Af dileyen yok bence boyle devam edin af etseniz biraz iyi devam etse sonra yine ayni sorunlar yalanlar baslar hamile kaldi bize mecbur kaldi geldi derler iyi dusun
Doğumda eşin muhtemel yumuşayacak ailesi sonuçta babaannesi ve dedesi diyecekCok gerçekçi bir yaklaşım :) teşekkür ederim. Bende hamile oldugum icin dogumda ve sonrasinda illaki yine gelelim edelim olacak. Yine can sıkıntısı. Umarım ben bulurum ve sana da soylerim. Sözlerinden yaşanmışlık akıyor.
Senin eşin durumların farkında ve senin yanında bide herşeyin farkında olup yine de ailem diyenler var benim kocam gibi. :/Arkadaşlar merhaba 3 yıllık evliyim. Konu derin ama özet yazmam gerek okumaktan vazgeçmeyin. Eşimin ailesi ile tanışma ,nişan, düğün ve sonrasında bir cok sorun yaşadık. Bu sebepler cok basit seylerdi nişanda bohça getirmiycez , bu adeti gerekli görmüyoruz gibi seyler ya da nikah illa dugunde olsun ( ben calistigim için tazminat alacaktim ve eeken nikah yapmam gerekti ama anlamadılar) yani aslında problem olmayacak seyler esimin ailesi tarafindan sorun yapıldı. Velhasıl istenmeyen gelin ilan edildim bir anda. Tabi bu süreç içerisinde cok zor gunler gecirdim. Kendi ailemde bu sebeplerden dolayı karşı tarafın bu konuşmaları peoblem cikarma durumlarından dolayı onlarda istemedi ve ben cok arada kaldım. Bir cok sey ile savaştım. Tabi bu savaş beni cok yıprattı ve üzdü. Bie cok haraktler iftiralar yalanlar ortaya atıldı. Esim bunlarin dogru olmadığı biliyordu. Ve yanimda yer aldi ama tabi bu sürede oda yıprandı ve bazen yorulmus olacak ki çoğunluğun oldugu tarafta yer alip beni yanliz bıraktı. Cunku esimin annesi ablasi ve teyzesi esime farkli konusup onu etkiliyorlardı. Yalanlar konusuyorlar hic utanmadan. En son bir gun annesi ile ben konusurken esim yanımda ben telefonun hoparlörini açtım. Esimde konuşmayı duydu ve annesinin yalan soyledigine sahit oldu. O gun bu gundur eşim herseyi yine biliyordu ama simdi daha bir farklı sekilde yanimda duruyor. Ve esimin ailesi ile görüşmüyorum. Esimde görüşmüyor mecburi konusmalr gorusmeler yapiyor. Onun adina tabiki üzülüyorum cunku ben hic istemezdim boyle olmasını,ailesinin bu sekilde davranmasi en cok onu üzüyor. Gel gelelim hamileyim. Derdim şu ki icimden ailesine karşı duyduğum nefreti atmak istiyorum ama başaramıyorum. Affetmek istiyorum kendi icimde kalbimde nefret taşımak istemiyirum ama o kadar yaralarım derin ki. O kadar canımı yaktılar ki icimden atamıyorum. Ben 30 yaşındayım bu insnlar ile tanışana kadar kimseye nefret beslemedim. Kimseye hakkımı helal etmemezlik yapmadım. Affettim. Ama onları affedemiyorum. Af dileyen yok yanlış anlamayın ben sadece kalbimi temizlemek istiyorum. Nasıl onlara duyduğum nefreti atarım içimden
Doğumda eşin muhtemel yumuşayacak ailesi sonuçta babaannesi ve dedesi diyecek
Senden de birşey olmamış gibi davranmanı yeni bir sayfa açmanı isteyecek
Eğer onlardan gerçek bir adım bir telafi çalışması görürsen için kısmen soğur
Aksi takdirde doğum sonrası psikolojinin de etkisiyle sen ara ara gündeme getireceksin unutmadığın için yine sen suçlanacaksın
Keşke aile içinde hiç böyle şeyler yaşanmasa belirli bir mesafede ilişkiler yürüse
Dışarıdan söylemek kolay görüşmek zorunda değilsin affetmek zorunda değilsin
Olmuyor işte aile içinde görüşmemek
Affetmek olayını tamamen kendin odaklı düşün
Çünkü içimizde tuttuğumuz herşey ağırlığıyla öfkeye dönüşür
Affetmek aslında kendimizi serbest bırakmaktır.
