Yazindan anne gibi dusunmedigin o kadar ortadaki. O pelusu kafasina atiyorsa diyelim.. bazi cocuklar geri atar savunur kendini. Hayat bu kadar toz pembe mi ya? Ilerde nelerle karsilasacaklar ve pamuklarin arasinda tutamayacaksin sen bu cocugu. Cocuk kavgasi icin biraz fazla dramatik dusuncelerin. Bu devrin cocuguda amma hassas herseyden psikolojileri bozuluyor. Yavrum biz ne dayanikliymisiz psikolojimuz bizi bu yasa kadar getirmis sukur.ben anne olmadığım halde konu sahibinin arkadaşının ne hissettiğini anlıyorum. neden benim çocuğumun vücuduna değilse bile özgüvenine zarar verilsin peluş oyuncakla. neden bir çocuk oyuncak arabayla defalarca çocuğumun ayağı üzerinden geçsin, neden bir çocuk benim çocuğumu kendi deneysel oyunlarına malzeme olarak kullansın. annesinin tembihlemekten fazlasını yapması lazım demek ki. evdeyken şunu bunu yapma diyorsa eğer çocuğunun huyunu biliyodur artık yerleşmiş bir harekettir.
demek ki yapılan ve işe yaramayan birşeyler var.aynı şeyi defalarca yapıp farklı sonuç almayı bekleyemezsiniz. ben arkadaşı olsam konu sahibi anneden beklentim ilk zarar verdiği anda kaldırıp eve götürmesi olurdu çocuğunu. ben olsam hem kaldırıp götürür hem de o gün içinde de istediği hiçbirşeyi yapmazdım. istediği kadar ağlasın, hırçınlaşsın. eğer yaptığı şeylerin tembihten, özür dilemekten başka bir yaptırımı yoksa çocuk da aynı şekilde davranır büyük de.
ben de çocuğun hareketlerine verilen karşılıklarda sorun olduğunu düşünüyorum, küçük bir şey için defalarca öpüp teşekkür etmesi de çocuk davranışlarıyla çok bağdaşmıyor, o kadar sevgi kelebeği bir çocuğun bu kadar agresif olması da diğer hareketiyle bağdaşmıyor. büyük ihtimalle verilen yaptırımlar konusunda hassas davranılmıyor ve çocuk aileyi nasıl manipüle edeceğini öğrenmiş.
yorumların çoğunluğuna katılıyorum, insan çocuğunu kendisi yetiştiriyor iyi, mutlu, özgüvenli bir çocuk olsun diye, ama fazlaca özgüven(!) pompalanan başka çocuklar ona zarar verdiği anda; çocuğunuzun karakterinin sizin yetiştirmenizden çok ortamlardaki deneyimlerine göre geliştiğini düşünürsek o çocuğunuzun özgüveni kırılıyor, korkuyor, mutsuz oluyor.
Yoo ben de arkadas gibi dusunuyorum anneyim ayricaYazindan anne gibi dusunmedigin o kadar ortadaki. O pelusu kafasina atiyorsa diyelim.. bazi cocuklar geri atar savunur kendini. Hayat bu kadar toz pembe mi ya? Ilerde nelerle karsilasacaklar ve pamuklarin arasinda tutamayacaksin sen bu cocugu. Cocuk kavgasi icin biraz fazla dramatik dusuncelerin. Bu devrin cocuguda amma hassas herseyden psikolojileri bozuluyor. Yavrum biz ne dayanikliymisiz psikolojimuz bizi bu yasa kadar getirmis sukur.
Ha yas farki varsa adil degil bu kabulum
Bu kadar abarti dusunmek yormuyor mu sizleri? Benim oglumu 5 yas buyuk biri hirpalarsa annesine soylerim.. yasitiysa bi dusunurum yani.. ben cocuklarin biraz kendilerini savunmayi ogrenmeleri taraftariyim. Ki genelde dayak yiyen benim cocuklarimdirYoo ben de arkadas gibi dusunuyorum anneyim ayrica
Yazindan anne gibi dusunmedigin o kadar ortadaki. O pelusu kafasina atiyorsa diyelim.. bazi cocuklar geri atar savunur kendini. Hayat bu kadar toz pembe mi ya? Ilerde nelerle karsilasacaklar ve pamuklarin arasinda tutamayacaksin sen bu cocugu. Cocuk kavgasi icin biraz fazla dramatik dusuncelerin. Bu devrin cocuguda amma hassas herseyden psikolojileri bozuluyor. Yavrum biz ne dayanikliymisiz psikolojimuz bizi bu yasa kadar getirmis sukur.
