Çocuğumun kendini savunamaması

Öncelikle onun arkadaşlarıyla olan problemlerini siz çözmeyi. İşe buradan başlayın. Çok ciddi bir durum olmadığı sürece. Şiddet aileden gelir demekki çocuğunuz şiddeti bilmiyor bu güzel bir şey. Kendisi çözmesi için fırsat verin zamanla öğrenecektir bir yol bulacaktır bunun için daha çok küçük.
 
Bazı çocukların fıtratı sakindir.Naiftir onları mizaclarinin dışına çıkarmaya calismamalisiniz.Bu daha farklı problemlere sebeb olur özgüveni zedelenir. Biri vurduğunda satastiginda bunu öğretmenine ve size bildirmesini soyleyebilirsiniz en fazla..bide bu konuda eğitimli kişilerden fikiralmak lazm en doğrusunu onlar bilir
 
Vallaha daha az önce watsaap durumunda bi tanıdık 5 yaşındaki yiğenin eline oyuncak silah verip poz verdirmiş, altınada bu hayatın heycanı meycanı yok yazmış .böyle yetiltirilen çocuklar varken
bizim çocuklar daha çok dayak yer Rabbim korusun
 
Sana vurana sen de vur dedi diye eleştirilmiş konu sahibi ama günümüz şartları bunu demeye mecbur bırakıyor çünkü malesef kimi aileler çok acımasız çocuklar yetiştiriyor. Eleştiren ahali ya çocuğunuz yok ya da var da ne güzel ki henüz aynı durumu tecrübe edememişsiniz.
Oğlum doğduğunda kavgayı dövüşü bilmeyecek diye kırk takla atıyordum, şimdi oğlum sana vuranı uyar yapma de ama vurmaya devam ederse sen de vurabilirsin diyorum. Akraba ortamında dahi ay erkek çocuğu dediğin vurdulu kırdılı şeyler oynar, ay erkek çocuğu dediğin enerjisi yüksek olduğundan kavga da eder gibi saçma söylemleri duydu bu kulaklarım. Henüz okul tecrübemiz olmadı ama oyun gruplarında etrafa tekmeler savuran oğluna müdahale etmeyip diğer anneler anneye çıkışınca da yerinden dahi kalkmadan “hihihi ay erkek çocuğu işte ya noolmuş” diyeni gördüm. Ya da yaşa bağlayanlar var; filanca yaş bebesi ne anlarmış paylaşmaktan, o paylaşmayı bilmediğinden elindekini korumak için vuruyormuş.. Biz müdahaleci anneymişiz, bizim çocuk daha çook düvülür ezilirmiş, kendini korumalıymış çocuk dediğin. Şiddet ile korumayı ayırt edemeyen anneler varken artık pes ettim ben.
Konu sahibi arkadaşım; ben pedagoga götürdüm oğlumu. Sebep uzun ama akran zorbalığına bir çözüm bulmaktı niyetim. Adam; uyumlu, sosyal ve kendi ile barışık bir çocuk; bir problemi yok dedi yolladı. Karşısındaki çok zorlarsa vuruyor, etkiye tepki artık ne diyeyim. Yardım istememe neden olan tek bir çocuğa karşı dizginleyemiyorum oğlumu, onun için kimsenin önerileri işe yaramadı. Artık ben de oğluma hak verecek duruma geldim resmen, çocuğun kötüsü olmaz diyordum ama çocuk dediğin safmış ve kötü ya da iyi neye yönlendirirsen ona meylediyormuş öğrendim. Bazı çocukların ailesi kötü. Yapacak tek şey biz kendi evlatlarımıza iyi olmayı öğreteceğiz, vurana karşı da kendini korumasını tembihleyeceğiz. Bu kendini korumayı önce vuranı uyar, devam ederse çevrendeki büyüğünden yardım iste, gene devam ederse sen de vur şeklinde öğretiyorum artık oğluma şahsen. Kendini korumak için bağırabilirsin, vurabilirsin ama sakın ilk vuran olma demekten başka şansım kalmadı. Çünkü aileler sağolsun her çocuk içindeki saflığı malesef koruyamıyormuş..
 
