- Konu Sahibi Onceadalet
-
- #21
Durdugun kabahat.her şerde bir hayır vardır.ancak ayrilmazsaniz yaşayacağımız mutsuzluk sizin seçiminiz.ayrilirsaniz artık nasil bır insan secmemeniz gerektiğini öğrenmis oldugunuz için mutluluğu yakalarsiniz.Arkadaşlar forumda yeniyim.Eşimle 3 yılı evli olmak üzere 10 yıllık geçmişimiz var.Evlenmeden önceki süreçte defalarca ayrılıp tekrar biraraya geldik ve maalesef etraftakilerin uyarmasına karşı evlendim.Evlenmeden önce 2 kere ev tutmuş ve vazgeçmiş,bütün tartışmaları ailesine bakmak için yakın oturmayı istemesiyle geçmiş,önce erkek ve erkek ailesi gelir diyerek doğmamış çocuğa bile annesinin bakması gerektiğini savunmuş,tek erkek çocuğu olduğu için(ablası da var)tüm yükün onun üzerinde olduğunu ve çalışan insanlarız dememe rağmen ailesinin bize gelirken telefon etme zorunluluğunun olmadığını aşırı ailesine düşkün(ağızlarından çıkan her sözü emir sayar),benim konuştuklarımı yıllarca unutmayan kinci ve inatçı bir eşim var.Evlenmeden önce verdiği hiç bir sözde durmadı şimdi ailesine ve işyerine yakın babasının üzerine ev alacak(çoğunluk kendi kazancı).3 yıl evlilikte 1 yılı benim aileme yakın geçti.senede 2 kez gelmiştir.Onun ailesine ben daha çok ve yatılı gittim.Evliliğimizin 2.haftası yaşadığımız yer aileme yakın olduğundan odaları ayırdı ve sürekli psijolojim bozuk diyerek boşanmak istedi.Evde yaptığım ne temizliği ne de yemeği beğendi günlerce konuşmadığı oldu.Aileme karşı saygısızlığı olmasa da bayramdan bayrama gider teliyle oynar,muhabbet yok.çift terapistine gittik evleri ayırdık. 2 senedir ayrıyız ancak bu süreçte sürekli görüştük.Mahkemelerde sözler veriyor ancak ben davamı geri çekince vazgeçiyor.2.kez mahkemeye verdim seviyorum ancak çekirdek ailesini görmemesi ,ailesini sürekli görmek istemesi istediği şekilde yaşarsam evi birleştireceğini söylüyor ancak ailem artık mutlu edemeyeceğini düşünüyor.Eşimin iyi özelliği cömert ve sosyal olması ancak yaşlar ilerledi ben 34 o 40 yaşında ve hayat görüşlerimiz çok farklı ve kendisi obsesif,mükemmellliyetçi ve aşırı aileci.Boşanmalıyım sizce?
Böyle anneci aileci insanlar evlenmese keskede kimsenin hayatini karartmasa ya ..Arkadaşlar forumda yeniyim.Eşimle 3 yılı evli olmak üzere 10 yıllık geçmişimiz var.Evlenmeden önceki süreçte defalarca ayrılıp tekrar biraraya geldik ve maalesef etraftakilerin uyarmasına karşı evlendim.Evlenmeden önce 2 kere ev tutmuş ve vazgeçmiş,bütün tartışmaları ailesine bakmak için yakın oturmayı istemesiyle geçmiş,önce erkek ve erkek ailesi gelir diyerek doğmamış çocuğa bile annesinin bakması gerektiğini savunmuş,tek erkek çocuğu olduğu için(ablası da var)tüm yükün onun üzerinde olduğunu ve çalışan insanlarız dememe rağmen ailesinin bize gelirken telefon etme zorunluluğunun olmadığını aşırı ailesine düşkün(ağızlarından çıkan her sözü emir sayar),benim konuştuklarımı yıllarca unutmayan kinci ve inatçı bir eşim var.Evlenmeden önce verdiği hiç bir sözde durmadı şimdi ailesine ve işyerine yakın babasının üzerine ev alacak(çoğunluk kendi kazancı).3 yıl evlilikte 1 yılı benim aileme yakın geçti.senede 2 kez gelmiştir.Onun ailesine ben daha çok ve yatılı gittim.Evliliğimizin 2.haftası yaşadığımız yer aileme yakın olduğundan odaları ayırdı ve sürekli psijolojim bozuk diyerek boşanmak istedi.Evde yaptığım ne temizliği ne de yemeği beğendi günlerce konuşmadığı oldu.Aileme karşı saygısızlığı olmasa da bayramdan bayrama gider teliyle oynar,muhabbet yok.çift terapistine gittik evleri ayırdık. 2 senedir ayrıyız ancak bu süreçte sürekli görüştük.Mahkemelerde sözler veriyor ancak ben davamı geri çekince vazgeçiyor.2.kez mahkemeye verdim seviyorum ancak çekirdek ailesini görmemesi ,ailesini sürekli görmek istemesi istediği şekilde yaşarsam evi birleştireceğini söylüyor ancak ailem artık mutlu edemeyeceğini düşünüyor.Eşimin iyi özelliği cömert ve sosyal olması ancak yaşlar ilerledi ben 34 o 40 yaşında ve hayat görüşlerimiz çok farklı ve kendisi obsesif,mükemmellliyetçi ve aşırı aileci.Boşanmalıyım sizce?
