Her şey bitti derken? Ne olur umut olun bana...

Çok çok üzülerek ağlayarak okudum inşallah Hakan'ını Allah sana bağışlar be guzel bir ask Nasıp etmış size imrendım yemin edıyorum ınsallah saglıgına kavuşur buraya resmınızı koyun lutfen koyunki böyle aska yuregımızle şahit olduğumuz gıbı gozumuzlede şahit olalım içten dua edıyorum inşallah hıç ayrılmazsınıZ inşallah ama sızı çook merak ettım gerçekten
 

Allah razı olsun onun için dua edenlerden, dert keder göstermesin inşallah sizlere.

Acımın hafiflemesini istiyorum hele babasının acısının...

Allahım.

Böyle bir evladı kaybetmek, en kötüsü bile olsaydı evlat bu nasıl dayanılır.

O yaşta bir insan bu yükü nasıl çeker, Allahım sabır ver.

Hem acım hafiflesin istiyorum hem de bunun için zaman lazım diye korkuyorum.

O zaman, acımı götürürken hatıraları da silecek yavaş yavaş.


Bunu düşünmeye dayanamıyorum.

Hakanı unutmak, Hakanla geçen günlerin yaşanmamış gibi, hayal gibi gelmesi...

Bunu düşününce seçim yapamıyorum, acısız bi hayat mı, hatıraların ilk günkü canlılığını koruması mı?

Acım devam etsin diyorum o zaman, Hakanı geçmişe gömmek gibi geliyor diğer türlü.

En sevdiği şarkı Sezen Aksu, Unuttun mu Beni...

En sevdiği film Türkan Şoray, Kadir İnanır, Devlerin Aşkı...

En sevdiği yemek, kuru fasulye...

En sevdiği erkek çocuk ismi Ahmet Burak...

En sevdiği renk, mavi...

En sevdiği baharat zerdeçal...

Küçükken en sevdiği an annesinin soyduğu meyveyi bıçağın ucuyla uzattığı zamanlar...

Binlerce sayarım.

Benim karışık kızartmama, kakaolu portakallı kekime bayılır, bana pastel 70 numaralı ojeyi hediye etti...

Allahım.

Unutmak istemiyorum hiçbirini.



Sizin sevginizi biz hissediyoruz buradan.. Sevdiğiniz anlamaz mı hiç, iliklerine kadar hissetmiştir, bu hisleriniz karşılıklı o da bunu bilerek gitti.. Ben buna inandım, ben buna buradan inandım.. Siz de inanın..

Allahım.

Allah razı olsun, nolur Allah söyletiyor olsun.

Görev yaptığım okulun karşısında meydan var.

Geldiğinde akşamları orada otururduk.

Son gelişinde ayrılmaya yakın elimi kalbine koydu...

Ama ben nasıl heyecanlıyım, kulaklarım uğulduyor, etrafta insanlar utanıyorum bi yandan...

"Bu kalp attığı müddetçe......."

Bu kadarını hatırlıyorum, bayılacaktım, duyamadım devamını.

Çok sonra sorduğumda kalbi attıkça hep yanımda olacağını söylediğini anlattı.

Kalbi attıkça...

Allahım.

Hastalığı kronikti yani kitleler iyileşse bile lenflere yerleşmiş bulunduğundan hiçbir zaman kan değerleri normal olmayacak, hep tekrarlama riski olacaktı.

Bana "ömrüm boyunca hasta olacağım, hasta duası kabul olduğu için de hayat boyu senin için kabul olacak dualar edebileceğim, bu benim en büyük avantajım" derdi.

"Ben hayattayken sana kimse zarar veremez" derdi, sahiden hangi konuda dua istesem hiç geri çevrilmedi çok şükür.

O hayattayken...

Allahım.

Allahım şimdi de ona merhametiyle muamele etsin inşallah.

Beni de o gidince bu kadar yalnız hissettiğim için affetsin.

"Çok yalnızım" diyen her kuluna "Ben sana çok yakınım" diyor çok şükür, ikimiz de Onun merhametine muhtacız.

Geçen yıl bu zamanlar...

