- 29 Mart 2012
- 796
- 90
- 118
- Konu Sahibi dertli_simge
-
- #81
Ruhum daraldı, madem öyle anneni dinleyip sıkıca yapışsaydın sözlüne, nişan falan yapmadan direk nikah masasına oturtsaydın
aYY benmde ruhum daraldı, içim şişti ama konu sahibesine değil size ve bu forumda sizin gibi yazan diğer üyelere. Bu ne ya??? Ne kadar empatisiz, duygusuz,k ötü kalpli bir millet olmuşuz. Karşımızdaki insan derdini anlatıyor bin pişman ediyorsunuz anlattığına. Madem içiniz daralıyor yazmayın efendim. Ayrıca 28 yaş nedir ki diyenlere diyecek tek sözüm şu siz kaç yaşına kadar hamile kalabilirsiniz? bir doğurganlık yaşı var neden onu düşünerek konuşmuyorsunuz? Yada bebeği boşverelim sen evinde kocanla güzel vakit geçirirken bu arkadaşımız neden bunları yaşamayı istemesin ki?? Ben 27 yaşımda evlendim ama 27 yaşına kadar sadece yaz tatillerinde ailemle vakit geçirdim buna rağmen sanki zaman hiç geçmiyordu sanki 35yaşındayım ve sürekli ailemle yaşamışım gibi hissediyordum. İnsanın da ailesiyle yaşayabilmesi bir yere kadar.. Biraz düşünceli olalım lütfen.
merhaba kızlar, daha önceki konularımda sözlümde sorunlarımdan bahsetmiştim. olan oldu, söz atıldıo kadar üzgünüm ki.. belki de böylesi daha hayırlıdır ama kafam karmakarışık. dertleşmek istiyorum sizlerle.
28 yaşındayım, sözlüm benim aile kurmam, anne olmam için son şansımdı( içimi asıl yakan neden bu. annem de bunun farkındaydı, bana devamlı "sözlünü dört elle sıkı sıkı tut." derdi. biliyorum, diyeceksiniz ki 28 yaş nedir, 35'inde evlenenler var.. ama maalesefe ben hiçbir zaman 35'inde evlenen kadınlar gibi olamayacağımı biliyorum. 28 yaşımda özgüvenim sıfır, o yaşta daha beter olurum. sosyal ortamlarda pasifim, devamlı arka planda kalıyorum. doğru düzgün arkadaşım yok. arkadaş gruplarına girmek için yırtınıyorum, sessiz sakin olduğum için olmuyor (
dolayısıyla benim aile kurmaya yönelik bütün özlemlerim, hayallerim bitti( anne olmayı, çocuklarım olmasını o kadar istiyorum ki anlatamam. bebeğim olsun, onun gözlerimin önünde büyüdüğünü göreyim, annelik duygusunu tadayım, o kadar çok isterdim ki... beni bekleyen gelecek gözümün önüne geliyor: 70 yaşına gelmiş, evinde yapayalnız yaşayan, sadece birkaç kedisi olan yapayalnız bir kadın.. içim acıyor, ölmek daha iyidir bundan diye düşünüyorum.
ayrıca günaha meyletmek istemiyorum. cinsellik, insanların yaşaması gereken duygulardan biri, ama evlilikle yaşanmasının doğru olacağını düşünüyorum. evde kaldığım için bunu da ömrüm boyunca yaşayamayacağım.( 70 yaşına geldiğimde, 15 yaşında çocukların bile "kız kurusu" diye dalga geçmelerine maruz kalacağım.
zaten akrabalar benle ilgili dedikoduya çoktan başladı. benim için "okudu, meslek sahibi oldu da ne oldu?? bir evlenemedi, çocuk sahibi olamadı, yuvasını kuramadı" diyorlarmış( napcağımı bilemiyorum. kızlar ben bu acıya nasıl dayanacağım?
aYY benmde ruhum daraldı, içim şişti ama konu sahibesine değil size ve bu forumda sizin gibi yazan diğer üyelere. Bu ne ya??? Ne kadar empatisiz, duygusuz,k ötü kalpli bir millet olmuşuz. Karşımızdaki insan derdini anlatıyor bin pişman ediyorsunuz anlattığına. Madem içiniz daralıyor yazmayın efendim. Ayrıca 28 yaş nedir ki diyenlere diyecek tek sözüm şu siz kaç yaşına kadar hamile kalabilirsiniz? bir doğurganlık yaşı var neden onu düşünerek konuşmuyorsunuz? Yada bebeği boşverelim sen evinde kocanla güzel vakit geçirirken bu arkadaşımız neden bunları yaşamayı istemesin ki?? Ben 27 yaşımda evlendim ama 27 yaşına kadar sadece yaz tatillerinde ailemle vakit geçirdim buna rağmen sanki zaman hiç geçmiyordu sanki 35yaşındayım ve sürekli ailemle yaşamışım gibi hissediyordum. İnsanın da ailesiyle yaşayabilmesi bir yere kadar.. Biraz düşünceli olalım lütfen.
pardonda ne yazacaktık aman çok iyi düşüncelerin var harika birisin falan mı dicektik.yazılalanların çoğu çok mantıklı.bir insan tabikide evlenmek çocuk sahibi olmak ister bu çok doğal ama olmuyorsada vardır bir hayır bu kadar yakınmak niye hiç anlamam.ya evlenipte eşi hayırsız bebeği sağlıksız olsaydı daha mutlu olucaktı bide bu açıdan bakmalı insan.mutluysa bir kişi evlenmek şart mı bunu hiç anlamam.aile buya tabiki ömrünün sonuna kadar yanında kalabilr bundan doğal ne varki.ayrıca 35 hatta 40 yaşında doğuran bile var tıp artık çok gelişti.önce allahtan hayırlısını isteyin bence.
