Allahın bi mucizesi bence bu rabbim onu sana verdiyse vardır bir bildiği emin olMerhaba,
29 yaşındayım. 10 aydır evliyim. Vajinismusum. Hamile kaldım. 9 haftaya yaklaştı.
Öğrendiğimden beri ağlıyorum. Kabullenmeyi hislerimin değişeceğini bekledim ama olmuyor. Bebek görmek bile beni irrite ediyor. Çok mutsuzum. Çok üzülüyorum bebeğe de üzülüyorum herkes ne kadar heyecanlı hevesli ama ben asla istemiyorum, isteyemiyorum. Aldırmak falan çok ürkütücü geliyor. Ama ya bu his hiç geçmezse bebeğe daha da yazık olmayacak mı ?
Hislerimi paylaştığım herkes çocuğu olmayanlar var işte çok günah vs. Tamam hepsini biliyorum anlıyorum ama inanın içimdeki hissin mutsuzluğun tarifi yok. Aldırmak için 10 haftaya kadar sürem var yasal olarak. Bir kaç günüm kaldı.
Eşim kesinlikle istemiyor aldırmayı. Ama kimse beni anlamıyor sanki bütün hayat sevincim yerle bir oldu, hayatım bitmiş gibi hissediyorum.
Aldırırsam eşimle çıkmaza girmekten korkuyorum, günaha girmekten korkuyorum, kürtaj dan korkuyorum doğumdan korkuyorum zaten birlikte bile olamadım çok kötüyüm inanılmaz bana ne tavsiye edersiniz
İnternette gördügüm görsellere dayanarak mı yorum yaptığımı düşünüyosunuz senelerce çalıstığım alan bu hanımefendi. Diş tomurcukları el ayak eklem yerleri bobrekler kalp odacıklari bu hafta gelişir yüz sekillenmeye başlar. Hic prematüre görmediniz sanırım insan avucu kadar doğan bebeğin her seyi yerli yerinde oluyor. Kimse dayatmıyor isterse gitsin aldırsın fakat bu onun yaptığının cana kıymak oldugunuda değistirmiyor. Yanlışıda degistirmiyor9-10 haftalık bir bebeğin kol-bacağı oluşmamış oluyor zaten fasulye boyutunda birşeyden bahsediyoruz. Doktor değilsiniz galiba, internette gördüğünüz her görsele inanmayın. Kimse istemediği hamileliği birine dayatamaz. Nokta.
onlarca ülkede kürtaj serbest belirli bir zaman süresine kadar. Sizce bu cana kıymak olsa akla dayalı bir sürü ülke bunu yasal yapar mıydı. Merakımdan soruyorum ki zaten doğmamış daha yani adı üstünde doğmamış. 1-2 aylı bir bebeğe prematüre denemez o daha fetüstür. Yani siz kürtaja karşıysanız olmazsınız kürtaj, kimse sizi zorlamıyor. Elalemin istenmeyen gebeliğinin sizi ilgilendiren kısmı nedir? Kendi vicdanınızı kendi davanızda kullanınız, kimse sizden ödünç vicdan istemiyor.İnternette gördügüm görsellere dayanarak mı yorum yaptığımı düşünüyosunuz senelerce çalıstığım alan bu hanımefendi. Diş tomurcukları el ayak eklem yerleri bobrekler kalp odacıklari bu hafta gelişir yüz sekillenmeye başlar. Hic prematüre görmediniz sanırım insan avucu kadar doğan bebeğin her seyi yerli yerinde oluyor. Kimse dayatmıyor isterse gitsin aldırsın fakat bu onun yaptığının cana kıymak oldugunuda değistirmiyor. Yanlışıda degistirmiyor
Aldirincada pisikolijin bozulmucakmi daha kötü olmucanmi .bir yardim alin belki iyi gelir cocuguda aldirmazsiniz cocuk dunyaya geldiginde alişirsinda .ama genede sen bilirsin karar seninMerhaba,
29 yaşındayım. 10 aydır evliyim. Vajinismusum. Hamile kaldım. 9 haftaya yaklaştı.
