yapıcam son kez akşam konuşcam ve birdaha bu konuyu açmayacam..küs de kalmayacam eskiisi kadar da olamayacam elimde değil tabi bu..ama deneyecem demekten bişi kaybetmem..iyiki varsınız düşüncem değişti..
canım okadar zorduki..çok sevdik birbiirimiz biz ..evlenmeye karar verdiğimizde ikimizinde işi yoktu heryer kurumuştu sanki bi uğursuzlukdu giidyordu.iş bulamıyorduk ki ailelerimize anlatalım evlilik planlarımıızı.neyse ben bi süre sonra iş buldum 3-5 e bakmadan çalıştım para biriktirdim çeyiz yapmaya başladım.ama eşim işsizdi hala.ailesinin durumuda iyi değildi babası yok anneside emkli maaşıyla zor geçinen biriydi.aileme açtım konuyu çünkü evlenme telaşın sokmuşlardı beni..kuzenimle hemde..babam asla hayır dedi yok memleketi işsizliği ailesi filan herseyi bahane etti.istemeye geldiler vermedi 1 yıl daha geçti..eşim işe başladı eksiklerimizi aldık herşeyimizi yaptk işiyle herseyiyle tekrar geldi tekrar vermedi babam anca ben ölünce evlenirsiniz dedi..kahroldum ağladım yemedim içmedim aylarca..bu kez eşimin amcası kovulduğum yere tekrar kız istemeye gitmem dedi o gelmedi..amca gelmezse gurur yapıosa bende kız vermem dedi babam..iki tarafıda ikna etmekten mahvolduk..neyse bişekilde nişanlandık babam eşimi eve dahi sokmadı hiç..dışardada geç saatlerde görüşmeme iizn vermedi..cephe aldı kin duydu eşime..neyse biran önce evlenelim dedik ve evlendik ama birsürü borç harçla ..babam ev şartı koymuştu dünya borca girip ev aldık benim arabam zaten vardı eşim şirketin arabasını kullanıyor onun aracı yok..düğün borçları altınlar mobilyalar ev kredisi derken çok zorlandık çok günler yaşadık..tam rahat ettik dedik bebek planları yapmaya başladık,tatile gitmeyi hakettik dedik bu kış bu olayı yaşadık işte cnm.daha çok sey varda kimsyi sıkmak istemiyorum.