bende seninle aynı durumdayım.
Daha şimdiden aklımı kurcalıyor bu durum.
Ben biraz daha duygusal düşünüyorum bu konuda ama ilerisi için ne olur bilemem.

Hani diyorum en azından 1 yaşına gelene kadar bana alışsın, ağladığında güldüğünde ben olayım yanında, kokuma alışsın.
Bir daha onun ilk zamanlarını geri döndüremeyeceğim diyorum.
Neden ufacık bebeğim daha yaşını doldurmamışken benim yerime babaanne/anneanne ye alışsın ki diyorum. (kıskançlık devrede sanırım burada) :)
Baya duygusala bağladım..
Neyse ki eşimde benimle aynı fikirde. En azından ilk senesini çocuğumla geçirmem için destekçim.

İş konusunda bende Smmm ofisindeyim. Patronum Kp min aile dostu.
Çalışma şartlarım iyi, maaşım kötü.. (ayrıca huzurum yok)
8,30 - 17,30 çalışıyorum. Cumartesi 12ye kadar.
İstediğim an izin alabiliyorum, işim olduğunda işim var diyip çıkıyorum.
En önemlisi evime yürüyerek 4 - 5 dk lık uzaklıkta.

Artılar ve eksiler eşit denebilecek gibi.

Ama senin durumuna gelirsek ev alma işide önemli.
çocuğunda önemli.
Bilemedim açıkçası.
 
peki yengenin bakabileceğini siz mi tahmin ettiniz, o mu teklif etti.
çünkü bebeğini kaybetmiş ve yeniden hamilelik düşünebilir, sizin planlar aksayabilir bu durumda.

anne daha uygun bir seçenek gibi bence.
 
İnsana evde lazım çocuğa anada lazım ama şartlarınız çok güzel işten geldikten sonra çocuğunuzla vakit geçirebilirsiniz onu ihmal edip etmemeniz önemli yeterli ilgi alakayı gösterdikten kendinizi unutturmadıktan sonra sıkıntı yok bence. Benim eşimde çalışan anne çocuğu validem devlet memuru çalışma saatleri iyi olduğu halde eşim hep ben sokakta büyüdüm der ve ne yazıkki bazı temel şeyleri öğrenmekten ve alışmaktan mahrum büyümüş o yüzden dikkatli olun ilerde evladınız size sitem etmesin. Yetebilmek ve kendi disiplininize alıştırmada sıkıntı çekebilirsiniz gerçi şu hayatta kolay olan ne var ki? Çalışın bir ev alın sonra o evde mutlu mesut çocuklarınızla beraber doya doya ayrı kalmadan yaşayın derim.
 
çalışmalısın ve işten gelince bebeğinle verimli vakit geçirmelisin... yengenizi bilmem ama anneniz uzaktada olsa bebeğe epey sure o bakmalı...
 
annem kayınvalidem halam teyzem vs. hiçbiri olmadığı halde ben doğursam işten ayrılmayı hiç düşünmem. (sağlıklıysam ve bebek de sağlıklıysa tabi)
 
bende 10 yıldır çalışıyorum kızım var 2,5 yaşında 10 ay beraberdik sonra işe geri dönüş yaptım mecburen bakacak birin varsa çalış derim günümüz koşullarında maalesef çalışmadan olmuyor üstelik ben cumartesi tam gün çalışıyorum evet zor evet kızım hep anne işe gitme evimizde kalalım diyor üzülüyorum ama hayatın bize ne getireceği belli değil çalışmadan olmaz...
 
peki yengenin bakabileceğini siz mi tahmin ettiniz, o mu teklif etti.
çünkü bebeğini kaybetmiş ve yeniden hamilelik düşünebilir, sizin planlar aksayabilir bu durumda.

anne daha uygun bir seçenek gibi bence.

Yeniden gebelik düşünmediğini söylüyor ama olursa oda mutlu olur tabi 17 yıl aradan sonra hamile kalmıştı gebelikte şekeri oldukça yüksekti ve bebeğin kalbinin yarısı çalışmıyordu doğduktan 5 gün sonra melek oldu. Aynı şeyleri yaşamaktan korkuyorum yaşımda var zaten diyor (38 yaşında) ama olmasını oda istiyor lakin zor hamile kalmıştı yeniden kalabilir mi bilmiyorum şayet kalırsa mutluda olurum.
 
Eşimde bana çalışma diyor. Ama işi bırakırsım ev alalım deme şansım olmayacak ona. Tek başına altından kalkamayacak çünkü biliyorum. O yüzden onunla birlikte karar versem bile son karar yine beni düşündürecek
 
Bebeğim için çalışırdım ben. Çalışıyorum da
 
Ben en az 3 yaşına kadar bebeğe annenin bakması gerektiğini düşünüyorum.
Ama şartlar çalışmanızı gerektiriyorsa çalışın tabi.
 