Son dediğine gelirsek evet yaşanmışlık var
Senin eşin durumların farkında ve senin yanında bide herşeyin farkında olup yine de ailem diyenler var benim kocam gibi. :/
Ben de 37 yasındayımArkadaşlar merhaba 3 yıllık evliyim. Konu derin ama özet yazmam gerek okumaktan vazgeçmeyin. Eşimin ailesi ile tanışma ,nişan, düğün ve sonrasında bir cok sorun yaşadık. Bu sebepler cok basit seylerdi nişanda bohça getirmiycez , bu adeti gerekli görmüyoruz gibi seyler ya da nikah illa dugunde olsun ( ben calistigim için tazminat alacaktim ve eeken nikah yapmam gerekti ama anlamadılar) yani aslında problem olmayacak seyler esimin ailesi tarafindan sorun yapıldı. Velhasıl istenmeyen gelin ilan edildim bir anda. Tabi bu süreç içerisinde cok zor gunler gecirdim. Kendi ailemde bu sebeplerden dolayı karşı tarafın bu konuşmaları peoblem cikarma durumlarından dolayı onlarda istemedi ve ben cok arada kaldım. Bir cok sey ile savaştım. Tabi bu savaş beni cok yıprattı ve üzdü. Bie cok haraktler iftiralar yalanlar ortaya atıldı. Esim bunlarin dogru olmadığı biliyordu. Ve yanimda yer aldi ama tabi bu sürede oda yıprandı ve bazen yorulmus olacak ki çoğunluğun oldugu tarafta yer alip beni yanliz bıraktı. Cunku esimin annesi ablasi ve teyzesi esime farkli konusup onu etkiliyorlardı. Yalanlar konusuyorlar hic utanmadan. En son bir gun annesi ile ben konusurken esim yanımda ben telefonun hoparlörini açtım. Esimde konuşmayı duydu ve annesinin yalan soyledigine sahit oldu. O gun bu gundur eşim herseyi yine biliyordu ama simdi daha bir farklı sekilde yanimda duruyor. Ve esimin ailesi ile görüşmüyorum. Esimde görüşmüyor mecburi konusmalr gorusmeler yapiyor. Onun adina tabiki üzülüyorum cunku ben hic istemezdim boyle olmasını,ailesinin bu sekilde davranmasi en cok onu üzüyor. Gel gelelim hamileyim. Derdim şu ki icimden ailesine karşı duyduğum nefreti atmak istiyorum ama başaramıyorum. Affetmek istiyorum kendi icimde kalbimde nefret taşımak istemiyirum ama o kadar yaralarım derin ki. O kadar canımı yaktılar ki icimden atamıyorum. Ben 30 yaşındayım bu insnlar ile tanışana kadar kimseye nefret beslemedim. Kimseye hakkımı helal etmemezlik yapmadım. Affettim. Ama onları affedemiyorum. Af dileyen yok yanlış anlamayın ben sadece kalbimi temizlemek istiyorum. Nasıl onlara duyduğum nefreti atarım içimden
Ben de 37 yasındayım
Ben de kimseye nefret beslemedim
Kv kp hariç
Eşin mesafeyi koymus
Çok düşünme
Biz de cok sorunlar yasadık
Eşim tavrını koydu ailesine ama, daha snr onlar yön değiştirdiler
2-3 senedir hep iyiyi oynuyorlar ve eşim de onların rol yaptıklarını anlamamaya basladı
Ama ben unutamıyorum
Bana suanda cok iyi davranmalarıni
İçim almıyor çnk eskiden soylenilenler unutamıuorım
Ama eşim unuttu ve ne biçim bir ailem var benim diyen adam, şuanda çok iyi ailem var diyecek moda geldi.
