Eşim İle Çevremiz Yok Çok Bunalıyorum , Ne Olacak Böyle

Geçenlerde benzer bi konu açtım
Herkesin arkadaş ortamı, ailesi vs var ve yetıyor gibi kimsenin yeni birilerine ihtiyacı yok
Benimde izmirde kaldı arkadaslarım zaten şimdi tanıştığım insanlarla da dost olma niyetinde değilim maksat iki muhabbet dönsün kahve içmeye bi arkadaş olsun ama bulamadım henüz :)
Parktan yürüyebilirsiniz çocuklar oynarken bana gel bi kahveye diyip daha sonra eşli görüşmeler yaparsınız
 
Herkesin yapisi farkli, dertsiz basina dert almak mi istiyorsun demis bi cogu ama karakter meselesi bu.
Bende kalabaligin icinde buyudum haftada bir de olsa insan toplanip bir araya gelmek istiyor sevdikleriyle.

Gorumcenizle ne yasadiniz bilmiyorum ama iyi bir insan olduguna inaniyorsaniz bir sansi hak ediyor bence. Cocugunuz icin de iyi kuzenleriyle gorusmesi. Ayrica sosyal bir bayanmis sizi ortamlara sokacagina eminim.
Umarim gorumcenizle tekrar bir araya gelebilirsiniz.

2.5 cokta uzak degil 2-3 haftada bir ailenizin yanina da gidin ordan gorusebildiginiz kuzenlerinizle gorusun evinize davet edin falan yada birlikte tatile gidin.
 
bizde böyleydik ama bana son zamanlar ne oldu neden ruh halim böyle bilemiyorum
O zaman hani parkta vs konustugun anneler ya da komşularından şöyle merhabalastigin birileri varsa bi kahveye vs davet edip başlangıç yapsan gelirler canım. Sonra devamı gelir sanıyorum. Gerçi kafanın uyuşması da önemli iste. Dediğim tarzda da ömrüm boyunca (29 yasindayim) sadece 2 arkadaşım oldu. Rahatca sacmalayabildigim. Sabahlara kadar guldugumuz vs. Malesef o da lise yıllarında kaldı benim. Şimdi dediğin gibi merhabadan öteye gitmeyen veya sürekli sorun anlatan konusan çevre var. O yüzden sevmiyorum ben. Inşallah sen bulursun. :)
 

Bana sorununuz cevre eksikliginden cok psikolojik gibi geldi. Hicbir seyden keyif alamiyorum diyorsunuz, evet kalabalik ortam ve muhabbet ozlemi duyulacak seyler ancak kendi kendinize oldugunuzda da zevkle yaptiginiz seyler olur normalde. Esinizle cocugunuzla gecirilen bir haftasonu insana enerji verir, siz ondan da sikildim diyorsunuz. Acaba hayatin rutini, cocuk vb derken biraz bunaldiniz mi? Bence icsel sikintinizi giderirseniz, cevre edinmek de kolaylasir, bunu bu kadar buyuk bir sorun olarak da gormezsiniz.

Tam olarak neden sikildiginizi sorgulamaniz gerek, ilk akliniza cevresizlik gelmis ama bence asil sebep bu degil. Kendinizi bir rutinin icinde sikismis mi goruyorsunuz, yaptiginiz cogu seyi anne,es olarak goreviniz oldugu icin mi yapiyorsunuz? Kendiniz icin yaptiginiz ne var, sadece kendinize ait hissettiginiz zamanlar var mi?
 
Herşey ayarında güzel
İnsan farklı bi ses muhabbet arıyor
Maalesef ev oturmaları kalmadı pek
İnsanlar korkar oldu yeni biriyle tanışmaya
Çoğu kişi de çalışınca kimse kimseyi görmek istemiyor
 
bende böyle düşünüyordm ama sonra neden bu hala geldim neden bu düşünceler kapladı içimi bilemiyorum görümcem cok sosyal bir insan olduğu için içten içten ona mı imreniyorum ki :/
bence sen fazla düşünüyorsun herşeyi o yüzden kafana takıyorsun. valla iş bitsede eve gitsemde şöyle bir ayaklarımı uzatsam derdindeyim misafire tahammülüm yok inan belli bir zamandan sonra inan çekemiyorsun. görümce konusuna gelince muhtemelen oda seni özendirmek için elincen geleni yapıyordur. bu duruma gelmenin en büyük etkeni bile muhtemelen odur
 