Kusura bakma amacım canını yakmak değildi, ama gerçek olan bazen can yakıcıdır. duygu sömürüsü demiş bazı arkadaşlar benim tarzımdaki yaklaşımlara, yok gayet mantıklı düşüncelerimiz. Bir çocuk en az iki yıl boyunca annesiyle olmalı arkadaşlar.Güvenli bağlanma ancak bu şekilde gelişir.
Kanaat her şeyi kolaylaştırır güzel kardeşim..Daha iyi bir ev, daha rahat koltuklar, daha şık eşyalar, modeli daha yüksek bir araba için çalışmak..sonu gelmez dünya isteklerinin..Bebeğinin huzurunu doya doya çıkarmak varken değmez inan bana..
Etrafımda çalışan anne çok..Çocukların gerçekten bi tarafları yarım, emaneten bakılıyorlar nihayetinde..Kendilerini nereye gitseler yük gibi hissediyorlar..Çünkü buna sebep anneleri bence..Anneler artık sosyal hayatlarından alıştıkları lükslerden ödün vermeyip evlatlarını hep birilerine emanet ediyorlar.Bu bana göre anne bencilliği..Annelik fedakarlık ister güzel kardeşim..
Üniversite mezunu olup evde çocuklarını yetiştirmek aldığı eğitimi çocuklarına harcamak, yılları çöpe atmak olmuyor bana göre..Evlatlarımızı güzel yetiştirmeyi toplumu şarj etmeye benzetiyorum ben..Çocuklarımızı birilerine baktırarak annelik yapmayı öğrettiler bize, sevgisiz toplum yetiştiriyoruz farkında mısınız?
 
Ha bir de , kendimle ilgili yazayım.Kamu yönetimi mezunuyum..Eşim de işletme mezunu..asgari ücret ayarında bi maaşı var.Ev kendimizin ama çok lüks bir ev değil..Arabamız yok, iki liraya minibüs otobüs şehrin öteki ucuna götürüyor nasılsa..Ama çok şükür Verdiği vermediği her şey için çok şükür Rabbime
bir eli yağda bir eli balda demeyin diye yazmak istedim..
 

Konuyu yazarken evimde bebeğimin uykusunu almadan uyanacağını belirtmiştim. Evim en azından oturup bebeğimi büyütebileceğim bir ev olsa arkama bakmazdım. Eşimde çalışmamı istemiyor. Peki ya ev alıcak mısın dediğimde hayır diyor! Altından kalkamam vs. vs. Gelinde siz uyutun bebeğinizi cam demirlerine güm diye patlatılan birbirine bağıran çocukların arasında ki birde her oda gürültüye maruz kalıyor malesef. Ben bile çalışmaya başlayınca huzur bulmuştum. Üst katta ki yengem kendi evinde uyutursa en azından sessiz bir yerde uyumuş olur diye düşündüğüm zamanlarım oldu. Birlikte vakit geçirebileceğimiz bir odamız yok küçücük bir yerde yürüteç bile kullanılamayacak durumda. Ben bebeğimnden mahrum kalmak istemezken onu benden mahrum bırakmak hiç kolay değil. Renkli ultrasonda görüntüsünü bile gördüğümde ben işi bırakcam demiştim eşime. Bu kadar çok düşünme kafayı yiceksin diyor. Benim kadar düşünmüyor hiç kimse..(Taşınmayada yanaşmıyor eşimden bile soğudum olabildiğince konuşmamaya çalışıyorum oda farkında durumun )
 
Ben olsam ben de çalışırdım eşlere kalırsa çalışma derler tabi ama siz kararlı olun ve yapabileceğinize inanin
çocuğunuzun geleceği için ev olmazsa ilerde daha zor olabilir şartlar
 

eşinizle aranızı soğutmayın.

o niye taşınmaya yanaşmıyor?
 
eşinizle aranızı soğutmayın.

o niye taşınmaya yanaşmıyor?

Evimiz Bursada iyi bir muhitte dedesinin evinde yaşıyoruz kirayı 100 tl gibi bir indirimle ödüyoruz. Buradan çıkarsam kendi evimden başka yere gitmem diye diretiyor. Çokta uygun bir fiyat değil halbuki çünkü giriş katı odaları ışık almıyor mutfak yatak odası oturma odası hepsi küçücük. Anlamıyor beni yada işine gelmiyor. çünkü onun iş yerine 10 -15 dk mesafedeyiz. Birde bebeğime şuana kadar hiç bişey almama izin vermedi birlikte alışverişe çıktığımızda bile yüzü düşüyor bişey alacağım diye ödü kopuyor resmen. Bana yapılan haksızlık değil mi? Her ay 1000 TL kredisini benim maaş günüme denk geldiği için ben ödüyorum 5 aydır.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…