Tsk ederim kendini de üzme iyi gecelerAmin cok teşekkür ederim. Sende cok mutlu ol. Söylediklerini hep aklımda tutacagim sagol :)
Rabbim hepimizi evlatlarımızı korusun inşallah canım. Ben sadece canı gönülden şunu söylüyorum Rabbim huzur bozanlara huzur vermesin.inşallah senin eşinde anlar canım. İnan yaşamazsam anlamazdım harelde bilmezdim bu denli zor olabileceğini ama anlıyorum seni. Allah büyük insllah esinde yanında arkanda olur. O görmese bile allah var canım dua et bol bol allah kötülerin şerrinden korusun senide bebeginide ...
Ayni durumdayiz canim ama bebeklerimiz icin eslerimiz icin sabir diyelim kafani mesgul et baska seyler dusun yoksa insan dugun gunune kadar gidiyor dusunerek yapilan haksızlıklara laf sokulmalara dalip üzülüyor gercekten onlar icin uzulmeyi bile haketmiyorlar en azindan esin yaninda benimki tavir yapmayi da bilmez ailesine ama beni anliyor buda guzel birsey :) kv. Kp de esimin yaninda canim kizim diyor esim yokken suna soyleyin diyor düşün bu insanlardan herseyi bekliyorsun haliyle zamanlada daha az üzülüyorsun yaa takmamayi ogreniyoruz her bayan gibi
benim eşim bana onları ara sor görüş demezEvet mesafeli artık. Ama eşimin ailesi de eşime cok farklı konuşuyorlar bana cok farkli. İkiyüzlülüklerinden bende iğreniyorum. Nasıl insanlar bunlar gerçekten şaşıp kalıyorum. Sınav dünyası iste demek ki bunlarda bizim sınavımız.
Açıkçası bende eşimin yön değiştirmesinden korkmuyor degilim. Ama umarım değişmez. Kadının ailesi soylese bunca seyi damada... erkekler ne kendileei görüşür ne kadını ailesi ile görüştürür ama malesef yine kadınlar cekiyor kahrı... allahtan ilahi adalet var
affetmek zorunda değilsin.Arkadaşlar merhaba 3 yıllık evliyim. Konu derin ama özet yazmam gerek okumaktan vazgeçmeyin. Eşimin ailesi ile tanışma ,nişan, düğün ve sonrasında bir cok sorun yaşadık. Bu sebepler cok basit seylerdi nişanda bohça getirmiycez , bu adeti gerekli görmüyoruz gibi seyler ya da nikah illa dugunde olsun ( ben calistigim için tazminat alacaktim ve eeken nikah yapmam gerekti ama anlamadılar) yani aslında problem olmayacak seyler esimin ailesi tarafindan sorun yapıldı. Velhasıl istenmeyen gelin ilan edildim bir anda. Tabi bu süreç içerisinde cok zor gunler gecirdim. Kendi ailemde bu sebeplerden dolayı karşı tarafın bu konuşmaları peoblem cikarma durumlarından dolayı onlarda istemedi ve ben cok arada kaldım. Bir cok sey ile savaştım. Tabi bu savaş beni cok yıprattı ve üzdü. Bie cok haraktler iftiralar yalanlar ortaya atıldı. Esim bunlarin dogru olmadığı biliyordu. Ve yanimda yer aldi ama tabi bu sürede oda yıprandı ve bazen yorulmus olacak ki çoğunluğun oldugu tarafta yer alip beni yanliz bıraktı. Cunku esimin annesi ablasi ve teyzesi esime farkli konusup onu etkiliyorlardı. Yalanlar konusuyorlar hic utanmadan. En son bir gun annesi ile ben konusurken esim yanımda ben telefonun hoparlörini açtım. Esimde