Çocuğu 2, 5 yaş civarı anneler

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
benim kizimda malina cok duskundur tipki dediginiz cocuk gibi elimdeki ikinci bir esyayi baska cocuklara vermeyeyim diye paralaniyor hatta burda konusuda var paylasmayi ogretmek adina acmistim
ama bu hareketi bana hic bir zaman hos gelmedi o ayri konu
bende saatlerce oynarim internetten yapmasi gerekenleri okur arastirir o yonde yonlendiririm
yeri gelir tasi taragi alir kumun ortasina oturur kule yaparim
kelebek kovalarim kuş kovalarim cocugumla birebir ilgilenirim
elindeki oyuncagi vermemesinide ozguvendi zekiydi hareketliydi diye kendimi kandirmam ben ögretememişim derim
tamam bazi seyler donemsel ama bu donemi aman donemsel diyip gecistirmem o donemi dogrusunu ogreterek gecistirmeye calisirim
kapida cekirdek citleyip cek kizim arkadasinin sacini kaslarin guclensin diye dusunmem
 
gömmek istememis bayan kendi cocugu kendi cocugu sakin oldugu icin cocuguna pasif goxuyle bakilmasindan
baskasinin kendi cocugunun yaramazligini zekilik hareketlilik olarak yorumlamasindan dem vurmus yani bir cocugun yaptigi hircinligin zekayla hareketlilikle bir alaksi yok demek istedi diye dusunuyorum ben
 

Valla o arkadaşımla görüşmeyi kestim. oğlu hobisine her buluşmada çocuğumun orasını burasını çeker çimdirirdi. Yaşıtlar aynı ay doğumlular, annesi uzaktan emreeee yapma oğluum dediğinde çocuktan elbette bir geri dönüşüm alamıyor. Çocuğum daha zeki demedim doğru yere kanalize ediyorum dedim. İttirme kaktırma, fırlatma, çimdirme gibi şeylerden gizli zevk alıp aman kendini ezdirmesin diyerek teşvik ediyorlar. Bıktım usandım valla her yerde yaşıyorum bunu.
 
Henüz eğitilme çağlarındayken müdahil olunmayacaksa ne zaman müdahale olunacak ki?
Ben yorumumu konu sahibine direk yazmadım, bırakın öğrensinler düşüncesini güdenlere yazdım aynı zamanda. Günün sonunda oturup erinmeyeceksem, zararı benim çocuğum görmediği sürece sesimi çıkarmayacaksam, yaptığının yanlış olduğunu belirtmeyeceksem suçlu ben olurum direk. İnsanların benden uzaklaşması da gayet doğal. Ebeveynler herzaman kontrolcü olmalı, yorulmalısın evet. Ben rahat olmam böyle, bırakayım şiddeti öğrensin mantığını güdemem. Yapı itibariyle agresifse de diğer çocukların etkilenmemesini sağlamak gerekiyor. Bu bahane değil.
 
Hırçınlığın elbette yok ama erken konuşmanın da zekayla bir bağlantısı yok. Kendi anneliğini övüp, tanımadığımız bir insanın anneliğini bu kadar eleştirmesi hoş değil.
 

Aynen kastım bu.
Yaramazlık dedikleri şiddet. Zeka dedikleri hırçınlık oldu. Çocuk ne kadar şiddet gösterirse çok zeki bak her çocuğun hakkından geliyor ezdirmiyor kendini diye gizli bir zevk alıyorlar.
Karşıdaki çocuk ne hissediyor, korkuyor mu üzülüyor mu be hissediyor umursamıyor o da öğrensin canım salak olmasın deniyor. Yani uslu çocuk salak gibi görülüyor.
 
Hırçınlığın elbette yok ama erken konuşmanın da zekayla bir bağlantısı yok. Kendi anneliğini övüp, tanımadığımız bir insanın anneliğini bu kadar eleştirmesi hoş değil.