Önceki konularınıza baktım eşinizle çok kaliteli bi iletişiminiz yok,gerçekten sevildiğinizi hissetmiyorsunuz vs vs birsürü sorun,tek problem yalnız olmanız değil yani,ben özellikle etrafımdan insan temizliyorum içimden de öyle kimseyle uzun uzun muhabbet etmek gelmiyor valla bilinçli bi tercih olduğu için mutluyumdur belki bilmiyorum ama sizin tek sorun yalnızlık değil o kesin
 
tam 7 senedir tek bir kelime dahi etmediğim, nerede yaşadığını bile bilmediğim bir arkadaşımla internetten birbirimize verdiğimiz bir selam sonucu arkadaşlığımız tekrar başladı. yakın olmadığımız için çok sık görüşemiyoruz ama sıkça telefonlaşıyoruz.


özellikle lise arkadaşlıkları bugünler içindir. uzun süredir konuşmadığım bir lise arkadaşımla hasbelkader bir şekilde konuşmaya başlarsak sanki araya hiç zaman girmemiş gibi oluyor.


siz de sosyal medya kullanıyorsanız bir selam verin sohbet açın ya da numarası varsa direkt arayın. hiç mi arayabileceğiniz birisi yok? olsun. inanın benim bu bahsettiğim arkadaşım arayabileceğim bir insan değildi.


ki ben sosyal medya da kullanmam. 2 ay gibi kısa bir süreliğine açmıştım, açtığım zaman ekleşip selamlaştık. gerisi geldi. en kötü siz de açın bi instagram, ekleyin uzun süredir konuşmadığınız kişileri. selam verin, “yaa ne kadar zaman oldu görüşmeyeli” diye girin :)


bir de arkadaşın nereden ne zaman çıkacağı pek belli olmuyor :) uzun bir süre boyunca nefret ettiğim, düşüncelerinden hiç haz etmediğim, karşılıklı muhabbet kuramadığımız bir sınıf arkadaşımla bir gün oturup sohbet etmem sonucu güzel bir arkadaşlık başlattık. siz de şimdi uzun zamandır iş arkadaşlarınızla frekans yakalayamamış olabilirsiniz fakat dediğim gibi, uzun zamandır kuramadığınız bir muhabbeti bir gün rastgele kurabilirsiniz. çekinmeyin, atıştırırken bir şeyler ikram edin mesela (bizimki fıstık ikramımla başlamıştı ), bi gün öğle yemeğine birlikte çıkmayı teklif edin… gibi gibi…


ayrıca yardım istemek, bir şeyler sormak da çok güzel bir taktik. okuduğum üniversiteden pek fazla insanla muhabbetim yok benim de mesela. fakat bir arkadaşım var ki öyle bir şekilde tanıştık işte, 5 dakika anca konuştuk belki. bir gün telefonuma bir şey soran bir mesaj attı ve arkadaşlığımız başladı. ki o soruyu sorabileceği bir ton arkadaşı vardı hele beni henüz 5 dk tanıdığını düşünürsek garipti. ama ben hiç “niye bana sordun ki?” yahut “numaramı nereden aldın sen ya?” demedim whatsapp grubundan bi yerden alıvermiştir önemli değil. siz de soru sormaktan çekinmeyin. bana 5 dklık arkadaşım sordu diyorum, siz tanıdığınız ama sohbetinizin olmadığı insanlara hayli hayli bi şeyler danışabilirsiniz


biliyorum çalışan bir anne olduğunuz için çok fazla vaktiniz yok ama mümkün olduğunca hayatınızda değişiklikler yapın, değişik aktivitelere katılın. bu ille “kursa gidin” gibi sıkıcı aktiviteler olmak zorunda değil. örneğin eski erkek arkadaşım şans eseri gittiği bir kampta şu an en yakın arkadaşı olan insanlarla tanışmıştı. ha keşke tanışmaz olaydı, o ayrı mesela ben daha geçen dünyanın bir ucunda katıldığım bi aktivite sonucu bir aile bulup muhteşem vakit geçirdim. hem de muazzam bir tesadüf sonucu.


hayatınızda mümkün olduğunca değişiklikler yapın. mümkün olduğunca konferanslar, kongreler, değişik iş imkanları, iş değişiklikleri, görevlendirmeler, eğitimler… girebileceğiniz kadar farklı ortamlara girin. ve hep canayakın olun.


bir de tur gezilerini hiç ama hiç sevmem ama bu da bir seçenek olabilir :) turdan tanıştığı insanlarla görüşmek için şehir değiştiren arkadaşım var benim, size neden aynı şehirden yakın olabileceğiniz bir insan denk gelmesin ki?
 