Benım cocugum sureklı olarak itilir kakılırsa bende o cocuklarin annelerını iter kakarım okulun ortasında bak daha yapabılıyorlar mı ? Bir olur ıkı olur cocuktur derım annesını uyarırım ama devamı gelırse demek kı annesı cocuguna öğretmiyor derim vr annesını hedef alırım. Benim 2 yasındakı cocugum bile yapma vurma dedıgımde vurmuyor. Bir de soyle birsey var bazı aıleler cocuklarının hırcın olmasından ve baska cocukları dovmesınden zevk alıyor onlara gore bu bir güç gosterısı. Bır gun kızımı oyun alanında oynatırken kızımdan 1 tas büyuk cocuk hırpalamaya başladı benimkini . İlk önce oyun patkı vs cocuktur dedım baktım devam ediyor anne mudahale etmıyor tabi çileden çıktım. Kadın bır de dıyor kı benımkı böyle herkesı dövüyor valla çok fena cok. Ama bır gururlu bir gururlu gözlerinin içi parlıyor resmen. Bende öyleyim herkesi döverim ama su an sana karsı kendımı tutuyorum deyınce cocugunu aldı gitti. Bu ınsanlarla bas edilmez arkadasım bende olsam sen de vur derim . Cocuk 24 saat yanımızda duramaz sonucta kendını savunmayı bılmelı.
 
yok onlar minnoş anneler ve minnoş anne adayları.
yalnız herkes çocuğunu böyle ponçik yetiştirmiyor.
hele çocukları ilk okula bir başlasın.
Bazi cocuklar terorist gibi valla.. cocuk kendini savunmayip ogretmene deyincede devam ediyolar yani. Kimse siddeti savunmuyo burda.. ama vuranada vururum kimse kusura bakmasin. Onlarinki can bizimki patlican mi: )
 
Bit anaokulu öğretmeni olarak, bu olayın çok basit bir çözüm yolu vardır, kendi öğrencilerimden de biliyorum. Öğretmenle velinin işbirliği şart. Sosyal ortamdaki her hallerini bilen ve şahit olan kişi öğretmen, çocuğunuza güven verecek, ona zarar veren çocukları da ciddi şekilde uyararak çocuğun kendine olan güvenini kazanmasına sebep olacak. Biliyorsunuz çocukların anneye babaya daha çok nazı geçer, bu yüzden kendilerine zarar veren biri olduğunda ebeveynlerinin kendilerini savunmasını beklerler ya da alışmışlardır. Bu, ailenin sorunu çözme süresini uzatır. Öğretmen bu konuda sizi yardımcı olmalıdır.
 
2 sene önce olsa bende bu konuya "vurana vur mu? İnanmıyorum sizee yuh, yazıklar olsun" falan derdim. Ama hayır.. ben artık anladım ki yaşadığımız ülkede hep zorbalar kazanıyor. Buna çocuklar da dahil.
Sırf iyi bir birey olsun diye her şeyi yapıyorsunuz. Özür dilemesini bil çocuğum, insanlara saygılı ol çocuğum, sakın kimseye vurma çocuğum.. Sonra zorba bir anne baba tarafından yetiştirilmiş bir çocuk geliyor ve elindekini de alıyor, şiddette gösteriyor, küfür dahi ediyor. Tabi gelişimsel hırçınlıklardan bahsetmiyorum burada.
Peki sürekli bunları yaşıyan naif çocuklara ne öneriyor sunuz? "Bana vuramazsın arkadaşım" mı? Olmuyor maalesef. Keşke, keşke dünya böyle bir yer olsaydı.
Fakat sizin çocuğunuz 4 yaşında, öneriler de sunulmuş. Umarım bir yol bulursunuz..
 

