- 19 Mayıs 2020
- 47.905
- 215.417
- 598
- Konu Sahibi karamellipismaniye
-
- #41
Sürekli neden kavga ediyordu?
Sürekli neden kavga ediyordu?İnanın evlenmeden önve annesiyle anlaşamayan, sürekli kavga eden bi adamdı. Ben sürekli aralarını düzeltiyordum. Evlenmeden önce de annesini çok seviyor, o da beni çok seviyor sanıyordum. Buna kimse inanmıyor ama evlenmeden önce 8 sene beraberdik ve ana kuzusu değildi
Anlaşamıyorlardı, annesine kötü niyetli, kötü kalpli, her şeye karışıyor vs diyordu. Sürekli araması en büyük kavga etme sebepleriydi. Ama annesine kötü davrandığını düşündüğü için evlendikten sonra vicdan azabı duymaya başladı ve annesine yapıştı. Bir de tani kayınvalidemin aramaları mesajları var görseydiniz bi… “odanın önünden geçtim bomboş”, “sen gittin yapayalnız kaldım”, tarzında şu an hepsini hatırlamıyorumSürekli neden kavga ediyordu?
Bu çok doğal, daha 1 yıllık evlisiniz ve bu sizin ilk yıldönümünüz. Siz Kv'nin durumu ve eşinizin ona karşı tutumu nedeniyle evliliğinizden de bir şey anlamamışsınız, hoş eşiniz anlayacak yapıda mı onu bilmiyorum ama kriz dönemlerinde evlilikler bir çalkalanır ve şu anda bir kriz dönemindesiniz (KV kanser).Ediyorum, önceliğim o teşekkürler. Boşanma sebeplerim düzeltilebilir olduğu ya da ben öyle düşündüğüm için galiba yıldönümünü önemsedim…
Bu öfkesi annesinden yeterince ilgi alamadığı içinmiş. İlgi talebini öfke, kavga, tartışma ile yapmış eşiniz. Siz gelince rahatlamış, bu sefer daha az ilgi gösterdiği oğul kıymetli olmuş, eşiniz yıllarca alamadığı ilgiyi şimdi kamyonla aldığı için ona bişey anlatamazsınız, aradan çekilin başbaşa kalsınlar. Bazen salmak gerekir. Kadın hasta zaten, eşiniz şu an haklı olarak annesinin üstüne düşüyor, şu aşamada başka şansınız yok. Salın, beklentiyi düşürün, kendinizi alıştıra alıştıra yavaşça uzaklaşın. Elbet bir ara eşiniz bu uzaklaşmayı fark edecek. Kadın hastayken üstüne gitmeniz zaten hoş bir şey değil, bu şu an ters teper.Anlaşamıyorlardı, annesine kötü niyetli, kötü kalpli, her şeye karışıyor vs diyordu. Sürekli araması en büyük kavga etme sebepleriydi. Ama annesine kötü davrandığını düşündüğü için evlendikten sonra vicdan azabı duymaya başladı ve annesine yapıştı. Bir de tani kayınvalidemin aramaları mesajları var görseydiniz bi… “odanın önünden geçtim bomboş”, “sen gittin yapayalnız kaldım”, tarzında şu an hepsini hatırlamıyorum
Yani onlar evdeyken siz dışarıda yemek yiyip gelebilirsiniz onların sizde olması kutlama yapamayacağınız anlamına gelmez kaldı ki sürekli olan bir kalma değil geçici ne olursa olsun hasta ve belkide kısacık ömrümde varKayınvalidem kanser hastası, evlerimiz 15 dk yürüme mesafesinde ama 3. katta oturuyor ve asansörü yok. Bizim ev direkt giriş kat, merdivensiz. Tedavi sürecinde bir kez daha gelip kalmıştı. Şimdi de 10 gün boyunca bizde kalacak, her gün ışına gideceği için. Tek sebebi merdiven çıkmakta zorlanmaları (kayınpederim zorlanıyor daha çok).
Kayınvalidemin sağlığında bana karşı çok kötülüğü, haksızlığı oldu. Bırakın evime gelmesini, hasta olmasa yüzünü bile görmek istemiyorum. Ve onlar geldiğinde asla rahat edemiyorum. Yine de güleryüz gösteriyorum, elimden geleni de yapıyorum.