Derdim yok diye üzüldüm, ağladım, sabır sevabı istedim, şimdi duamın ilk kısmının asla ummayacağım ve de en kuvvetli şekilde kabul olduğunu idrak edebiliyorum.

Allah devamını da nasip etsin inşallah.

Allahım güç versin.
 
her mesajınız boğazımda bir yumru.
başınız sağolsun.. çok şanslı bir kadınsınız öyle bir adama sahip oldugunuz için. Allah ahirette buluştursun sizi inşallah.
 
nasil da guzel gulerek resim cektirmis.nur icinde yatsin.sizede sabir versin allahim.

Değil mi, nasıl içten gülüyor...

Hep öyleydi işte, hep öyle içten, hep öyle güler yüzlü.

Allahım sabır.

İnşallah.


her mesajınız boğazımda bir yumru.
başınız sağolsun.. çok şanslı bir kadınsınız öyle bir adama sahip oldugunuz için. Allah ahirette buluştursun sizi inşallah.

Allahım.

Amin inşallah.

Büyük bir kısmet, Allaha çok şükür.

İçim çok yanıyor ama o kadar lütfun bu kadar kahrı olacak.

Allahım.

O da varlığımı lütuf olarak görmüştür ve o da burada dilediğimiz gibi sonsuza dek yanımda olmak ister inşallah.
 
anneme kanser teşhisi konulduğunda ne halde olduğumu hatırlıyorum
yazdıklarınızı tek tek okudum ve o kadar kötüyüm ki şuan,
insanın kendinden daha çok değer verdiği birini kaybedeceğini düşünmesi bile katlanılamaz birşeyken...
sizi tanımıyorum ama keşke sımsıkı sarılabilsem size
metanetli olmaya çalışın, hayat devam ediyor
bu demek değil ki unutun onu tamamen, bazen hatırlayın tabii ki selam verin ona içinizden
sonra hayatınıza devam edin
çok zor olacaktır bunu yapmak ama o da bunu isterdi değil mi, her şeye rağmen dik durup mutlu olmanızı
eminim hayatınız boyunca size hep cennetin bir köşesinden güç kuvvet yollayacaktır

nurlar içinde yatsın inşallah
 

Allahım...

Hakan için "Allah rahmet eylesin, nurlar içinde yatsın" denmesi.

Bunları okuyunca hala buz kesiliyorum.


Ruh ölmüyor biliyorum.

Onun kadar acı çeken bi hastanın bedeninden kurtulması da bi yaranın artık iyileşmiş olması, acımayacak olması demek, onu da biliyorum.

Onun için artık her şeyin yolunda olduğuna inanıyorum.

Bu durumdaki insan kendine ağlıyor galiba.

Geride kalan olmak, o hatıraları tek başına yaşamak, o hayalleri hiç yaşayamayacak olmak...

Allahım.

Güçleniyorum, onun acıları bitti diye seviniyorum.

Bi ses, bi anı, yine başa dönüyorum.

Hayatı biriyle paylaşmayı öteden beri istemiyordum ben, evlenmeyi filan kesinlikle düşünmüyordum.

O katı düşüncelerim değişti, küçüklüğünden beri gelinlik hayali kuran kızlardan daha meraklısı oldum kurulacak bi yuvanın, bunlar oldu.

Ben kimseyle yaşlanmak istemiyordum ki, bunları ilk kez onunla düşündüm.

Sonra da onu kaybettim.

"Sen olmadan kalbimin tek vazifesi kan pompalamaktı, orada öyle boş boş duruyordu" demiştim bir keresinde.

Şimdi yine öyle ama en azından onun hatıralarıyla dolu, buna da şükür.

İnsanın hafızası bu durumda hem en büyük dostu hem de en büyük düşmanı.

Onu orada bulunca hem seviniyorum hem de canım yanıyor.

Allahım.

Allah sizin de yardımcınız olsun.
 
