- 6 Haziran 2017
- 941
- 1.791
- 113
- 46
Bence hiç içinizi karartmayın. 2. evlilikte çok ta güzel aile olabilen çocuklu boşanmış arkadaşlarım var. Hatta biri babasının anne karnındayken terkettiği çocuğa tüm mirasını bırakabilmek için yasal tüm yollara başvurdu. Allah iyi insanlarla karşılaştırsın. Sizin çocuklarınızın sorumluluğunu üstlenmeniz olması gereken ideal anne davranışıdır bence, ama hayat arkadaşınız olacak beyefendinin de katkı sağlaması, çocuklarınız için birşeyler yapması sizinle aynı kafada olduğunu gösterir bence. Siz yine de fırsat olursa birikim yaparak veya iş bularak taşının o şehre. İnşallah çocuklarınızla Yen’i eşinizle mutlu bir hayatınız olur.Bende aynen böyle düşünüyordum, hatta ailesiyle tanışana kadar çok büyük ikilemlerim vardı rol mü yapıyor acaba diye.
Ama bi annesini tanıdım ve babasını..
Armut dibine düşmüş diyeyim.
Muhteşem anlayışlı insanlar, torunları bugüne kadar hiç olmamış ve sürekli çocuklarımla ilgili güzel yorumlar planlar yapıyorlar, eş adayıma (kendi oğluna) kurduğu şu cümle beni çok duygulandırmıştı;
"Sende, dashboard da bi evlilik yapmış ve iyi kötü tecrübeleriniz var, ben mutlu olacağınıza eminim ama eğer ki o çocukların maddi manevi sorumluluğunu kaldıramayacaksan bu ilişkiye hiç adım atma çünkü siz bir şekilde atlatırsınız ama altından kalkamayacağınız ikinci bir evlilik o küçcük çocukları allak bullak eder, vebaline girersin.Kendinize güvenmiyorsanız lütfen o minicik çocukların psikolojileriyle oynamayın" demişti.
Bende aynen böyle düşünüyordum, hatta ailesiyle tanışana kadar çok büyük ikilemlerim vardı rol mü yapıyor acaba diye.
Ama bi annesini tanıdım ve babasını..
Armut dibine düşmüş diyeyim.
Muhteşem anlayışlı insanlar, torunları bugüne kadar hiç olmamış ve sürekli çocuklarımla ilgili güzel yorumlar planlar yapıyorlar, eş adayıma (kendi oğluna) kurduğu şu cümle beni çok duygulandırmıştı;
"Sende, dashboard da bi evlilik yapmış ve iyi kötü tecrübeleriniz var, ben mutlu olacağınıza eminim ama eğer ki o çocukların maddi manevi sorumluluğunu kaldıramayacaksan bu ilişkiye hiç adım atma çünkü siz bir şekilde atlatırsınız ama altından kalkamayacağınız ikinci bir evlilik o küçcük çocukları allak bullak eder, vebaline girersin.Kendinize güvenmiyorsanız lütfen o minicik çocukların psikolojileriyle oynamayın" demişti.
Konuyla ilgili çok detay veremiyorum ama şuan ünvanı doçent dr. ve yaşıda tahmin edersiniz ki oldukça ileri.
Yaş farkımız 5.
Babaları nafaka konusunda başından beri sıkıntı çıkarıyor, dön dedikçe ve ben o evliliğe dönmedikçe (ki hala tekrar evlenelim konuşmaları yapıyor ara ara) zorlanmam, pes etmem için sürekli sorun çıkarıyor.
Velev ki çocukların hakkı olan nafakayı ödedi, dediğim gibi komik bi rakam bırakın birikimi çocuklarımın ihtiyaçlarını bile karşılaması imkansız.
Elbetteki kumar değil.Şuan içinde bulunduğunuz durum böyle romantik duygusal, ütopik diyeceğim hatta cümlelere kanmayacak kadar ciddi değil mi? Hadi yalnız olsanız neyse de.. İki çocuğun hayatını nasıl başka bir adama teslim ediyorsunuz? Bakın diğer konularımı okursanız görürsünüz ben de evliyim, evlenince işi bıraktım.. 4 yıl oldu bir gün pişman olmadım ah demedim o kadar iyi bir eşim var.. Ama asssla benim kocişkom yapmaz dünya iyisidir demem beni gün olur aldatabilir, gün olur aşkı biter, kendimi maddi manevi güvencede tutuyorum çalışmasam da.. Çünkü insanogluna asla güven olmaz..Bunu en iyi bir evlilik bitirmiş kişi olarak siz bilirsiniz aslında. İki çocuğun hayatı üzerine kumar değil mi bu?