konuşmayı duydu ve annesinin yalan soyledigine sahit oldu. O gun bu gundur eşim herseyi yine biliyordu ama simdi daha bir farklı sekilde yanimda duruyor. Ve esimin ailesi ile görüşmüyorum. Esimde görüşmüyor mecburi konusmalr gorusmeler yapiyor. Onun adina tabiki üzülüyorum cunku ben hic istemezdim boyle olmasını,ailesinin bu sekilde davranmasi en cok onu üzüyor. Gel gelelim hamileyim. Derdim şu ki icimden ailesine karşı duyduğum nefreti atmak istiyorum ama başaramıyorum. Affetmek istiyorum kendi icimde kalbimde nefret taşımak istemiyirum ama o kadar yaralarım derin ki. O kadar canımı yaktılar ki icimden atamıyorum. Ben 30 yaşındayım bu insnlar ile tanışana kadar kimseye nefret beslemedim. Kimseye hakkımı helal etmemezlik yapmadım. Affettim. Ama onları affedemiyorum. Af dileyen yok yanlış anlamayın ben sadece kalbimi temizlemek istiyorum. Nasıl onlara duyduğum nefreti atarım içimden
kabul etme.Cok gerçekçi bir yaklaşım :) teşekkür ederim. Bende hamile oldugum icin dogumda ve sonrasinda illaki yine gelelim edelim olacak. Yine can sıkıntısı. Umarım ben bulurum ve sana da soylerim. Sözlerinden yaşanmışlık akıyor.
Unutamayacaksın içindeki nefret gün geçtikçe artacak .
Bebek doğunca görüşeceksin.
Herşey yeniden aklına gelecek.
Olan sana olacak.
Ben hafifletmenin yolunu bulamadım.
Bulursan bana da söyle.
Cok gerçekçi bir yaklaşım :) teşekkür ederim. Bende hamile oldugum icin dogumda ve sonrasinda illaki yine gelelim edelim olacak. Yine can sıkıntısı. Umarım ben bulurum ve sana da soylerim. Sözlerinden yaşanmışlık akıyor.
Aslında cogu kez affettim ama sonuç yine ayni oldu. Yine ayni seylere devam ettiler . Büyüklük hep bende kalsın dedim. Hep sustum hic cevap vermedim. Yalanlarina dolanlarina cevap bile vermedim seviyelerine düşmüycem dedim. Allah rızası icin esimin annesi dedim kapımı açtım ama hep ayni seyler. Allah ıslah etsin onları. Onların yolu hic bir zaman benim yolum olmadı. Bebegim etkilensin istemiyorum en cok bu sebepten unutmak istiyorum yaşananları, söylenenleri ama iste unutamıyorum artık.
hiçbir şeye karıştırma, eşinin hatrı için bile olsa, kestirip at.Af dileyen yok özür yok... iste bebek olacağı icin simdiden yine hayatimiza müdahil olmaya başladılar. Allah kimseyi kimseye mecbur etmesin ama bunlara beni hic etmesin bir bardak su desem vermezler o derece. Allah büyük bakalım
9 sene geçti. Kocamın annesine duyduğum nefret ilk günkü gibi. Yaptıklarını hiç bir zaman unutmadım. Ama eşim yüzünden unutmuş gibi yapıyorum. Onu her gördüğümde hoş geldin anne derken içimde fırtınalar kopuyor ama ben gülümsemek zorunda kalıyorum.
Ben unutamadım. Sen unutabilir misin bilmem.
benim eşim bana onları ara sor görüş demez
o bakımdan sanslıyım
ya da eşim ailesi için beni üzmez, sadece kendi aralarındaki buzlar eridi. ve sanki ailesi bizi çok seven ve düşünen birer melek oldu:)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?