Allah razı olsun.Ona bağımlılık geliştirdim sanki her davranışı görüyor ama bir türlü kopamıyorum.Teşekkür ederim tavsiyeniz içinhic ama hic sevmiyorum hatirlamayi ama eski kocami hatirlatti kocaniz bana.
yorum yapamam, vazgecemediginiz ne var onda, onu iyice bi dusunmenizi tavsiye edebilirim sadece. Allah yardimciniz olsun.
Evet aile onun için kök aileyi temsil ediyor sadece her ne kadar seni görüyorum dese de bana lafta sadeceBen konunuzda evli bir cift göremedim.
Siz bi nebze kağıt üzerinde evlisiniz- adam ne sizi, ne evinizi benimsemiş.
Boşanmak sizin acınızdan daha sağlıklı
Annem kanser hastası ve bana yaşattıklarına karşı kızdığı için ona da cephe almış durumda ben de hastalık sahibi olsam da umursar mı bilmiyorumBoşanma. Dert ol, hastalik sahibi ol. Şu kısacık ömrün bir muptezelin oyuncağı olarak geçsin.
Böyle söyleyince hic hoş değil mil? Ama gerçek bu, hikayenin kahramaninin sana vaadettiği bu.
Bunu gör artik.
Sanki içimi okudunuz ailesini kaybetse gireceği depresyonu düşünmek istemiyorum bileBen normal şartlarda boşan ya da boşanma diyemem diye başlarım cümle ama sana hemen boşan demeliyim. Ailesinin üstüne ev, ayrı oda, yatak, 40 yaşında kazık kadar anam babam diyen adam, sözler verip köprüyü geçinceye kadar iyi adam...Başkasi yazmış gibi oku yazdıklarını.Bu defa kanma ayrıl zaten ailesi hayatta olduğu sürece mutlu olma şansın yok bu adamla.Ailesinin ölmelerini beklerim bir de o dönem gireceği depresyon kabullenememe vslerini çekerim diyorsan devam et en yaratıcı çözüm bu
Arkadaşlar forumda yeniyim.Eşimle 3 yılı evli olmak üzere 10 yıllık geçmişimiz var.Evlenmeden önceki süreçte defalarca ayrılıp tekrar biraraya geldik ve maalesef etraftakilerin uyarmasına karşı evlendim.Evlenmeden önce 2 kere ev tutmuş ve vazgeçmiş,bütün tartışmaları ailesine bakmak için yakın oturmayı istemesiyle geçmiş,önce erkek ve erkek ailesi gelir diyerek doğmamış çocuğa bile annesinin bakması gerektiğini savunmuş,tek erkek çocuğu olduğu için(ablası da var)tüm yükün onun üzerinde olduğunu ve çalışan insanlarız dememe rağmen ailesinin bize gelirken telefon etme zorunluluğunun olmadığını aşırı ailesine düşkün(ağızlarından çıkan her sözü emir sayar),benim konuştuklarımı yıllarca unutmayan kinci ve inatçı bir eşim var.Evlenmeden önce verdiği hiç bir sözde durmadı şimdi ailesine ve işyerine yakın babasının üzerine ev alacak(çoğunluk kendi kazancı).3 yıl evlilikte 1 yılı benim aileme yakın geçti.senede 2 kez gelmiştir.Onun ailesine ben daha çok ve yatılı gittim.Evliliğimizin 2.haftası yaşadığımız yer aileme yakın olduğundan odaları ayırdı ve sürekli psijolojim bozuk diyerek boşanmak istedi.Evde yaptığım ne temizliği ne de yemeği beğendi günlerce konuşmadığı oldu.Aileme karşı saygısızlığı olmasa da bayramdan bayrama gider teliyle oynar,muhabbet yok.çift terapistine gittik evleri ayırdık. 2 senedir ayrıyız ancak bu süreçte sürekli görüştük.Mahkemelerde sözler veriyor ancak ben davamı geri çekince vazgeçiyor.2.kez mahkemeye verdim seviyorum ancak çekirdek ailesini görmemesi ,ailesini sürekli görmek istemesi istediği şekilde yaşarsam evi birleştireceğini söylüyor ancak ailem artık mutlu edemeyeceğini düşünüyor.Eşimin iyi özelliği cömert ve sosyal olması ancak yaşlar ilerledi ben 34 o 40 yaşında ve hayat görüşlerimiz çok farklı ve kendisi obsesif,mükemmellliyetçi ve aşırı aileci.Boşanmalıyım sizce?
