- 29 Nisan 2015
- 26.564
- 91.298
- 598
- Konu Sahibi CalmBeforeTheStorm
-
- #81
benden kaçtığını söylüyor. Mutsuzluktan kaçtığını söylüyro. Tek suçlu ben miyim? O da benimle konuşabilir karşısına alıp fi mi
hayır. Konuşulması gerek ama hep ben konuşmaya çalışıyorum sonsuza kadar bi kaçış içinde sanki. Mutsuzluktan şikayetçiyimEşinizin ilgisizliğinden mi şikayetçisiniz ?
O mutsuzluğun bir sebebi Olmalıhayır. Konuşulması gerek ama hep ben konuşmaya çalışıyorum sonsuza kadar bi kaçış içinde sanki. Mutsuzluktan şikayetçiyim
hayatın genel rutini aslında sizi yaşadıklarınız sizde sadece +1 var evde olmayan bir adam...Offf kızlar
O kadar bunaldım ki. Hayattan, yaşamaktan yoruldum. Mutsuzluktan hücrelerim yoruldu.
Her gün rutin sabah koşa koşa çocuğu hazırlarım. Kendim de aynı şekilde koştur koştur giyin makyaj yap. Çocuğun montuna kadar ben giydiririm, eşimin kucağına veririm , eşim bırakıyor annemlere. Sonra koşa koşa işe giderim.
Akşam eve gelirim. üstümü bile değiştiremeden yemek yaparım. Oğlum dur, aç ağzını biraz daha ye, dökme annecim bla bla. Sonra masayı toplarım. Şöyle bi ortalığı süpürürüm. Tüm bunlar olur biter eşim karnını doyurur çıkar gider. Sonra çay demlerim kendime, hiçbi zaman sıcak içemediğim o çayı inatla demlerim.
Oğlumla oyun oynarız, gün içinde en sevdiğim Şey. Sonra kuzumu uyuturum. Kendime bi çay koyarım. Eşim gelir sonra aklıma. Evliliğim. Hayatım. Ailem. Düşünürken yine çayım soğur. Eşimi seviyor muyum demiştim ya size;
Şunu farkediyorum derdim başka erkekler gibi olmaması fakan değil. O erkeklerin de m.l olduğunun zaten farkındayım. Derdim eskisi gibi olmayışımız. Nasıl yıprandım acaba ben dedim. Hamileyken yazdığım günlüğümü çıkardım bazanın altından. Tek tek okudum. Bazen o kadar ağlamışım ki mürekkepler dağılmış sayfada. Eşimi ne kadar sevdiğimi ama onun beni nasıl yıprattığını yazmışım sayfalarca. Oğluma sormuşum, geçecek mi? Diye. Daha doğmamış miniğimden medet ummuşum. Geçmedi nitekim aksine her şey daha da kötü oldu. Geçecek mi kızlar?
Keşke her şey eskisi gibi olsa. Keşke eşimi o kadar çok sevsem hala. Keşke bana onca şeyi yaşatmasaydı. Keşke ailesi bu kadar umursamaz olmasaydı....
Boşanmak istiyor muyum? Bilmşyorum. Eşime kıyamıyorum işte. Nasıl bi alışkanlık bu ya da nasıl bi delilik?
Her akşam biraz ağlayıp sonra uyuyorum. İyiki Kk var diyorum. Buraya girip bir şeylere kafa yorduğumda sıkıntılarıma odaklanmıyorum en azından.
tatile gideriz ama orada bile sanki ayrı takılıyoruz. O daha çok Deniz kenarında takılır ben paraşüte biniyorum, dolanıyorum geziyorum. Biz nedense biz olamadık sanırımhayatın genel rutini aslında sizi yaşadıklarınız sizde sadece +1 var evde olmayan bir adam...
arada bir çocuğu birine bırakıp başbaşa takılsanız, ya da eşiniz evde kalsa başbaşa biğr film izleseniz bir kadeh birşey içseniz, senede bir bile olsa dışarda eğlenseniz yada tatile gitseniz kafanız dağılır ama siz herşeyi üstlenmişiniz eşiniz var yok böyle hissetmeniz çok normal...
AMA bu şekilde olmaz ki !hayır. Benimle vakit geçirmiyor. Aramız çok iyiyken de böyle çıkardı hep akşam, o zamanlar üzülürdüm çok, tartışırdık. Gitme derdim ama çıkardı arkadaşlarının yanına illa her akşam. Artık gitme de demiyorum zaten
Siz daha önce de konu açmıştıniz. Bu kadar verici olmaktan artık vazgeçseniz?Offf kızlar
O kadar bunaldım ki. Hayattan, yaşamaktan yoruldum. Mutsuzluktan hücrelerim yoruldu.
Her gün rutin sabah koşa koşa çocuğu hazırlarım. Kendim de aynı şekilde koştur koştur giyin makyaj yap. Çocuğun montuna kadar ben giydiririm, eşimin kucağına veririm , eşim bırakıyor annemlere. Sonra koşa koşa işe giderim.
Akşam eve gelirim. üstümü bile değiştiremeden yemek yaparım. Oğlum dur, aç ağzını biraz daha ye, dökme annecim bla bla. Sonra masayı toplarım. Şöyle bi ortalığı süpürürüm. Tüm bunlar olur biter eşim karnını doyurur çıkar gider. Sonra çay demlerim kendime, hiçbi zaman sıcak içemediğim o çayı inatla demlerim.
