Ailen arkanda ne de güzel duruyor canım,bence bu intihar düşüncelerin bu kendini boğmaların hem senin hemde ailen için çok üzücü be katlanılmaz hale gelmiştir bile anlattıklarına göre.Senin bedenin senin kararın öncelikle sorunlarının üstesinden gelmelisin ve aileni bu şekilde üzmemelisin.Elbet seni günahınla sevabınla sevecek biri çıkacak karşına.Kendine de güzelim anne babana da hayatı zindan etme lütfenYadırgayanlar olacak umrumda değil çünkü benim psikolojim iyice bozruldu fikir ve yardım istiyorum Ben beş buçuk sene önce birine inandım yani bakire değilim bunu nasıl yaptım düşünüyorum düşünüyorum bunu yapan ben miyim diye kendimi yiyip bitiriyorum. Çünkü ben başörtülü ve inançlı insanım. Ve bu hatayı namaz kılan bir insan olarak yaptım. Şimdi 5 buçuk yıldır beynimi kemiriyor kendime kızıyorum sürekli. Bir dr bipolar bozukluk hastasıyım.Şuan depresyon dönemindeyim.Manikte çok neşeli oluyorum.Manikte olduğum zaman ya da atakta olmadığım zaman bunu sorun etmiyorum. Manikte diktircem depresyonda diktirmicem kafasındayım.Fikirlerim sürekli değişiyor. Diktiripte vicdan azabıyla evlendikten sonra bunu söylerim eşime kandırdım seni derim diye korkuyorum. Çenemi tutabilir miyim kendime güvenim yok.Ama ailem sakla başına kakar diyor. Ben bu sorun yüzünden ömür boyu mutlu olamıcam galiba.Sağolsun ailem bişe demedi yaşadıktan 2 sene sonra akıl hastanesinde kalacağım zaman ağlama krizinde söyledim.Babam keşke zamanındasöyleseydin bize ben o çocuğu bulurdum dedi.2 defa hastanede yattım.Bu senede manik atak geçirdim 6 aydır hastayım bu yaptığım şey hastalığımı tetikliyor.Okul durumumdan da bahsedim 2017 mezunuyum bitirdiğim bölümün ataması iyi. Ama ben 2 sene üst üste atak geçirdim kazanamadım kpssyi şimdi ekpss için rapor alacağım atanamamak işsiz olmakta tetikliyor.Babam eline mesleğini al öyle bulursun birini diyor onların sözünü dinliyorum bende ama şu var bi erkeğin bana sahip çıkmasını beni hatalarımla da kabul etmesini bir mucize olarak beni kınamayan azarlamayan ve bunu söylediğimde beni kullanmaya kalkmayacak birine ihtiyaç duyuyorum çünkü 1 tane bile arkadaşım yok insanlar hep hastalığımla dalga geçti bir paspas gibi çiğneyip üzerimden geçtiler yani ben geçmişte kaldım geleceği ya da şuanı düşünemiyorum anneme ilaç verde intihar edim dedim ve kendi kendimi dövdüm bacaklarım morardı...Hayatımda biri yok bu sorunu işe başlayınca düşünürüm diyorum ama olmuyor doktorum depresyonu geçirmeye çalışıyor ama geçmiyor sizc3 napim 25 yaşımw gircem ve ben hayatımda biri olmasada evlilik çağına yaklaştığım için korku saldı. Başıma kakılmasından korkuyorum.Karşımdakinin başıma kakmayacağını nerden anlıcam...(Hastanede yatmamı bu olaydan sananlar olmuş bipolardan yattım 2 kere bu sebepten değil)
Şükür diyeceğin çok sebebin var aslında. Ailen bu yaşadığın şeyden ötürü seni örseleyip yaftalamamış. Mükemmel bir ailen var.Yadırgayanlar olacak umrumda değil çünkü benim psikolojim iyice bozruldu fikir ve yardım istiyorum Ben beş buçuk sene önce birine inandım yani bakire değilim bunu nasıl yaptım düşünüyorum düşünüyorum bunu yapan ben miyim diye kendimi yiyip bitiriyorum. Çünkü ben başörtülü ve inançlı insanım. Ve bu hatayı namaz kılan bir insan olarak yaptım. Şimdi 5 buçuk yıldır beynimi kemiriyor kendime kızıyorum sürekli. Bir dr bipolar bozukluk hastasıyım.Şuan depresyon dönemindeyim.Manikte çok neşeli oluyorum.Manikte olduğum zaman ya da atakta olmadığım zaman bunu sorun etmiyorum. Manikte diktircem depresyonda diktirmicem kafasındayım.Fikirlerim sürekli değişiyor. Diktiripte vicdan azabıyla evlendikten sonra bunu söylerim eşime kandırdım seni derim diye korkuyorum. Çenemi tutabilir miyim kendime güvenim yok.Ama ailem sakla başına kakar diyor. Ben bu sorun yüzünden ömür boyu mutlu olamıcam galiba.Sağolsun ailem bişe demedi yaşadıktan 2 sene sonra akıl hastanesinde kalacağım zaman ağlama krizinde söyledim.Babam keşke zamanındasöyleseydin bize ben o çocuğu bulurdum dedi.2 defa hastanede yattım.Bu senede manik atak geçirdim 6 aydır