Çocuk Sevmemek Büyük Kayıp Mı?

Çocukları bende mıncık mıncık sevemem,alıp kucagıma öpüp koklayamam,bu şu an ki durumda kayıp degil ama işin içine kendi evladın girince degişiyor
Sevemiyor olmak kayıp olmasa da evlat sahibi olmamak bunu istememek gerçekten büyük kayıp canım
 
Bence büyük bir kayip..
Ama ogrencilerinizi seviyor olup anne olmak istememeniz tuhaf,
Sanirim henuz zamani gelmemis..simdi belki aramazsiniz ama yillar sonra pisman olabilirsiniz..
 
Ben de öğretmenim canım ve inan ben de çocukları çok sevmiyorum. Öğrencileri de uzaktan severim. Kimsenin çocuğunu gidip ay canım falan diye öpemem. Arkadaşlarımın çocuklarını da sever gibi yaparım. Mesela minik şirin bir kız öğrencim var çok tatlı. Bütün öğretmen arkadaşlar gelip gidip öpüyor seviyor ben 2 yıldır hiç öpmemişimdir.
Ama gel gör ki kendi çocuklarım öyle değil. Onları geri içime sokasım geliyor. Ayrıca senin bu duruşun da çocuğunu daha güzel yetiştirmeni sağlayacak. Ben istediğim zaman. çocuğuma karşı da çok dik durabiliyorum mesela. Onun için vicdanlı akıllı beni üzmeyen çocuklarım var çok şükür.
Yani özet çocuğun senin canın oluyor ve onu sevmemek gibi bir şansın olmuyor.
 
bende çocuklara pek yaklaşamazdm hamile kaldığmda da endişelerim vardı ama anne olunca herşey çok değişti içimdeki bilmediğim çocuk sevgisi ortaya çıktı şuan dışarda heryerde gördüğüm çocuklar benim çocuğum sanki dünyanın en tatlı şeyleri özellikle anne olmayı çocuk sevmeyenlere tavsiye ediyorum
 
Her yıl köpek gibi enikleyip sokağa başıboş salmaktansa, hırsız, gaspçı, terörist yeriştirmektense böyle on kere düşünüp 1 tane bile yapmamak daha iyidir. Ben yapmayı düşünüyor muyum tabi ki bakabilecek sabrım olursa 5 tane yapacağım hem de sokağa salmayacağım ama sorumluluğunu üstüme alıp onları ve geleceklerini düşüneceğim baktım gitmiyo mu yapmayıveririm böyle milletin ağzına sakız olmaktansa sorumsuz anne diye,

bir de sibirya kurdum var o ilk çocuğum annesinin bitanesi
 
Şu an hem işin hem erkek arkadaşının istememesi yüzünden soğuk bakıyor olabilirsin.
Ancak daha sonra fikrin değişebilir çünkü bir noktada gerçekten hormonlar baskı yapmaya başlıyor:)
Kendi çocuğun çok başka oluyor.Kendi canından,kanından,kendinden ve sevdiğinden bir parça.
Başka bir sorunu yoksa çocuğu için böyle hissetmeyecek anne olmaz diye düşünüyorum.

Çocuklar belli bir yaşa kadar ailenin aynası oluyorlar.Nasıl yetiştirirsen öyle davranıyorlar.
O yüzden beğenmediğin örnekleri görmezden gelmeni tavsiye ederim.
Kendi çocuğunu yetiştirirken,hoşgörmediğin davranışlardan kaçınmak senin elinde.

Ben de çocuğum olmadan önce gördüğüm her bebeği kucağıma alıp sevmezdim.
Hala başkasının bebeğini öpmek istemem.Başkasının da benim çocuğum küçükken öpmesini,ellemesini sevmezdim.
Ama gülümseyen bebeğe kayıtsız kalmam,ilgi isteyen çocukla ilgilenirim,çocukları kollarım vs...
Bunları senin de yaptığını tahmin ediyorum zaten.
 
Cocuklari sevmeyen baya insan varmis.
Ogretmen olup nasil cocuklari sevmezsin diyen olmus, ben cocuklardan nefret etmiyorum ama sarilip opmuyorum. O tarz seyler hic icimden gelmez ama ogrencilerimle cok iyi anlasirim. Burunlarini silip saclarinin bitli oldugunu bile bile bagladigim cok olmustur. Bu da merhametten ve sorumluluktan kaynaklaniyor sanirim.
Cocuk sevmeyen cok insan varmis ozellikle konularda cocuk odakli yorumlarda cok rahatsiz oluyordum. Acik ve net saygisizlik yapan bir cocuga anne olanlar ve cocuklara bayilanlar "ama o cocuk" diye yazip hosgorurken ben o acidan bakamiyorum mesela.
En azindan normal bir sey oldugu yonunda ikna oldum :)
 