Oğlumla oyun oynarız, gün içinde en sevdiğim Şey. Sonra kuzumu uyuturum. Kendime bi çay koyarım. Eşim gelir sonra aklıma. Evliliğim. Hayatım. Ailem. Düşünürken yine çayım soğur. Eşimi seviyor muyum demiştim ya size;
Şunu farkediyorum derdim başka erkekler gibi olmaması fakan değil. O erkeklerin de m.l olduğunun zaten farkındayım. Derdim eskisi gibi olmayışımız. Nasıl yıprandım acaba ben dedim. Hamileyken yazdığım günlüğümü çıkardım bazanın altından. Tek tek okudum. Bazen o kadar ağlamışım ki mürekkepler dağılmış sayfada. Eşimi ne kadar sevdiğimi ama onun beni nasıl yıprattığını yazmışım sayfalarca. Oğluma sormuşum, geçecek mi? Diye. Daha doğmamış miniğimden medet ummuşum. Geçmedi nitekim aksine her şey daha da kötü oldu. Geçecek mi kızlar?
Keşke her şey eskisi gibi olsa. Keşke eşimi o kadar çok sevsem hala. Keşke bana onca şeyi yaşatmasaydı. Keşke ailesi bu kadar umursamaz olmasaydı....
Boşanmak istiyor muyum? Bilmşyorum. Eşime kıyamıyorum işte. Nasıl bi alışkanlık bu ya da nasıl bi delilik?
Her akşam biraz ağlayıp sonra uyuyorum. İyiki Kk var diyorum. Buraya girip bir şeylere kafa yorduğumda sıkıntılarıma odaklanmıyorum en azından.
sorumsuz. Ne işini sever ne bi şeyin ucumdan tutmayı. İstiyor ki ben hep ona iyi olayım güleyim bunca şeyi görmezden geleyim geçmişi silip atayım. Ama kendime saygım var yapamıyorum. Kendime saygım ona vicdanımAMA bu şekilde olmaz ki !
Nasıl bir eş bu eş kişisi.
Ne demek yemek yer çıkar bir işin ucundan tutmalı sohpet etmeli bu şekilde ev arkadaşısınız !
Bir yol kat edemezsiniz ki olacağı düzeleceği varsa da olmaz.
bi gün yemek yapmasam çıkar gider annesinde yer mesela. Bunu da yediremiyorum kendime. Çocuğu her sabah annemlere bırakma işini ona verene kadar 50 kez tartıştık bu iii kabullenme süreci bile beni bitirdiSiz daha önce de konu açmıştıniz. Bu kadar verici olmaktan artık vazgeçseniz?
ben yemek yaparken onunla oyun oynar, sabahları annemlere götürür. Haftasonu da kendi annesine götürür çocuğu. Bu kadarNereye gidiyor eşiniz akşam?
Arkadaşlarıyla çıkıyormuş.
Hadi öncesini geçtim, çocuktan sonra bu düzen devam etmemeliydi.
Çocuğa dair ne sorumluluğu var?
İlk başlarda rahatı bozulduğu için tepki vermesi normal.ama olmuyorsa da olmaz bazen...ya öyle kabul etmek gerekir,ya da gitmek gerekirbi gün yemek yapmasam çıkar gider annesinde yer mesela. Bunu da yediremiyorum kendime. Çocuğu her sabah annemlere bırakma işini ona verene kadar 50 kez tartıştık bu iii kabullenme süreci bile beni bitirdi
aynı durumdayım. Bende sizin gibi yapmayı düşünüyorum. Son 1 kez denemek istiyorkm
Tek suçlu elbetteki sen değilsin iki tarafında hatasi vardir . İnsanlar gün geçtikçe değişiyor. Düşünceleri zevkleri. Bir zamanlar sevdiğimiz insanin hareketleri zaten şuan bizi onlarin yaninda tutan. Kendini suçlamayı birak bence elinden geleni yaptiysan duzelmek için ve denemek istiyorsan dene . Bu hayat senin denemek te yanılmakta bir seçenek. İçinden nasıl geliyorsa öyle davran.benden kaçtığını söylüyor. Mutsuzluktan kaçtığını söylüyro. Tek suçlu ben miyim? O da benimle konuşabilir karşısına alıp fi mi
sorumsuz. Ne işini sever ne bi şeyin ucumdan tutmayı. İstiyor ki ben hep ona iyi olayım güleyim bunca şeyi görmezden geleyim geçmişi silip atayım. Ama kendime saygım var yapamıyorum. Kendime saygım ona vicdanım
Bekar oldugum icin soruyorum bu biz olamamak durumu evlenmeden once yokmuydu?Evlilik oncesi yakindiginiz kisilik ozellikleri nasildi?Allah yardimciniz olsun.Kirginliklarinizin iyilesmesi dilegiyle.tatile gideriz ama orada bile sanki ayrı takılıyoruz. O daha çok Deniz kenarında takılır ben paraşüte biniyorum, dolanıyorum geziyorum. Biz nedense biz olamadık sanırım
evlilik öncesi daha iyiydik. Beraber vakit geçirirken birbirimize saygı duyardık şimdi herkes Canının istediğini yapıyorBekar oldugum icin soruyorum bu biz olamamak durumu evlenmeden once yokmuydu?Evlilik oncesi yakindiginiz kisilik ozellikleri nasildi?Allah yardimciniz olsun.Kirginliklarinizin iyilesmesi dilegiyle.
Bunun bir nedeni olmali ama neden diye sordunuz mu ya da insan birine alisinca artik beraber vakit gecirme geregi gormuyor mu?evlilik öncesi daha iyiydik. Beraber vakit geçirirken birbirimize saygı duyardık şimdi herkes Canının istediğini yapıyor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?