- 12 Aralık 2017
- 3.065
- 3.397
- 63
çok teşekkür ederim. Ben de böyle düşünüyorum, derdi tasası bitmeyen bir varlık gibi. Bir yanım da olsa iyi mi olur diyor ama yürekten istemiyorum kesinlikle.çocuk sevmem
yani nefret etmek gibi sevmemek değil, içim bi sıcak olmuyor.
hele böyle 3-5 aylıkken o ağzından salyalar akması, kusmaları falansevimli gelmiyorlar sokakta gördüklerim, akraba çocukları. bağıra çağıra ağlamaları.
çocuklu ortamlara pek girmem.
27 yaşına kadar bi çocuğun sorumluluğunu almak istemedim.
sonra annem öldü, insan annesinin öldüğü gün "bi çocuğum olsun" diye düşünür mü? o gün böyle bi fikir belirdi kafamda. artık beni ne tetikledi bilmem.
ama fikir yani öyle dayanılmaz bi istek değildi.
aradan 1 seneden fazla geçti. bu bir senede ben bi birey yetiştirmek istediğimi fark ettim.
çocuğum olsun bana sarılsın, öpeyim, oynayalım bana anne desin falan değil. (bu duyguları kedimle yaşıyorum zaten, anne yerine miyuv diyo tabi) bunlar hiçbir zaman hayalim olmadı.
yalnızlığı da severim. elden ayaktan düşmezsem yalnız da yaşarım yaşlansam huzurevine de giderim hani öyle bi başına kalıcam diye bir korkum da var diyemem.
hal böyleyken bi deneyelim dedik zaten olmayacağına güvenerek biraz da. eşim zaten dünden razı, işte gebelik testi negatif sonuç vs. eşime dedim ki, çocuk ne büyük bi harcama. yıllarca ona zaman, emek ve maddi kaynak harcanacak. biz bunu bi 5 sene erteleyelim. ben şu an hazır değilmişim, o zaman hala istiyorsak uğraşırız ne dersin? o da yeğenlerinden bi bunalmıştı. (2 yaramaz ufaklık var) çocuğun derdi bitmiyor, haklısın, sen nasıl istersen dedi.
bu konuşmadan sonra son bi test kalmıştı evde. onu da yapıp bu sayfayı kapatayım diyecektim. Ki test pozitif çıktı! bir fikrin bu kadar çabuk gerçeğe dönüşmesi beni şoka soktu. o gece çok karmaşık duygularla geçti. içime annelik duygusu falan gelmedi, ama "yapabilirim" ve "yapabileceğimin en iyisini yapmalıyım" hissi var. başıma nasıl bir iş açtım bilmiyorum. ben öyle "hanimiş annesinin fasulyesi" şeklinde biri değilim. (olanlar çok şanslı bence, belki ben de olsam daha kolay olurdu)
şimdi derdim dünyaya getirebilecek miyim ve dünyaya gelirse nasıl bir hayat sunacağım.
sonum hayır olsun, galiba başım fena dertte. :) biri bana acilen annelik çipi taksın.
herkes doğurabilecek fiziki yeterliğe sahip diye doğuracak değil. ama koalina sen bi gün karar değiştirip bebek sahibi olursan onu çok iyi yetiştirebileceğini düşünüyorum. Olmamayı tercih edersen de hayat senin, yaşam her şekilde güzel
Ben de şuraya bir konu kondurayım
Çocuk konusunu aklımın ucuyla bile düşüneceğime ihtimal vermezdim ama geçen haftalarda aldığım ve çok içimin yandığı bir haber beni bunu düşünmeye itti. Bu kötü haber beni o kadar etkiledi ki beni geceleri uyuyamıyorum, inanılmaz içim sıkılıyor artık bitik düştüm. Bugün doktora gidip hazır sinüzitken durumu, yorgunluğumu, uyuyamadığımı anlattım ve 2 gün rapor alıp inzivaya çekildim.
3 sene bitti evliliğimizde, yaş oldu 31. Evet çocuk hiç istemedim hala da istemiyorum. Eşim de en az benim kadar istemez. Bu kafayla gidersek ömrümüzün sonuna kadar istememeye devam ederiz. Hiç çocuk ihtiyacı veya özlemi yaşamıyoruz, ailem sağ oldukça yaşamayacağımı da düşünüyorum çünkü hali hazırda olan bağlarım bana yeterli geliyor. Ama bir yandan da içim acıyarak yıllarca bir arada olamayacağımızı düşünüyorum. 45- 50 yaşıma geldiğimde, kardeşlerimin hepsi bir yere dağıldığında ve belki annem babam hayatta olmadığında ne yaparım?
