- 2 Ocak 2017
- 185
- 245
- 103
- Konu Sahibi Yumurtalik
-
- #101
Sizin için de en güzeli neyse o olsun inşallah. Aile olalım diye çıktığımız yola yazık oluyor.
Eşiniz tipik bir kendi ailesine düşkün erkek malesef.
Sizin yaşadığınız bu sorunlar aslında kayınvalideniz ve görümceniz ile alakalı değil.
Eşiniz ile alakalı ve aynı sorun bende de var.
Benim bunu çözmem 6 yılımı aldı malesef ki.
Sizin için o kadar uzun sürmemesi adına söylüyorum.
Eşinizi bir kenara çekin ve bütün rahatsız olduğunuz şeylerden bahsedin.
Yeri geldiğinde eşinizin elini masaya vurarak "hop dur bakalım o benim KARIM ağzından çıkanı kulağın duysun" diyebilmesi gerekir, gerek annesine gerek kardeşine gerek dışardan X bir şahsa...
Bunu yapmadığı sürece siz bu sorunları yaşayacak ve daralacaksınız.
Aynısını ben yaşıyorum....
Benim ki çözüme ulaştı mı?
Hayır, her ay kafamda "boşansam mı, böyle hayat nasıl geçecek, giderek kabuğuma çekildim, çocuklarımdan başka dayanağım yok" şeklinde bin bir tane düşünce ile kafamı kurcalıyorum.
Bir gün çözüme varmasını diliyorum ancak benim kocam malesef ki masanın üzerine yumruğunu vurupta "hop" diyececk bir tip değil, sanırım hiç bir zaman da olmayacak.
Çare boşanmak mı? Benim açımdan tartışılır, benim çocuklarım var düşünmem gereken.
O yüzden bekliyorum... Kendi hakkımda hayırlısını dilerken, sizin için de en hayırlısını diliyorum.
Umarım siz bir çözüme ulaşabilirsiniz.
O kadar uzağa yani :)
Yinede boşanmayı düşünmeden evvel.
Tüm çarelere başvurun bence.
Umarım düzelir her şey.
Çok kaba olacak ama dayanamıyorum zıkkımın dibini içsinler mümkünse.Ben de cevap versem bu konuşmalardan sonra nasıl çay koyup içmeye devam edilecek diye düşüne düşüne susuyorum.
Çok kaba olacak ama dayanamıyorum zıkkımın dibini içsinler mümkünse.
Bu kadar sustunuz, sessiz kaldınız ama suçlu oldunuz.
Şunu kendinize reva görmeyin verin cevaplarını kahkahalar eşliğinde görsünler "güleryüzlü" gelini.
Şu güleryüzlüden anladıkları saçma salak konuşup gevrek gevrek gülen olmasa ya...
Çok cellallendim! Adres verseniz kavgaya geleceğim o derece!
Esiniz kaç yaşındakiAdres vermemek için zor duruyorum :)
Ben de öyle düşünüyorum. Ablasının hayalinde yaşlı, kokoş ve cazgır bir gelin varmış belli ki. Çok kızgınım ona. Eşime de onun kardeşi olduğu için kızgınım. Onu sevdiği için kızgınım. Ablasını görünce mutlu olduğu için kızgınım. Böyle kötü duygularla yaşamak istemiyorum. Kalan hayatım içimde nefretle geçecek gibi geliyor.
Adres vermemek için zor duruyorum :)
Ben de öyle düşünüyorum. Ablasının hayalinde yaşlı, kokoş ve cazgır bir gelin varmış belli ki. Çok kızgınım ona. Eşime de onun kardeşi olduğu için kızgınım. Onu sevdiği için kızgınım. Ablasını görünce mutlu olduğu için kızgınım. Böyle kötü duygularla yaşamak istemiyorum. Kalan hayatım içimde nefretle geçecek gibi geliyor.
Esiniz kaç yaşındaki
bende eşimin ailesine benzer duygular besliyorum çoğu zaman. eşimle hiçbir problemim yok ama onlarla görüşmemek için senden vazgeçmem gerekirse vazgeçerim demişliğim var. biz şanslıyız onlardan uzaktayız çünkü. hiçbir zaman yakıın şehirlerde bile olmadık, arayı bana gelip 4 ay kalarak kapattılar. düşüncesizler, umursamazlar, kabalar bizimkiler. bende çok dayandım ama burada yazan çoğu arkadaş haklı. olayı anca bir cinnet çözüyor. sürekli sessiz sakin duran tatsızlık çıkmasın diyen ben bir gün bir cinnetle kovdum evimden( belirsiz süreli kalmalarından bıktığım için) , sonra bütün taşlar döküldü ortaya. şimdi daha az ve seviyeli bir iletişimimiz var. bana saygı duymak zorunda olduklarını maalesef bu yolla anladılar. ben hala kıyamam içten eşime derim onlara gittiğimizde gezdirelim, hediyeler alalım diye. yazık yaşlı başlı insanlar, anneme ne yaparsam onlarada yapmak isterim. ama mesafemi korumam lazım. benim bu konuda eşim hep yanımdaydı işleri çözebilmemiz bu sayede oldu sanırım.