Valla ne görümceyi takarım ne de eltiyi. Onlar tatillerine gıderler her sene uc bes defa. Bazen yurt dısına. Cocukları da var. Ne cocuklarına özendım ne hayat tarzlarına eşim olsa yeter bana. Yaşadıgım şehirde ne akrabam var ne komsum ne de tanıdıgım. Böyle güzel. Bızımkının taraf gelıp de rahatsızlık vermedıgı surece keyfımız ıyı. Hali hazırda 3 kısıymıssınız de. Bence keyfini çıkarın. (Sanırım asosyalim )
 
Hic bulasma dertsiz basini derde sokma burda okuyoruz komsusu yada arkadas ortaminda neler yasandigini?malesef insanlar cekemiyo kimseyi.esimle cocugumla mutluyum kimseye ihtiyacm yok
 
Kimseye ihtiyacın yok eşin var bal gibide bir evladın var. 3 nüz çok güzel planlar yapabilirsiniz.

Şu devirde öyle aman aman arkadaş arayışına girmek doğru değil hele bu saatten sonra. Herkes kendi menfaatini güder olmuş.

Bence Sizin asıl sorununuz çevreden ziyade gideceğiniz yerlere plan yapamamak bence.
 
diyorumda kimse gelmiyor
 
belkide aslında bende böyle düşünüyorum çünkü o kadar yaşanan seylerden sonra ben iyi olalım istedim ama o bana karşı mesafesini aşmadı ne yazık ki.. hep soguk davrandı bende baktm olmuyor bıraktım ama o kadar sosyal bir insan ki imreniyorum işte elimde değil.. biz ise ev iş arası.. yapayalnız asosyal gecen günler..
pazar günleri artık hep aynı şeyleri yapmaktan bıkmış kişiler :
 
belkide öyledir canım bilemiyorum inan ki.. derinlere inmeye çalıştıkca daha çok boguluyorum sanki
 
bende sizin gibi düşünüyordum eşim ve cocugum yeter bana diyordum ama son zamanlar bu ruh hali içerisine girdim ve kendimi bu durumdan ne yazık ki kurtaramıyorum
 
aslında plan yapar cıkarız evden ama ben ne yaparsak yapalım bir türlü keyif alamıyorum
 
sen iyi olmak istiyorsun ama o istemiyor demekki boşver zaten seninde onunla hiç işin olmasın koca tarafından ne kadar uzak o kadar mutluluk bence çünki kıskanıyorlar damarları kalkıyor. o da senin bu durumunu anlamış olmalıki kıskandırmak için elinden geleni yapıyor ama yinede herşey senin elinde hayatı sen neşelendirebilirsin bunun içinde düşüncelerinden kurtulmalısın
 
kimseye ihtiyaç duymuyorum
hatta kimse de bana bulaşmasın diyorum
eşimle mutluyum
Aynı ben. Artık faydadan çok zarar geliyor insanlardan. İşten kalan zamanlarda evimde dinleneyim, eşimle vakit geçireyim yetiyor bana. Sıkılmıyor musun diye sormuyorlar mı bir de.
 
Aynı ben. Artık faydadan çok zarar geliyor insanlardan. İşten kalan zamanlarda evimde dinleneyim, eşimle vakit geçireyim yetiyor bana. Sıkılmıyor musun diye sormuyorlar mı bir de.
hiç sıkılmam :)
zaten günde 11 saat evde yokuz.
evde tavla oynarız, temizlik yaparız
eşimle çay ssati yapar kek vs yaparız, film izleriz yemek yaparız
balkonda mum ısıgında otururuz :)

hiç olmadı aynı koltuğun iki ucunda sessiz sakin dururuz :)

eşim olmadığı zamanlarda da ben kendim takılmayı cok severdim.
çok insan gereksiz insan bana göre
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…