Çok çok basit bir çözüm bu. Ama bunu yapamayan,yapmak istemeyen erkek dolu. Halbuki tartışma anında ,öfke anında erkek gelip sarılsa, dokunsa. Sakinleştirse olay bitecek. Ama bunun iki sebebi var. Ya iletişimsizlik ya da sevgisizlik. Bence siz daha çok seviyorsunuz. Bence erkeğin daha çok sevmesi daha iyi. Erkek daha çok sevince denge o zaman daha iyi kuruluyor. Öbür türlü yıpranan kadın oluyor.Bazen ben kendim diyorum evet sana kızgınım ama tartışırken en basit koluma dokunsaydın yumuşardım uzamazdı
Sorunu ertelemeyin demiyorum. Aksine sorunu çözmek için kendinize yatırım yapın. Çalışın mesela. Çalışma hayatınız da yoğun olsun. Bakalım nasıl değişecek durumlar. Ben çalışırken bakıyordum eşim daha çok üzerime düşüyordu. Ama evdeyken amaan ne de olsa evde yorgunluğu yok gözüyle bakıyordu. Bunu bir deneyin derim.İyi veya kötü yanlarını teraziye koyduğumda ve çocuk faktörünü ele aldığımda sonuç sürdürmek çıkıyor.
Eşim gerçekten iyi biri ama herkese karşı iyi olmaya çalışıyor mesela o kendi fedakarlık yaparken benle olan zamanından da çalıyor işte buna katlanamıyorum. Şuan çalışmıyorum ama bir sorunu çözmek yerine ertelemek hiçbir şeyi değiştirmez ki.
Ya gerçekten eşimi anlattınız. Konuyu aileme anlatmama nedenim de bu. Dışarıdan göründüğünde eşim bana çok yardımcı ilgili bi profil çiziyor. Ama içte öyle değil ya da bu bana yeterli gelmiyorPek seçenek yok, adamın yapısı böyle. Benim eşim de böyle. Ben bile bile evlendim 5 yıl aynı evde yaşadıktan sonra.
Bana batmıyor, çünkü evine bağlı olması, bensiz bir şey yapmak istememesi, güven duyduğum biri olması yetiyor bana.
7 senedir beraberiz, içinden gelerek bir kez "çok güzelsin" demişti, ağlayacaktım nerdeyse =) Onda da rakı içiyorduk =)))
Yani yapı gereği iltifat etmez, duygusal 2 çift laf çıkmaz ağzından, ama gecenin bir yarısı canım bir şey istese gidip bulur getirir. İstediğim herhangi bir şeyi gerçekleştirmek için elinden gelen ne varsa yapar. Hayatının merkezinde benle kurduğu aile vardır. Önemser, değer verir, toplum içinde yüceltir, kararlarımı destekler vs..
Bilmiyorum yaşla ilgisi var mı ama ben 30'umdan sonra evlendim.. E daha önce de yaşayacağımı yaşadım, göreceğimi gördüm.. Ne Romeo'lar gördüm iş icraate gelince puff diye sönen... Dolayısıyla bir hayat arkadaşlığından beklentilerim artık iltifat etsin, sürpriz yapsın falan değil.
Ama sizin beklentileriniz gerçekten karşılanmıyorsa, yalnızlık duygusuyla başa çıkamıyorum diyorsanız net bir tavır gösterip sizi anlamasını sağlamaya çalışın, ama pek ihtimal vermiyorum çünkü yapısı bu adamın.. Bu sebeple boşanma kararı alırsanız da hiç kimsenin sizi yargılamaya hakkı olamaz. Böyle mutsuzum diyorsunuz ötesi var mı?
Ne demek istediğinizi anlamadımÇocuğunuz olmasına rağmen hala bu duyguda hissetmeniz de ilginç. Sanırım diyecek bir şey bulamıyorum artık.
Yani diyorum ki çocuk var. Yani onla ilgilenme arasinda ilgisizliğe bu kadar takiliyorsaniz ciddi bir ilgisizlik olmalı diye düşündüm. Mesela hiç sarılmıyor, öpmüyor mu? Siz yanasinca mi yapıyor.?Ne demek istediğinizi anlamadım
Evet genelde ben adım atınca gerisi geliyor. Bizimki ilk adımı kim atacak yarışına döndü. Eşim çok gururlu.Yani diyorum ki çocuk var. Yani onla ilgilenme arasinda ilgisizliğe bu kadar takiliyorsaniz ciddi bir ilgisizlik olmalı diye düşündüm. Mesela hiç sarılmıyor, öpmüyor mu? Siz yanasinca mi yapıyor.?