Kötü olan ne biliyor musunuz? İleride şikayet edecek birinin de olmaması. Beni düşündüren yegane şey bu. Biz ilerisi için gerçekten "realist" çocuklar mı yetiştiriyoruz? Dünya gerçekten böyle mi dönüyor?
 
Öğretmen kızımı baskan yapmıştı geçen yıl. Sirf başkan diye bi cocuk gelip göğsüne vurmuş yine karsilik verememis ama bu sefer cok şükür öğretmene söylemiş.
Şimdi vuran cocuk kendisine karsilik verenlere asla vurmuyor hep karsilik vermeyen sinen cocuklarla uğraşıyor.

Mesela vurana vur demeyi cik ciklayanlar bana pratikte ne onerirler?
 
oyy minnoşum benim kıyamam ona. hele bir çalışmaya başlayayım kendini savunamayan tüm çocukların arkasında ben olacağım.
 
Canım benım hıc kıyamam
Benım oğlumda oyle kısmen, cunku ona vurulduğunda fızıksel olarak yasadıgı acıdan cok psıkolojık olarak cokuyor benım cocugum . Bırı bana nasıl vurabılır, bu hakkı kendınde nasıl bulabılır gıbılerınden düşünüyor. Bız ona hıc vurmadık, vurmamda zaten . Hıc vurmamış oluşumuz onu daha cok etkılıyor.
 
Bızde bunu yasadık , 2.sınıfta. Baska sınıfın çocukları oğlumu dovmustu baya tekme fılan yere düşürerek. Bız tabı esım ben annem okula gıttık hemen. Cocukları tespıt ettık ve öğretmene bıldırdım ben karışmak ıstemedım aama sans o ya okuldan dönerken oğlumla döven gruptan bır çocuk ve annesiyle karşılaştık. Ayak ustu olanı bıtenı anlattım kadın bana senın oğlunda bısey yapmıştır dedı once, daha sonra ben cok sıkıştırıp uzerıne gıdınce ve oğlumda konusunca kabullendı. Ogluma onun oğluna tokat atmasını soyledı. Oglum atmak ıstemedı bende musade etmedim . Savcılıga verecegım sızı dedım , benım dovmedıgımı kalkıp başka bırı dövemez dedım baya tartıştık sızde arkalıyorsunuz dedım , ne bıcım bır aılesınız fılan deıdm. Sanırım ben kadını bu kadar sıkıştırınca kadın kendı çocuğuna donup okkalı bır tokat attı. Icım bır garıp oldu ne yalan soylıyım . Bogazıma dızıldı ondan sonrası ,

Bır daha olmadı ama çocuklar sureklı mücadele ıcınde sınıfta , ve benım gıbı hassas cocugu olanların durumu su oluyor. Çocuk oyle ya da böyle bır sebepten ona vuruluyorsa sonrakı derse kendını toparlıyamıyor ıcerlıyor. Bunu kabul etmek ıstemıyorum. Ancak ben dovus derslerı aldırmıyorum , daha duzgun arkadaşlar edınmesı ıcın spora gonderıyorum . A okuldakı durumlar cok degısmıyor sımdı seneye ortaokula başlayacak orada bızı neler bekliyor bılmıyorum.

Bırı bana dese kı oğlun kızıma veya oğluma vurmuş fılan gıbı sıkayet etseler ben asla ınanmam , cunku asla ılk vuran o olmaz bılıyorum bunu. Oglum ornek ogrencı secılıyor bu bır tesellımı kendını korusada secılmese onur belgesı fılan almasa keske
 
Ben kızlarımı döğüş sanatı kurslarına göndereceğim.
Lisede ergen çetelerle başı belaya girmesin diye.
 
Buradaki herkesin yavrusu naifse , peki vuran çocuklar nerede ?

Oysaki 3 çocuktan ikisi öyle artık. Hem cin hem şiddet yanlisi.