Elbetteki kumar değil.
Ben bunun ayrımına varabilecek tecrübeleri yaladım yuttum çoktan.
Yaşım da havai denilemeyecek kadar ileri,
Romantik bi insan değilim, aşkın gözümü kör ettiği görülmemiştir bugüne kadar.
Karşımdaki insanın tipine, ünvanına değil kişiliğine, tavırlarına, iletişime çok açık biri oluşuna güveniyorum.
Eski eşinden dinledim eş adayımı, 10 küsür senelik evlilik yapmış bi adam için çok güzel şeyler söyledi.
Boşanma davası açtığı bir kadının "evliliğimin %95inden çok memnundum demesi bence kaile alınacak bi durum.
Ben hayatım boyunca çalışmayıp, sırtımı sağlama alıcam demiyorum, çalışmadıım belki bir yıllık belki 3 aylık süreçte (bilemiyorum) bu maddi konulardaki çekincelermin nasıl üstesinden gelicem diyorum, bu konuda yoruma ihtiyacım var.
Yoksa karşımdaki insanın kişiliğinden, yapabileceklerin yana en ufak bir tereddütüm yok.
Buraya herkes sizin tozpembe bir ruh hali içinde olduğunuzu yazmış. Çünkü ilk mesajınızla bu yorumlar tutarsız şuan. Çok aşıksınız hakveriyorum tamam da.. Siz yine de haşa peygamber olsa kişiliğinden tereddüt edin derim ben. Nolur nolmaz.. Bence önce orda iş bulup öyle gidin derim.Elbetteki kumar değil.
Ben bunun ayrımına varabilecek tecrübeleri yaladım yuttum çoktan.
Yaşım da havai denilemeyecek kadar ileri,
Romantik bi insan değilim, aşkın gözümü kör ettiği görülmemiştir bugüne kadar.
Karşımdaki insanın tipine, ünvanına değil kişiliğine, tavırlarına, iletişime çok açık biri oluşuna güveniyorum.
Eski eşinden dinledim eş adayımı, 10 küsür senelik evlilik yapmış bi adam için çok güzel şeyler söyledi.
Boşanma davası açtığı bir kadının "evliliğimin %95inden çok memnundum demesi bence kaile alınacak bi durum.
Ben hayatım boyunca çalışmayıp, sırtımı sağlama alıcam demiyorum, çalışmadıım belki bir yıllık belki 3 aylık süreçte (bilemiyorum) bu maddi konulardaki çekincelermin nasıl üstesinden gelicem diyorum, bu konuda yoruma ihtiyacım var.
Yoksa karşımdaki insanın kişiliğinden, yapabileceklerin yana en ufak bir tereddütüm yok.
Bir yıl içinde iş bulabileceginin garantisi var mı? Küçük bir yer diyor. Ayrıca kimse 3 kişiye bir yıl bakmaz. Burda konuları görüyoruz çocuğumla babaevine döndüm 2 ay olmadı bizi sığdıramadılar , diken üstündeyim diye. Anası babasi istemiyor insanları.1 yıl kapının önüne koysan yoldan gelip geçen bile bakar diyorum bende :) bu dert edilecek birşey değil.
Ben birazda konu sahibinin neşesi yerine gelsin diye yazdım o tarzda. Yanlış anlamayın ama sizin durumunuzu bilemem. Başlıktaki ilk mesajimda fikirlerimi daha açık ifade ettim zaten. 1 yılda uzun bir süre değil bence.Bir yıl içinde iş bulabileceginin garantisi var mı? Küçük bir yer diyor. Ayrıca kimse 3 kişiye bir yıl bakmaz. Burda konuları görüyoruz çocuğumla babaevine döndüm 2 ay olmadı bizi sığdıramadılar , diken üstündeyim diye. Anası babasi istemiyor insanları.