Herkes gibi bende sevgi,aşk kelimesini sizden duymadığım için şaşırdım ve üzüldüm.Bence evlilik aşksız,sevgisiz olmaz.Ben düşünemiyorum bile sırf saygı duyduğum bir insanla evlenmeyi.Yok yani ben yapamam sanırım.Onu görünce heyecanlanmalıyım,kalbim onunla buluşmadan önce küt küt atmalı,evleneceğimizi sırf onu sevdiğim için hayal etmeliyim.Tabi benim görüşüm.
Siz benden büyüksünüz.Neden bu kadar özgüvensizsiniz ki.Geçmişte birini çok sevdiniz ve karşılık mı alamadınız veya başka birşey mi oldu?
Herşeyin bir zamanı vardır bence doğru kişi sizi eninde sonunda bulucak.Hani bazen deriz bazı kişilere bunu kim alır ya diye şakaya vururuz ve ileride bir bakarız ki gayet güzel birini bulmuş evlenmiş.
Ümidinizi yitirmeyin.Herşeyi akışına bırakın.Elbet karşınıza evleneceğiniz kişi çıkacaktır,bebeklerinizde olucaktır inş.
Cnm neden herşeye kötü yönüyle bakıyorsunuz? Neden empati kuramıyorsunuz? Aşk yaşamak evlenmek eşiyle güzel vakit geçirmek konu sahibi arkadaşımızın hakkı değil mi? Sen erken evlendiysen tabiki deee anlayamazsın konu sahibini. Lütfen konu sahibiyle aynı durumda olanlar bir cvp versin. Ama sizin gibiler yüzünden onlarda açıkça dile getiremiyorlar yalnızlıklarını. Çünkü bu gibi kişilerin karşısında hep sizin gibi empati kuramayan kişiler cvp verecektir ve hepside aynı şeyi diyecektir 28 yaş da ne ki? kimi kandırıyorsunuz? 28yaş bir insanın yaşaması gereken en özel, en güzel yaşlardan biri ve bu yaşları eşiyle başbaşa tv izleyerek geçirmek arkadaşımıznda hakkı. Zira kesinlikle erken bir yaş değil. Olması gereken bir yaş. Konu sahibi arkadaşım gördüğün gibi burda sana fayda yok. Allaha sığın.Rabbim yar ve yardımcın olsun.
Ben konu sahibinden tam 7 yaş büyüğüm; insan tabi ki ister iyi bir eşi,mutlu bir evliliği,çoluğu çocuğu olsun. Ama yok, evlenmedim işte, kendimi çatıdan mı atayım ne yapayım ?
Anlatmaya çalıştığımız önce kendini sevmek, evlilik hayatın tamamı değil, insanın önce kendisini sevmesi ve sayması gerek. Başkaları için, ya da toplumda onanmak için evlenilmez. Biz diyoruz ki her şeyin bir zamanı var, herkesin bir alın yazısı var. Sadece evliliği düşünüp kederlenmek doğru değil, kendini bu kadar depresyona sokmak doğru değil.
Bence asıl sizin bakışınız insanın moralini bozuyor, evet arkadaşım geç kaldın, vah vah herkes kocasının koynunda keyif yaparken sen yalnızsın, acele bacıya helva kavur belki çabuk gelir kısmetin , olur mu böyle hiç. Bizler istedik ki konu sahibi kendisinin farkına varsın, üzülmesin. Meslek sahibi pırıl pırıl genç bir hanım, densiz sözlüsü yüzünden zaten üzülmüş, yok kaç yaşına kadar doğuracaksın, yok eşinle başbaşa tv izleyemiyorsun diye dövünmesini sağlamak mıdır destek ? Bence değil.
Ve çok samimi söylüyorum 28 yaş hiç bir şeye geç kalınmış bir zaman değil. Konu sahibi arkadaşım, umarım hayırlı biri çıkar karşına ve çok mutlu olursun. Rabbim hayırsız eş ve hayırsız evlat üzüntüsünden korusun seni.
Doğurganlık konusunda bir sözüm olacak. Kısmette varsa mutlaka oluyor zaten. Babamın eşinin karısı yumurtalık kanseri oldu, rahmini aldılar. Kadın 50 yaşından sonra rahmi olmadığı halde hamile kalmış. Rabbim tekrar rahim yaratmış ve o bebek dünyaya geldi.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?