Evimizde yatabileceği tek yer salon ve salonda o yattığı, sürekli uyuduğu için salon kullanılamaz hale geliyor. Ne televizyon, ne oturma alanı vs hiçbir şey kalmıyor. Bir de ben normalde şort - atlet dolaşıyorum aşırı sıcak olduğu için, onlar varken bunu bile yapamayacağım kadar hayatım sınırlanacak. Tüm bunları geçtim, geldikleri gün bizim ilk evlilik yıldönümümüz. Eşimin bile bile bana sormadan, son gün geleceklerini söylemesi beni çok üzdü. Evlilik zaten benim için bitmeye yaklaşıyor, annesinin rahatsızlığı olmasa boşanmayı dile getirecektim, onu bu durumda yalnız bırakmak istemedim. Ama ben onu düşünüp yanında oldukça gördüğüm muamele bu. Evet evlilik konusunda bitirmeye yakınım ama adam 9 yıldır hayatımda ve ona karşı içimde sevgi var, hala belkiler var, ilk yıldönümümüzde “sen de bu süreçte çok ihmal edildin, çok yalnız kaldın, bize de değişiklik olur dışarı çıkalım” diyeceğine bana böyle bir sürpriz yaptı.
Not olarak hastalığın başından beri (4 aydır) her akşam iş çıkışı annesine gitti ve 10-11 gibi geldi eve, ben kocamı günde sadece 3 saat gördüm, ki hastalığın başında annesi gayet iyiydi, hasta olduğuna biz bile inanamadık. Bir de bir hafta önce hastalığın çok ilerlediği haberini aldı eşim (beyne metastaz yapmış) ve çok üzgün.
Yani bu durumlar içerisinde yıldönümü diyerek, benim rahatım ne olacak diyerek bencillik mi yapıyorum bilmiyorum ama kendimi çok yalnız, mutsuz ve normalden çok uzak bir ruh hali içerisinde hissediyorum.
Ve soranlar olacaktır, eşimin el üzerinde tutulan bir abisi var, onun eşi hiçbir şey yapmıyor, ne isteseler yapamam deyip çıkıyor işin içinden…
Yani onlar evdeyken siz dışarıda yemek yiyip gelebilirsiniz onların sizde olması kutlama yapamayacağınız anlamına gelmez kaldı ki sürekli olan bir kalma değil geçici ne olursa olsun hasta ve belkide kısacık ömrümde varKayınvalidem kanser hastası, evlerimiz 15 dk yürüme mesafesinde ama 3. katta oturuyor ve asansörü yok. Bizim ev direkt giriş kat, merdivensiz. Tedavi sürecinde bir kez daha gelip kalmıştı. Şimdi de 10 gün boyunca bizde kalacak, her gün ışına gideceği için. Tek sebebi merdiven çıkmakta zorlanmaları (kayınpederim zorlanıyor daha çok).
Kayınvalidemin sağlığında bana karşı çok kötülüğü, haksızlığı oldu. Bırakın evime gelmesini, hasta olmasa yüzünü bile görmek istemiyorum. Ve onlar geldiğinde asla rahat edemiyorum. Yine de güleryüz gösteriyorum, elimden geleni de yapıyorum.
Evimizde yatabileceği tek yer salon ve salonda o yattığı, sürekli uyuduğu için salon kullanılamaz hale geliyor. Ne televizyon, ne oturma alanı vs hiçbir şey kalmıyor. Bir de ben normalde şort - atlet dolaşıyorum aşırı sıcak olduğu için, onlar varken bunu bile yapamayacağım kadar hayatım sınırlanacak. Tüm bunları geçtim, geldikleri gün bizim ilk evlilik yıldönümümüz. Eşimin bile bile bana sormadan, son gün geleceklerini söylemesi beni çok üzdü. Evlilik zaten benim için bitmeye yaklaşıyor, annesinin rahatsızlığı olmasa boşanmayı dile getirecektim, onu bu durumda yalnız bırakmak istemedim. Ama ben onu düşünüp yanında oldukça gördüğüm muamele bu. Evet evlilik konusunda bitirmeye yakınım ama adam 9 yıldır hayatımda ve ona karşı içimde sevgi var, hala belkiler var, ilk yıldönümümüzde “sen de bu süreçte çok ihmal edildin, çok yalnız kaldın, bize de değişiklik olur dışarı çıkalım” diyeceğine bana böyle bir sürpriz yaptı.
Not olarak hastalığın başından beri (4 aydır) her akşam iş çıkışı annesine gitti ve 10-11 gibi geldi eve, ben kocamı günde sadece 3 saat gördüm, ki hastalığın başında annesi gayet iyiydi, hasta olduğuna biz bile inanamadık. Bir de bir hafta önce hastalığın çok ilerlediği haberini aldı eşim (beyne metastaz yapmış) ve çok üzgün.