Yaşadığınız o kadar olayla bir adama maddi olarak bu kadar bağlanmamak gerektiğini deneylemiş olmanız lazımdı , gönlünüzün efendisi olsa bile bakınız Ebru da hala bir başınaİnsan "yapmam!!" dediğini yapmadan ölmezmiş misali; şu aralar ikinci evlilik hayalleri kurmaya başladım.
İlk evliliğimde evlilik haberlerini aldığımda çevremdekilerin, "beyin bedava ne evlenmesi saçmalamayın" diyordum.
"Bi gün boşansam, erkeksizlikten burnum kuruyup düşse yine de evlenmem" demişliğim bile var.
Fakat gel gör ki; henüz burnum düşmeden bi b.ktan çıkarıp diğerine sokmak gibi planlar kuruyorum şuan.
Çünkü dünyanın en muhteşem adamına aşık oldum
Girizgah kısmını bitirdik, şimdi açıklamalarımı dinleyin bu kısım ciddi çünkü;
Bi kaç yıl önce iki çocuklu evliliğimi bitirdim, bi düzen kurdum, ev tuttum, iş buldum, hayat erkeksiz ne güzelmiş ohh özgürlük falan derken, çalıştığım şirketin ortak bir projesi için bi adamla karşılaştım, bi kaç ay birlikte çalıştık.(üniversitede eğitimci, akademisyen)
Adam olgun, adam yakışıklı, adam sorumluluk sahibi, adam kibar, adam insan, adam karşısındakinin kadın olduğunun farkında adam gibi adam, bence.
Uzun bir süredir görüşüyorum, fikirlerini nitelikli buduğum (annem dahil) bir kaç kişiyle tanıştırdım ve çok şükür kimseden olumsuz bi yorum da almadım.
Bu derya kuzumun, müstakbel gönlümün efendisinin 10 yılı aşkın bir evliliği olmuş ve çocuğu yok.
Çocuklarımla henüz tanıştırmadım ama onlarla ilgili fikirlerini planlarını dinleyince ve cümlelerini destekleyici hareketler gördükçe içimi bi ferahlık alıyor.
Konuyu uzatmadan benim kafama çok taktığım ve düşünce gücümle aşamadığım kısma geliyorum;
Biz eğer olurda evlenirsek ben şehir değiştirmek zorunda kalıcam (çocuklarımın okul ve eğitim kalitesi için mantıklı olan seçenek bu)
Şehir değiştirmek demek benim için işten ayrılmak demek en başta.
Bilmediğim bi memlekette (küçük bir şehir) iş bulma olasılığımda hayli zor olacak muhtemelen.
Bundan da ziyade çocuklar yeni bir şehre, eve, okula, hayata adım atacakları için ilk bir veya bir buçuk yıl (çocukların alışma sürecinde) çalışmamamın ve çocukların yanında olmamın daha mantıklı olduğuna karar kıldık.
Gelgelelim babaları nafakalarını sürekli aksatıyor (ki komik bi rakam zaten)
Ben şu kısımı kafamda bir türlü çözemiyorum, bağnazsam bağnazsın deyin rica ediyorum;
İkinci evliliğimi yapacağım adam çocukların maddi ve manevi tüm yükümlülüklerini üstlenmekte hazır, hatta ısrarcı hatta beni ikna etme çabalarında,
Ama ben bunun doğru olduğunu düşünmüyorum.
Ben ve çocuklarım sanki büyük yük olurmuşuz çalışmadığım dönemde diyorum.
Zaten maddi konularda biraz koyu bi insanım, 30 küsür yaşımdayım daha babamdan okul hayatım dışında kuruş para aldığımı hatırlamam.
Ben çocuklarımın biyolojik babası dururken, üvey babalarından nasıl sorumluluk beklerim?
Nasıl derim çocukların şuna ihtiyacı var, bunu alalım diye?
Bunu bana dedirtmeyecek kendi görecek düşünecek bi adam bunu biliyorum ama kazanmadığım bi parayla çocuklarıma atıyorum bi ayakkabı aldığında ben bunu nasıl kabul edicem.
Kendimi yiyip bitiriyorum,
Rica ediyorum bu durumda olan olmayan herkes bi el atsın çünkü bu durum beni evlilikten çok uzaklaştırıyor, korkutuyor.
