- 16 Ocak 2017
- 46
- 73
- 8
- Konu Sahibi virastgele
-
- #81
Siz o psikolojiyi yaşayan bir insanı anlık yorumluyorsunuz ben 3 yıldır bizzat yaşıyorum. Empatiye gerek bile kalmıyor harcadığım emek onu kapıya atan öz annesinden kat be kat fazla kii bunu hayatimda ki herkes çok iyi biliyor. Siz sadece tek bir kelimeye takılıp kalın orda olurmu??Empati hanım efendi kız nolursa olsun ya annesinden yada babasından ayrı büyümüş bı kızdan bahsediyoruz nasıl bı piskolojiden bahsettiğimiz ortada
Kusura bakmayın da küçük yaşımda annemi babamı kaybetmiş biriyim o piskolojiden gayet iyi anlıyorum annesi kapıya atmış dediğiniz kişi kedi yavrusu değil kendi KOCANİZİn kızı !!Siz o psikolojiyi yaşayan bir insanı anlık yorumluyorsunuz ben 3 yıldır bizzat yaşıyorum. Empatiye gerek bile kalmıyor harcadığım emek onu kapıya atan öz annesinden kat be kat fazla kii bunu hayatimda ki herkes çok iyi biliyor. Siz sadece tek bir kelimeye takılıp kalın orda olurmu??
Siz o psikolojiyi yaşayan bir insanı anlık yorumluyorsunuz ben 3 yıldır bizzat yaşıyorum. Empatiye gerek bile kalmıyor harcadığım emek onu kapıya atan öz annesinden kat be kat fazla kii bunu hayatimda ki herkes çok iyi biliyor. Siz sadece tek bir kelimeye takılıp kalın orda olurmu??
Evlat kavramını anlayamadan anne olmuşsunuz üzgünüm
annem de babam da şuan başkalarıyla evli.Şu saatten sonra annesine de göndersem bizde inanılmaz yaralar açtı. Ben o yaraları kapatmak istiyorum. Evlenmeden önce eşimi yere göğe sigdiramazdim. Dünyanın en mutlu evliliğini yapacaktık örnek olacaktı herkese. Üç senede bittik resmen ve kendi kanından kendi canından biri sayesinde. Geçenlerde bana "annem buraya beni sizin yuvanızı yıkmam için bilinçli gönderdi Abla" dedi ve bunu soyleywn birine ben yemek yapip camasirini yikayip temizligini yapiyorum. Cok kolaysa ustune alinan yasadiklarimi anlamayip klavye kahramani olan herkes bulsun benimki gibi bir hayat ve kendi yaşasın güllük gulistanlik. Ama benim hayatımı özverilerimi fedakarlıklarını bir mecburiyet gibi görmenize anlam veremedim. Kimsenin kimse için hayatını feda etmeyeceği bir devirde yaşıyoruz. Madalya beklentim yok ama en azından evimin içinde bana hem kendini hemde kızını idare ettiğim için tebessüm bile esirgeyen bir adamla yaşıyorum derdim budur. Umarım orda bir kelimeye takılıp beni taşlamaya kalkan herkes bu mesajı da okur ve iki dakika empati yapabilme becerisi sergiler
annem de babam da şuan başkalarıyla evli.
empati yapmaya çalışıyorum yok olmuyor.
sizin içiniz kötü bence.
derdiniz çocuk olmasa burda size bir tebessümü esirgeyen eşinizden dert yanardınız. çocuğa değişik değişik tanılar koymazdınız.
öfkelisiniz, çünkü siz evlenir evlenmez yanınıza yerleşmiş sindiremediğiniz bu.
annesi sizi ayırmak için göndermiş miş.
arkadaşımın üvey kızı kendisine dediki, babam annemi seninle aldatmış senin yüzünden ayrılmışlar. annesi böyle aşılıyor çocuğa
ve arkadaşım bipolar hastası. en ufak birşeyi kafaya taktığı anda uyku uyuyamaz, sürekli intihar düşünür. defalarca kez de intihar etti.
o bu haliyle bunların üstesinden geldi. nasıl biliyor musunuz, sevgiyle.
onu gerçekten sevmek istedi ve sevdi.
siz de bunun zerresini göremiyorum
buradaki insanlara bile neler söylüyorsunuz
Konu sahibi değilsiniz anne olmakla zerre ilginiz yok lütfen iletişime geçmeyelimAnne değilim. 19 yaşındaki genc kadinin bir annesi var zaten. Konusahibi annelik yapmak zorunda değil
İyi ama insanlar boşanırken çocukların velayeti doğal olarak taraflardan birine veriliyor ve her iki taraf da hayatını ona göre şekillendiriyor. Bu demek değil ki bi kez velayet anneye verildiyse bi daha asla babaya gidemez. Ama düğününden 5 gün sonra anlaşamıyoruz diyip çocuğu babaya göndermek de ne zaruret ne de iyi niyet ihtiva eder. Sonuçta bu kadın evlenirken bu adamın boşandığı ve kızın velayetinin annede olduğu gerçeğiyle evlendi. Yani kızın annesinin bakacak durumu olmasa hasta olsa vs tamam da sırf anlaşamıyoruz diyip çocuğu gönderirse bu kadına da yazık değil mi?Babasi bakmaya da kabul etmeye de mecbur ama.
