öncelikle merhabalar :)
canım benim, eşinle aranızda problem yaptıgı için çok zor bi durumdasınız evet. Burdaki hemen hemen tüm arkadaşlar da, naz yapıyo resti çekin falan demiş ama ben o kadar acele etme derim o kararı almakta.
bak, annenin hastalıgı tansiyon şeker kolesterol falan olsaydı, evet. yalnız da değilmiş, ben de gidin derdim.
Ama.. kanser bambaşka bişey. o kadıncağız da keyfinden yapmıyo, kanser kafası bambaşka bişey. psikolojisi çökmüştütür kadının size belli etmese de. evladını yanında istiyordur, aklınca şımarıklık yapıyordur belki. ama o kadar şımarıklıgı da kendine hak görüyordur.
yani Allah korusun bişey olsa, sonra hayatın boyunca bi daha huzurlu olamazsın. gece kabuslarına girer, uyuyamazsın.
anne bu. amca teyze değil.
Benim sana / size tavsiyem, şehir değiştirip de kanser hastası kadını üzmeniz değil. bırakın yapsın şımarıklık kimse yarın ne olacağını bilemez.
Bence, sadece sizi haftada bir iki kereden fazla rahatsız etmeyeceği şekilde bi bahane bulun. bunun iki yolu var. ya kendisine bi meşguliyet bulun, yani bi hobi olur bişey olur.
ya da onun da kabul etmek zorunda kalacağı bir meşguliyeti kendinize bulun. yani senin bi sağlık sorunun olsun mesela. fazla hareket etmemeni istirahat etmeni gerektiren bişey.
ha benim asıl tavsiyem ise bebek yapmanız o ayrı. o zaman o da sana kıyamaz, hem gebeykennn hem de bebek olunca artık yerinden kaldırmaz o kadar seni.
gebeliğe hazır değilim diyosan da yalan gebelik uydurun. riskli gebelik diye bişi var sonuçta, düşme tehlikesi olunca evde istirahat şart oluyor. o tarz bişi uydurun hiç olmazsa 3-4 ay rahat edersiniz. sonra düştü dersiniz.
sonra bu hikaye kendini tekrar edebilir,
tüp bebek filan uydurabilirsiniz. onda da hassasiyet oluyor ya.
o tarz bişeyler bulun işte. ama gidip de kalbini kırmayın işte.
öptüm. :)