Erken konuşma zekayla alakalı değil anne baba veya çevrede yardımcı olanlar varsa onların çok konuşması, çok anlatmasıyla alakalı. Ne kadar çok konuşma duyulursa o kadar çabuk konuşuyorlar. Tablet telefon izleyen çocuğa göre düzenli kitap okunan masal anlatılan çocuklar arasında dil gelişimi farkı kendini belli eder.
Yani çocukların özgüvenli olması adına sağa sola bırakıp yaşıtlarına yada ufaklarına fiziksel yada psikolojik baskı kurmasına müsade etmek yerine birebir ilgilenmenin değiştireceğini anlatmak istiyorum
 
O ortamdan elbette çocuğunuzu uzaklaştırmak durumundasınız. Benim eltimin, oğlumdan 3 ay küçük bir kızı var. Çocuğun yanağını öyle bir ısırdı ki canımdan can gitti. Oğlum için resmen travma oldu. Çocuğu her gördüğünde kaçıyordu. Oynamak istemiyordu. Şimdi 2 yaşına girecek, karşılaştığımızda, eliyle itiyor, yaklaşmasına, oynamasına izin vermiyor. Açıkcası bende peşinde geziyorum çocuğumun. Kimse çocuğunun zarar görmesini istemez elbette.
 
Anlıyorum ve söylediğiniz şeylere bire bir katılıyorum.
 
O kadar haklisiniz ki. Sonra da yetiskinlerin dunyasinda kibar ve saygili insanlar ezik diye etiketleniyorlar. Hircin, bagiran, cagiran insanlara kimse bulasmak istemiyor. Kendi halinde, durust insanlar enayi, saf diye yaftalaniyor. Olmasi gereken insanin kibar, durust, sagduyulu olmasi degil mi? Neden siddete meyilli, kaba saba insanlar yetistirmeye bu kadar merakliyiz anlamiyorum.
 
 
Bakın buna sonuna kadar katılıyorum. Az önce bahsettiğim olayda eltimin kızı oğlumu ısırınca, oğlum için bu niye böyle, sessiz kendini savunmayı bilmiyor tarzı konuşmalar olunca, ister istemez "savunma" kelimesinin anlamını öğretmek zorunda kalmıştım ebeveynlerine...
 
Hırçınlığın elbette yok ama erken konuşmanın da zekayla bir bağlantısı yok. Kendi anneliğini övüp, tanımadığımız bir insanın anneliğini bu kadar eleştirmesi hoş değil.
ben bu durumu cok maruz kaldigim icin bayanin nedemek istedigini anladim
soyle bi durum var bazi ailelerde
mesela bizim sitede cardakta oturup cay kahve cekirdek sohbet havada ucuyo cocugu benim kizla oynamaya calisirken hirpaliyo mesela kafasina isabet alip top atmaya calisiyo yapma cocugum bu sekilde zarar verirsin ona diyorum diger cocuga anasi ordan agzinda cekirdek kabugu ay o cok zeki cok hareketli o yuzden zaptedemiyoruz diyo
ne alakaysa cozemiyoruz
cocugada baksan gayet standart bir cocuk yani her cocuk gibi
arsiz demek yerine ay cok zeki demek kilif olmus bazi seylere
 