Ha yas farki varsa adil degil bu kabulum
Fazla kuralci cogu anne.. orta yol tercihimBir anne olarak geçmişte öyle miydi yeaa diyen, çocuklarını eğitmeden salan annelerle görüşmüyorum. Çocukları oğluma zarar verirse de anneyi müdahale etmesi konusunda uyarıyorum.
Geçmişte çocuklar dayakla büyütüldü hangimiz çocuğumuza vuruyoruz? Geçmişte kadınlar on çocuk doğurup en büyüğü diğerlerine dadı yapar kendileri iş yaparmış, bu yolla büyüyen bir nesille kıyaslamak sizce de vizyonsuzluk değil mi?
Geçmişte hepimiz sokakta oynadık ama şu an sokağa çocuk bırakamıyoruz.
Pek çok farklılık var geçmişte yapılan yanlış. Geçmişte çocuğa değer mi verilirdi, sen sus anlamazsın karışma büyüklerin işine denirdi. İnsandan sayılmazdı. Bu kafayla kıyaslamam anneliğimi.
Ayrıca peluşla arkadaşının kafasına vurduğunda uyarı almayan çocuk, kafaya vurmayı normalleştirir.
Çocuğa iyiyi doğruyu kuralları bıkmadan anlatmalıyız eskiden öyle mi diye ortaya atmakla olmuyor
Yoruyor tabi yormaz mi?genel olarak kaygili bir insanim zaten cocuk buyuturken daha da zorlandim ama konu bu degil. Benim de 2.5 yasinda kizim var naif kavga bilmeyen bir cocuk. 2.5 yasindaki bir cocuktan kendini savunmasini beklemek sacma geliyor. Benim cocugum kimseye zarar vermezken gelip birinin zarar verecegi dusuncesi beni sinirlendiriyor. Kendi aramizda cozun ya da al sen de ona bir tane vur diyemem. O aileyle gorusmemeyi tercih ederim. Nasil ki cocuk 10 aylikken yurumezken her cocuk farklidir diyorsak her cocugun kendini savunmasi da farklidir benim cocugum 2.5 yasinda zarar vermeyi bilmiyor ve 2.5 yasindaki baska bir cocuk gelip vurursa gelisimi, yapisi dolayisiyla 2 defa yedi dayagi 3.de yemez artik diyemiyorum. Sadece uzak durmayi ogretebilirim onaBu kadar abarti dusunmek yormuyor mu sizleri? Benim oglumu 5 yas buyuk biri hirpalarsa annesine soylerim.. yasitiysa bi dusunurum yani.. ben cocuklarin biraz kendilerini savunmayi ogrenmeleri taraftariyim. Ki genelde dayak yiyen benim cocuklarimdir
Cocuk yeri gelince kavgayida bilmeli bence .. ben cok sorumluluk sahibi biriyimdr... ama bu kadar korumaci olursam kendi cocuguma zarar veririm.Yoruyor tabi yormaz mi?genel olarak kaygili bir insanim zaten cocuk buyuturken daha da zorlandim ama konu bu degil. Benim de 2.5 yasinda kizim var naif kavga bilmeyen bir cocuk. 2.5 yasindaki bir cocuktan kendini savunmasini beklemek sacma geliyor. Benim cocugum kimseye zarar vermezken gelip birinin zarar verecegi dusuncesi beni sinirlendiriyor. Kendi aramizda cozun ya da al sen de ona bir tane vur diyemem. O aileyle gorusmemeyi tercih ederim. Nasil ki cocuk 10 aylikken yurumezken her cocuk farklidir diyorsak her cocugun kendini savunmasi da farklidir benim cocugum 2.5 yasinda zarar vermeyi bilmiyor ve 2.5 yasindaki baska bir cocuk gelip vurursa gelisimi, yapisi dolayisiyla 2 defa yedi dayagi 3.de yemez artik diyemiyorum. Sadece uzak durmayi ogretebilirim ona
bu neden sonuc iliskisini bir cocugun kafasina atmadan da kurabilir3 yaşında tam da neden sonuç ilişkisini kurduğu donemdedir. Siz istediğiniz kadar arkadaşın oyuncağı attığında canın yanar deyin çocuk bunu deneyimlemeden anlayamaz. Peluş oyuncak da bunu deneyimlemesi için muhteşem bir fırsattır. Şimdi o peluş oyuncak çarptığında biraz canı acır ama bı kaç sefer sonrasında kaçmayı öğrenir. Siz böyle kontrollü bir şekilde onun bir güzel bir kazanım elde etmesini saglarsiniz. Eğer buna izin vermezse biz ileride muhtemelen sert bir oyuncakla daha acı bir şekilde kurmak zorunda kalır neden sonuç iliskisini
Arkadaşlar bugün bir arkadaşımla buluştuk, benim oğlum 38 aylık, onunki de 3 ay küçük.