Karşımda bir kere ucağından bucağından olsun bunu konu eden bi adam olsa kendimi dizginliyeceğim ama bana;
"babasının vereceği nafakaya ihtiyacımız yok çok şükür, verirse çocuklar adına bi hesap açar üniversite hayatları için birikim yaparız, ben kendime (kazancına) ve sana (minimalist oluşuma) çok güveniyorum biz çocuklarımızı maddi manevi kimseye muhtaç etmeden yetiştiricez inşallah" diyor.
Ağlayasım geliyor.
Çalışamadığım (iş bulmam da uzun sürebilir) dönemde ben bu düşüncelerimle nasıl baş edicem kızlar?
Lütfen bir fikir?
Cımbızlamış gibi oldu ama sadece kalabalık etmesin diye sildim diğerlerini. Böyle keskin cümleleri ben de sık sık kurup sonra pişman oluyorum. Kaldı ki hem ilk eşinizle evliliğinizin ilk zamanlarını hem şimdiki eş adayınızı hem de ailesini anlatırken esasında epey romantik sözler ediyorsunuz. Lütfen yargılıyormuşum gibi düşünmeyin size ayna tutmak istiyorum. Ben de boşandım, evlenmeden önce ilişkilere daha toz pembe bakarken artık kimse için melek gibi harika diyemiyorum, kendim de dahil insanoğlu pek de muhteşem sayılmaz kötü niyetli olduğumuz da oluyor. Karşınıza iyi bir insan çıkmış olabilir, yine de ben olsam hele de çocukluysam maddi inisiyatifi tamamen karşı tarafa bırakmazdım şimdiden iş aramaya başlardım, 1.5 yıl çok uzun bir süre. Yarın birgün eşinizden olsun hısım akrabadan olsun bi laf duyarsınız zorunuza gider, insanoğlu çiğ süt emmiş. Ne kadar oldu tanışalı bilmiyorum ama evlilik planlarınızı yine yaparsınız. Allah evlatlarınızla güzel bir evlilik hayatı nasip etsin size.Romantik bi insan değilim, aşkın gözümü kör ettiği görülmemiştir bugüne kadar.
Kendi adıma söylüyorum karşımdaki bu kadar aşırı derecede anlayışlı olursa içimde bir şüphe oluşur, insanlara karşı inancım kalmadığından belki de böyle düşünüyorum ... Eğer gerçekten dört dörtlük iyilikte biriyse bile birkaç yıl sonra değişebilir eğer ortak bir çocuğunuz olursa bu ihtimal daha da yüksekİnsan "yapmam!!" dediğini yapmadan ölmezmiş misali; şu aralar ikinci evlilik hayalleri kurmaya başladım.
İlk evliliğimde evlilik haberlerini aldığımda çevremdekilerin, "beyin bedava ne evlenmesi saçmalamayın" diyordum.
"Bi gün boşansam, erkeksizlikten burnum kuruyup düşse yine de evlenmem" demişliğim bile var.
Fakat gel gör ki; henüz burnum düşmeden bi b.ktan çıkarıp diğerine sokmak gibi planlar kuruyorum şuan.
Çünkü dünyanın en muhteşem adamına aşık oldum
Girizgah kısmını bitirdik, şimdi açıklamalarımı dinleyin bu kısım ciddi çünkü;
Bi kaç yıl önce iki çocuklu evliliğimi bitirdim, bi düzen kurdum, ev tuttum, iş buldum, hayat erkeksiz ne güzelmiş ohh özgürlük falan derken, çalıştığım şirketin ortak bir projesi için bi adamla karşılaştım, bi kaç ay birlikte çalıştık.(üniversitede eğitimci, akademisyen)
Adam olgun, adam yakışıklı, adam sorumluluk sahibi, adam kibar, adam insan, adam karşısındakinin kadın olduğunun farkında adam gibi adam, bence.
Çocuklarımla henüz tanıştırmadım ama onlarla ilgili fikirlerini planlarını dinleyince ve cümlelerini destekleyici hareketler gördükçe içimi bi ferahlık alıyor.
Çalışamadığım (iş bulmam da uzun sürebilir) dönemde ben bu düşüncelerimle nasıl baş edicem kızlar?
Lütfen bir fikir?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?