Özür dilerim konunun tamamını okumadan yazdım
Allah rahmet eylesin mekanı cennet olsun(
 
Her mesajınızdan o kadar etkileniyorum ki, tekrar tekrar başınız sağolsun. Benim için vefatta edilebilecek en güzel dua 'allah cennetinde kavuştursun' demektir, size de bu duayı ediyorum.
Ne mutlu size ki böyle güzel sevmişsiniz birbirinizi. Allah sizi cennetinde kavuştursun, ahirette beraber olun inşallah.
 
nasil da guzel gulerek resim cektirmis.nur icinde yatsin.sizede sabir versin allahim.

Nerede gördünüz resmini. Yukledide benmi goremedim acaba.


Jessicajoy
Bence seven sevilen insanlar birbirlerinin kalbinden geceni bile anlayabiliyorlar.
Gönül bagi diyorum ben buna. Bence senin onu ne kadar cok sevdigini hissetmistir.
Kendini suclama soyleyemedim diye. Cennette kavusacaksiniz insallah.
 
Bi sekil de gordum diyelim.konu sahibibaciklamak isterse o aciklasin.
zaten uzgun yanlis bisey yapipta daha fazla uzmeyim.
 

Allah razı olsun.

Ne güzel bir dua, Amin inşallah.



Sevgimi ifade ettiğim çok an oldu ama...

Sanki hiç sevip sevilmemişim gibi sert ve katı davrandığım da oldu, bunun için affedemiyorum kendimi.

En uzun dargınlığımız bir ay sürdü, zaten ayrı şehirlerdeyiz, çocuk gibi her yerden engellemiştim.

Doğum günüme iki gün kala ablasından yazdı.

Dersine girdiğim tüm şubeleri bilir, "6/Cye dersin var mıydı bugün?" diye sordu ki 6/Cnin dersine girmiyorum.

Zaten dargınız bir aydır, bi de girmediğim sınıfı soruyor bana, hakkımda her şeyi unutmuş diye nasıl kızdım ki doğum günümde ses versin de barışalım diye ne dualar etmiştim.

"Bunu sormak için mi yazıyorsun ablandan" diye çıkıştım.

Tekrar sordu, "bugün 6/Cye girdin mi?"

Tekrar çıkışacakken aklım başıma geldi.

Dersim olduğu kata kalebodur döşendiği için dersi bi alt katta işlemek zorunda kalmıştık o gün.

Normalde dersine girmediğim 6/Cdeydik.

O sınıfta olacağımı rüyasında görmüş bi gün önceden.

Çok şaşırmadım çünkü bizim aramızda olacakların malum olduğu birçok rüya ya da içimize doğan hisler olmuştu.

Ama bunun bi kez daha tekrar etmesi onun ne kadar özel biri olduğunu bi kez daha ispat etmişti bana.

Uzun uzun tartıştık o bir aylık ara yüzünden.

Gecenin sonunda "rüyamda senin girmediğin sınıfta olacağını gördüm, çok sevindim rüyamın çıkmasına, sen sevinmedin mi?" dedi, o an tartıştığımız mevzu daha önemliydi benim için, "evet çok sevindim, sen ömrümdeki en özel insansın, benim canımsın" demedim.

Geriye dönebilsem söyleyeceğim o kadar çok şey var ki.

Allahım.

Hep zamanımız var sandım.

Simdi tek umudum, rüyalarında, hislerinde, dualarında her şeyin bu kadar farkında olan birinin benim hissettiklerimin de farkında olma ihtimali.

Dediğiniz gönül bağına ben de inanıyorum.

Beni hayattayken hissettiğine...

Çocukluk yaptığımın ve inat ettiğimin farkında olduğuna...

Ruh ölmez ki, ben dua ettikçe, af diledikçe hala malum olur diye avunuyorum.

Allahım...

İnşallah.

Son zamanlarında, hastanedeki o perişan hallerinde yanında olamadım, bunun acısı içimi parçalıyor.

"Gözlerimi kapatınca karşımda oluyorsun" demişti kendindeyken, ilerleyen zamanlarda ablasından gözlerini kapattığını yazmasını istedi, yanında olduğumu hissettiğini söyledi, inşallah bu dünyada olmasa da sonsuza kadar yanında olacağım onun, o hep benim yanımda, içimde.



