Hepimizin doğuştan getirdiği bir mizacı var.Bu benim yapım. Bebeklerin tabu la rasa olarak dünyaya gelmediğine inanırım. Kendi karakterleri ile dünyaya geliyorlar. Elbette ki eğitimle iyi yönde davranış değişikliği mümkün ama tamamen değiştirmek mümkün değil.
Kesinlikle haklısınız. Kendimi değiştirdiğim pek çok nokta var, elbette bu noktada da adım atabilirim. Yalnızca neden böyle bir yapım olduğu sorusuna cevap veriyordum o mesajda. En azından hatırladığım bir çocukluk travması vs yok bu duruma yol açabilecek.Hepimizin doğuştan getirdiği bir mizacı var.
Bununla birlikte aile,sosyal-çevresel şartlar ve eğitim bu mizacı şekillendiriyor.
Romantik ilişki-evlilik mizacımızı törpüleyen
en önemli dinamik.
Bunu ebeveyn olmak takip ediyor.
Konu çocuklarımızın duygusal sağlığı ve psikolojik iyiliği ise mizacımızı biraz törpülemek çok zor olmamalı diye düşünüyorum.
Bunu yapabilecek güç ve yetkinlikte olduğunuza inanıyorum.
Aksi olsaydı;yaşadıklarınızı dert edip,
'evlat ayrımı mı yapıyorum?' diye dertlenmezdiniz.
Anne olmak bazen bizi böyle yol ayrımlarına getiriyor.
'Ben böyleyim,yapım böyle' deyip çocuklarımızın bunu kabullenmesini mi beklemeliyiz?
Yoksa onların duygusal ihtiyaç ve beklentilerini netleştirip,karşılamak için yapımızı değiştirmek-törpülemek için mi uğraşmalıyız?
Bunun cevabı sizde.
Cocuklarimizla ilgilenmemiz bizim annelik gorevimiz. Bu konulari bakicidan da bekleriz. Anne olarak sevgimiz bize cemkirdiginde bile onun iyiligini gozetmemizle ortaya cikar. Esinizle cok ciddi sorunlariniz var. Cocuklari hic bir ebeveyn diger ebeveynin canini acitmak icin silah olarak kullanamaz, kullanmamali.Kızlarımın herşeyiyle ilgiliyim. Fazlaca hem de. Erken doğum riskim olmasına rağmen sırf kızım yanında olduğumu bilsin diye 15 günde bir başka illlere turnuvaları için gidiyorum. Giydikleriyle, okuduklarıyla, yedikleriyle hatta antrenmanları ile ilgileniyorum. Bu sevgi gösterisi değil midir?
Merhabalar. Cuma gününden beri sıkıntıdayım. Hamilelik sıkıntımı daha da arttırdı, öfkeden kuduruyorum da denebilir.
Ben duygularını temasla anlatabilen, kolay sarılan, öpen bir insan değilim. 10 yaşında ve 5 yaşında 2 kızım var.
Büyük kızım da aynen benim gibi. Kolay kolay duygularını açık etmez. Kolay sarılmaz, öpmez. Küçük ise tam tersi. Sürekli yanaşır, gelir yanağıma öpücük kondurur vs.
Eşim birkaç defa büyük kızım da yanınızdayken, ona yeterince temas etmediğimi, yeterince öpmediğimi söyledi. Daha önceleri bu konuda sorun yaşanmazken kızım bir anda bu konuda alıngan davranmaya başladı.
Bu arada tabi ki okula gidip gelirken öperim, birşeye üzülür sevinir öperim ama durduk yere şap şup öpmek aklıma gelmez.
Herneyse cuma günü eşim işten geldi. Bu arad kızların da benim de keyfimiz yerinde. Kızın odasına gidip mavi kaplı bir defter getirdi. ‘Bu bir rapor. 2 haftadır tutuyorum, bana kaç kez dokunmuşsun, kaç kez öpmüşsün, kardeşimi kaç kez öpmüşsün, hepsini yazdım’ dedi.
Bunu sitem ederek söyledi. Birşey söylememe fırsat kalmadan, eşim araya girdi ‘annen seninle çok sorun yaşayacak ilerde kızım, kardeşin ve sana karşı adaletli olmuyor’ dedi.
Ağlayacaktım zor tuttum kendimi. Kızlarımın herşeyiyle, en ufak ayrıntısına kadar ilgilenirim. Küçüklüklerinden beri tüm vaktimi onlara adadım. Hayattaki herşeyi geri plana attım ve karşılığında kötü anne olmakla suçlanıyorum.
Eşimi affedemiyorum ama kızıma da içten içe öfkeliyim. Benim dünyam onların etrafında dönerken, bana yaptıkları haksızlık gibi geliyor. Cuma’dan beri eşimle iletişim kurmuyorum. Lütfen tarafsız gözle yorumlar mısınız?
Ekleme: Kızım tanılı bir üstün zekalı. Yaşından büyük düşünen ve davranan bir çocuk. Bebekken bile temastan rahatsız olurdu. Küçük kızım ise 6 aylıkken kötü bir kaza sonucu beyin kanaması geçirdi. Bebekliği ve sonrası ablasına göre daha zordu. Onun da kendini güvende hissetme şekli temas etme, sarılma vs oldu. Hayatımız bu seyirde ilerlediği için büyük kızımı da uzaklığı da bu şekilde kabul edip irdelemedim. Büyük kızımın bu şekilde mutlu olduğunu düşündüm ama maalesef yanılmışım.