Ee gencmis yaşı eşinizin niye yaşlı diye tutturşmuş kiEşim 33 yaşında.
Aynen söylediğiniz gibi baştan yapmayıp şimdi yapsam bu sefer de şımarmış veya onun gibi bir şey olacağım. Eşime tatlı tatlı ciltlik eser yazdım. Eşim zaten kendi de söylüyor. Farkında. Biraz zaman ver bana güven her şey güzel olacak düzeltcem ama bir anda değiştiremiyorum diyordu. Son gün bana “senin yüzünden” diyince sabrım kalmadı.Eşiniz bu aile tipine alışkın olduğu için yapılanlara takilmiyordur pek. Bu yuzden sizin "güleryüzlü" olmanizi istiyor. Yani onlarin yaptiklarini espri diye görüyor sizin alinmanizi istemiyor. Yorumlara katılıyorum biraz sesiniz çıksa boyle yapamazlar ama simdi yapsaniz saygisiz olursunuz en bastan yapacaktiniz. Sizi yaş olarak da kucuk gormusler..Gitme sıklıgınızı azaltmaya calisin.O bos muhabbetlere de cevap verin susmayin seker diyosun da masallah hep yiyosun abla olmaz boyle filan diyip tatlı bilmişlik yapmaya çalışın. Esinize tatli tatli ailen iyi insanlar ama tarzlari bana farkli geliyor bu kadar sık gitmek istemiyorum benim annem bizi rahatsiz etmemek icin gelmiyor pek ayni anlayisi bekliyorum gibi yumusak yumusak konusun bakalim.
Ben yaşlı olsaydım onun yaşı genç gibi duracaktı diye heralde :)Ee gencmis yaşı eşinizin niye yaşlı diye tutturşmuş ki
Gitme yapacağını yapmissin ömrünü tuketmelerine izin verme belliki eşinde pasif bugüne kadar bu yaşadıklarını engelleyemediyse bundan sonrada engelleyemez eşinle araniz iyi birbirinizi seviyorsanız eşinle duzelir sin zaten ama kayınvalide görümce kişilerine mesafe koy sen sustukca onlar yapmaya devam edecekler
Kendi eski halimi gordum ben de kendimden kcuk sidikli gorumcemin beni ezmesine izin verirdim hem de zeka seviyesi 60 olan arkadaslariyla.Sonra birden bir sey oldu ben ezigi masum oynamaktan sikildim.Esime sikayet ettigimde onlara hicbir sey demedigi gibi beni fesat alingan vs gibi seylerle suclamya basladi.Benim de resmen gozun acildi yetiskin gibi davranmaya kendi problemlerimi kendim cozmeye karar verdim.Simdi besmelesiz benimle konusmiyorlarKalbim sıkışıyor düşününce.
Kısa yazayım dedim beceremedim.
1,5 yıl önce evlendim. Nişanlı olduğumuz dönemde farklı şehirlerdeydik. Ben ev eşyası almak için onun olduğu şehre giderdim hafta sonları. Gittiğim hafta sonları eşimin ailesiyle görüşüyordum ve her şey yolunda görünüyordu. Bir ablası var, o zamanlar ablasını hiç görmüyordum denk gelmiyordu. Ya da hafta sonları ben varım diye gelmiyordu belki şimdi böyle de olabilir diye düşünüyorum. Tanışır tanışmaz yaşımla dalga geçti (90lıyım. Beğenemedi genç buldu. Kardeşinin 50 yaşında biriyle evlenmesi onu mutlu edecekti büyük ihtimalle). Nişanda da öyleydi, sade olmamla dalga geçti o zaman da. Görür görmez herkesin içinde “O kadar sadesin ki sanki benim nişanım ahahahaha” gibi. Ondan sonra da sık sık benimle ilgili “şaka”ları vardı.
Evlendik. Ablası boşandı. Annesi durmadan bizi çağırmaya başladı. Hayır’dan anlamadı. Annesi çağırmadıysa babası çağırdı. Babası çağırmadıysa ablası çağırdı. Ben kendi ailemi ayda bir görüyorum. Nasıl daha sık görmek istersem onun da hakkı tabii ki ailesiyle vakit geçirmek. Ama ben kendi ailemle de bu kadar sık görüşmek istemezdim evliyken. Çünkü bir cumartesi akşam üstü eşimle marketten bir şeyler alıp evimize gidip pişirip yiyemiyoruz. Çünkü annesinin o gün yine pişirdiği ve benim hiç de yemek istemediğim bir şey oluyor. Bizim evimizde de var yemek. Niye evimizde yemeyelim? Sıkılıyorum. Sevgiliykenki halimizi özlüyorum.