Evet aile onun için kök aileyi temsil ediyor sadece her ne kadar seni görüyorum dese de bana lafta sadece
Arkadaşlar forumda yeniyim.Eşimle 3 yılı evli olmak üzere 10 yıllık geçmişimiz var.Evlenmeden önceki süreçte defalarca ayrılıp tekrar biraraya geldik ve maalesef etraftakilerin uyarmasına karşı evlendim.Evlenmeden önce 2 kere ev tutmuş ve vazgeçmiş,bütün tartışmaları ailesine bakmak için yakın oturmayı istemesiyle geçmiş,önce erkek ve erkek ailesi gelir diyerek doğmamış çocuğa bile annesinin bakması gerektiğini savunmuş,tek erkek çocuğu olduğu için(ablası da var)tüm yükün onun üzerinde olduğunu ve çalışan insanlarız dememe rağmen ailesinin bize gelirken telefon etme zorunluluğunun olmadığını aşırı ailesine düşkün(ağızlarından çıkan her sözü emir sayar),benim konuştuklarımı yıllarca unutmayan kinci ve inatçı bir eşim var.Evlenmeden önce verdiği hiç bir sözde durmadı şimdi ailesine ve işyerine yakın babasının üzerine ev alacak(çoğunluk kendi kazancı).3 yıl evlilikte 1 yılı benim aileme yakın geçti.senede 2 kez gelmiştir.Onun ailesine ben daha çok ve yatılı gittim.Evliliğimizin 2.haftası yaşadığımız yer aileme yakın olduğundan odaları ayırdı ve sürekli psijolojim bozuk diyerek boşanmak istedi.Evde yaptığım ne temizliği ne de yemeği beğendi günlerce konuşmadığı oldu.Aileme karşı saygısızlığı olmasa da bayramdan bayrama gider teliyle oynar,muhabbet yok.çift terapistine gittik evleri ayırdık. 2 senedir ayrıyız ancak bu süreçte sürekli görüştük.Mahkemelerde sözler veriyor ancak ben davamı geri çekince vazgeçiyor.2.kez mahkemeye verdim seviyorum ancak çekirdek ailesini görmemesi ,ailesini sürekli görmek istemesi istediği şekilde yaşarsam evi birleştireceğini söylüyor ancak ailem artık mutlu edemeyeceğini düşünüyor.Eşimin iyi özelliği cömert ve sosyal olması ancak yaşlar ilerledi ben 34 o 40 yaşında ve hayat görüşlerimiz çok farklı ve kendisi obsesif,mükemmellliyetçi ve aşırı aileci.Boşanmalıyım sizce?