Öğrendiğimden beri ağlıyorum. Kabullenmeyi hislerimin değişeceğini bekledim ama olmuyor. Bebek görmek bile beni irrite ediyor. Çok mutsuzum. Çok üzülüyorum bebeğe de üzülüyorum herkes ne kadar heyecanlı hevesli ama ben asla istemiyorum, isteyemiyorum. Aldırmak falan çok ürkütücü geliyor. Ama ya bu his hiç geçmezse bebeğe daha da yazık olmayacak mı ?
Hislerimi paylaştığım herkes çocuğu olmayanlar var işte çok günah vs. Tamam hepsini biliyorum anlıyorum ama inanın içimdeki hissin mutsuzluğun tarifi yok. Aldırmak için 10 haftaya kadar sürem var yasal olarak. Bir kaç günüm kaldı.
Eşim kesinlikle istemiyor aldırmayı. Ama kimse beni anlamıyor sanki bütün hayat sevincim yerle bir oldu, hayatım bitmiş gibi hissediyorum.
Aldırırsam eşimle çıkmaza girmekten korkuyorum, günaha girmekten korkuyorum, kürtaj dan korkuyorum doğumdan korkuyorum zaten birlikte bile olamadım çok kötüyüm inanılmaz bana ne tavsiye edersiniz
NeBence burda kürtaj olan kadınları yargılayan, ezmeye çalısan kadınlar tamamen ego tatmini yapıyor, yani kimse kendi meselesinde sizin vicdan yargılarınız veya sizin etik anlayışınızla ilgilenmiyor. Herkesin kendi vicdanı kendi davasında. Tuhaf geliyor bu bana. Kürtaj olmayı seçmiş bir kadını aşağılayınca vay be ne doğru kadın demiyor kimse size, sadece ukala gözüyle bakılıyorsunuz.
Ben zaten 9 haftaliga premature demedim iyi okuyun isterseniz el kadar doğan bebeklerin her seyi oldugunu dedim ? Fasülye kadar insan sayılmazmıs ya ayrica buraya yazdıysa yorum yapma hakkınada sahibim. Kürtaja karşida degilim hanimefendi olacak olan var olmayacak olan var. Kimse karşıt gorus almak istemiyorsa yazmasın burayaonlarca ülkede kürtaj serbest belirli bir zaman süresine kadar. Sizce bu cana kıymak olsa akla dayalı bir sürü ülke bunu yasal yapar mıydı. Merakımdan soruyorum ki zaten doğmamış daha yani adı üstünde doğmamış. 1-2 aylı bir bebeğe prematüre denemez o daha fetüstür. Yani siz kürtaja karşıysanız olmazsınız kürtaj, kimse sizi zorlamıyor. Elalemin istenmeyen gebeliğinin sizi ilgilendiren kısmı nedir? Kendi vicdanınızı kendi davanızda kullanınız, kimse sizden ödünç vicdan istemiyor.
Randevuya eşimle birlikte gittik kapıya yaklaştıkça gerildik sessizleştik binaya girdik ben ağlayınca tekrar çıktık arabada biraz konuştuk. Tekrar binaya girdik imza atmamı istediler orda zaten yapamıycam dedim. Normal randevu olduk bebeğin görüntüsünü gösterdi, kalp atışlarını duyduk. Eşimin gözleri doldu ama hâlâ işte her kararının arkasındayım falan dedi. Onun istediğini görünce cesaret edemedim. Fotoğrafı verdiler elimize geri geldik. Şimdi piskolog bakıyoruzŞuan bu kararsızlık bu sıkışmışlık hissi seni boğuyor. Eminim şu yasal süre denen süre geçsin böyle kötü hissetmeyeceksin.