Şimdi size şunu diyeyim. Bunun gurur meselesi olmaz. Çok saçma. Açıkca diyeyim benim eşim de böyle idi. Ama bir şey istediğinde alır gelir yapardı. Ama belli bir zaman sonra ben bu duruma takılmaya başladım.. Hatta kendisine de söyledim. Ne alakası var falan dedi. Sonra bir gün bir tartışmada bana dedi ki. Ben sana 3 yıl boyunca sarılmadım ki... Benim orada ipler koptu..Evet genelde ben adım atınca gerisi geliyor. Bizimki ilk adımı kim atacak yarışına döndü. Eşim çok gururlu.
Çok saçma ama öyle malesef. Ben reddedince suratı bozuk geziyor gururundan asla gelmez. Aynı durum tartışmada da geçerli. Ben kırıcı bişey dediysem üste çıkmak için 10 katını söyler :)₺Şimdi size şunu diyeyim. Bunun gurur meselesi olmaz. Çok saçma. Açıkca diyeyim benim eşim de böyle idi. Ama bir şey istediğinde alır gelir yapardı. Ama belli bir zaman sonra ben bu duruma takılmaya başladım.. Hatta kendisine de söyledim. Ne alakası var falan dedi. Sonra bir gün bir tartışmada bana dedi ki. Ben sana 3 yıl boyunca sarılmadım ki... Benim orada ipler koptu..
Bu hikayede tek suçlunun benim olması üzüyor.Zaten ilgisizmiş adam yani bunu bilip evlenmişsiniz 2 çocuk yapmışsınız yapacak birşey yok adam tabiki kabul etmez çünkü siz onu öyle kabul etmişsiniz.bilerek evlendin benle 2 çocuk yaptın boşanalım mı diyorsun diye düşünürüm bende olsam.ilişkinin sadece cumartesi olması çok sinir bozucu geldi bana sanki görevini yapıyor adam.ciddi olduğunuzu göstermeniz lazım ama blöf yapmak içinde boşanalım demeyin mutsuzum ve bu şekilde devam etmek istemiyorum orta yolu bulalım yoksa bu böyle gitmez mesajı vermelisiniz ama içinden gelmeyen adamada zorla yaptırsanız kar eder mi bilmiyorum
Aslan burcu muÇok saçma ama öyle malesef. Ben reddedince suratı bozuk geziyor gururundan asla gelmez. Aynı durum tartışmada da geçerli. Ben kırıcı bişey dediysem üste çıkmak için 10 katını söyler :)₺
EvetAslan burcu mu
Mesela uykusu var ama uyumuyor salonda yanımda duruyor ama biliyorum ki adım atmayı benden bekliyor. Yanıma gelsene dedi gitmedim oda üstelemedi tavır aldığımı görünce.Sizin icin zor bir durum kadın ilgi bekler şefkat bekler. Benim fikrim sizin ona olan tüm ilginizi ona düşkünlüğünüzü birden bire çekin.Sanki artık ondan ilgi beklemiyormuş gibi yapın biliyorum bu cok zor ama Her zamanki yaptıklarınızı sanki görevinizmiş gibi olanları yapmayın. Onu umursamıyormuş gibi davranın. Bir zaman sonra diyecek ki bu kadın birden bire tüm ilgiyi kesti. Esiniz bunu fark edecektir.
Bence değil. Çünkü bende aşırı ilgiden bunalıyorum bazen.maalesef bircok kadinin ortak derdi bu bende ikinci evliligimi yaptim hepsi ayni bundan kaçış yok gibi sanki
Anladığım kadarıyla. Sizi yoran durum şu: Siz tavır alıyorsunuz ya eşiniz bu tavrı önemsemiyor. O da size tavır alıyor. Kısasa kısas gibi dimi. Doğru mu anladım?Yanıma gelsene dedi gitmedim oda üstelemedi tavır aldığımı görünce.
Merhaba. Ben 29 yaşındayım. 6 yıllık evliyiz. 2 çocuğumuz var. Buraya yazıp yazmamaya çok düşündüm ama artık tak ettiği için ve bunu etrafımdakilerle paylaşamayacağım için buraya yazıyorum. Eşim evine ve çocuklarına düşkün bi insan. Özünde iyi bir insan. Ama ilgisiz ve sinirlendiğinde kabalaşıyor.