O kadar çoklar ki. Diyorum ya bizimki çok yaramaz, yerinde tutamıyoruz hele kendinden ufaklar varsa hep böyle yapıyor ehi ehi diye gülenini gördüm ben. Dilimin ucuna neler geldi de sustum. Cidden bu çocuklar kendi kendilerine öğrensinler canım ezdirmesin kendini anlayışından sıtkım sıyrıldı. Biz yetişkinler her sorunu saç başa çözmüyorsal çocuklardan da bunu beklememeliyiz. Ama anneler babalar bunu istiyor.
Geçen parkta tahterevallide oynuyor bir çocuk geldi ben kenardan izliyorum. Karşısına oturacak sandım geldi direkt benim oğlumu ittiriyor. Oğlum tepki vermedi, ama gitmedi de çekil dedi sadece çocuk saçına yapıştı. Ben müdahale ettim babası ordan bakıyor.
Yine geçenlerde parkta oğlumu sallıyorum yan salıncakta da yedi yaşlarında bir oğlan var. Annesi geldi siz kaldırın da oğlumu da sallayayım abi kardeş sallansınlar dedi. Dedim şimdi oturduk salıncağa kusura bakmayın biraz sallayınca alırım, isterseniz çocuklarınızı nöbetli sallayın. Nasıl ısrar ediyor ama. Dediği çocuk da beş yaşında var. Dedim sizin beş yaşında beklemeyi izah edemediğinizi ben 2,5 yaşındaki çocuğa nasıl izah edebilirim? Burası tapulu malın mı kalkacaksın diyr bas bas bağırıyor. E bu çocuktan şimdi ben kibarca paylaşarak ıyun oynamasını bekleyemem ki...
Her yer böyle anne babalarla dolu.
 

ay çok zekiymiş gerçekten yeni IQ testi bu herhalde, diğer çocukların kafasına top fırlatmak
ben olsam ciddi ciddi bozardım öyle diyen anneyi.
 
Düşüncelerim, okuduğum yorumları harmanlayıp çıkan düşüncelere karşılıktı, size değil. Savunmayı öğretme durumunda kaldığım zaman ben de bocalıyorum. Hatta parka gidip, gerisin geri
döndüğümüz çok olmuştur. Şiddeti öğrenmesinler, şiddete uğramasınlar pamuk ipliğine bağlı, çok ince işçilik lazım. Biz bu denli çabalarken, amaaan bırak öğrensin diyenlere karşı tepkim, size değil sedeflidondurma
 
Maşallah konu muhteşem çocukların muhtesem anneleri ile dolmuş. Kimsenin çocuğu vurmuyor, annesi uyarınca tamam annecim deyip hemen bırakıyor, hatta daha hiç öyle bir olay bile yasamamislar çünkü anneleri onlara öğretmiş nasıl mükemmel arkadaşlık yapılır diye. Yapanların ki de aslında hiç öyle değilmiş hep başka kötü cocuklardan öğrenmiş. Tesadüfe bakın ki konuya cevap veren hemen herkesin çocuğu mağdur taraf. Konu dışındaki insanların çocukları hep o haylaz çocuklar. Yapmayın Allah aşkına. Sizin o muhteşem cocuklariniz da başka bir olay da olayın öznesi oluveriyorlar. Hatta annesinin nasıl tepki vereceğini de bildiği için bir güzel üstünü örtüp yalan söylüyorlar. Bahsettiğimiz şey bir çocuk. Ve kimseden öğrenmeksizin, en doğru aile ortaminda bile yetisseler doğal olarak vurma itme gibi davranışlara zaten sahipler. 8 aylık kızım var tuttuğu yerde kafama geçiriyor bir tane. Herhalde sürekli evde dövdüğümüz için. Yani her çocuk dönem dönem dener, çünkü soyut düşünmediği için empati kuramaz. Zamanla birlikte pekistirilmedigi, hoş bı şey yapmış gibi gulunmedigi sürece söner gider zaten. Çocuk yetiştirmede en çok kullanılması gereken yöntem görmezden gelmedir. Çünkü çocuklar olumlu veya olumsuz farkedilmekten hoşlanırlar. Siz surekli onun için arkadaşınızla sohbetinizi bölüp yapma canım yanlis canim derseniz o da bı daha yapayım da beni farkettim der. Sonuç olarak çocuklar özünde masum canlılar değiller. Hepimizin çocuğu iyiliği de kötülüğü de içinde barındırıyor. Ayrıca sizden bağımsız olarak bir çok şeyi kendi başına başarabilecek potansiyeli de içinde taşıyorlar. Biraz şans verirseniz hiç de sizin devamlı korumaniza muhtaç aciz canlilar olmadıklarını farkedersiniz. Not: Bunları konu sahibine verdiginiz bir pedagogla görüş önerilerdeki pedagog olarak yazıyorum.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…