hastayım bu yaptığım şey hastalığımı tetikliyor.Okul durumumdan da bahsedim 2017 mezunuyum bitirdiğim bölümün ataması iyi. Ama ben 2 sene üst üste atak geçirdim kazanamadım kpssyi şimdi ekpss için rapor alacağım atanamamak işsiz olmakta tetikliyor.Babam eline mesleğini al öyle bulursun birini diyor onların sözünü dinliyorum bende ama şu var bi erkeğin bana sahip çıkmasını beni hatalarımla da kabul etmesini bir mucize olarak beni kınamayan azarlamayan ve bunu söylediğimde beni kullanmaya kalkmayacak birine ihtiyaç duyuyorum çünkü 1 tane bile arkadaşım yok insanlar hep hastalığımla dalga geçti bir paspas gibi çiğneyip üzerimden geçtiler yani ben geçmişte kaldım geleceği ya da şuanı düşünemiyorum anneme ilaç verde intihar edim dedim ve kendi kendimi dövdüm bacaklarım morardı...Hayatımda biri yok bu sorunu işe başlayınca düşünürüm diyorum ama olmuyor doktorum depresyonu geçirmeye çalışıyor ama geçmiyor sizc3 napim 25 yaşımw gircem ve ben hayatımda biri olmasada evlilik çağına yaklaştığım için korku saldı. Başıma kakılmasından korkuyorum.Karşımdakinin başıma kakmayacağını nerden anlıcam...(Hastanede yatmamı bu olaydan sananlar olmuş bipolardan yattım 2 kere bu sebepten değil)
İnançlıysan neden karşındaki insanı kandırıosunki??Burda bir tezatlık var .Kimseyi kandırma.Bunun günahı çok buyuk.Hakkına hirmiş olursun karşındakının.Dedem ne der biliomusun.Hak yiyem bok yer der hep.Ve hiç bir zamanda vicdanın rahat etmicek yapma bunu bence.Karşına sl konuş.Yadırgayanlar olacak umrumda değil çünkü benim psikolojim iyice bozruldu fikir ve yardım istiyorum Ben beş buçuk sene önce birine inandım yani bakire değilim bunu nasıl yaptım düşünüyorum düşünüyorum bunu yapan ben miyim diye kendimi yiyip bitiriyorum. Çünkü ben başörtülü ve inançlı insanım. Ve bu hatayı namaz kılan bir insan olarak yaptım. Şimdi 5 buçuk yıldır beynimi kemiriyor kendime kızıyorum sürekli. Bir dr bipolar bozukluk hastasıyım.Şuan depresyon dönemindeyim.Manikte çok neşeli oluyorum.Manikte olduğum zaman ya da atakta olmadığım zaman bunu sorun etmiyorum. Manikte diktircem depresyonda diktirmicem kafasındayım.Fikirlerim sürekli değişiyor. Diktiripte vicdan azabıyla evlendikten sonra bunu söylerim eşime kandırdım seni derim diye korkuyorum. Çenemi tutabilir miyim kendime güvenim yok.Ama ailem sakla başına kakar diyor. Ben bu sorun yüzünden ömür boyu mutlu olamıcam galiba.Sağolsun ailem bişe demedi yaşadıktan 2 sene sonra akıl hastanesinde kalacağım zaman ağlama krizinde söyledim.Babam keşke zamanındasöyleseydin bize ben o çocuğu bulurdum dedi.2 defa hastanede yattım.Bu senede manik atak geçirdim 6 aydır hastayım bu yaptığım şey hastalığımı tetikliyor.Okul durumumdan da bahsedim 2017 mezunuyum bitirdiğim bölümün ataması iyi. Ama ben 2 sene üst üste atak geçirdim kazanamadım kpssyi şimdi ekpss için rapor alacağım atanamamak işsiz olmakta tetikliyor.Babam eline mesleğini al öyle bulursun birini diyor onların sözünü dinliyorum bende ama şu var bi erkeğin bana sahip çıkmasını beni hatalarımla da kabul etmesini bir mucize olarak beni kınamayan azarlamayan ve bunu söylediğimde beni kullanmaya kalkmayacak birine ihtiyaç duyuyorum çünkü 1 tane bile arkadaşım yok insanlar hep hastalığımla dalga geçti bir paspas gibi çiğneyip üzerimden geçtiler yani ben geçmişte kaldım geleceği ya da şuanı düşünemiyorum anneme ilaç verde intihar edim dedim ve kendi kendimi dövdüm bacaklarım morardı...Hayatımda biri yok bu sorunu işe başlayınca düşünürüm diyorum ama olmuyor doktorum depresyonu geçirmeye çalışıyor ama geçmiyor sizc3 napim 25 yaşımw gircem ve ben hayatımda biri olmasada evlilik çağına yaklaştığım için korku saldı. Başıma kakılmasından korkuyorum.Karşımdakinin başıma kakmayacağını nerden anlıcam...(Hastanede yatmamı bu olaydan sananlar olmuş bipolardan yattım 2 kere bu sebepten değil)
İşte ben bu zihniyeti anlamıyorum, kusura bakmayın.Çünkü ben başörtülü ve inançlı insanım. Ve bu hatayı namaz kılan bir insan olarak yaptım.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?