Yani dogal olarak babasiyla evlenecek kadinin da bunu bilmesi gerekiyor evlenmeden once
Konu sahibi değilsiniz anne olmakla zerre ilginiz yok lütfen iletişime geçmeyelim
Siz alintiliyosunuz ve cevap verme durumunda kalıyorum :sAlintilamayin ozaman.
Aynen Katılıyorum .önce kıza eşşek kadar ama yarım akıllı, yaratık demekten vazgeçin. eşinizin kızı dikkatinizi çekerim
şu sözleri sarfeden bir insansanız, anlattıklarınızdan şüphe ederim ben. bir de kızı dinlemek lazım..
Siz alintiliyosunuz ve cevap verme durumunda kalıyorum :s
Anne değilim. 19 yaşındaki genc kadinin bir annesi var zaten. Konusahibi annelik yapmak zorunda değil
Siz o psikolojiyi yaşayan bir insanı anlık yorumluyorsunuz ben 3 yıldır bizzat yaşıyorum. Empatiye gerek bile kalmıyor harcadığım emek onu kapıya atan öz annesinden kat be kat fazla kii bunu hayatimda ki herkes çok iyi biliyor. Siz sadece tek bir kelimeye takılıp kalın orda olurmu??
Babası da babalık yapmak zorunda işte.Bu çocuklar bir tek anneye ait değil.Belki o kadın da evlenecek senelerce bakmış,neden illa kadın bakmak ve fedakarlık yapmak zorunda kalıyor?
Konu sahibi bu mesajta kendini çok daha güzel ifade etmişsin ilk mesaj sinirle yazıldığı için tepki aldin. Ayrica ilk mesajtan esinizin kizini 16 sandim bende ama 3 senelik evliymissiniz yorumların cogu 16 oldugu dusunulerek yapilmis aslinda 19 yaşı. Bu mesajı düzenleyip eşinize bir mektup yazabilirsiniz. 3 senedir bu evlilik devam ediyorsa sizin alttan almanızla devam etmiş bu kadar hırçın bir çocuk varken karşınızda, sizin kötü fesat biri olduğunuzu düşünmüyorum. Tahammül etmişsiniz 3 yıl dile kolay. Ama şimdi şöyle bir durum var sizin artık bir bebeğiniz var. O kız bebeğinizle artık kardeş. Kızınız henüz 4 aylık olduğu için babayla çok iletişim kuramıyor olabilir 6 aydan sonra göreceksiniz ki eşiniz sizin kızınıza da evin direği muamelesi yapıyor. Eşiniz ilk kızıyla zamanında babalık yapamadığı için kendini sucluyormus bunun yani sıra insan evladının ağzının içine bakıyor birşey dese de yapsam diye. Öyle bir gurur duyma ve memnun etme çabasına giriyor. Siz 4 aylık bebek sahibisiniz eşiniz 19 yıllık evlat sahibi. Kızıyla olan ilişkisi çok anormal değil ama sizin iletişim halinde olmaması anormal. Burda en önemli şey kızınız ile ablası arasında bağ kurmanız, kızınız dillenip babayla iletişime geçtiğinde aralarında sorun olmasın. Birbirlerine destek olsunlar. Aile olsunlar. Zaten 3 yıl en zor zamanı çekmişsiniz yakında evden uçacak o genç kız. Eşinize mektup yazip derdinizi anlatın , kızla da iletişimi güçlendirin bir bakmışsınız bu günler geçmiş gitmiş bile.Şu saatten sonra annesine de göndersem bizde inanılmaz yaralar açtı. Ben o yaraları kapatmak istiyorum. Evlenmeden önce eşimi yere göğe sigdiramazdim. Dünyanın en mutlu evliliğini yapacaktık örnek olacaktı herkese. Üç senede bittik resmen ve kendi kanından kendi canından biri sayesinde. Geçenlerde bana "annem buraya beni sizin yuvanızı yıkmam için bilinçli gönderdi Abla" dedi ve bunu soyleywn birine ben yemek yapip camasirini yikayip temizligini yapiyorum. Cok kolaysa ustune alinan yasadiklarimi anlamayip klavye kahramani olan herkes bulsun benimki gibi bir hayat ve kendi yaşasın güllük gulistanlik. Ama benim hayatımı özverilerimi fedakarlıklarını bir mecburiyet gibi görmenize anlam veremedim. Kimsenin kimse için hayatını feda etmeyeceği bir devirde yaşıyoruz. Madalya beklentim yok ama en azından evimin içinde bana hem kendini hemde kızını idare ettiğim için tebessüm bile esirgeyen bir adamla yaşıyorum derdim budur. Umarım orda bir kelimeye takılıp beni taşlamaya kalkan herkes bu mesajı da okur ve iki dakika empati yapabilme becerisi sergiler
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?