Öğrencilerinizi seviyorsanız sorumluluk sahibisiniz demektir. Eminim kendi çocuğunuz olduğunda onu da seveceksiniz. Böyle bir arkadaşım
vardı, eğitim fakültesinde okurken çocukların sadece güzel olanlarını seviyorum diyordu. Öğretmen olunca her şey değişti, çocukların hepsini sahipleniyor ve çok seviyor. Anne olunca da değişti fikirleri yavrusuyla dört dörtlük ilgileniyor, seviyor, tahammülkar. Her şey sorumluluk sahibi olmak, merhamet ile ilgili. Bence şimdiden kaygıya gerek yok. Ha bir de herkes çocuk sahibi olmalı diye bir kaide de yok...​
 
cocuk sevmeyip hayvan sevmek nasıl bir anormallikir anlamadım insan yavrusu nasıl sevilmez nerde yaslı kokoş nineler var bakın hepsi kedi manyağı nedeni cocuk yapmayıp kedi bakmalar ve yanlızlığa mahkum yaşıyorlar hayvan bu yemek veremsen çeker gider.ı allah insanı en üstün yaratmıştır bir cocuk ile bir hayvan aynı olamaz hayvanıda sevebilirsin ama cocuk sevmiyorum demek çok anormal
 
Son düzenleme:
tanidiklarim var mesela 30 yasina kadar cocuk istemeyen..sonra birden hormonlardanmidir nedir..aniden karar degistirip cocuk isteyen...

ama hic cocugu olmayan tanidiklarimda var...biraz kendi rahatlarini dusundukleri icin cocuk yapmamislar...iki kisi gezip tozup hayatini yasamak isteyen...cocuk zaman ve fedakarlik isteyen birsey sonucta...bunlari istemeyen tanidiklarim var...

bana cok garip gelmiyor artik cocuk istenmemesi.. bende normalde baskalarinin cocuklarini ne kadar sevsemde oyle yalap salap opup koklamazdim, halbuki bekarligimdan beri ne zaman bir bebek kiyafeti gorsem carsida pazarda yapisirim...

cok sukur..hamileykende cok seviyordum her tekmesini her hareketini her ultrason fotosunu...ama dogduktan sonra daha bir baska oldu hersey...birde bekledik, tedavilerden gectik...her insan evladini sever mutlaka ama insan boyle bekleyincede bir baska uzerine titriyor...

cunku cogu kisi yaptim oldu derken, siz oyle yaptim oldu diyemiyorsunuz..suphesiz Rabbim istemedikce olmaz, olduran O dur...
demek istedigim daha bir bilincinde oluyorsunuz...

vakti zamani gelince sende istersin bence…
 
Son düzenleme:
şuraya yazıyorum, ben kaza eseri, yanlışlıkla hamile kalacaksam gelecekte, bu yazıyı okuyup çocuk isteyene versin allah benim yerime, beni es geçsin

ayrıca lütfen anormal de bilmem ne de yazmayalım, kime göre normal, neye göre normal... seven yapsın 3 tane mi 5 tane mi otursun baksın, sevmeyenlere dil uzatmaya hakkı yok kimsenin.
 

eşler ne diyor bu duruma onlar da hemfikir mi sizinle
 
anaokulu öğretmenı bı yakınımda çocuklardan bıkmış ve çocuk istemıyor

zaten uzun yıllar evli olmasına rağmen bı sure olmadı daha sonrada

uğraşamıycm dıye düşünerek tedavıyı falan bıraktı

resmen çocuklardan soğumuş
 
almila34 .!.:
eşler ne diyor bu duruma onlar da hemfikir mi sizinle
Genişletmek için tıkla...

benimki kendi yeğenlerine tahammül edemez, öyle uslu uslu otururken problem yok elbette ama 1-2 vızıldanmaya mızıldanmaya başladı mı "alın götürün şunuuuu" diye bağırır anında. 17-18 yaş ve üstüyle problemi yok, zaten onlar da çocuk sayılmaz
 
Rose_of_viva belki bir cok kisi senin soyledigin seyi ima etti ama senin uslubunla degil, rahatsiz edici bir tarzin var.
Neyse ki cabuk kopuren biri degilim.
Anormal demissin sana bir soru sorayim ve mecburen kendimi ovmek durumundayim burada:)
Acaba cocuklari cok sevip sokaktaki kediye nefret besleyen ve hatta bahcesine dadandi diye zehirleyen biri mi daha anormaldir yoksa cocuklara bayilmayan ama canli olan her seye merhamet besleyen ben mi?
 

neyi sevip sevmiceme senmi karar vericeksin al ben çocuk sevmiyorum hayvanları daha çok seviyorum oldumu canım

kusurabakma h0ly cim ben senin gibi sabırlı değilim helede kendi fikirlerini dayatmaya çalışanlara onun gibi düşünmek zorundaymışız sanki
 

hayır bir de yemek vermesen çeker gider demiş, e ne yapalım biz de şimdi annesini babasını öldürenleri mi örnek verelim?
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Annemin Uzun Süren Misafirliği ve İçsel Sorgulamalarım
2
Yorumlar
36
Görüntüleme
3K
leyla_17
L
K
Çocuğum olduktan sonra yaşadığım pişmanlık hissi…
3 4 5
Yorumlar
97
Görüntüleme
8K
Kelebekhayati
A
Benle olan problemleri yüzünden çocuklarını cezalandıran baba..
2 3 4
Yorumlar
78
Görüntüleme
3K
AroSee
A
R
  • Kilitli
Sevgilimle buluşma korkusu
2
Yorumlar
30
Görüntüleme
2K
rosalindamiss
R
K
Boşanmış çocuklu bir adamla evlendim
22 23 24
Yorumlar
460
Görüntüleme
21K
escada35
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…