Evlilik ve çocuk fobisi

Şu an nişanlıyım.Ve nişanlım çocukları çok seviyor.Ve çokta istiyor ama çocuğun sorumluluğu beni korkutuyor.Hayat boyu dünyaya getirdiğiniz varlığın yanında durmak zorundasınız ve hayat boyu ona karşı sorumluluklarınız olacak.Kulağa pek hoş gemiyor.
 
Merhaba canım, insan gönlüne göre birini bulamayınca, kimselerden etkilenmeyince, hayal kırıklıkları yaşayınca böyle düşünüyor. Bir taraftanda hayatındaki o boşluğa üzülüyorsun, özellikle mutlu çiftleri gördükçe, sonra gelecek kaygısı yaşamaya başlıyorsun.
Çocuk olayı insanın gözünde büyüyor, bu yaştan sonra nasıl olcak, nasıl bakılacak, nasıl sabredilecek diyorsun.
Ben 34 yaşındayım, bekarım, şuan görüştüğüm biri var ama henüz evlilik için adım atmış değiliz, ne olacak bellide değil
 

bencil degilde özgür ruhluyuz sanirim. en cok korkutan sey özgürlügümüzün kisitlanacak olmasi.
sabah kalkma saatin, yatma saatin, calisma saatin, yemek saatin
tatil zamanin, tatil yerin, gezme zamanin, gezme yerin hersey ama hersey cocuga göre uyarlanicak
sana göre degil
 
sizler sayesinde yalnız olmadıgım gördüm ve buna cok mutlu oldum. bazen bir ben miyim böyle düşünen diyordum.. sanırım su da önemi bir etken henuz kendımı hala küçük görüyorum alında büyüdüm ama ben böyle görüyorum
 
Etrafta görülen,izlenilen duyulan ilişkiler yüzünden bende korkuyorum evlilikten.Çocuk fikri korkutucu geliyor.Düşündüğümde annelerimiz,babalarımız,büyüklerimiz çok dirayetlilermiş diyorum.Çocuğum olsa sokağa çıkartıp oynatmaktan bile korkardım heralde.Velhasıl yanlız değilsin arkadaşım.Bu devirde maddi manevi evlilik,çocuk dünyaya getirmek oldukça zorlayıcı bişey.Ama hayatınıza doğru insan girdiğinde o korku azalır biraz sanırım.
 

evet arkadasım.. asık olmak herseye bambaska bir boyut kazandırcak sankii beklemekle olmuyor ama
 
Bende cok korkuyorum evlilikten önceden sıcak bakıyordum şimdi çekiyorum kendimden zaten zaman geçsin biraz daha evlilik denen birşey kalmıcakk
 

Evlilik değil ama çocuk fobisi bende de var. Hatta yaklaşık 27-35 yaşları arasında hormonların nedeniyle çocuk isteyebileceğimi düşünüp o dönemleri çocuk yapmadan nası atlatsam diye bile düşünürüm şimdiden :)
Aslında çocukları severim ama en sevdiğim canımın içi yeğenime bile birkaç saatten fazla baktığım zaman o sorumluluktan kurtulmak için can atıyorum.
Evliliği de günümüz koşullarında yargılanmadan sevdiğin insanla yaşamanın tek yolu olduğu için kabullenmiş durumdayım :)
 
Ben de 24 yaşıma kadar direnebildim.Sülalede 17 yaşında hepsi gitti nerdeyse.
Ama daha geç de olabilirmiş evlilik.Keşke nişanlı falan kalsaymışız.

Ben ki sorumluluk almaya korkmayan bi insanımdır,ne evliliğin sorumluluğu nede çocuğunki hafif değil.
O yüzden;evlenmiş olabilirim ama çocuk istemiyorum şu an
 
22 yaşındayım erken olduğunu düşünüyorum ama evlenmek uzak değil bana
çocuk yapmayı bende istemiyorum ama buna tek taraflı karar veremiyosunki erkek arkadaşım çocukları çok seviyoo:))
 
cocuk fobiside şöyle aslında, yani bebekleri deli gibi sevıyorum ama 8-9 yasında bir cocuk gördüğüm zaman bazen sinirim bozulabılıyor gıcık oluyorum o bilmişliklerine..
 

işte bu benim
Önceden sevgililik bile korkutuyordu ama ona pek fazla direnemedim
Flört döneminin kısıtladığı pek bişey yok ama evliliğin ve çocuğun....:50
:
 

bende çocukları çok seviyorum hatta ablamın kızına saatlerce bakabilirm ama ben kedni çocuğum olması için uzun uzun düşünmem lazım çocuk düşüncesi ben geriyo
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…