Bi sekil de gordum diyelim.konu sahibibaciklamak isterse o aciklasin.
zaten uzgun yanlis bisey yapipta daha fazla uzmeyim.



Hassasiyetiniz için çok teşekkür ederim, üzülmem.

Herkes onun o güzel yüzünü görsün.

Bir Fatiha da o nurlu yüzüne bakarak okunsun.




Özelden yazanlar da var, aynı şekilde bulanlar.

İsmini, memleketini, futbolcu olduğunu yazınca Googleda çıkıyor.

Buraya art arda yazmayacağım, tanıdıkları aratırlarsa burası çıkmasın, bir de burada yazdıklarımı okuyup üzülmesinler, zaten halime üzülüyor herkes, aynı acıyı tekrar tekrar yaşamasınlar, önceki mesajlarda yazdıklarımı okuyup aratmış arkadaşlar, sağ olsunlar.

Arayanlar, bulanlar, bulmayanlar...

Lütfen onun ötelerdeki mutluluğu ve en hayırlı şekilde kavuşmamız için dua edin, Allah razı olsun.
 
Kendini aranızda geçenler için yıpratma, her ilişkide muhakkak oluyor ters zamanlar. O kadar doğal bişeyki.. Bunun için kendini hırpalama. Eminim o senden razıdır...
 
Hepimizin hataları olur
Heleki en zor dönemlerde ilk acıyı yaşamadan sınavlarımızda nasıl davranacağımızı bilemiyoruz
Normalde hiç düşünmeden şu hata diyeceğimiz şeyi yapabiliyoruz yada bu durumda şöyle davranmalıyım dediğimizi o an yapmıyoruz
Bunlar çok normal insani durumlar
Bunlar için kendini suçlama eksiklerin hataların için yargılama
Acıdada tecrübe edinmek diye birşey var inan ki
İlkinde hiç görmediğin duymadığın tanımadığın birşeyle baş etmek zorunda kalıyosun
Sakın isyana düşme
Ben o hatayı yaptım
Bu acıya nasıl dayanırım bu nasıl sınav diye ağladım zamandan çok kısa bir süre sonra gördümki beterin beteri varmış
Sınavını hoş karşıla derler isyan etmeden tevazuyla duayla sabret hatıra diye sakla
Şimdi hakan için yapabileceklerini biliyosun
Dua dua dua
Zamanla acın hafiflemiyor
Böyle birşey yok
Zamanla olan şey acıya dayanmayı onunla yaşamayı öğrenmek
Sende öğreneceksin
Yaşadığın sürece onun duacısı olacaksın
Hatrında taşıyacaksın
Ve yaşayacaksın
Gerçekten yaşayacaksın
Yenıden seveceksın güleceksin ağlayacaksın işine okuluna dört elle sarılacaksın
 
JessicaJoy konunu ilk kez şimdi okudum, uzun süredir KK'ya girmemiştim...
çok üzüldüm...çok dokundu...hele ki hemen her cümlenin sonunda "Allah'ım" yazışın...
Allah sana ve tüm sevenlerine sabır versin...Allah onu hayırlısıyla cennetine alsın...

bir yerde "merhameti istemezdi" yazmışsın özellikle de senin merhametini
bence sen iyi ki zamanında ona çeşitli kaprisler yapmışsın
yoksa işte o zaman ona merhamet ettiğini düşünebilirdi o, ona acıdığını...
bence sen bilmeden de olsa onun bu yanını rahatlatmışsın ki bu çok önemli olmuştur onun için...
 
Kendini aranızda geçenler için yıpratma, her ilişkide muhakkak oluyor ters zamanlar. O kadar doğal bişeyki.. Bunun için kendini hırpalama. Eminim o senden razıdır...

Allahım.

İnşallah öyledir.

Her ilişkide olurdu ama onun durumu o kadar farklıydı ki.

Lenflerine yerleşmiş bu hastalık ilk üzüntüde, ilk streste hastalığını yineleyecekti ki kaç kez atlatmış, artık vücudunda savaşacak tek bir hücre kalmamıştı.