Oyun alanı olan bir cafeye gittik, bizde hemen diplerindeki masada oturuyoruz, bir yandan sohbet ediyor, bir yandan da çocuklarımızı gözlemliyoruz..
Benim hayta oğlum evden çıkmadan bütün tembihlerime rağmen, oynarken arkadaşının ayaklarına oyuncak araba sürüyor, kafasına peluş oyuncak atıyor.
Elbette uyarıyorum, özür dilemesi gerektiğini yanlış davrandığını söylüyorum.
Ama en nihayetinde daha 3 yaş cocugu.
Eve dönünce arkadaşımın bana mesaji;
Yanlış anlama da, agresif çocukla oynamasa da olur..
Nasıl şaşırdım anlatamam.
Sonuçta mudahele ediyorum, yapmam gereken herşeyi yapıyorum.
Ama çocuğum evde bağırış cagiris, asla sözlü yada fiziksel şiddet olmadığı, bol oyun oynanan, sevilen sayilan bir evde büyüdüğü halde yapabiliyor..
Çok mu anormal...
Anladım ki..
Agresif çocuk, susan çocuk, konuşan çocuk diye etiketlemek için çok küçük değil mi daha bunlar..
Çok yol almayacaklar mi daha.
Bizim yapmamız gereken, doğruyu göstermek, örnek olmak değil mi.
Böyle bir tavırla karşılaşmayı gerektirecek kadar büyük bir durum mu.
Söz konusu kendi çocuğum olduğu için ben mi göremiyorum, yorumlarinizi bekliyorum ☺
Bu arada arkadaşıma kırıcı hiçbir şey demedim, sadece etiketlemek için daha küçük ler dedim, ben değil oğlum etiketledi dedi
Bende tamam canim dedim ama sanırım biraz, bozuldum..
Evet benim oğlum kimseye zarar vermez sakin mizaçlı. Bu sert oynayan, şiddet eğilimli çocukları olan tüm arkadaşlarım ezik olacak diye ima da bulunuyor. Aslında zevk alıyorlar çocuklarının ittirmesinden kaktırmasından.
Evde yok çok minnoşuz denilmesine inanmıyorum ondan çocuk çünkü annesinin babasının ezik olmasın da itsin tarzını hissediyor. Çok zekiler çocuklar be hemen idrak ediyorlar.
gecenlerde kizimla parkta oynarken daha buyuk iki cocuk birbirine girdi resmen onumuzde ben cocuklari ayirmaya calisirken kizimin onlari izlerken daha olay aninda taklit edip bana vurdugunu gordumBizim eve de geçwn vir çocuk gelmişti. 2 yaş civarı. İstediği olmayınca halalarına vuruyordu. Kızkardeşime oyuncak vilada sapıyla vurdu kızın dudağı patlıcakmış nerdeyse. Tv ye de vurdu. O gittikten birkaç gün sonra benim kızım da tv ye vurma davranısı sergiledi. Ne bileyim ben de şiddet gösteren bir çocukla birarada olmasını istemem. Kafasına oyuncakla vurması sonuçta can acıtacak birşey olmasa da sert bir cisim orada olsa onla da vurabileceğinin bir göstergesidir. Onemli olans sizin çocugunuzda vurma davranısı var. Ve bence evet sizin çocugunuz diye siz bunu önemsemiyoruz. Çünkü annelerin ben dahil en büyük hatası çocuklarımızı herşeyiyle seviyoruz. Yaptıgı yaramazlıklar bile sevimli geliyor ya onun gibi. Bence bu davranısının üstüne gidin. Unutturun bir an önce.