Arkadaşlar forumda yeniyim.Eşimle 3 yılı evli olmak üzere 10 yıllık geçmişimiz var.Evlenmeden önceki süreçte defalarca ayrılıp tekrar biraraya geldik ve maalesef etraftakilerin uyarmasına karşı evlendim.Evlenmeden önce 2 kere ev tutmuş ve vazgeçmiş,bütün tartışmaları ailesine bakmak için yakın oturmayı istemesiyle geçmiş,önce erkek ve erkek ailesi gelir diyerek doğmamış çocuğa bile annesinin bakması gerektiğini savunmuş,tek erkek çocuğu olduğu için(ablası da var)tüm yükün onun üzerinde olduğunu ve çalışan insanlarız dememe rağmen ailesinin bize gelirken telefon etme zorunluluğunun olmadığını aşırı ailesine düşkün(ağızlarından çıkan her sözü emir sayar),benim konuştuklarımı yıllarca unutmayan kinci ve inatçı bir eşim var.Evlenmeden önce verdiği hiç bir sözde durmadı şimdi ailesine ve işyerine yakın babasının üzerine ev alacak(çoğunluk kendi kazancı).3 yıl evlilikte 1 yılı benim aileme yakın geçti.senede 2 kez gelmiştir.Onun ailesine ben daha çok ve yatılı gittim.Evliliğimizin 2.haftası yaşadığımız yer aileme yakın olduğundan odaları ayırdı ve sürekli psijolojim bozuk diyerek boşanmak istedi.Evde yaptığım ne temizliği ne de yemeği beğendi günlerce konuşmadığı oldu.Aileme karşı saygısızlığı olmasa da bayramdan bayrama gider teliyle oynar,muhabbet yok.çift terapistine gittik evleri ayırdık. 2 senedir ayrıyız ancak bu süreçte sürekli görüştük.Mahkemelerde sözler veriyor ancak ben davamı geri çekince vazgeçiyor.2.kez mahkemeye verdim seviyorum ancak çekirdek ailesini görmemesi ,ailesini sürekli görmek istemesi istediği şekilde yaşarsam evi birleştireceğini söylüyor ancak ailem artık mutlu edemeyeceğini düşünüyor.Eşimin iyi özelliği cömert ve sosyal olması ancak yaşlar ilerledi ben 34 o 40 yaşında ve hayat görüşlerimiz çok farklı ve kendisi obsesif,mükemmellliyetçi ve aşırı aileci.Boşanmalıyım sizce?
Inatçı, kinci, muhtemelen kompleksli, takıntılı ve BENCİL.. Kendi ailesine bu kadar onem veren biri baska birinin ailesinin de onemli oldugunu düşünür, ona gore davranir.. Hem kisiligi karakteri bozuk, hem psikolojisi..Arkadaşlar forumda yeniyim.Eşimle 3 yılı evli olmak üzere 10 yıllık geçmişimiz var.Evlenmeden önceki süreçte defalarca ayrılıp tekrar biraraya geldik ve maalesef etraftakilerin uyarmasına karşı evlendim.Evlenmeden önce 2 kere ev tutmuş ve vazgeçmiş,bütün tartışmaları ailesine bakmak için yakın oturmayı istemesiyle geçmiş,önce erkek ve erkek ailesi gelir diyerek doğmamış çocuğa bile annesinin bakması gerektiğini savunmuş,tek erkek çocuğu olduğu için(ablası da var)tüm yükün onun üzerinde olduğunu ve çalışan insanlarız dememe rağmen ailesinin bize gelirken telefon etme zorunluluğunun olmadığını aşırı ailesine düşkün(ağızlarından çıkan her sözü emir sayar),benim konuştuklarımı yıllarca unutmayan kinci ve inatçı bir eşim var.Evlenmeden önce verdiği hiç bir sözde durmadı şimdi ailesine ve işyerine yakın babasının üzerine ev alacak(çoğunluk kendi kazancı).3 yıl evlilikte 1 yılı benim aileme yakın geçti.senede 2 kez gelmiştir.Onun ailesine ben daha çok ve yatılı gittim.Evliliğimizin 2.haftası yaşadığımız yer aileme yakın olduğundan odaları ayırdı ve sürekli psijolojim bozuk diyerek boşanmak istedi.Evde yaptığım ne temizliği ne de yemeği beğendi günlerce konuşmadığı oldu.Aileme karşı saygısızlığı olmasa da bayramdan bayrama gider teliyle oynar,muhabbet yok.çift terapistine gittik evleri ayırdık. 2 senedir ayrıyız ancak bu süreçte sürekli görüştük.Mahkemelerde sözler veriyor ancak ben davamı geri çekince vazgeçiyor.2.kez mahkemeye verdim seviyorum ancak çekirdek ailesini görmemesi ,ailesini sürekli görmek istemesi istediği şekilde yaşarsam evi birleştireceğini söylüyor ancak ailem artık mutlu edemeyeceğini düşünüyor.Eşimin iyi özelliği cömert ve sosyal olması ancak yaşlar ilerledi ben 34 o 40 yaşında ve hayat görüşlerimiz çok farklı ve kendisi obsesif,mükemmellliyetçi ve aşırı aileci.Boşanmalıyım sizce?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?