Bunu biliyordum ben, stresin en büyük düşmanı olduğunu biliyordum, ilk günden biliyordum.

Allahım.

Neden ilk büyük tartışmada her yerden engellediğimde vazgeçmedi.

Neden diğerinde ya da sonrakinde...

Her seferinde bunu ben yaptım, ben sonlandırdım, ben kapıları kapattım.

Neden dönüp gitmedi hadi o gitmedi neden ben o kapıları tekrar açtım...

Neden izin vermedim iyi olmasına...

Bi keresinde yine "biz sadece arkadaşız, bunu daha önce de söyledim" dediğimde, "ben artık benim için daha fazlasını hissettiğini düşünüyordum yoksa bu kadar hayat dolu olabilir miydim" dedi.

Benim sayemde hayat dolu olduğunu söyleyen birinin hayatını onca kavga ve stresle mahvettim.

Allahım.

Öncesinde kaç kere dedi "sadece arkadaşın olduğumu düşünüyorsan bana hediyeler gönderme, Tombiğim deme, o zaman ben ümitleniyorum sonra sadece arkadaşım olduğunu anlayınca üzülüyorum artık psikolojim çok kırılgan" diye, ben ısrar ettim onu çok sevdiğimi söyleyerek ama gerçekten çok seviyordum, her şeyden çok seviyordum, sevdikçe kırıyordum.

Allahım.

Hastalığının son nüksünde ne özürler diledim onu kırıp üzdüm diye, o duymazlıktan gelip iyileşip hayat boyu bi arada olacağımızı söyledi yine.

Ben böyle birinin kıymetini bilemedim işte.

Ben böyle birini kaybettim.

Allahım.

Nolur sabır.




Hakan olmadan yaşamayı öğrenmek.

Bu acıya dayanmanın çaresinin onsuzluğa alışmak olması.

Çok ağır.

Allahım sabırla karşılamaya çalışıyorum.

Ama gerçekten iç yanması diye bi şey varmış.

Mecaz değilmiş, kalbimin etrafında gerçekten bi ateş var.

Kolların kalkmaması doğruymuş.

Allahım.

İnşallah bundan beter bi acıyla sınamaz, bu dünya artık çok korkutuyor beni bir de öteleri kaybedersem...

Allah yardımcımız olsun.



Arkadaşlarım da böyle diyor, ben de böyle avutuyorum kendimi.

Belki "senin yanında kendimi çok güçlü hissediyorum" demesi de bundandı.

Allah da biliyor, ona hiçbir zaman şu an onun varlığından mahrum kalmış kendi halime olduğu kadar acımadım.

Hiçbir zaman onun şu an kaldığım kadar çaresiz olduğunu düşünmedim.

O gerçekten çok güçlüydü.

Ailesinin anlattığı yattığı yerde bakılan, ayağına yemek getirilen Hakan, buraya geldiği kısıtlı zamanlarda bana yemeğimi yediren, akşama kadar yorulmadan gezip oyunlar oynadığımız, güldüğümüz bambaşka biriydi, kimse hasta olduğuna inanamazdı.

Biz onunla sanki bu dünyanın zaman dilimleri dışında, Allahın ona hiçbir dert vermediği ve hastalığından çok uzak bir yerde yaşadık.

İnşallah bu, terlemenin, üşümenin, acıkmanın olmadığı cennette de bi arada olacağımızın ufak da olsa bir işaretidir.

Allahım.

İnşallah.
 
Jes ilk defa kk da bir konu beni bu derece derinden yaraladi.ayni lanet hastalikla kuzenim bogusuyor ve yarin cekup tan gececek kemoterapi ise yariyormu hastaligin ilerleme evresine bakilacak hakan in durumu cok moralimi bozdu cok uzuldum kuzenimle empati yapiyorum belki ondan.
Hakan sansli birymis sen varmissin.kuzenim cok sevdi evlendi 6 ay sonra kiz terketti.kuzenim yalniz gonulu kirgin
Lutfen sende suclama kendini hakan hisseder uzulmeni istemez.rabbim cennete kavustursin sizi
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…