Yani bu durumlar içerisinde yıldönümü diyerek, benim rahatım ne olacak diyerek bencillik mi yapıyorum bilmiyorum ama kendimi çok yalnız, mutsuz ve normalden çok uzak bir ruh hali içerisinde hissediyorum.
Ve soranlar olacaktır, eşimin el üzerinde tutulan bir abisi var, onun eşi hiçbir şey yapmıyor, ne isteseler yapamam deyip çıkıyor işin içinden…
Güncelleme gelmiş ona şu hastalık süreçleri geçsin baktın ki hala aynı boşa gitsin 8 yılda az değil üzüldüm sizin adınıza ..İnanın evlenmeden önve annesiyle anlaşamayan, sürekli kavga eden bi adamdı. Ben sürekli aralarını düzeltiyordum. Evlenmeden önce de annesini çok seviyor, o da beni çok seviyor sanıyordum. Buna kimse inanmıyor ama evlenmeden önce 8 sene beraberdik ve ana kuzusu değildi
Çok haklısınız, teşekkür ederim. Bire bir yazdıklarınız gibi düşünüyorum, toksik ilişkileri araya ben girince büyük bir sevgi yumağına dönüştü aralarında ben ezildim, bittim. Gerçekten saldım ama hala içimde var demek ki, evlilik yıldönümümüzden medet umduğuma göre…Bu öfkesi annesinden yeterince ilgi alamadığı içinmiş. İlgi talebini öfke, kavga, tartışma ile yapmış eşiniz. Siz gelince rahatlamış, bu sefer daha az ilgi gösterdiği oğul kıymetli olmuş, eşiniz yıllarca alamadığı ilgiyi şimdi kamyonla aldığı için ona bişey anlatamazsınız, aradan çekilin başbaşa kalsınlar. Bazen salmak gerekir. Kadın hasta zaten, eşiniz şu an haklı olarak annesinin üstüne düşüyor, şu aşamada başka şansınız yok. Salın, beklentiyi düşürün, kendinizi alıştıra alıştıra yavaşça uzaklaşın. Elbet bir ara eşiniz bu uzaklaşmayı fark edecek. Kadın hastayken üstüne gitmeniz zaten hoş bir şey değil, bu şu an ters teper.
Benim evlenmeden önceki her yılım rüya gibiydi, bana çok düşkündü, çok ilgiliydi, çok istekliydi. Ne zaman aynı eve girdik bitti gitti, ilk hafta bile cinsel isteksizliğini “ailemden ayrıldım o yüzden” diye açıkladı düşünün yaşadıklarımı…Güncelleme gelmiş ona şu hastalık süreçleri geçsin baktın ki hala aynı boşa gitsin 8 yılda az değil üzüldüm sizin adınıza ..
Canımm çok haklısın, ben biraz bencilce düşündüm. Dün gece öğrenir öğrenmez buraya yazdım, kendimi kötü hissederek. Ama onlar evdeyken benim ne giydiğim bile olay olur asla onları bırakıp dışarı çıkamayız…Yani onlar evdeyken siz dışarıda yemek yiyip gelebilirsiniz onların sizde olması kutlama yapamayacağınız anlamına gelmez kaldı ki sürekli olan bir kalma değil geçici ne olursa olsun hasta ve belkide kısacık ömrümde var
Biz evlendiğimiz günden beri kriz dönemindeyiz… evlendiğimiz ilk günler bile cinsel isteksizliğini “aile evinden ayrıldım kendimi kötü hissediyorum “ olarak açıklamıştı maalesef. O zamandan belliydi işlerin buraya geleceği. İşte ben de gencim, ilk evliliğim, ilk evlilik yıldönümünü önemsiyorum cahilce. Şu an üzüldüm kendimeBu çok doğal, daha 1 yıllık evlisiniz ve bu sizin ilk yıldönümünüz. Siz Kv'nin durumu ve eşinizin ona karşı tutumu nedeniyle evliliğinizden de bir şey anlamamışsınız, hoş eşiniz anlayacak yapıda mı onu bilmiyorum ama kriz dönemlerinde evlilikler bir çalkalanır ve şu anda bir kriz dönemindesiniz (KV kanser).