Birazda onlar yazsın . Çünkü asıl çözüm onlarda.
 
Konuyu dünden beri takipteyim ve yorumlardan ebeveyn tutumları adına ciddi veri elde ettim.
Bu platformda ismi-cismi belli olmadığı için herkes ne düşünüyorsa yazıp, fikrini daha rahat ifade ediyor.

D Deeprise öncelikle kızınız henüz 4 yaşında olduğu için sizin durumunuzda akran zorbalığından söz etmemiz mümkün değil.
Çünkü yedi yaşına kadar, çocuklarda empati duygusu ve vicdan gelişimi tamamlanmaz.
Okul öncesi dönem çocuğu,ben merkezcidir, isteklerin hemen olmasını ister, davranışlarının sonuçlarını ve ahlaki açıdan uygunluğunu değerlendiremez.
Dolayısıyla çocuğunuza vuran arkadaşı da bunun sonuçlarını öngörmeden, yaptığının doğru veya yanlış olduğunu düşünmeden yapıyor, kızınıza belirgin bir kastı yok kısacası.
Akran zorbalığından söz edebilmek için,
çocuğun en az ilkokula başlamış olması gerekir hatta zorbalık tanımına giren yaş grubu 10-17 yaş arasıdır.
konumuz akran zorbalığı olmadığı için konunun ayrıntılarına girmeyeceğim, merak edip talep eden olursa ayrıca açıklama yaparım.

Sizin bu durumda ilk yapmanız gereken çocuğunuzun öğretmeni ile konuşup durumu ona aktarmanız.
Yaşadığınız sıkıntı anaokullarında sık rastladığımız sorunlardan biridir,
veli-öğretmen işbirliği ile çoğu zaman, çok uzamadan çözülür, endişe etmeyin.
Bununla birlikte bir sorunu çözmek için her zaman önce sebeplerine odaklanmak lazım.
kızınız yaşıtları ve arkadaşlarıyla bir arada iken sizin tabirinizle; neden ezilip üzülüyor? bunu İyi düşünmek lazım.
genelde fazla sorumluluk verilmeyen, annelerinin etrafında pervane olup her işini yaptığı, her sorununu çözdüğü, talep edilmeden isteklerini yerine getirdiği,fazla korunup kollanan çocuklar daha özgüvensiz oluyorlar.
Şunu da eklemek isterim çocuğun merhametli olması başka bir şey, özgüven eksikliği yaşaması başka bir şey,kısacası merhamet özgüvenin zıttı değildir, ikisini ayırmak lazım.

Çocuğunuzla doğru iletişim ve onun özgüvenini arttırmak için neler yapabileceğiniz konusunda okuyup araştırmanızda fayda var.
Talebiniz olursa size kitap tavsiyesinde bulunurum.
Sevgiyle kalın.
 
Buradaki herkesin yavrusu naifse , peki vuran çocuklar nerede ?

Oysaki 3 çocuktan ikisi öyle artık. Hem cin hem şiddet yanlisi.

Birazda onlar yazsın . Çünkü asıl çözüm onlarda.
Onlarin ailelerinin burada ne isi var? Cogu cocugunda bir problem oldugunu düşünmüyor. Hatta cocuklarini bile isteye böyle yetistirenler var. Benim oğlum herkesi dover diye boburlenen anneler gördüm.

Onlar kafalarını kuma gomup hayatlarina devam ediyorlar.
 

Ve çoğalarak artiyorlar. Evdeki baskıyı şiddeti okulda gösteriyor çocuklar. Aileler bundan gurur duyuyor.

Şikayet ettiğinde üstüne yürüyorlar. Nereye kadar bu aileler sabreder bilemiyorum. Aynı karşılığı vermeye başlayacak herkes.

Keşke, okulda şiddet gösteren çocuk oldukça sınıfını ayırıp hepsini aynı zinifa tiksalar.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…