Ablası boşandığından beri her gün sporda stepte. Boşandığı günden başlayarak istisnasız kendisini her gördüğümde rejimini sporunu vücudunu bir şeyini anlattı. Çok sıkılıyorum bu muhabbetlerden ben. Hiç sevmem böyle kilo konuşup duran kadınları. Yapamıyor da zaten. Bir yıldır günde bin tane ip atlamak gibi şeyler yapıyor. Bir yüzmeye bir jimnastiğe bir mekiğe vs vs sarıp “çok kontrollü şeker tüketiyorum geçen gün bir mısır yedim nasıl şekerli geldi ıyy” gibi şeyler konuşup bir yandan ne zaman görsem pasta tatlı falan yiyor aslında. Kilosunda tipinde de bir değişiklik yok. Yani demek istediğim şu: Madem yapamıyorsun da neden kafa ütülüyorsun bununla? Dillendiremiyorum bunu. Haksız ve huysuz durumunda kalacağımı düşünüyorum.
Kısacası bunaldım çok. Annesini tanıyamamışım. Bu kadar ağzını açınca hayat emen biri olduğunu anlamamıştım. Bazen ailemle ilgili çok zoruma giden şeyler söylüyor. Mesela annem rahatsız etmemek için evimize gelip kalmıyor pek. Onun için diyor ki “Gelmiyor hiç bu nasıl annelik”. Çok zoruma gidiyor annemin anneliğine laf edilmesi. Ne yapacağımı şaşırıyorum. Bunun gibi şeyler oluyor görüşünce. O yüzden susup bir kenarda oturup vakit geçirmek bile zor geliyor onlarla. Bir dönem bu görüşmeleri susup bir kenarda vakit geçirerek atlatmaya çalışıyordum. Bu sefer de sessiz olmamdan şikayetçi olmuşlar eşime. Ablası zaten dillendirmekten çekinmiyor. Hepimiz oturuyoruz mesela diyor ki “Sizin çocuğunuz olsa konuşmayı öğrenemez böyle mivvv mivv diye oturur miyavlar” diyor sonra kendi kızına “nasıl miyavlar kızım çocukları?” Diyor kızı miyavlıyor buna gülmemiz gerekiyor.
Eşim genelde bana destek oluyor hak veriyor. Ama durum engellenemezken haklı olmanın ne önemi var? Üstelik her zaman hak da vermiyor. En son yine bir “Börek yaptım gelin. Gelin. Gelin. Gelin” vakasında “Bak yine bu yüzden tartışıyoruz güzel bir gün geçirirken” dedim eşime. “Senin yüzünden. Güleryüzlü olsan anlayışlı olsan böyle olmaz.” dedi. Yemin ederim ki bir insan ne kadar güleryüz gösterebilirse o kadar gösterdim. Dahası yok bende. Yaşadığımız şehirde arkadaşım yok, iş bulamadım, evde kpss’ye hazırlanıyorum. Güleryüzlüyümdür.
Gitmek istiyorum. Siz olsanız gider miydiniz? Zaten benim yüzümden olduğunu duyduğumda çıkıp ailemin yanına geldim. Zoruma gitti çok. 2 gün oldu.
Teşekkür ederim okuduysanız.
Madem bu kadar ailesine gidiyor o zaman evlenmeseymiş,sizinle neden evlenmiş kiçok ezdiriyorsunuz kendinizi ben kendimi bu tarz olaylarda pasif sessiz bilirdim siz benden beter çıktınız azıcık tepkinizi koyun canım yoksa çok yıpranırsınız içinize atıp susarak
Kendi eski halimi gordum ben de kendimden kcuk sidikli gorumcemin beni ezmesine izin verirdim hem de zeka seviyesi 60 olan arkadaslariyla.Sonra birden bir sey oldu ben ezigi masum oynamaktan sikildim.Esime sikayet ettigimde onlara hicbir sey demedigi gibi beni fesat alingan vs gibi seylerle suclamya basladi.Benim de resmen gozun acildi yetiskin gibi davranmaya kendi problemlerimi kendim cozmeye karar verdim.Simdi besmelesiz benimle konusmiyorlarSana boyle davranilmasina musede etme sen de bir annenin evladisin bir anne kuzususun.Bunlara buyuk bir cingar sart olmus baska turlu cozulmez cunki esinde benimki gibi.Lutfen ama lutfen kendini ezdirne ne kadar sessiz olursan o kadar tepene cikarlar.Kibaeca veya anladiklari dilden cevplarini ver mesela annene laf etmis ya evet annem bizi rahatsiz etmekten cok cekinir yanlis anlayacagiz diye bizi de cok sik cagirmaz kndi de cok sik gelmez deyin o anlar
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?