hiç çözümü yoksa onlar gittikten sonra kutlama yapın madem sizde canınızı sıkmayın eşiniz annesini kaybedeceğin içinde düşkün olabilir şuan bizde kp kaybettik 9ay oldu kanserden öldü eşim çok severdi her gün anarız severdim kendimisiz sizde eşinize destek olun eşiniz için bir şeyleri alttan almaya çalışın konu ne olursa olsunCanımm çok haklısın, ben biraz bencilce düşündüm. Dün gece öğrenir öğrenmez buraya yazdım, kendimi kötü hissederek. Ama onlar evdeyken benim ne giydiğim bile olay olur asla onları bırakıp dışarı çıkamayız…
Mesela sorun yıldönümü kutlamak değil sizde. Adam annesinden ayrıldığı için seks yapamadığını söylüyor. Bundan daha geçerli bir ayrılık sebebi olamaz. Cinselliksiz bir evliliğin ilk senesini kutlamasanız da olur ayrılmak daha doğru bir seçenek zatenBiz evlendiğimiz günden beri kriz dönemindeyiz… evlendiğimiz ilk günler bile cinsel isteksizliğini “aile evinden ayrıldım kendimi kötü hissediyorum “ olarak açıklamıştı maalesef. O zamandan belliydi işlerin buraya geleceği. İşte ben de gencim, ilk evliliğim, ilk evlilik yıldönümünü önemsiyorum cahilce. Şu an üzüldüm kendime
Yeni evlilikte ayda bir zorlama cinsellik diye bişey olmaz. Hele erkeğin prensesler gibi büzülmesi, ıyy nasıl içiniz aldı da seviştiniz bunla? Gençlik bir kere geliyor başa, kendinizi kurtarın. Aile evinden ayrıldım kendimi kötü hissediyorum ne ya ahshsh sanki bekaretini vercek tipe bak.Biz evlendiğimiz günden beri kriz dönemindeyiz… evlendiğimiz ilk günler bile cinsel isteksizliğini “aile evinden ayrıldım kendimi kötü hissediyorum “ olarak açıklamıştı maalesef. O zamandan belliydi işlerin buraya geleceği. İşte ben de gencim, ilk evliliğim, ilk evlilik yıldönümünü önemsiyorum cahilce. Şu an üzüldüm kendime
Korkmakla ne alakası var? Benim tek kötülüğüm olmamış kendisine, aksine aramız açıktı hastalığını öğrendiğimde tüm süreçte koşturdum. Ne alaka korkmakla yani çok saçmasınızHiç mi korkmuyorsunuz kanserle sınanmaktan ya hiç mi gerçekten.
Bana da sürekli bu his geliyo, “aramda cinsellik bile olmayan adamın sevmediğim annesi” o gerçekten… hastalık sürecinde de elimden gelenin fazlasını yaptım her zaman vicdanım rahat. Sadece evime geldiğinde hiç mutlu olmayacağımı söyledim diye çok farklı hakaretlere maruz kaldım burada ama eşime gelmesin, istemiyorum vs bile demedim, kendi kendime üzüldüm o kadarYani başından beri cinsellik yoksa, üstüne de baska rahatsız olduğunuz seyler de varken bence de uzatmadan boşanın gitsin. Aramda cinsellik bile olmayan adamın sevmediğim annesi için uğraşamazdım ben olsam. Şu aşamada evlilik yıl dönümü de en son derdim bile olmazdı. Kadın size ne kötülük etti bilemem ama benim icin hastalık kötülüğü ve geçmişi silen bir şey değil.
Saçma olan sensin adamın annesi kanser acı içinde sen kimsin ki seni eyleyecek? Ne sanıyorsun kendini bu kadar? Anne bu anne. Şımarık şımarık tripler git köşede ağla.Korkmakla ne alakası var? Benim tek kötülüğüm olmamış kendisine, aksine aramız açıktı hastalığını öğrendiğimde tüm süreçte koşturdum. Ne alaka korkmakla yani çok saçmasınız
Bence siz ruh hastasısınız. Evliliğimin ilk yıldönümünde kocamla baş başa kalmak istedim sadece, bunun için neden kanserle sınanayım? Kimseye kötü sözüm bi kötü hareketim yok, bundan dolayı kanser olmam gerektiğini ima ediyorsunuz resmen. Bu düpedüz ruh hastalığıSaçma olan sensin adamın annesi kanser acı içinde sen kimsin ki seni eyleyecek? Ne sanıyorsun kendini bu kadar? Anne bu anne. Şımarık şımarık tripler git köşede ağla.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?