Eşimle sevgiliydik. Sevgiliyken de çok aşırı ilgili romantik biri değildi. Bana hiç iltifat ettiğini bugün çok güzel olmuşsun dediğini hatırlamıyorum mesela. Bir gün düğüne gidiyoruz arkadaşıyla eşini de aldık arabaya eşi bayana şey dedi çok güzel olmuşsun o an içim sızladı çünkü ben bunu hiç duymadım
Gün içinde eşim bir kere arıyor öyle yoğun bi mesajlaşmamız olmuyor günaydın napıyosun çocuklar napıyor falan. Arkadaşlarla buluştuğumuzda herkesin telefonu sürekli aranıyor bende tık yok
İllişki haftada 2ydi şimdi 1e düştü oda fix Cumartesi akşamı oluyor. Eşim beyaz yaka bir işte çalışıyor ama hep yorgun. Gece 11den sonra zaten asla yanıma yanaşmıyor ve ben bu rutinden çok sıkıldım ilişkinin cumartesi olacağı hep belli yani ne denir bilmiyorum.
Eskiden işte sarılıp öperdi şimdi aynı evin içinde yaşayan iki insanız. Eşim büyük çocuğu uyuturken uyuyakalıyor çoğunlukla ben öyle takılıyorum.
Ondan ilgi bekliyorum durup dururken sarılsın öpsün istiyorum ya da dokunmasını ama abartıyormuşum o öpüyormuş zaten bana yetmiyormuş. Yorgunmuş hayat tvdeki gibi değilmiş. Ama çok yoruldum. Defalarca konuştum bu durumu ama hiçbi sonuca varamadık yine aynı herşey.
Bende köreldim artık evliliğimizin başında ilişki için yanaşıp öpen ben defalarca yorgunum diye reddedilince gururum kırıldı artık sadece o isteyince oluyora geldi iş. Tamam kabul ediyorum ilgi bekleyen bi insanım ama çocuklardan sonra eşim koca olduğunu unuttu. Bende kadınlık gururum okşansın istiyorum veya beni arzuladığını hissetmek. Sevildiğimi özlendiğimi. Gerçekten çok zorlanıyorum artık. Mutsuzum. Ne yapmamı önerirsiniz
İlgi göstermek, içten gelen bir şey. Fıtratında varsa eğer, göstermeden duramaz.Merhaba. Ben 29 yaşındayım. 6 yıllık evliyiz. 2 çocuğumuz var. Buraya yazıp yazmamaya çok düşündüm ama artık tak ettiği için ve bunu etrafımdakilerle paylaşamayacağım için buraya yazıyorum. Eşim evine ve çocuklarına düşkün bi insan. Özünde iyi bir insan. Ama ilgisiz ve sinirlendiğinde kabalaşıyor.
Eşimle sevgiliydik. Sevgiliyken de çok aşırı ilgili romantik biri değildi. Bana hiç iltifat ettiğini bugün çok güzel olmuşsun dediğini hatırlamıyorum mesela. Bir gün düğüne gidiyoruz arkadaşıyla eşini de aldık arabaya eşi bayana şey dedi çok güzel olmuşsun o an içim sızladı çünkü ben bunu hiç duymadım
Gün içinde eşim bir kere arıyor öyle yoğun bi mesajlaşmamız olmuyor günaydın napıyosun çocuklar napıyor falan. Arkadaşlarla buluştuğumuzda herkesin telefonu sürekli aranıyor bende tık yok
İllişki haftada 2ydi şimdi 1e düştü oda fix Cumartesi akşamı oluyor. Eşim beyaz yaka bir işte çalışıyor ama hep yorgun. Gece 11den sonra zaten asla yanıma yanaşmıyor ve ben bu rutinden çok sıkıldım ilişkinin cumartesi olacağı hep belli yani ne denir bilmiyorum.
Eskiden işte sarılıp öperdi şimdi aynı evin içinde yaşayan iki insanız. Eşim büyük çocuğu uyuturken uyuyakalıyor çoğunlukla ben öyle takılıyorum.
Ondan ilgi bekliyorum durup dururken sarılsın öpsün istiyorum ya da dokunmasını ama abartıyormuşum o öpüyormuş zaten bana yetmiyormuş. Yorgunmuş hayat tvdeki gibi değilmiş. Ama çok yoruldum. Defalarca konuştum bu durumu ama hiçbi sonuca varamadık yine aynı herşey.
Bende köreldim artık evliliğimizin başında ilişki için yanaşıp öpen ben defalarca yorgunum diye reddedilince gururum kırıldı artık sadece o isteyince oluyora geldi iş. Tamam kabul ediyorum ilgi bekleyen bi insanım ama çocuklardan sonra eşim koca olduğunu unuttu. Bende kadınlık gururum okşansın istiyorum veya beni arzuladığını hissetmek. Sevildiğimi özlendiğimi. Gerçekten çok zorlanıyorum artık. Mutsuzum. Ne yapmamı önerirsiniz
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?