Ben sevindim valla. Aldırsaydın pişman olacağını düşünüyordum. Bebeğini seveceğinden de hiç şüphem yok. Zamanla içindeki korkular gidecek merak etme. İnşallah anneli babalı sevgiyle büyütün.Randevuya eşimle birlikte gittik kapıya yaklaştıkça gerildik sessizleştik binaya girdik ben ağlayınca tekrar çıktık arabada biraz konuştuk. Tekrar binaya girdik imza atmamı istediler orda zaten yapamıycam dedim. Normal randevu olduk bebeğin görüntüsünü gösterdi, kalp atışlarını duyduk. Eşimin gözleri doldu ama hâlâ işte her kararının arkasındayım falan dedi. Onun istediğini görünce cesaret edemedim. Fotoğrafı verdiler elimize geri geldik. Şimdi piskolog bakıyoruz
Randevuya eşimle birlikte gittik kapıya yaklaştıkça gerildik sessizleştik binaya girdik ben ağlayınca tekrar çıktık arabada biraz konuştuk. Tekrar binaya girdik imza atmamı istediler orda zaten yapamıycam dedim. Normal randevu olduk bebeğin görüntüsünü gösterdi, kalp atışlarını duyduk. Eşimin gözleri doldu ama hâlâ işte her kararının arkasındayım falan dedi. Onun istediğini görünce cesaret edemedim. Fotoğrafı verdiler elimize geri geldik. Şimdi piskolog bakıyoruz
Eşim yine istemiyor ama sürekli ağlayan beni görünce ne yapabilirDun aldirmanizi kesinlikle istemeyen es bu gun her kararinin arkasindayim mi dedi? Dun aldirirsaniz esinizle cikmaza girmekten korkarken, gunlerdir destek almak yerine bebek kiyafetlerine bakarken simdi psikolog bakiyorsunuz demek anliyorum... lutfen ama lutfen psikolijik destek almayi ihmal etmeyin.
Randevuya eşimle birlikte gittik kapıya yaklaştıkça gerildik sessizleştik binaya girdik ben ağlayınca tekrar çıktık arabada biraz konuştuk. Tekrar binaya girdik imza atmamı istediler orda zaten yapamıycam dedim. Normal randevu olduk bebeğin görüntüsünü gösterdi, kalp atışlarını duyduk. Eşimin gözleri doldu ama hâlâ işte her kararının arkasındayım falan dedi. Onun istediğini görünce cesaret edemedim. Fotoğrafı verdiler elimize geri geldik. Şimdi piskolog bakıyoruz
Merak etmeyin hormonlar yüksek o yüzden fazla fazla hissediyosunuz olumsuz düşünceleride ben aldığınız karara sizin adınıza çok sevindim gecici bi süreç hareketlerini hissedince iciniz kaynamaya başlayacak :) her şey güzel olacak inşallahEşim yine istemiyor ama sürekli ağlayan beni görünce ne yapabilir
ya kusura bakma ama o işi yaparken hiç ağlamıyon üzülmüyonda konu cocugu aldırmaya gelince mi sahte gözyaşı döküyosun allah sizin gibilere evlat veriyor itiyorsunuz isteyenede vermiyor ne biçim bi dünya anlamadım keşke anne olmasanız yarın bigün yapamıyorum diye sokagada bırakırsınız allah size vicdan versin başkada bişey demiyorum egoya bak ya mıymıyRandevuya eşimle birlikte gittik kapıya yaklaştıkça gerildik sessizleştik binaya girdik ben ağlayınca tekrar çıktık arabada biraz konuştuk. Tekrar binaya girdik imza atmamı istediler orda zaten yapamıycam dedim. Normal randevu olduk bebeğin görüntüsünü gösterdi, kalp atışlarını duyduk. Eşimin gözleri doldu ama hâlâ işte her kararının arkasındayım falan dedi. Onun istediğini görünce cesaret edemedim. Fotoğrafı verdiler elimize geri geldik. Şimdi piskolog bakıyoruz
Eşim yine istemiyor ama sürekli ağlayan beni görünce ne yapabilir
Ego mu acı çekmekten canım çıktı masum bi bebeğin hayatını maffetmekten korktuğum için anne tarafından sevilmeyi bekleyerek büyüyen bir çocuk olduğum için bu kadar nefret kusmanızı anlamadımya kusura bakma ama o işi yaparken hiç ağlamıyon üzülmüyonda konu cocugu aldırmaya gelince mi sahte gözyaşı döküyosun allah sizin gibilere evlat veriyor itiyorsunuz isteyenede vermiyor ne biçim bi dünya anlamadım keşke anne olmasanız yarın bigün yapamıyorum diye sokagada bırakırsınız allah size vicdan versin başkada bişey demiyorum egoya bak ya mıymıy
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?