Bunlar yapmanız gerekenler ..Kızlarımın herşeyiyle ilgiliyim. Fazlaca hem de. Erken doğum riskim olmasına rağmen sırf kızım yanında olduğumu bilsin diye 15 günde bir başka illlere turnuvaları için gidiyorum. Giydikleriyle, okuduklarıyla, yedikleriyle hatta antrenmanları ile ilgileniyorum. Bu sevgi gösterisi değil midir?
Eşimle bu sıralar iletişimimiz pek sağlıklı değil. Haftanın 4-5 akşamı büyük kızımla tenis kortuna gidiyorlar. Genelde gece 11-12 gibi dönüyorlar. Genellikle ben de izleyici olarak katılmaya çalışıyorum ama hergün mümkün olmuyor.Eşiniz de size karşı başka bir sebepten öfkeli ki sizin çocukları üzerinden canınızı acıtmak istemiş gibi geldi bana yoksa aklı selim bir insan ve baba sözü değil söylediği. Ev içinde iletişim kurmamak yerine çocukların olmadığı bir zamanda bu konuyu esinizle konuşup çözüme ulaştırın bence.
Kızınız için de büyük bir hayal kırıklığı yaşamayın, üstün zekalı ve yaşından olgun davranması onun 10 yaşında bir çocuk olduğunu değiştirmiyor.
Kardeşini ve hamileliginiz dolayısıyla doğacak kardeşini kıskanmıştır büyük ihtimalle ve birde on ergenlik ile ilgili olabilir bu tavrı.
Kızınızla sadece ikinizin olduğunu anne kız saatleri ayarlamaya çalışıp her ne kadar yapınız soğuk olsada fiziksel teması arttırabilirsiniz.
Yorum için teşekkürler ama bu kadar öfkeli bir mesajı hakettiğini düşünmüyorum. ‘Anne’ kelimesi yerine ‘doğuran kadın’ demeyi tercih etmiş olmanız da kırıcı oldu. Yine de teşekkürler.Bunlar yapmanız gerekenler ..
Sevginin nasıl gösterilmesi gerektiğini burdan size anlatmak abes değil mi?
Sevgi ya sevgi bol bol seveceksiniz ve eşit olmalısınız. .O 10 yaşında ve daha size çok ihtiyacı var.
Üstün zekalı, her anlamda farkındalığı yüksek bir çocuk her şeyi anlar ..
Siz ona bu fırsatı vermeden öpeceksiniz , sarılacaksıniz o doyana kadar..
İsterse o size hiç yaklaşmasın siz onu doğuran kadınsınız.
İnanın öfkeyle yazmadım. Kırdıysam özür dilerim.Yorum için teşekkürler ama bu kadar öfkeli bir mesajı hakettiğini düşünmüyorum. ‘Anne’ kelimesi yerine ‘doğuran kadın’ demeyi tercih etmiş olmanız da kırıcı oldu. Yine de teşekkürler.
yedikleriyle giydikleriyle turnuvalarıyla ilgilenmek sevgi gösterisi tabii ki değildir bu anne olduğunuz için zorunluluklarınızdır zaten. Çocuğu sevmek saçlarını öpmek durduk yerde öpmek onu sevdiğini çok güzel olduğunu söylemek özellikle okula bırakırken öpmek hatta ben kızımın okula bırakırken ellerini öperim ama gelin görün ki benim sekiz yaşındaki kızım biraz soğuktur çok kırılgan bir yapısı vardır çok nadir oper bizi aslında farkediyorum o da istiyor ama yapamıyor gibi. Altı buçuk yaşında sayılan oğlum ise daha sıcak kanlıdır hiç yormaz beni ve çabuk uyum sağlar. Sevgi pıtırcığı gibi anne bir gelde sarılıyım öpeyim seni der meselaKızlarımın herşeyiyle ilgiliyim. Fazlaca hem de. Erken doğum riskim olmasına rağmen sırf kızım yanında olduğumu bilsin diye 15 günde bir başka illlere turnuvaları için gidiyorum. Giydikleriyle, okuduklarıyla, yedikleriyle hatta antrenmanları ile ilgileniyorum. Bu sevgi gösterisi değil midir?
Turnuvalara onu izlemek için gitmiyorum ki. Yani sadece izlemek için değil, maç kaybederse sarılayım teselli edeyim diye, kazanırsa tebrik edeyim diye. Kendisi gelmemi istiyor ki kaybetse bile destekleneceğini biliyor.E çetele tuttuguna gore oldukca da etkilenmis ve dikkat etmis demek ki buyuk kiziniz. Diger kiziniza daha sicak davranip ona sarilmamaniz da evet icten ice burukluk yaratmis dogal olarak.
10 yas sevilip sarilinmiycak kadar buyuk bir yas da degil ayrica.
Baska illere turnuvalara bile gidiyorum demissiniz ama bi cocuk bunu degil;sarilmayi daha bi sevgi gostergesi algilar bu yasta.
Esinize de soyleyin cocuklara sizi sikayet etmek yerine sizinle ozel konussun.
İş güç, hamilelik ev işleri tabi ki çok zor. Ama düşünüyorum bunu bana benim kızım söylese ne yaparım diye.Haklısınız hem de çok. Ama günün koşuşturması içinde aman tatil kızlar sıkılmasın, yemek saati kaymasın, bir koşu denize girip gelelim derken unutuyorum. Evet şaşıracaksınız belki ama insanın yapısı benimki gibi soğuk olunca yarın kızımı bol bol öpmeliyim dese bile o elbise bana ait olmadığı için düşündüğümü yapamadan günü tamamlamış oluyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?