Yalnız kalma korkusu ile çocuk yapmak çok bencilce bir düşünce ama yine de düşünmeden edemiyorum. Kötü zamanlarda kenetlenen aileleri gördükçe ileride hiç böyle olamayacağız, yalnız başımıza ne yaparız diyorum. Eşimle bu konuyu pek de ciddi konuşmadım, şu an için ne düşündüğümü tam olarak bilemiyorum zaten. Bir ara 50-60 yaşlarında (tabi o yaşları görürsek) ne kadar yalnız olacağımızdan bahsettim. Birimizden biri vefat ederse manevi olarak çok eksik kalırız dedim. O da ciddiye almadı tabi, git evlen dedi bana
Benim gibi hiç çocuk istemeyenlerin olduğunu biliyorum. Acaba onlar zor zamanlar geçirdiler mi, böyle zamanlarda neler yaptılar? Bu konuda inanılmaz katıyken az da olsa acaba mı demem beni şoklara uğratıyor. Bu konuda başkasının lafıyla hareket edilmez ama birilerinin de çıkıp "kaynım istemedi ve çocuk yapmadı, şu yaşında ama çok da mutlu" örneklerini vermesine ihtiyacım var.
NOT=Eşim ve ailesi konusunda yaşadığım sıkıntılar ciddi anlamda düzeldi.
Evet maalesef, henuz cok yeni tabi bakalim zaman ne gosterecek ama su anki mutsuzlugumu ve saskinligimi anlatamam. Ben de esimle karar verip,heyecanla bekleyip sonuca sevinmeyi cok isterdim ama olmadi.Hayırlı olsun bebeğin :)
Bak konu açmışsin o zaman ama biz Plan yaparız hayat güler :)
senin konunu dikkatle okumustum fikirlerinide biliyorum zamanlama yanlis demeyim de ansizin olmus şok olmusundur bir kere sakin kendini suclama yasadigin her duygu sana ait sevinmem gerekirdi diye dusunme bu fikirler seni daha da cok yorar kizima ilk hamile oldugumu ogrendigimde şok oldum inan bak aileler delirdi sevincten bende tik yok kabullenemedim dogum lohusalik bunlar bana iskence gibi geliyordu hic anne olmak bebek sevmek hayalim olmamisti cunku veeee tam 9 ay kustum surekli cok sonra öğrendimki bu surum psikolojikmis kisi annelige hazir olmadigi zaman vucudun bir cesit tepkisi bilmiyordum ama simdi ki aklim olsaydi inan doguma kadar yardim alirdim lutfen muhakkak yardim al olur mu bu surecte sana iyi gelir insallah kendimden biliyorum o dusunceler duygular cokkk zor cokEvet maalesef, henuz cok yeni tabi bakalim zaman ne gosterecek ama su anki mutsuzlugumu ve saskinligimi anlatamam. Ben de esimle karar verip,heyecanla bekleyip sonuca sevinmeyi cok isterdim ama olmadi.
Oldu iste istemeden maalesef. Herkesin imtihani farkli cok isteyenin olmamasiyla istmeyenin olmasi da problem.Çocuk istiyorum dediğiniz gün çocuğunuz olmuyor bunu biliyorsunuz değil mi? Aylardır çocuk için uğraşıyoruz olmuyor. Keşke siparişle gelen bisey olsaydi
Hayırlı olsun Koalina. Korunarak hamile kalanlar kervanına mı katıldınOldu iste istemeden maalesef. Herkesin imtihani farkli cok isteyenin olmamasiyla istmeyenin olmasi da problem.
Yok korunduk diyememHayırlı olsun Koalina. Korunarak hamile kalanlar kervanına mı katıldın
Ha tamam o zaman. Yoksa parçalarlar seni burdaYok korunduk diyemem
Yok korunduk diyemem
Boylece uzun sure hap kullanmanin hamile kalmaya bir etkisi olmadigini denemis oldum. Kesin bilgi yayalimHa tamam o zaman. Yoksa parçalarlar seni burda
Boylece uzun sure hap kullanmanin hamile kalmaya bir etkisi olmadigini denemis oldum. Kesin bilgi yayalim
Nasıl yani hap kullanırken mi gebe kaldınız?Boylece uzun sure hap kullanmanin hamile kalmaya bir etkisi olmadigini denemis oldum. Kesin bilgi yayalim
Yok hayir hapi birakmistim ama derler ya hap kullananlarin birakinca hamile kalmasi zor olur diye. Hos inanilacak bir sey degildi ona da guvenmedim ama inananlar vardir diye yazdim.Nasıl yani hap kullanırken mi gebe kaldınız?
Hapa başlamayı düşündüğüm için soruyorum yanlış anlamayın
Nasıl yani hap kullanırken mi gebe kaldınız?
Hapa başlamayı düşündüğüm için soruyorum yanlış anlamayın
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?