gecenlerde kizimla parkta oynarken daha buyuk iki cocuk birbirine girdi resmen onumuzde ben cocuklari ayirmaya calisirken kizimin onlari izlerken daha olay aninda taklit edip bana vurdugunu gordum
egitecegiz ogrenecekler diyede herseye musade edecek degilim alsin eline havluyu atsin yastigi atsin herseyi atsin ama bunu bir cocugun uzerinde deneyerek yapmasin bir zahmet
ortaliga bakiyorum cocuklar kufur ediyo bir birlerini itiyo kalkiyo vuruyo guya oyun oynuyolar kaldirip bir birlerini kaldirima seriyor anada babada tik yok
neymis ozguvenli olacakmis birinin kafasina bisey atmanin kaldirip arkadasini yerden yere calmasina musade etmesinin nesi ozguven bunu bi ben anlamadim
Evet bence de herkes gereken uyarıyı yapsa cezayı verse kimsenin çocugu şiddete maruz kalmaz. Ama bu ideal olan. Konudaki hanımefendi benim anladıgım kadarıyla ideal olanın her zaman olamayabileceğinden bahsetmiş. Kendi çocuguna vurmayı öğrettiğinden ya da müdahale etmediğinden bahsetmemiş ya da bahsettiyse ben kaçırdım. Bu ideal olmayan dünyada çocugun kendi kendini savunmasını küçük küçük de olsa deneyimleyebileceği kontrollü alanlar yaratmalıyız demiş. Peluş oyuncağı kafasına attıgında bir çocuk benim çocuguma hemen anne olarak benim müdale etmemin getirebileceği durumlardan bahsetmiş. Bir nevi çok müdahaleci anneleri eleştirmiş.ben konunun uzmanlarının fikirlerini merak ediyorum en doğru bilgiyi onlar verir sonuçta.Yalnız tam banlanmalık bir konu he. Ben şöyle anneyim, böyle biriyim dedikten sonra e bence öğrenmeli, nasıl olsa okulda da şiddete uğrayacak, pardon?
Arkadaşım ben seninle buluşup, stres atmak için, çocuklar eğlensin, düzgün vakit geçirsinler diye buluşmuşum, neyin tatbikatı bu? Çocuklarıma birşey öğretmem gerekirse, direk kursuna giderim, senin çocuğuna mı kaldı iş.
He bi de aynı yaştaysa bişey olmaz, büyükse sorun olur diyenler siz hayırdır? 5 yaşındaki oğlum, 21 aylık oğlum şiddete uğrarsa müdahale edecek.Bu durumda benim çocuğum dayak yemek üzereyken, abisi tarafından kurtarılıp senin çocuğunun şiddetinden kurtarıldı diye ben mi haksız olacam, yaşça büyük diye?Böyle mi olacak bu işler? Kimin kime gücü yeterse mi?
Horoz dövüşü mü yaptırıyoruz, güç gösterisi mi?
Ortam sarar, otururum. Arayı bulmaya çalışırım. Çoğu zaman arkadaşımla değil çocuklarla oyun oynarken bulurum kendimi. Ortam sarmaz, arkadaşım iyi niyetlidir, yine çocukların dikkatini başka yerlere çekerim. Ama arkadaşım, amaaaaan müdahil olmayalım bırak öğrensin, zaten başına gelecek derse o saniye bir daha görüşmem. Her çocuk kıymetli, kimse kimsenin çocuğunun şiddet eğitim,öğretim uygulaması yapabileceği pozisyonda değil. Kendinize gelin, çocuklarınıza hakkıyla sahip çıkın. Karşı tarafın çocuğunun, şiddete uğrayıp uğramaması gerektiği mevzusu sizin tasarrufunuzda olan bir şey değil!!
Şu yazınızı görene kadar, yazdığınız tüm yorumları okuyup, katılmıştım. Ama görüyorum ki o eleştirdiğiniz, kendi çocuğunun zeki olduğu için bazı davranışları yaptığını söyleyen anneden, pek bir farkınız yok. Erken konuşmayı zekayla bağdaştırıp, diğer çocuğu gömmeniz tam bir fiyasko.Bir de ay benim çocuğum çok hareketli versiyonu var.
Yaşıt bir çocuk var oğlumla. Çok yaramaz. Sürekli bağırarak korkuturdu 18 aylıklarken. Maksatı korkutup ağlatmaktı. Elimde iki balon var mesela birini o çocuğa verirdim oğluma diğer balonu verdirtmez bağırır çağırır engel olurdu, hırçındı. Annesi de çok zeki ondan hareketli derdi hep.
Zekayı yaramazlık vurdu kırdıya indirenler, şiddeti özgüven sananlar her yerde.
O çok zeki denen çocukla aynı ay doğumlular, benim oğlan sakin ama 21 aylıklardı konuşmayı cümle kurmayı ondan önce öğrenmişti, aynı ayda bultakları diğeri sağa sola atarken oğlum yerine takardı. Üstelik şekillerin bir kısmını söyleyerek takardı. Yani aslında çocuğun enerjisini annesi doğru yere kanalize edemedi. Ben vurdu kırdı yaramazlık yedine etkinlik yaparak, kitaplarla haşır neşir ederek doğru yere kanalize ettim, resmen gelişim açısından altı ay ileride gidiyor.
Ama sorsan benimki itilince tepki vermiyor diyr daha salaktır ezilir.
Bakışı bu.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?